Browsing by Author "Öntürk, Hatice"

Now showing 1 - 3 of 3

Beyaz Önlük ve Dış Görünümün Acil Hastaları Üzerindeki Önemi
(2019) Ari, Asim; Öntürk, Hatice; Şaşmaz, Muhammed İkbal; Güven, Ramazan; Eyüpoğlu, Gökhan; Gürol, Ayşe; Kaykısız, Eylem Kuday
Bu çalışmanın amacı, acil servise başvuran hastaların, acil servis doktorlarının beyaz önlük giymeleri ve diğer dış görünüm unsurları hakkındaki görüşlerini araştırmaktır. Bu tanımlayıcı ve kesitsel çalışma Mart-Haziran 2017 tarihleri arasında dört tane devlet hastanesinin acil servisinde yürütüldü. Çalışma, acil servise başvuran, herhangi bir iletişim problemi olmayan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 1014 hasta ile tamamlandı. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan bir anket formu kullanılarak toplandı. Beyaz önlük, sivil giyim, forma ve formanın rengi ile doktorun yaşı yönünden hastaların tercihleri açık uçlu sorularla araştırıldı. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde SPSS 20.0 paket programı kullanıldı. Hastaların %35,8’i (n=363) beyaz önlük veya formalı doktorları tercih ettiklerini, %26,3’ü ise beyaz önlük, forma veya sivil giyimin kendileri açısından fark etmediğini belirttiler. Dört yüz yirmi yedi hasta (%42,1) doktorlara olan güvenlerinin beyaz önlük giymediklerinde etkilendiğini, %53,1’i bunun olumlu ya da olumsuz bir etkisi olmayacağını belirtti. Toplam hastaların %57,7’si (n=585), görünümün doktor tarafından önerilen tedaviye olan güvenini etkilemediğini belirtti. Dış görünüm, hastanın kendisini muayene eden acil doktorun tedavisine olan güvenini önemli düzeyde etkilemektedir.
Evaluation of Acute Toxicity and Hypohlycemic Activity of Trans-Caryophyllene and Eugenol on Diabetic Mice
(2007) Öntürk, Hatice; Özdemir, Hülya; Özbek, Hanefi
Bu çalışmada trans-karyofillen ve öjenol moleküllerinin letal doz düzeyleri ile Eugenia caryophyllata uçucu yağının göstermiş olduğu hipoglisemik aktiviteden sorumlu olup olmadıklarının fareler üzerinde araştırılması amaçlandı. Çalışmada Balb/C ırkı fareler kullanıldı. Trans-karyofillen ve öjenol'ün letal doz düzeyleri probit analizi yöntemi ile hesaplandı. Hipoglisemik aktivite için sağlıklı ve diyabetli fareler kullanıldı. Farelerde diyabet oluşturmak için alloksan (150 mg/kg) periton içi yolla (i.p.) üç kez 48 saat arayla uygulandı. Sağlıklı fareler dört gruba ayrıldı (n=8). Gruplara serum fizyolojik (0.2 ml, i.p.), glibenklamid (3 mg/kg, oral), trans-karyofillen (0.2 ml/kg, ip) ve öjenol (0.2 ml/kg, i.p.) verildi. Diyabetli fareler altı gruba ayrıldı (n=8). Gruplara serum fizyolojik (0.2 ml, i.p.), glibenklamid (3 mg/kg, oral), trans-karyofillen (0.2 ml/kg, ip), trans-karyofillen (0.4 ml/kg, ip), öjenol (0.2 ml/kg, i.p.) ve öjenol (0.4 ml/kg, i.p.) verildi. Açlık kan şekeri (AKŞ) ölçümleri uygulama öncesinde ve uygulamadan sonraki birinci, ikinci ve dördüncü saatlerde yapıldı. Veriler tek yönlü varyans analizi ile değerlendirildi. Trans-karyofillen ve öjenol'ün LD50 düzeyleri sırasıyla 2.022 ml/kg ve 0.465 ml/kg olarak hesaplandı. Sağlıklı farelerde trans-karyofillen ve öjenol AKŞ düzeyini isatstiksel yönden anlamlı seviyede etkilemedi (p>0.05). Diyabetli farelerde trans-karyofillen (0.2 ml/kg, ip), öjenol (0.2 ml/kg, i.p.) ve öjenol (0.4 ml/kg, i.p.) AKŞ seviyesini anlamlı olarak yükseltti (p<0.05). Trans-karyofillen (0.4 ml/kg) grubunda AKŞ'nin düştüğü gözlendi. Ancak bu etki serum fizyolojik grubundan farklı bulunmadı (p>0.05). Sonuç olarak trans-karyofillen ve öjenol'ün sağlıklı farelerde AKŞ seviyelerini etkilemediği, diyabetli farelerde ise hiperglisemik etkili olduğu söylenebilir.Anahtar sözcükler: Trans-karyofillen, öjenol, hipoglisemik aktivite, diyabet, alloksan, Balb/C fare.
Reyhan (Ocimum Basilicum L.) Uçucu Yağının Antienflamatuvar Aktivitesinin Araştırılması
(2007) Kaplanoğlu, Veysel; Özbek, Hanefi; Öntürk, Hatice; Acıkara, Özlem Bahadır
Amaç: Bu çalışmada, reyhan (Ocimum basilicum L.) (OB) uçucu yağının sıçanlarda carrageenan’la oluşturulmuş sağ-arka pençe ödemi modelinde antienflamatuvar etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Serum fizyolojik kontrol, etil alkol kontrol, indometazin (3 mg/kg) referans grupları ile OB (0.025 mL/kg), OB (0.050 mL/kg) ve OB (0.100 mL/kg) grupları oluşturuldu. Sıçanların sağ arka-pençeleri pletismometre aracılığı ile ilaç uygulamasından önce ölçüldü. Ardından ilaç periton içi yolla verildi. Subplantar yolla lambda-carrageenan uygulandı ve bu uygulamadan üç saat sonra sağ-arka pençe hacmi tekrar ölçüldü. Her iki ölçüm arasındaki fark gruplar arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma sonunda indometazin’in % 95.70, OB (0.025 mL/kg)’nin % 38.38, OB (0.050 mL/kg)’nin % 58.25 ve OB (0.100 mL/kg)’nin % 57.70 oranında antienflamatuvar etkinlik gösterdiği saptandı. İstatistiksel olarak her üç doz OB’nin kontrol grubuna göre anlamlı seviyede antienflamatuvar etkinlik gösterdiği, bu etkinin indometazin’den daha zayıf olduğu tespit edildi. Sonuç: OB uçucu yağının indometazinden daha zayıf bir antienflamatuvar aktiviteye sahip olduğu kanaatine varıldı.