Browsing by Author "Şeker, Ayşe"

Now showing 1 - 2 of 2

DRG Nöronlarında Sisplatinle İndüklenen Nörotoksisiteye Karşı 6-gingerolün Protektif Etkisinin Araştırılması
(2025) Ölmez, Bahar; Şeker, Ayşe
Periferik nöropati, periferik sinirlerde (duyusal, motor ve otonom) geri dönüşümlü ya da geri dönüşümsüz olarak değişik oranlarda harabiyetle sonuçlanır. Harabiyet, hastalar sağ kalsalar bile yaşam kalitelerinin düşmesine neden olan, önemli bir nörolojik problem olarak devam eder. Kanser tedavisinde kullanılan sisplatin'in periferik nöropatiye sebep olmasından dolayı klinik kullanımında kısıtlılıklar vardır. Sisplatin'in kemoterapik etkinliğini azaltmadan periferik nöropatiyi önleyecek ya da en aza indirgeyecek, hastaların hayat kalitelerini artıracak, nöroprotektif ajanlara ihtiyaç duyulmaktadır. Zingiber officinale (zencefil) bitkisinin biyoaktif bileşenlerinden olan 6-gingerol (G) anti-kanser, anti-oksidan ve anti-inflamatuvar özelliklere sahiptir. Yapılan bu çalışmada nörotoksisite, fare DRG hücre kültürü ortamında sisplatin (5μg/ml) ile indüklenmiştir. Kontrol (K) grubu, Sisplatin (S) grubu, Sisplatin+6-gingerol(10μM -50μM -100μM) (G10, G50 ve G100 G) grupları olmak üzere beş grup oluşturulmuştur. 6-gingerol'ün koruyucu etkisi; nöronal sağ kalım ve nörit uzunluğu hücresel seviyede canlı hücre görüntüleme sisteminde incelenmiştir. Nöronal belirteç olan nörofilament ile Schwann hücre belirteci olan anti-Sox10 immünositokimyasal olarak konfokal mikroskobide değerlendirilmiştir. Nörit uzunluğunda G10 ve G50 grupları 24., 48., ve 72. saatlerde, K grubunun üzerine çıktığı belirlenmiştir (p<0,001). Sağ kalımda, 72. saatte G10 ile G50 grubu benzer özellik gösterip K grubuna yakın değerlerde iken, S ve G100 gruplarına göre sağ kalımın korunduğu tespit edilmiştir (p<0,001). Nörofilament sonuçlarında K, G10, G50 ve G100 gruplarının birbirlerine istatistiki olarak benzer özellik gösterdiği belirlenmiştir. S grubu ise K, G10 ve G50 (p<0,001) gruplarına ve G100 grubuna (p=0,017) göre daha düşük seviyede seyretmiştir. Anti-Sox10 yoğunluğu, S ve G100 gruplarında en yüksek seviyede çıkmıştır (p<0,001). Tedavi gruplarında etkili doz ise G10 grubunda görülmüştür (p<0,001). Bu veriler, 6-gingerol'ün kemoterapiye bağlı periferik nöropatide potansiyel bir nöroprotektif ajan olarak kullanılabileceğini göstermiştir.
