Browsing by Author "Ağaoğlu, Sema"

Now showing 1 - 20 of 21

Ağrı Bölgesinde Bulunan Lokantaların Hijyenik Durumu Üzerine Araştırmalar
(2004) Ağaoğlu, Sema; Fidan, Ferit
Bu çalışmada, Agrı bölgesinde bulunan lokantaların alet-ekipman, çevre ve personel hijyeni yönünden durumu araştırıldı. Bu amaçla il merkezinde bulunan 20 lokanta pilot nokta seçilerek, bu is yerlerinde kullanılan alet-ekipman ile personelin (asçı, garson) elleri, kullanma suyu, kurulama bezi, iş önlüğü (asçı), ortam havası ve yemeklerden alınan toplam 360 örnek materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analizler sonucunda, kontrol edilen lokantalarda asçı ellerinden alınan örneklerin birinci derecede kontaminasyon kaynagını olusturdugu tespit edildi. Sonuç olarak, kontrol edilen lokantaların genel hijyenik durumunun iyi olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca personelin elleri ile alet-ekipman ve çevreden alınan örneklerde besin zehirlenmeleri yönünden önem taşıyan mikroorganizmaların saptanması, bu iş yerlerinin tüketici sağlığı açısından potansiyel bir risk kaynağı oluşturabileceği düşüncesini uyandırmıştır. Bu bağlamda, etkin bir kontrol programının uygulanması yararlı olacaktır.
The Antibacterial Efficiency of Some Herbs Used in Herby Cheese
(2005) Alemdar, Süleyman; Dostbil, Nursel; Ağaoğlu, Sema
Bu çalışmada, otlu peynire katılan otlardan sirmo, mendo, heliz, sov ve siyabu’nun bazı patojen bakteriler üzerindeki inhibitör etkinliği araştırıldı. Örneklerin dietil eter ekstraktları Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis ve Staphylococcus aureus üzerinde disk difüzyon yöntemi ile in vitro olarak denendi. Sonuç olarak; sirmo’nun test suşlarının tümü üzerinde değişik düzeylerde olmak üzere inhibitör bir etkiye sahip olduğu tespit edildi. Mendo K. pneumoniae, P. aeruginosa ve S. aureus üzerinde etkili olurken, heliz’in P. aeruginosa, E. faecalis ve S. aureus üzerinde inhibitör etki gösterdiği belirlendi. En zayıf inhibitör aktivite sov ve siyabu’da gözlendi.
Antimicrobial Effect of Seed Extract of Cardamom (Elettaria Cardamomum Maton)
(2005) Dostbil, Nursel; Alemdar, Süleyman; Ağaoğlu, Sema
Bu çalışmada, kakule tohumunun (Elettaria cardamomum Maton) bazı mikroorganizmalar üzerindeki inhibitör etkinliği araştırıldı. Bu amaçla kakule tohumunun dietil eterde hazırlanmış ekstraktı P. aeruginosa, M. smegmatis, K. pneumoniae, S. aureus, E. coli, E. faecalis, S. typhimurium, M. luteus ve C. albicans üzerinde disk difüzyon metodu kullanılarak in vitro olarak denendi. Sonuç olarak; kakule tohumundan elde edilen ekstrenin test suşlarından M. smegmatis, K. pneumoniae, S. aureus, E. coli, E. faecalis, M. luteus ve C. albicans üzerinde farklı düzeylerde inhibitör aktivite gösterdiği, ancak P. aeruginosa üzerinde benzer etkinin oluşmadığı tespit edildi. Kakuleye karşı en hassas suşun S. aureus olduğu belirlenirken, en zayıf inhibitör etki E. coli’de gözlendi.
