Keskin, NurhanTopuz, Hasan2025-05-102025-05-102022https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=RjZwH00oMG4iNa5Sgvlgg-IsBXcUzmmGe7x1feZRcaQinuO3aQrQSfQ0I2rB2Qi0https://hdl.handle.net/20.500.14720/23793Bu çalışma, 2021 yılı vejetasyon döneminde Mersin ili Tarsus ilçesinde bulunan bir üretici bağında (36 ̊ 59' 45.1' kuzey enlemi ve 34 ̊ 45' 37.2' doğu boylam derecelerinde, rakımı 25 m) gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, kendi kökleri üzerinde yetiştirilen ve goble terbiye şekli verilmiş, ekonomik verim yaşında Tarsus Beyazı üzüm çeşidine ait omcalar kullanılmıştır. Tarsus Beyazı erkenci ve aranan bir çeşit olmasına rağmen, tanelenmeye genetik yatkınlığı nedeniyle fazla ilgi görmeyen, ancak önemli bir asma gen kaynağıdır. Son yıllarda deniz yosunu uygulamalarının, üzümde hasat sonrası tanelenme kayıplarını önlediği, salkım ve tane kalite özelliklerinde iyileşmelere olanak sağladığı yönünde yapılan çalışmalar dikkat çekmektedir. Bu çalışmada, Tarsus Beyazı üzüm çeşidine ait omcalara yapraktan püskürtme şeklinde deniz yosunu (Ascophyllum nodosum (L.) Le Jolis) uygulaması yapılmıştır. Uygulama sonrası, tane boyu (mm), tane eni (mm), 100 tane ağırlığı (g), salkım boyu (cm), salkım eni (cm), salkım ağırlığı (g), tanenin saptan kopma direnci (g), % suda çözünür kuru madde (SÇKM), % titre edilebilir asitlik (TA), pH, yaprak sapı ve tane mineral madde içerikleri ölçülmüştür. Çalışma sonucunda deniz yosunu uygulamasının Tarsus Beyazı üzüm çeşidinde tane özelliklerinden çok salkım özellikleri üzerine olumlu etkiler yaptığı belirlenmiştir. Salkım eni ve salkım ağırlığı bakımından uygulama ve kontrol grupları arasındaki fark istatistik olarak önemli bulunmuştur. Kontrol grubuna (11.16 cm) göre uygulama grubunda (12.26 cm) yaklaşık % 9.86 oranında daha geniş salkımlar elde edilirken, uygulama grubu salkımların ortalama ağırlığı (297.40 g) ile kontrol grubu salkımların ortalama ağırlığı (260.23 g) arasında yaklaşık 37 g' lık fark gözlenmiştir.This study was carried out in a farmer's vineyard (36 ̊ 59' 45.1' north latitude and 34 ̊ 45' 37.2' east longitude, altitude 25 m) in Tarsus district of Mersin province in the vegetation period of 2021. In the study, grapevines of the 'Tarsus Beyazı' grape cultivar, which were grown on their own root and were goblet-trained and were at the fully productive age were used. Although 'Tarsus Beyazı' is an early and well-known cultivar, it does not attract much attention due to its genetic susceptibility to berry drop; however, it is an important grapevine genetic source. In recent years, studies have shown that seaweed applications could prevent post-harvest berry drop in grapes and allow improvements in cluster and berry quality characteristics. In this study, foliar spraying of seaweed (Ascophyllum nodosum (L.) Le Jolis) was applied to the grapevines of the 'Tarsus Beyazı'. After the application, the power of the berry separation from the stalk, the berry length (mm), berry width (mm), berry weight (g), cluster length (cm), cluster width (cm), cluster weight (g), total soluble solids (%, TSS), titratable acidity (%, TA) and pH, as well as leaf and berry mineral content, were measured. As a result of the study, it was determined that the seaweed application had positive effects on the cluster characteristics rather than the berry properties of the 'Tarsus Beyazı'. The difference between the treatment and control groups was found statistically significant for cluster width and weight. As compared to the control group (11.16 cm), clusters were approximately 9.86% wider in the treatment group (12.26 cm), and the difference for cluster weight was about 37 g between the mean value of the treatment (297.40 g) and the control (260.23 g) groups.trZiraatBiyostimülatörDeniz yosunlarıKaliteMersin-TarsusSofralık üzümTane verimiVitis viniferaÜzümAgricultureBiostimulantSeaweedsQualityMersin-TarsusTable grapeGrain yieldVitis viniferaGrapeMaster Thesis68707258