Browsing by Author "Çelikezen, F. Çağlar"

Now showing 1 - 4 of 4

Bleomycin Uygulanan Ratlarda Coq10 İn Lipit Peroksidasyonu, Antioksidan Profil ve Bazı Biyokimyasal Parametrelere Etkisi
(2009) Çelikezen, F. Çağlar; Ertekin, Ali
Bu çalışmada bleomisin uygulanan ratlarda, CoQ10’ in lipit peroksidasyonu, antioksidan profil ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisi araştırıldı. Çalışmayı altı ve dokuz aylık 60 Wistar-Albino ırkı rat oluşturdu. Altı ve dokuz aylık ratlar üç gruba ayrıldılar. Birinci grup ratlara bleomisin 7,5 mg/kg/canlı ağırlık oranında intratrekeal olarak tek doz şeklinde uygulandı. İkinci grup ratlara bleomisine ilave olarak CoQ10 4 mg/kg/ canlı ağırlık oranında intraperitonal olarak hergün uygulandı. Üçüncü grup ratlara ise yalnız CoQ10 4 mg/kg/ canlı ağırlık oranında yine günlük olarak verildi. Çalışma süresi altı hafta olarak planlandı. Deneme öncesi ratlardan alınan kanlar kontrol grubu oluşturmak amacıyla kullanıldı. Uygulamanın üçüncü ve altıncı haftalarında kan örnekleri ve histopatoloji için doku örnekleri alındı. Yapılan analizlerde MDA düzeylerinde bleomisin verilen grupta önemli seviyelerde artışlar gözlendi. Diğer deneme gruplarında ölçülen yükselmeler, bleomisin verilen gruptan daha az olarak şekillendi. Glutatyon seviyelerinde kontrol değerlerine göre tüm gruplarda değişik anlamlarda azalmalar saptandı. Seruloplazmin değerlerinde ise tüm gruplarda deneme sonunda ciddi artışlar hesaplandı. Retinol miktarlarında CoQ10 verilen grup hariç diğer gruplarda çalışma sonunda artışlar gözlenirken α-tokoferol düzeyinde azalmalar saptandı. Histopatolojik bulgularda ise, bleomisin verilen grupta alveoller arası septumlarda belirgin kalınlaşmalar ve fibrozis şekillendi. Bleomisin ve CoQ10 verilen grupta gözlenen bu septum kalınlaşmaları daha az belirgindi. CoQ10 verilen grupta ise amfizem ve hiperemiye bağlı daha hafif kalınlaşmalar gözlendi. Sonuç olarak, CoQ10’ in bleomisin ile birlikte verildiği grupta fibrotik görünümlerin, bleomisin verilen gruba göre daha az şekillenmiş olması CoQ10’ in antioksidan ve koruyucu etkisinin olduğunu göstermektedir. Bu koruyucu etkisi, akciğerlerde fibroblastların ve lökositlerin birikmelerinin inhibe edilmesi veya serbest oksijen radikallerinin oluşumunun engellenmesi ya da ortamdan uzaklaştırılması ile açıklanabilir.
Isırgan Otunun Dimetilbenzantrasen Uygulanan Tavşanlarda Lipit Peroksidasyonu, Antioksidan Maddeler ve Nitrit-nitrat Düzeyleri Üzerine Etkisi
(2008) Türel, İdris; Çelikezen, F. Çağlar; Yaşar, Semih; Ertekin, Ali; Oto, Gökhan
Bu çalışmada, ısırgan otu ekstresinin 7,12-dimetilbenzantrasen(DMBA) verilen tavşanlarda nitrik oksit oksidasyon ürünleri, lipit peroksidasyon ürünleri ve antioksidan maddeler düzeyleri üzerine etkileri araştırıldı. Çalışmayı 21 dişi Yeni Zelanda ırkı tavşan oluşturdu. Tavşanlar üç gruba bölündüler. Deneme süresi 150 gün olarak belirlendi. Kontrol grubuna 0.5 ml/kg/gün dozunda % 10’luk dimetilsülfoksit (DMSO) çözeltisi, DMBA grubuna %10’ luk DMSO’da çözündürülen DMBA maddesi 0.5 ml/kg/gün olarak verildi. Diğer gruba DMBA’ ya ilaveten ısırgan otu ekstraktı 0.2 ml/kg/gün şeklinde uygulandı. Deneme sonunda kan örnekleri alındı. Yapılan analizlerde kontrol grubu ölçümlerine göre hem DMBA verilen hem de DMBA+ısırgan otu verilen grupta nitrit ve nitrat düzeylerinde gözlenen artışlar istatistik olarak anlamlı bulundu(P<0.001). Malondialdehit(MDA) seviyelerinde gözlenen artışlarda DMBA grubunda P<0.001 kadar, DMBA+ısırgan otu grubunda P<0.01 kadar bir anlam gözlendi. Seruloplazmin, glutatyon, retinol ve β-karoten düzeylerindeki artışlar DMBA grubunda P<0.001 kadar bir önem arzederken, Vit.C’ de bu anlam P<0.01 kadardı. DMBA+ısırgan otu verilen grupta glutatyon, Vit.C, retinol ve β-karoten seviyelerindeki düşüşler istatistik olarak P<0.001 kadar bir önem arz etti. Seruloplazminde ise bu anlam P<0.01 olarak gözlendi. Sonuç olarak, ısırgan otu ekstraktı verilen grupta hem nitrik oksit oksidasyon ürünlerinde hem de lipit peroksidasyon ürünlerinde diğer deneme grubuna göre daha az artışların gözlenmesi bu bitkinin kısmen de olsa lipit peroksidasyonuna karşı bir koruma özelliği olduğunu göstermiştir.
