Browsing by Author "Özmen, Erdal"

Now showing 1 - 2 of 2

Tek Embiryo Transferiyle Sağlananıvf Gebeliğinde Şiddetli Ovaryan Hiperstimulasyon Sendromu: Olgu Sunumu
(2010) Adali, Ertan; Yildizhan, Recep; Özmen, Erdal; Kamacı, Mansur; Kolusarı, Ali; Şahin, Hanım Güler; Kurdoğlu, Zehra
Ovaryan hiperstimulasyon sendromu; kontrollü over hiperstimülasyonu veya ovulasyon indüksiyonuna bağlı iyatrojenik gelişen ciddi bir klinik durumdur. Vücut boşluklarında ekstravasküler alanda proteinden zengin sıvı toplanması sonucunda; hemokonsantrasyon, tromboemboliye yatkınlık, sıvı elektrolit dengesizliği, oligüri, plevral efüzyon, asit yanında maternal ölüm dahi görülebilir. Tek embriyo transferinin 10’uncu gününde batında yaygın asit, hemokonsantrasyon ve elektrolit bozukluğu nedenleriyle hospitalize edilen ve takiplerinde plevral efüzyon gelişen, karaciğer enzim düzeyleri oldukça yüksek seyreden şiddetli ovarian hiperstimulasyon sendromlu bir olguyu literatür eşliğinde sunmayı amaçladık.
To Research the Levels of Tissue Metalloproteinase Inhibitor-1, Tissue Metalloproteinase Inhibitor-2 (TIMP-1, TIMP-2) and Matrix Metalloproteinase-2, Matrix Metalloproteinase-9 (MMP-2, MMP-9) in Eclamptyc and Preeclamptyc Pregnants.
(2010) Özmen, Erdal; Şahin, Hanım Güler
Amaç: Eklamptik ve preeklamptik gebelerde Matriks metalloproteinaz-2, Matriks metalloproteinaz-9 (MMP-2, MMP-9) ve Doku matriks metalloproteinaz inhibitörü-1, Doku matriks metalloproteinaz ihibitörü-2(TIMP-1, TIMP-2) düzeylerinin araştırılması.Materyal Metod: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde yürütülen çalışmaya eklampsi (n=28), preeklampsi(n=28) ve normal gebelerin (n=24), MMP-2, MMP-9 ve TIMP-1, TIMP-2 düzeyleri mikro ELİSA yöntemi ile çalışıldı.Bulgular: MMP-2 açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır ( p = 0, 786 ). MMP-2 ve TIMP-2 arasındaki oran açısından gruplar incelendiğinde üç grup arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır ( p=0,788). MMP-9 ve TIMP-1 açısından preeklamptik ve eklamptik grup arasında anlamlı bir fark bulunmazken; bu iki grupta da kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük MMP-9 ve TIMP-1 seviyeleri tespit edilmiştir ( MMP-9 için p= 0,001, TIMP-1 için p= 0,000 ). MMP-9/TIMP-1 oranı açısından gruplar karşılaştırıldığında preeklampsi ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunmazken eklampsi grubunda bu oran preeklampsi ve kontrol grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0,011).Sonuç: MMP-9/TİMP-1 oranı ve dolayısıyla net MM-9 aktivitesi yüksekliği preeklampsi ve özellikle eklampsinin öngörüsünde belki bir belirteç olarak kullanılabilir ancak bu ilişkileri gösteren daha geniş klinik çalışmalara ihtiyaç olduğu kanısındayız.