Capik, CanturkSarpdağı, Yakup2025-09-032025-09-0320252717-954010.52831/kjhs.1545657https://doi.org/10.52831/kjhs.1545657https://search.trdizin.gov.tr/en/yayin/detay/1311262/the-effect-of-health-belief-model-based-web-education-on-diabetic-foot-care-knowledge-behaviours-and-self-efficacy-in-individuals-with-type-2-diabeteshttps://hdl.handle.net/20.500.14720/28412Amaç: Bu çalışmanın amacı, diyabetik ayak sorunu yaşama olasılığı düşük olan tip 2 diyabetli bireylerde Sağlık İnanç Modeli'ne dayalı web eğitiminin diyabetik ayak bakımı konusundaki bilgi, davranış ve öz yeterlilik üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Aralık 2021-Mayıs 2023 tarihleri arasında bir Aile Sağlığı Merkezi'nde randomize kontrollü çalışma olarak yürütülen bu araştırmaya, güç analizi sonucunda belirlenen 142 tip 2 diyabet hastası (deney grubu: 71, kontrol grubu: 71) dahil edildi. Deney grubu sağlık İnanç Modeline dayalı olarak iki haftada bir olmak üzere altı modül halinde web tabanlı eğitim aldı ve ardından 3 aylık bir takip gerçekleştirildi. Bulgular: Deney ve kontrol gruplarının tanımlayıcı özellikleri (cinsiyet, yaş, eğitim vb.) ile hastalıkla ilişkili değişkenlerinin (diğer kronik hastalık varlığı, diyabet tedavi şekli vb.) homojen olduğu belirlendi (p>0.05). Hipotezler doğrultusunda yapılan analizlerde, deney grubunda eğitim sonrası diyabetik ayak bilgisi puanlarının (t=7.582; p=0.001), ayak bakımı davranış puanlarının (t=3.125; p=0.002) ve öz-yeterlilik puanlarının (t=4.337; p=0.001) kontrol grubuna göre anlamlı derecede arttığı görüldü. Grup içi karşılaştırmalarda deney grubunda bilgi düzeyi (t=-7.382; p=0.001), davranışlar (t=-2.100; p=0.039) ve öz-yeterlilik (t=-3.198; p=0.002) açısından pre-test ve post-test puanları arasında anlamlı farklar bulunurken kontrol grubunda bu değişim anlamlı değildi (p>0.05). Sonuç: Bu çalışma, Sağlık İnanç Modeli’ne dayalı web eğitiminin, düşük riskli tip 2 diyabetli bireylerin ayak bakımı bilgisi, davranışları ve öz-yeterliliklerini artırmada etkili olduğunu göstermektedir. Hemşireler, dijital eğitim yöntemleriyle hastalarına erişilebilir eğitimler sunarak bakım davranışlarını iyileştirebilir ve hasta bakımını daha etkili yönetebilirler. Dijital eğitimler, hemşirelik pratiğinde etkili bir araç olabileceğini ve hastaların bakım davranışlarını iyileştirme potansiyelini ortaya koyarak literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle61N/AN/A30361311262