Korkut, Tahsin2025-05-102025-05-1020191300-92062687-428810.32547/ataunigsed.536972https://doi.org/10.32547/ataunigsed.536972https://search.trdizin.gov.tr/en/yayin/detay/360969/tao-klarceti-bolgesi-hristiyan-dini-mimarisi-plastik-bezemelerinde-orans-durus-gelenegihttps://hdl.handle.net/20.500.14720/3829Artvin ve Erzurum merkezli tarihi Tao-Klarceti bölgesi, 8. yy. dan14.yy. a kadar Gürcü Bagratlı (Bagrationi) Krallığı’nın yönetimmerkezi olmuştur. Bölgede 4. yy. dan itibaren yayılmaya başlayanHristiyanlıkla beraber halk, pagan inançları terk edip bu yeni dinikabullenmeye başlamıştır. 7-8. yy. den itibaren bölge dinimimarisi, Hristiyanlık temelinde manastırlar ve kiliseler olarakşekillenmeye başlamıştır. Tamara döneminde (12.yy. sonu-13. yy.başları) krallık her anlamda altın çağını yaşamış; bölgedeki bu dinimimari yapılara yenileri eklenmiş ve onarım gerektiren yapılardarestore edilmiştir. Bagratlılar, Hristiyan gelenekleri konusunda,sınır komşuları olan ve dönemin güçlü devletlerinden DoğuRoma’dan (Bizans) beslenmişlerdir. Hıristiyan sanatındaikonografik anlamı olan Orans Duruş gibi birçok gelenek, Tao- Klarceti mimarisinde de anlam bulmuştur. Dönemin güçlü sanatsalifadesini yansıtan ender manastır kiliselerinden biri olan ÖşkiManastır Kilisesi’nde, Orans Duruşlu birçok sahne tespitedilmiştir. Başta melek figürleri olmak üzere, aziz ve azizeler ilekral tasvirlerinin orans duruş pozisyonunda sahnelendiğigörülmektedir. Bu çalışmada, Tao-Klarceti Bölgesi taşbezemelerinde karşımıza çıkan söz konusu bu orans duruştasvirleri incelenmeye çalışılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessTarihDin BilimiSanatTao-klarceti Bölgesi Hristiyan Dini Mimarisi Plastik Bezemelerinde Orans Duruş GeleneğiArticle043N/AN/A4456360969