Bitlis İli İçme Sularının Bazı Mikrobiyolojik ve Fizikokimyasal Özellikleri
(2009) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman; Kahraman, Tahir; Alişarlı, Mustafa
Bu çalışmada, Bitlis merkez ve ilçelerindeki (Adilcevaz, Ahlât, Güroymak, Hizan ve Tatvan) içme sularının bazı mikrobiyolojik ve fizikokimyasal niteliği araştırılmıştır. ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinde bölgedeki depo ve musluk sularından alınan toplam 164 örnek materyal olarak kullanılmıştır. Genel canlı sayımında dökme plak yöntemi; enterokok, koliform, E. coli ve sülfit indirgeyen anaerob'ların aranmasında membran filtrasyon yöntemi ve fizikokimyasal analizlerde ise standart metotlar kullanılmığtır. Örneklerde belirlenen fizikokimyasal veriler standart değerlere uygun bulunmuştur. Ancak, mikrobiyolojik analizler sonucunda %30'u enterokok, %12'si koliform, %24'ü sülfit indirgeyen anaerob'lar ve %8'i E. coli yönünden standartlarda bildirilen kriterlere uygunluk göstermemiştir. incelenen örneklerde ortalama pH, Na ve Mg düzeyleri ile E. coli dışında tüm bakterilerin pozitiflik oranı sonbahar mevsiminde daha yüksek bulunmuştur. Yerleşim yerlerinin genel canlı, koliform ve E. coli sayısı üzerine etkisinin önemsiz (p>0.05), ancak diğer tüm değişkenler üzerine etkisinin önemli (p<0.05) olduğu tespit edilmiştir.
Çiğ Süt ve Bazı Süt Ürünlerinde Baccillus Cereus'un Varlığının Araştırılması
(1999) Ağaoğlu, Sema; Ekici, Kamil; Guducuoglu, Huseyin; Alemdar, Süleyman
Bu çalışma, Van'da tüketime sunulan çiğ süt, otlu peynir ve tereyağlarında Bacillus cereus'un varlığını belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada materyal olarak 40 adet çiğ süt, 75 adet otlu peynir ve 25 adet tereyağı olmak üzere toplam 140 örnek materyal olarak kullanıldı. Sonuç olarak, çiğ süt örneklerinin %10'unda (4 örnek) $1.0x10^2-2.8 x 10^4$ kob/ml, otlu peynirlerin %1.3'nde (1 örnek) $9.0 x 10^2$ kob/g düzeyinde Bacillus cereus izole ve identifiye edildi. Tereyağı örneklerinin hiçbirinden Bacillus cereus izole edilemedi.
Hamburger ve Piliçburgerlerin Mikrobiyolojik Kalitesi
(2000) Ağaoğlu, Sema; Alişarlı, Mustafa; Alemdar, Süleyman
Bu çalışma, Van 'da tüketime sunulan hamburger ve piliçburgerlerin mikrobiyolojik kalitelerini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada çeşitli firmalara ait toplam 30 adet hamburger (ambalajsız) ve piliçburger(ambalajlı) örneği materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analiz sonuçlarına göre, hamburgerlerde total mezofil genel canlı, koliform, fekal streptokok, maya-küf, sülfıt indirgeyen anaerob ve mikrokok-stafılokok sayı ortalamaları sırasıyla $3.8x10^5, 3,8x10^2 9.1x10^3, 2.6x10^4, 0.2x10^1$ ve $9.3x10^3$kob/g olarak tespit edildi. Piliçburgerlerde sülfıt indirgeyen anaeroblara rastlanmazken, diğer mikroorganizma sayı ortalamaları aynı sıra ile $6.9x10^4, 0.2x10^1, 1.5x10^1$ , $3.3x10^1$ ve $1.0x10^3$ kob/g olarak belirlendi, incelenen örneklerin hiçbirinde gıda intoksikasvonları açısından önem taşıyan koagulaz, pozitif stafılokok izole edilemedi. Fiziko-kimyasal analiz bulgularına göre, ortalama pH değerleri hamburgerlerde 6.18, piliçburgerlerde ise 6.61 olarak saptandı. Sonuç olarak, bu çalışmada incelenen hamburger ve piliçburgerlerin mikrobiyolojik kalitesinin standartlar dahilinde olduğu, ancak hamburgerlerde sülfit indirgeyenen anaerob düzeyi standart değerleri aştığından, tüketici sağlığını korumaya yönelik önlemlerin alınması gerektiği kanısına varıldı.
