Browsing by Author "İlik, İbrahim"

Now showing 1 - 2 of 2

İnternal Karotid Arter Malpozisyonu Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografi ile Değerlendirilmesi: Faringeal Cerrahi Açısından Komplikasyon Analizi
(2018) Düzenli, Ufuk; Batur, Abdussamed; İlik, İbrahim; Ozgokce, Mesut; Yavuz, Alparslan; Gündüz, Ali Mahir; Akdenız, Hüseyın
Amaç: Basit faringeal cerrahi prosedürler sırasındainternal karotis arter zedelenmeleri kanama riskiaçısından felaketle sonuçlanabilir. Bu çalışmada internalkarotis arter servikal segmenti mediale dispozisyonu vebu varyasyonun \"rutin\" farengeal cerrahi işlemleraçısından olası risk faktörlerini değerlendirmektir.Yöntem: Bu çalışmada çok kesitli bilgisayarlı tomografi(ÇKBT) ile faringeal duvara indentasyon yapmış internalkarotid arter segmenti saptanan 28 hastanın 3 boyutluboyun tomografileri inceledi. Bu hastaların tamamı 15 yaşve üzeri idi. Hastaların son 12 ayda çekilen ÇKBTtetkiklerinde insidental tespit edilen medialeize-aberanservikal internal carotid arter (ICA) segmentleri esasalınarak çalışma planlandı. Anomalinin seyri ve karotisfaringealduvar mesafesi bilgisayarlı tomografide (BT) 3boyutlu olarak değerlendirildi.Bulgular: 28 hastanın 20’si kadın, 8’i erkek oluphastaların yaş aralığı 15 ile 83 arasındaydı. ÇKBTdeğerlendirmesinde medialize internal karotid arter 23vakada bilateral iken 5 vakamızda tek taraflıydı (2 vakasol, 3 vaka sağ aberran ICA). Weibel ve Fieldssınıflamasına göre; 10 hasta düşük (grade 1), 12 hasta orta(grade 2) ,16 hasta yüksek (grade 3) ,13 hasta aşırı yüksek(grade 4) olarak sınıflandırıldı. Duvara minimum uzaklık0,1 mm ve azami uzaklık 15 mm arasında değişmekteolup ortalama uzaklık 5,1 mm idi.Sonuç: Rutin faringeal cerrahi ve girişimsel işlemlergenellikle preoperatif radyolojik görüntülemeyapılmaksızın gerçekleşmektedir; ancak damaryaralanması açısından internal karotid arter seyrinin işlemöncesi ayrıntılı değerlendirilmesi büyük önem taşımaktaolup üç boyutlu ÇKBT tetkikinin bu anomalilerideğerlendirebilecek en etkin radyolojik görüntülemeyöntemi olduğu sonucuna varılmıştır.
The Relationship Between Diabetic Patient Groups and Cerebral Mr Perfusion
(2019) İlik, İbrahim; Arslan, Harun
Amaç: Diyabetik Hasta Grupları ile Serebral MR Perfüzyon Arasındaki İlişki incelemeyi amaçladık. Materyal-metot: 52 diyabetik hasta ve 39 sağlıklı kontrol grubu çalışmaya dahil edildi. Diyabetik hastalar proliferatif retinopati(PRP), non-proliferatif retinopati(NPRP), ve retinopati olmayan diyabet(RP olmayan DM) olarak üç gruba ayrıldı. Görüntülemeler 1.5T Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) cihazı kullanılarak gerçekleştirildi. T2* ağırlıklı eko planar görüntüleme sekansı ile DSC Perfüzyon ağırlıklı MR (PA-MR) ile görüntüler alındı. Görüntüleme sonucu kaydedilen veriler iş istasyonuna gönderildi (syngo-via, Siemens Medikal sistemler). Yazılım yardımı ile elde edilen ham veriler ile CBF haritaları elde edildi. Her iki serebral hemisferde gri cevherden region of interest (ROI) ile elde edilen veriler beyaz cevherden referans olarak seçilen bölgedeki ROI ile elde edilen veriye oranlandı. Çalışmamızdaki sürekli değişkenler için tanımlayıcı istatistikler, grup ortalamalarını karşılaştırmada ANOVA, farklı grupları belirlemede Duncan testi kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Bulgular: Çalışmamızda diyabetik hasta grupları (PRP, NPRP ve RP olmayan DM ) arasında NPRP ve RP olmayan DM grubunda her iki serebral hemisferde bölgesel olarak rCBF değerleri diğer gruplara göre daha düşük olmakla beraber istatistik olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Diyabetik hastalar ile sağlıklı kontrol grupları arasında rCBF değerleri diyabetik hasta grubunda daha düşüktü. Bununla beraber her iki frontal lob anterior ve inferior, her iki singulat girus, her iki temporal lob medial, sağ oksipital lob ve her iki talamusta rCBF değerlerinde istatistik olarak anlamlı farklılık izlenmiştir. Sonuç: Sonuç olarak, bu çalışma T2DM'de diyabet grupları arasındaki serebral perfüzyonun bölgesel etkilerini incelemiştir. Diyabet grupları arasında bölgesel perfüzyon değerleri açısından anlamlı fark yoktu. Sağlıklı kontrol grubuna göre bölgesel hipoperfüzyon genel olarak incelenen tüm loblarda görüldü ve çoğunda istatistik olarak fark izlendi. Özellikle temporal lob medial (hipokampal) kesimde hipoperfüzyon belirgindi. Anahtar Kelimeler: Diyabetes Mellitus, Serebral Perfüzyon, Manyetik Rezonans Görüntüleme, Diyabetik Retinopati