Browsing by Author "Şahin, Pelinsu"

Now showing 1 - 2 of 2

Evaluation of the Relationship Between Factors Affecting the Success of Root Canal Treated Molar Teeth and Apical Periodontitis: a Retrospective Study
(2024) Şahin, Pelinsu; Gündüz, Hüseyin
Bu çalışmada konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) kullanılarak Türk popülasyonunda endodontik tedavi görmüş maksiller ve mandibular molar dişlerde kök kanal tedavisinin kalitesi, apikal periodontitis prevalansı ve tedavi kalitesinin periapikal duruma etkisi değerlendirilmiştir. 282 hastanın (18-50 yaş arası) 396 endodontik tedavili maksiller ve mandibular birinci ve ikinci molar dişlerinin KIBT görüntüleri aksiyal, sagittal ve koronal kesitlerde incelenmiştir. Kanal dolgu uzunluğu, homojenlik, koronal restorasyon ve komplikasyonlar dahil olmak üzere endodontik tedavinin kalitesi ve lezyon boyutu, köke ilişkisi ve kemik yıkımının yeri gibi periapikal durum periapical and endodontic status scale (PESS) e göre değerlendirilmiştir. Veriler istatistiksel olarak Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, Yates düzeltmesi, Fisher-Freeman-Halton ve Pearson Ki-Kare testleriyle analiz edilmiştir. Dişlerin %57,6'sında apikal periodontitis tespit edilmiştir. Endodontik tedavi kalitesi periapikal lezyonun varlığı, boyutu, kökle ilişkisi ve kemik yıkım yeri ile ilişkili bulunmuştur (p<0,05). Dolgu maddesinin radyografik apeksten 2 mm uzakta olması (%51,1), kök kanalı dolgu homojenliğinin yetersiz olması (%77,5), koronal restorasyonun yetersiz olması (39,2), kök perforasyonu (%7.5) ve kök kanal tedavisinde kaçırılan kanalların varlığı (43,2) apikal periodontitis sıklığını arttırmıştır (p<0,05). Kök kanal dolgusu kısa olduğunda, 5 mm'den geniş lezyonlar daha sık görülürken, kanal dolgu homojenliği ve koronal restorasyon yetersizliğinde bu geniş lezyonlara ek olarak kortikal kemik yıkımı ve furkasyon lezyonlarının daha sık ortaya çıktığı tespit edilmiştir (p<0,05). Perforasyon ve kaçırılan kanal durumlarında ise lezyonlar genellikle 3 mm'den küçük, tek kökte sınırlı ve kök çevresiyle ilişkili bulunmuştur. Ayrıca bu çalışma endodontik tedavi kalitesinin, periapikal lezyonun varlığı, boyutu, kökle ilişkisi ve kemik yıkımı üzerindeki kritik rolünü vurgulamaktadır. Anahtar Kelimeler: Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi, Apikal Periodontitis, Periapikal Lezyon, Kök Kanal Tedavisinde Başarısızlık, Tekrarlayan Kök Kanal Tedavisi
Retreatment Sırasında Tek Eğe Sistemlerinin Apikal Debris Ekstrüzyonuna Etkisi: Bir İn Vitro Çalışma
(2023) Özlek, Esin; Evrendilek, Furkan; Şahin, Pelinsu; Gündüz, Hüseyin
Amaç: Bu çalışmanın amacı, tekrarlayan endodontik tedavi sırasında farklı tek eğe sistemlerinin kullanımının apikalden taşan debris miktarlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Otuz altı adet mandibular premolar diş ProTaper Universal eğeler ile F3’e kadar genişletildi. Her eğe değişiminde kök kanalları 2 mL %5,25 NaOCl solüsyonu ile irrige edildi. Kök kanal preparasyonu sonrası 5 mL %17 EDTA ardından 5 mL %5,25 NaOCl ve 5 mL salin ile son irrigasyon yapıldı. Kök kanalları “paper point” ile kurutuldu ve gütaperka ve AH Plus kanal patı ile dolduruldu. Dişler 37 °C’de ve %100 nemli ortamda 1 hafta süreyle saklandı. Daha sonra dişler kullanılan tek eğe sistemine göre rastgele 3 gruba (n=12) ayrıldı: HyFlex EDM, Reciproc Blue ve One Curve. Tekrarlayan endodontik tedavi sırasında apikalden taşan debrisler, önceden ağırlıkları belirlenen Eppendorf tüplerinde toplandı. Her grup için apikalden taşan debris miktarını hesaplamak için Eppendorf tüplerinin başlangıç ağırlığı son ağırlığından çıkarıldı. Veriler, tek yönlü varyans analizi ve “post hoc” Tukey testleri (p=0,05) kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Reciproc Blue, HyFlex EDM ve One Curve ile karşılaştırıldığında önemli ölçüde (p<0,05) daha fazla debris taşmasına neden oldu. HyFlex EDM ve One Curve eğeleri karşılaştırıldığında, One Curve, HyFlex EDM’ye göre daha fazla debris ekstrüzyonu gösterdi ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05). Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırlamaları dâhilinde, tüm enstrümantasyon teknikleri debris ekstrüzyonuyla sonuçlandı. Eğe sistemlerinin özellikleri, tekrarlayan endodontik tedavi sırasında apikalden taşan debris miktarı üzerinde etkili olabilir.