The Microbiological Quality of Tantuni
(2011) Selçuk, Ümit; Ağaoğlu, Sema
Selçuk Ü, Tantuni'nin mikrobiyolojik kalitesi, Y.Y.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Van, 2011.Bu çalışmada, Van'da tüketime sunulan tantunilerin mikrobiyolojik kalitesi incelendi. Bu amaçla; 79 adet kırmızı et tantuni (60'ı pişmiş, 19'u çiğ) ve 21 adet tavuk eti tantuni (13'ü pişmiş, 8'i çiğ) olmak üzere, toplam 100 tantuni örneği materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analizlerden Salmonella aranmasında hızlı analiz yöntemi, diğer mikroorganizmaların aranmasında ise rutin analiz yöntemleri kullanıldı. Analiz bulgularına göre; çiğ ve pişmiş kırmızı et tantunilerde aerob mezofil genel canlı, koliform grubu mikroorganizma, E. coli, mikrokok-stafilokok, S. aureus, C. perfringens ve maya-küf ortalama sayıları sırasıyla 5.67 ve 3.98, 2.88 ve 0.21, 0.87 ve <2.00, 2.99 ve 2.27, 1.33 ve 0.25, 0.05 ve <1.00, 4.43 ve 0.63 log kob/g olarak tespit edildi. Çiğ ve pişmiş tavuk eti tantunilerde ise aynı sırayla 4.35 ve 3.77, 2.84 ve <1.00, 1.15 ve <2.00, 0.95 ve 1.22, <2.00 ve <2.00, <1.00 ve <1.00, 4.05 ve 0.11 log kob/g olarak saptandı. İncelenen tantunilerde Salmonella spp. izole edilemedi. Çiğ kırmızı et tantunilerin %5.26'sı (1/19) S. aureus, pişmiş kırmızı et tantunilerin %1.66'sı (1/60) S. aureus, %3.33'ü (2/60) ise maya-küf yönünden Türk Gıda Kodeksi'nde bildirilen limit değerlere uygunluk göstermedi. Araştırmada elde edilen veriler, tantuninin hazırlanması ve üretimin diğer aşamalarında hijyenik koşulların yetersiz olduğu izlenimini vermektedir. Sonuç olarak; tantuni üretiminde uygulanan sıcaklık ve süre, muhafaza sıcaklığı ve tüm aşamalarda GMP/GHP bazlı uygulamaların dikkate alınması ürün güvenliği ve halk sağlığı açısından önem arz etmektedir.Anahtar kelimeler: Fast-food, hijyen, kalite, patojen, tantuni
The Presence of Some Pathogenic Bacteria in Bovine Carcasses Used in Military Kitchens in the City of Bitlis and Iys Surroundings
(2008) Tuncer, Burhan Hüseyin; Ağaoğlu, Sema
Bu çalışmada, Bitlis ili ve çevresindeki askeri mutfaklarda tüketime sunulan sığır karkaslarında Escherichia coli, Escherichia coli O157:H7, Staphylococcus aureus, Salmonella spp., Clostridium perfringens ve Listeria monocytogenes'in varlığı araştırıldı. Bu amaçla, askeri birliklere çeyrek gövde şeklinde getirilen toplam 200 sığır karkası (ön ve arka çeyrekten 100'er adet) mikrobiyolojik yönden incelendi. Analiz bulgularına göre; karkas örneklerinin %62 (124/200)'sinde patojen bakteri tespit edildi. Örneklerde aerob mezofil genel canlı, E. coli, E. coli O157:H7, S. aureus ve C. perfringens'in pozitiflik oranları sırasıyla %98.5, %36, %2, %30.5 ve %9.5 olarak belirlendi. Analizi yapılan örneklerde L. monocytogenes ve Salmonella spp. izole edilemedi. Sonuç olarak; incelenen karkas örneklerinin %10'u aerob mezofil genel canlı, %2'si E. coli O157:H7, %2'si S. aureus ve %20'si E. coli yönünden Milli Savunma Bakanlığı Sığır Gövde Eti (Karkas) Teknik Şartname'sine ve Türk Gıda Kodeksi'nde bildirilen mikrobiyolojik kriterlere uygunluk göstermedi.Anahtar sözcükler: Sığır karkası, kontaminasyon, patojen bakteri
Ton Balık Konservelerinde Nitrat ve Nitrit Düzeyleri
(2002) Ağaoğlu, Sema; Kahraman, Tahir; Alemdar, Süleyman
Bu çalışma, ton balık konservelerinde nitrat ve nitrit düzeylerini belirlemek amacıyla ele alındı. Çalışmada toplam 50 adet balık konservesi materyal olarak kullanıldı. Örneklerde ortalama nitrat düzeyi 46.88 ± 4.89 ppm, nitrit düzeyi ise 6.23 ± 2.06 ppm olarak belirlendi. Sonuç olarak, örneklerde saptanan nitrat ve nitrit düzeyleri Dünya Sağlık Örgütü ve Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği 'nde işlenmiş et ürünleri ile kutu konserveleri için bildirilen kriterlere uygun bulundu.