Ratlarda Akciğer Fibrozisinde Lipid Peroksidasyonu (MDA), Antioksidan Madde (Glutatyon, Seruloplazmin) ve Bazı Antioksidan Vitamin (B-karoten, Retinol) Düzeylerinin İncelenmesi
(2008) Çelikezen, F. Çağlar; Ertekin, Ali
Bu çalışmada antineoplastik ajan olan bleomisinin bir komplikasyonu olarak şekillenen akciğer fibrosisinin, lipid peroksidasyon markeri malondialdehit (MDA), antioksidan maddeler redükte glutatyon (GSH) ve serüloplazmin ile antioksidan vitaminler -karoten ve retinol seviyeleri üzerine etkileri araştırıldı. Çalışmada 15 Wistar- Albino ırkı erkek rat kullanıldı. Akciğer fibrosisini oluşturmak için bleomisin hidroklorid 7.5 mg/kg oranında tek doz intratrakeal olarak kullanıldı. Yapılan analizlerde, kontrol değerlere göre MDA seviyelerindeki artışlar istatistiksel olarak anlamsız bulunurken (p>0.05), -karoten p<0.05 ve serüloplazmin ile retinol miktarlarındaki yükselmeler p<0.001, GSH miktarındaki düşüşler ise p<0.001 kadar anlamlı bulunmuşlardır. Sonuç olarak bleomisinin sebep olduğu akciğer fibrosisinde malondialdehit, bazı antioksidan maddeler ile vitaminlerde görülen değişimler, hücrede oksidatif stres ile ilgili yıkımlanmanın şekillenmiş olabileceğini göstermektedir.
Urtica Dioica L. (Isırgan Otu)'nin Metanol ve Su Ekstraktının 7.12-dimetilbenz(A)antrasen Uygulanan Tavşan Tüylerindeki İz Element Seviyeleri Üzerine Etkileri
(2009) Yaşar, Semih; Çelikezen, F. Çağlar; Ertekin, Ali; Türel, İdris; Oto, Gökhan
Bu çalışmada, Urtica dioica L.’nin, bir karsinojenik madde olan polisiklik aromatik hidrokarbonlardan 7,12- dimetilbenz(a)antrasen (DMBA) uygulanan tavşanların tüylerindeki iz element (Zn, Cu, Mn, Fe) konsantrasyonlarına etkileri araştırıldı. Her biri yedişer tavşandan oluşan üç deneme ve bir kontrol grubu oluşturuldu. A grubuna 7,12- dimetilbenz(a)antrasen (0,5 ml/kg/gün), B grubuna 0,5 ml/kg/gün DMBA+0.2 ml/kg/gün dozunda ısırgan otu metanol ekstraktı, C grubuna 0,5 ml/kg/gün DMBA+0.5 ml/kg/gün dozunda ısırgan otu sulu ekstraktı ve kontrol grubuna ise fizyolojik tuzlu su ile hazırlanan %10’luk dimetilsülfoksit çözeltisinden 0.5 ml/kg/gün dozunda İM olarak beş ay süreyle uygulandı. Yapılan ölçümlerde Cu düzeylerinde gözlenen azalmalar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistik olarak anlamlı bulundu (P<0.01). Fe düzeylerinde DMBA+Urtica dioica L’nin sulu ekstraktı uygulanan grupta kontrol grubuna göre ölçülen azalma istatistik açıdan önemli bulundu (P<0.05). Sonuç olarak, Urtica dioica L’nin metanol ve sulu ekstraklarının uygulandığı deneme gruplarında tüy iz element seviyeleri kontrol verilerine göre düşük, DMBA grubuna göre yüksek bulundu. Bu bağlamda Urtica dioica L’nin DMBA’ nın neden olduğu zararlı etkilere karşı koruyucu olabileceği düşünülmektedir.