Investigation of Protective Effect of Erythropoietin Against Caerulein Induced Acute Pancreatitis in Rats Through Molecular, Biochemical and Histopathological Methods
(2014) Şeker, Ayşe; Özkol, Halil
ÖZET Günümüze kadar akut pankreatit (AP) ile ilgili bazı çalışmalar yapılmış olmasına rağmen bu hastalığa ilişkin spesifik bir tedavi protokolü bulunmamaktadır. AP'de oksidatif stres ve enflamasyonun birbiri ile bağlantılı olarak arttığı bildirildiğinden antioksidan ve antienflamatuvar özelliği bilinen bazı maddeler terapotik amaçlı denenmiştir. Literatür bilgilerine göre ilk defa bu çalışmada, antioksidan ve antienflamatuvar etkisi bilinen eritropoietinin 3 farklı dozunun koruyucu etkisi AP'li sıçanlarda araştırıldı. Bu amaçla serumda pankreas ve karaciğer için belirteç niteliğinde olan bazı enzimler, karaciğer dokusunda oksidatif stres belirteçleri, miyeloperoksidaz aktivitesi (nötrofil infiltrasyon belirteci) izlenmiştir. Ayrıca mononükleer lökositlerde comet assay yöntemiyle DNA hasarı ve pankreas, karaciğer gibi dokularda histopatolojik inceleme gerçekleştirilmiştir. Herbiri altı adet Wistar türü albino sıçandan oluşan 7 grup oluşturuldu. Bu gruplar kontrol (K), sham-kontral (SK), serulein (S), talidomid (T), eritropoietin2500, eritropoietin5000, ve eritropoietin10000 olarak isimlendirildi. SK grubunda yer alan hayvanlara intraperitonal olarak (i.p.) %0,9'luk serum fizyolojik uygulanırken, kontrol grupları dışındaki bütün hayvanlara aynı yolla toplam 100pg/kg serulein 2 ayrı dozda 1 saat arayla uygulandı. T, eritropoietin2500, eritropoietin5000 ve eritropoietin10000 grubundaki sıçanlara sırasıyla talidomid 200 mg/kg, eritropoietin 2500 IU/kg, eritropoietin 5000 IU/kg ve eritropoietin 10000 IU/kg koruyucu amaçlı olarak serulein'in ilk dozundan 1 saat önce i.p. olarak enjekte edildi. İstatistiksel olarak amilaz, lipaz ve ALT aktivitesinde dramatik (p<0.05) artışlar görüldü. Eritropoietin'in bütün dozları amilaz ve lipaz seviyesini K grubuna yaklaştırdığı görüldü (p<0.05). Karaciğer dokusunda bakılan total antioksidan seviye, oksidatif stres indeks seviyesi ve katalaz, arilesteraz ve paraoksonaz aktivitelerinde gruplar arasında istatistiki olarak anlamlı bir değişiklik göstermediği tespit edildi (p>0.05). Fakat total oksidan seviye ve miyeloperoksidaz aktivitesinin S grubunda K grubuna göre anlamlı bir artış (p<0.05) gösterdiği gözlenmiş olup bu artışların neredeyse bütün eritropoetin gruplarında anlamlı derecede (p<0.05) azaldığı belirlenmiştir. Gruplar MDA seviyesi bakımından incelendiğinde eritropoietin2500 grubunda diğer bütün gruplara göre anlamlı (p<0.05) bir azalış tespit edildi. DNA hasarı tayininde ise S ve T gruplarında K ve SK gruplarına göre anlamlı (p<0.05) artışlar gözlendi. Eritropoietin'in 10000 IU'lik dozunun genotoksisiteyi anlamlı (p<0.05) bir şekilde K grubuna yaklaştırdığı tespit edildi. S grubu sıçanlarının karaciğer dokularında hemoraji ve sinüzoidal dilatasyon K grubuna göre anlamlı derecede (p<0.05) arttı. Sadece eritropoietin10000 IU/kg'lık dozu bu değişiklikleri büyük oranda engelledi (p<0.05). S grubu hayvanlarının pankreas dokusunda ödem, asiner nekroz, enflamasyon ve perivasküler infiltratın K grubuna göre anlamlı olarak (p<0.05) yükseldiği ancak eritropoietin dozlarının bu yönde koruyucu etkisinin olmadığı gözlendi. Sonuç olarak bu çalışma, eritropoietin kullanımının serulein ile indüklenen AP'in karaciğer, pankreas ve kan dokularında oluşturduğu hasarı önleyici yönde faydalı olabildiğini ortaya çıkarmıştır. Ancak burada elde edilen bulguların desteklenmesi için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.