Van Bölgesi İçme ve Kullanma Sularında Nitrat ve Nitrit Düzeylerinin Araştırılması
(2007) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman; Alişarlı, Mustafa; Dede, Semiha
Bu çalısmada, Van bölgesi su kaynaklarında nitrat ve nitrit düzeylerinin arastırılması amaçlanmıstır. Bu amaçla, Van merkez ve ilçelerinde (Ercis, Özalp, Saray, Muradiye, Çaldıran, Gürpınar, Gevas ve Edremit) bulunan kuyu, dere, kaynak/çesme, musluk ve depo sularından alınan toplam 366 adet su örnegi materyal olarak kullanılmıstır. Örneklerde nitrat ve nitrit düzeyleri spektrofotometrik yöntem ile belirlenmistir. Analiz bulgularına göre; Van merkez ve ilçelerinde bulunan su kaynaklarında ortalama nitrat düzeyleri sırasıyla 35.927±5.706 ppm ve 24.752±9.262 ppm (kuyu), 5.158±0.931 ppm ve 4.990±0.665 ppm (dere), 19.065±3.770 ppm ve 14.610±2.523 ppm (kaynak/çesme), 9.609±3.021 ppm ve 14.114±2.503 ppm (musluk), 6.325±2.850 ppm ve 7.390±1.582 ppm (depo) olarak saptanmıstır. Nitrit düzeyi; Van merkez ve ilçelerden alınan içme suyu örneklerinde genelde standartlara uygun bulunmus ve 0,1 ppm’in altında belirlenmistir. Ancak Van merkezdeki bir kuyuya ait su örnegi (% 2) ile bir kaynak suyu örnegi (% 3), ilçelerde ise Erçis’te bir kaynak suyu örnegi (% 2) standart degerlerin üzerinde çıkmıstır. Nitrit düzeyi, gerek Van merkez gerekse ilçelerdeki dere sularının tamamında 0.691 ppm ile 0.060 ppm arasında belirlenmistir. Sonuç olarak; nitrat düzeyi yüksek suların uzun süre ve fazla miktarda kullanımı zehirlenmelere sebep olabilir. Çevre ve su kaynaklarının kirlenmesinin önlenmesi, ilgili kurumların uyarılması ve denetimlerin sıklastırılması toplum saglıgının korunması açısından büyük önem tasımaktadır.
