Browsing by Author "Şendil, Çağla Öneren"

Now showing 1 - 3 of 3

Bir Araştırma Yöntemi Olarak Doküman Analizi
(2021) Nas, Eşref; Sak, Ramazan; Şendil, Çağla Öneren; Şahin-sak, İkbal Tuba
Doküman analizi, araştırma verilerinin birincil kaynağı olarak çeşitli dokümanların toplanması, gözdengeçirilmesi, sorgulanması ve analizi olarak tanımlanabilen bilimsel bir araştırma yöntemidir. Bu yöntem,alanyazında çoğunlukla diğer araştırma yöntemlerinin tamamlayıcısı olarak hizmet ederken, tek başınabir yöntem olarak da kullanılmaktadır. Sosyal bilimlerde çalışma yöntemi olarak doküman analizininkullanıldığı araştırmaların sayısında bir artış göze çarpmaktadır. Bu artışa rağmen diğer yöntemlerlekarşılaştırıldığında doküman analizinin kullanımının oldukça sınırlı olduğu söylenebilir. Dokümananalizinin bir araştırma yöntemi olarak birçok avantajı olmasına rağmen az kullanılmasınınsebeplerinden birinin bu yöntem hakkındaki bilgi yetersizliği olduğu düşünülmektedir. Bir araştırmayöntemi olarak doküman analizi hakkında daha detaylı bilgilere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu nedenle buçalışmada doküman analizinin tanımı, mantığı, aşamaları, avantajları ve dezavantajlarının ortayakonulması amaçlanmıştır. Bununla birlikte, doküman analizine ilişkin bazı yanlış çıkarımlar sözkonusudur. Buradan yola çıkarak bu çalışma kapsamında, (1) doküman analizi bir araştırma yöntemi mi,bir nitel veri toplama tekniği mi yoksa bir nitel veri analiz yöntemi mi, (2) yöntem çeşitlemesi(triangulation) ile veri çeşitlemesi aynı şey mi ve (3) doküman analizinin kullanıldığı bir araştırma biralanyazın taraması mı tartışmalarına değinilmiştir. Ayrıca, doküman analizi yönteminde geçerlik vegüvenirliği sağlamak için dokümanları yalnızca incelemek yerine, kaynağı ve oluşma biçimiyle birlikteyorumlamaya çalışmak, dokümanlardan çıkarılan sonuçları farklı kaynaklardan doğrulamak vegerektiğinde doküman analizi dışındaki yöntemleri de kullanmak ve bütün araştırma yöntemlerindeolduğu gibi doküman analizinde de araştırma standartlarına ve etiğe sıkı sıkıya bağlı kalmak gerektiğiüzerinde durulmuştur.
Eğitim Paydaşlarının Okul Öncesi Eğitimin Zorunlu Olmasına İlişkin Görüşleri
(2020) Sak, Ramazan; Taskın, Necdet; Şahin-sak, İkbal Tuba; Şendil, Çağla Öneren
Bu nitel çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmen, veli ve yöneticilerinin Türkiye’de okul öncesi eğitimin zorunlu olmasına ilişkin görüşlerini incelemektir. Çalışmaya, çeşitli okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan 25 öğretmen, 15 yönetici ve çocuklarıbu okullara devam eden 14veli katılmıştır. Verisiyarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanan ve kelime tekrarı ile kesme-sınıflandırma teknikleri kullanılarak analiz edilen çalışmanın sonundabeş ana temaya ulaşılmıştır. Bunlar, okul öncesi eğitimin (1) zorunlu olup olmaması, (2) zorunlu olma yaşı, (3) zorunlu olmasının çocuklar açısından değerlendirilmesi, (4) zorunlu olmasının aileler açısından değerlendirilmesi ve (5) zorunlu olmasının okulöncesi öğretmenleri açısından değerlendirilmesidir. Çalışmanın bulguları, katılımcıların büyük çoğunluğunun (n=50) okul öncesi eğitimin zorunlu olması gerektiğini,yaklaşık yarısının (n=29) ise zorunlu okul öncesi eğitim yaşının 48 ay olması gerektiğini düşündüklerini göstermiştir. Ayrıca okul öncesi eğitimin zorunlu olmasının, çocuklar, veliler ve okul öncesi öğretmenleri açısından birtakım olumlu ve olumsuz yönleri olacağı, bütün katılımcılar tarafından farklı şekillerde dile getirilmiştir.
Examining the School Readiness Levels of 4-To Year Old Children and Their Parents' Allowance for Risky Play
(2024) Sak, Ayhan; Sak, İkbal Tuba Şahin; Şendil, Çağla Öneren
Bu çalışmanın amacı, 4-6 yaş arası çocukların ilkokula hazırbulunuşluk düzeyleri ile ebeveynlerinin riskli oyuna izin verme durumlarının incelenmesidir. Tarama modelinde hazırlanan çalışmanın örneklemini, Van ili merkez ilçelerindeki (Tuşba, İpekyolu ve Edremit) okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 4-6 yaş aralığındaki 420 çocuk ve 420 ebeveyn oluşturmuştur. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Sak ve Yorgun (2024) tarafından hazırlanan Gelişimsel İlkokula Hazırbulunuşluk Ölçeği-Kısa Formu ve Ünüvar ve Kanyılmaz (2017) tarafından geliştirilen 4-6 Yaş Çocukları İçin Riskli Oyunlara İzin Verme Ölçeği ile toplanmıştır. Çalışmanın sonucunda, 4-6 yaş arası çocukların ilkokula hazırbulunuşluk düzeyleri ile ebeveynlerinin riskli oyuna izin verme durumları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca çocukların ilkokula hazırbulunuşluk düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu ve çocukların kardeş sayısına ve anne-babaların eğitim durumlarına, yaşlarına ve evlilik sürelerine göre istatiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Bununla birlikte, ebeveynlerin riskli oyuna izin verme durumlarının düşük olduğu ve çocuğun okul öncesi eğitim alma süresine ve anne-babaların eğitim durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir.