Selçuk, MuzafferYıldırım, Nevzat2025-05-102025-05-102025https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=P3dtmmHrq-mzEcmCLi1CqX9lZF74yiMDX8HVjAfGpp6WmLZIrIj_yrw5WSYqtd5Whttps://hdl.handle.net/20.500.14720/20599Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim öğrencilerinin fiziksel aktivitelere katılımını engelleyen faktörler ile dijital oyun bağımlılığı düzeylerini incelemek ve bu konuda çözüm önerileri sunmaktır. Bu araştırmaya Bitlis ilinin Adilcevaz İlçesinde Ortaöğretim kurumlarında öğrenim görmekte olan 525'i kız, 421'i erkek toplam 946 öğrenci katılmıştır. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel model kullanılmıştır. Veriler, Özbek (2019) tarafından geliştirilen Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktivitelere Katılımı Engelleyen Faktörler Ölçeği (FİZAKEFO) ve Yalçın Irmak & Erdoğan (2015) tarafından geliştirilen Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği(DOBÖ) ölçekler ile toplanmıştır. Çalışmada ulaşılan verilerin istatiksel analizi uygun istatistik programları kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, dijital oyun bağımlılığı düzeyi için cinsiyet, spor geçmişi, teknolojik cihaz kullanımı ve dijital oyun oynama süresi değişkenlerinde, fiziksel aktivitelere katılma engellerinde ise tüm değişkenlerin bazı alt faktörlerde anlamlı farklılara ulaşılmıştır. Kız öğrencilerin okul ve arkadaş-çevre alt faktörlerinde çerçevesinde fiziksel aktivitelere katılmama oranı erkek öğrencilere kıyasla daha yüksek olduğu, tesis kulüp alt faktörüne göre köyde yaşayan katılımcıların ilçe merkezinde yaşayan katılımcılara kıyasla fiziksel aktiviteye katılmama oranı daha yüksektir. 5 saat ve üzeri dijital oyun oynayan katılımcıların, aile, okul, eğitim sistemi alt faktörlerinde fiziksel aktiviteye katılmama durumu ve dijital oyun bağımlılığı düzeyleri diğer gruplardaki katılımcılara oranla daha yüksektir. Kullandığı teknolojik cihaz sayısı artan katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeyleri de artmaktadır. En önemli sonuçlardan biri de dijital oyun bağımlılığı artan öğrencilerin fiziksel aktiviteye katılımlarında azalma olduğu görülmektedir. Genel olarak katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeylerinin yüksek, fiziksel aktiviteye katılım oranlarının ise düşük olduğu araştırma sonuçlarına yansımıştır. Bu çalışmamızla birlikte özellikle okullarda öğretmenlere, evlerde ise ebeveynlere dijital oyun bağımlılığının kritik dönemdeki bu bireyler üzerindeki olumsuz etkilerini, öğrencilerin fiziksel aktivitelere katılımlarının önündeki engelleri ve buna uygun çözümleri öğretmenin, benimsetmenin ve yaygınlaştırmanın bu durum karşısında ne denli bir öneme sahip olduğu vurgulanmıştır. Anahtar sözcükler: Fiziksel aktivite, dijital oyun, bağımlılık.The aim of this study is to examine the factors that prevent secondary school students from participating in physical activities and the levels of digital game addiction and to offer solutions in this regard. A total of 946 students, 525 girls and 421 boys, who are studying in secondary education institutions in Adilcevaz District of Bitlis province, participated in this study. In this study, descriptive model was used among quantitative research methods. The data were collected with the Factors Preventing High School Students' Participation in Physical Activities Scale (FİZAKEFO) developed by Özbek (2019) and the Digital Game Addiction Scale (DOBÖ) developed by Yalçın Irmak & Erdoğan (2015). Statistical analysis of the data obtained in the study was carried out using appropriate statistical programs. According to the results of the study, significant differences were found in gender, sports history, technological device use and digital game playing time variables for digital game addiction level, and in some sub-factors of all variables for barriers to participating in physical activities. The rate of female students not participating in physical activities within the framework of school and friend-environment sub-factors is higher than male students, and according to the facility-club sub-factor, the rate of participants living in the village not participating in physical activities is higher than the participants living in the district center. Participants who play 5 hours or more of digital games have higher levels of non-participation in physical activity and digital game addiction in the sub-factors of family, school, education system compared to participants in other groups. As the number of technological devices used by the participants increases, their digital game addiction levels also increase. One of the most important results is that students with increased digital game addiction have decreased participation in physical activity. In general, it is reflected in the results of the research that the participants' digital game addiction levels are high and their participation rates in physical activity are low. With this study, it was emphasized how important it is to teach, adopt and disseminate the negative effects of digital game addiction on these individuals in the critical period, the obstacles to students' participation in physical activities and appropriate solutions to this situation, especially to teachers in schools and parents at home. Keywords: Physical activity, digital gaming, addictiontrSporSportsMaster Thesis90927928