Algül, Serminİlçin, Saadet2025-05-102025-05-102021https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=v7BkNnnepTnbhn8rNR77LQXxxYiYacx6CULXvjkOxcm_BHAdA02LqMdNgQQniJdxhttps://hdl.handle.net/20.500.14720/21303Diyabetes Mellitus (DM) ve Major Depresif Bozukluk (MDB), küresel olarak genişleyen hastalıklardır. DM ve MDB'nin nedeni olarak gösterilen, yüksek inflamasyon ve kan-glikoz seviyeleri, hipotalamik-hipofiz-adrenal (HPA) eksen aktivasyonu gibi ana patolojik değişiklikler ortaktır. Tip-2DM (T2DM) dünyada en sık rastlanan diyabet tipidir ve olguların yaklaşık %90'ını oluşturur ve bu olguların %80-90'ı obezdir. Obezite insülin direncini arttırarak hiperglisemiyi ağırlaştırmaktadır. Hem gıda alımı hem de glikoz seviyesinin düzenlenmesinde oreksijenik ve anoreksijenik hormonların önemi literatürde vurgulanmıştır. Son dönemlerde keşfedilen oreksijenik bir peptid olan ghrelin ve anoreksijenik bir peptid olan nesfatin-1'in gıda alımı ve glikoz metabolizması üzerine etkileri belirtilmiştir. Ghrelin, hiperglisemiye sebep olur ve insülin sekresyonunu baskılar. Nesfatin-1 ise kan glikozunu düşürür ve insülin duyarlılığını arttırır. Bunun yanı sıra hem ghrelin hem nesfatin-1'in duygu-durum ve stres regülasyonu üzerine etkileri rapor edilmiştir. Bu çalışmada; ghrelin ve nesfatin-1 hormonlarının T2DM ve MDB patofizyolojisindeki olası rollerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, T2DM grubu için 15'i erkek, 15'i kadın, T2DM+MDB grubu için 7'si erkek, 23'ü kadın ve kontrol grubu için 15'i erkek, 15'i kadın olmak üzere toplam 90 birey katılmıştır. Çalışmaya katılan kişilerden bir gecelik açlığı takiben venöz kan örnekleri alınmıştır. Ghrelin ve nesfatin-1 düzeyleri ELISA yöntemi ile ticari kitler kullanılarak ölçülmüştür. Yapılan bu çalışmada gruplar arasında ghrelin ve nesfatin-1 değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p<0.05). Çalışma sonucunda; MDB+T2DM grubundaki hastaların ghrelin seviyesinin, T2DM ve kontrol grubuna kıyasla daha düşük olduğu belirlenmiştir. Ek olarak MDB+T2DM grubundaki hastaların nesfatin-1 seviyesinin kontrol grubuna göre daha yüksek, T2DM grubundaki hastaların nesfatin-1 seviyesinin ise kontrol grubuna göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Bu veriler, stresin nesfatin-1 üzerine var olan etkilerinin glikoz metabolizması üzerine gösterdiği etkilerden daha belirgin olabileceğini düşündürmektedir. Sonuç olarak; T2DM ve MDB hastalıklarının patofizyolojik mekanizmalarında ghrelin ve nesfatin-1 hormonlarının önemli etkilere sahip olabileceği önerilmekte, özellikle MDB ve nesfatin-1 arasındaki ilişki dikkat çekmektedir. Bu ilişkinin araştırılması için daha ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadırDiabetes Mellitus (DM) and Major Depressive Disorder (MDD) are diseases that are expanding globally. Main pathological changes such as high inflammation and blood-glucoselevels, hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis activation, which are shown as the cause of DM and MDD, are common. Type-2 DM (T2DM) is the most common type of diabetes in the world and constitutes approximately 90% of the cases and 80-90% of these cases are obese. Obesity worsens hyperglycemia by increasing insulin resistance. The importance of orexigenic and anorexigenic hormones in the regulation of both food intake and glucose level has been emphasized in the literature. The effects of ghrelin, an orexigenic peptide discovered recently, and nesfatin-1, an anorexigenic peptide, on food intake and glucose metabolism were stated. Ghrelin causes hyperglycemia and suppresses insulin secretion. Nesfatin-1 lowers blood glucose and increases insulin sensitivity. In addition, the effects of both ghrelin and nesfatin-1 on mood and stress regulation have been reported. In this study; It was aimed to reveal the possible roles of ghrelin and nesfatin-1 hormones in T2DM and MDD pathophysiology. A total of 87 individuals including 15 men, 15 women for the MDD+T2DM group, 7 men, 23 women for the T2DM group and 15 men and 15 women for the control group participated in the study. Venous blood samples were taken from the people participating in the study following an overnight fast. Ghrelin and nesfatin-1 levels were measured by ELISA method using commercial kits. In this study, a statistically significant difference was found between the groups in terms of ghrelin and nesfatin-1 values (p <0.05). In the results of working; It was determined that the ghrelin level of the patients in the MDD+T2DM group was lower compared to the T2DM and control groups. In addition, it was determined that the nesfatin-1 level of the patients in the MDD+T2DM group was higher than the control group, and the nesfatin-1 level of the patients in the T2DM group was lower than the control group. These data suggest that the effects of stress on nesfatin-1 may be more pronounced than its effects on glucose metabolism. As a result; It is suggested that ghrelin and nesfatin-1 hormones may have important effects on the pathophysiological mechanisms of T2DM and MDD diseases, especially the relationship between MDD and nesfatin-1 is remarkable. Further studies are needed to investigate this relationship.trFizyolojiDepresif bozukluk-majörDepresyonDiabetes mellitusDiabetes mellitus-tip 2GhrelinNesfatin 1PhysiologyDepressive disorder-majorDepressionDiabetes mellitusDiabetes mellitus-type 2GhrelinNesfatin 1Master Thesis154685591