Van Bölgesi İçme ve Kullanma Sularının Mikrobiyolojik Kalitesinin Halk Sağlığı Yönünden İncelenmesi
(2007) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman
Bu çalışmada, Van bölgesi sularının mikrobiyolojik kirlilik durumları araştırılmıştır. Bu amaçla, merkez ve ilçelerde (Erciş, Özalp, Saray, Muradiye, Çaldıran, Gürpınar, Gevaş ve Edremit) bulunan kuyu, dere, kaynak/çeşme, musluk ve depo sularından alınan toplam 366 adet su örneği materyal olarak kullanılmıştır. Örnekler, mezofil ve psikrofil aerob genel canlı, enterokok, koliform grubu mikroorganizma, E. coli ve sülfit indirgeyen anaeroblar yönünden incelenmiştir. Enterokok, koliform grubu mikroorganizma, E. coli ve sülfit indirgeyen anaerob sayıları membran filtrasyon yöntemi ile mezofilik ve psikrofilik genel canlı sayıları ise dökme plak metodu ile araştırılmıştır. Analiz bulgularına göre, koliform grubu mikroorganizmalar diğer indeks mikroorganizmalarına oranla daha fazla bulunmuş, ayrıca bazı örneklerde doğrulama testleri sonucunda E. coli de belirlenmiştir. Bulgular yerleşim yerlerine göre incelendiğinde, musluk ve depo sularının hijyenik kalitesi Van merkezinden alınan örneklerde ilçelere göre daha iyi bulunmuş, ancak kuyu ve dere sularında benzer sonuç elde edilememiştir. Bu sonuçlar, Van merkezdeki içme ve kullanma sularının hijyen kontrollerinin ve dezenfeksiyon işlemlerinin düzenli yapıldığını, ancak kuyu ve derelerin yerleşim yoğunluğuna bağlı olarak daha fazla kirlendiğini göstermiştir. Sonuç olarak; halk sağlığı açısından sularda mikrobiyolojik analizlerin rutin olarak yapılması, sulardan kaynaklanan enterik hastalıkların bulaşmasına karşı koruyucu önlemlerin başında gelmektedir.
Van Bölgesi Su Kaynaklarında Ağır Metal Kirlilik Düzeyleri
(2007) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman; Alişarlı, Mustafa; Dede, Semiha
Bu çalışmada, Van merkez ve ilçelerinde (Erciş, Özalp, Saray, Muradiye, Çaldıran, Gürpınar, Gevaş ve Edremit) bulunan kuyu, dere, kaynak/çeşme, musluk ve depo sularında ağır metal (Fe, Cu, Zn, Mn, Cd, Cr, Ni ve Co) düzeyleri araştırıldı. Bu amaçla ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış dönemlerinde 100 farklı kaynaktan sağlanan toplam 366 örnek materyal olarak kullanıldı. Araştırma bulgularına göre; incelenen su kaynaklarının tamamında Mn ve Cd değerleri, merkez ve ilçelerdeki kuyu ve kaynak/çeşme sularında Fe, merkezdeki kuyu sularında ise Zn düzeyi İçme ve Kullanma Suları Standardı'nda bildirilen kriterlere uygun bulunmadı. Ayrıca, merkez ve ilçelerdeki kaynak/çeşme sularında Fe, Mn, Cd ve Ni; musluk sularında Mn, Cd ve Ni; depo sularında Mn ve Cd, ilçelerdeki depo sularında ise Ni düzeyi ilgili yönetmelikte bildirilen değerlere uygunluk göstermedi.
Van Bölgesi Su Kaynaklarında Flor Düzeylerinin Belirlenmesi
(2007) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman; Alişarlı, Mustafa
Bu çalışmada, Van bölgesi sularının flor düzeyleri araştırılmıştır. Bu amaçla, merkez ve ilçelerdeki (Erciş, Özalp, Saray, Muradiye, Çaldıran, Gürpınar, Gevaş ve Edremit) kuyu, dere, kaynak/çeşme, musluk ve depo sularından alınan toplam 366 adet su örneği materyal olarak kullanılmıştır. Örneklerde flor düzeyinin belirlenmesinde spektrofotometrik yöntem kullanılmıştır. Van merkez ve ilçelerinden alınan içme suyu örneklerinde ortalama flor değerleri standartlara uygun şekilde 1.5 ppm’in altında belirlenmiştir. Ancak flor düzeyi, merkez ve ilçelerdeki kuyu suyu örneklerinde sırasıyla % 4 ve % 3, Çaldıran ilçesindeki depo suyu örneklerinde ise % 10 oranında standart değerlerin üzerinde bulunmuştur.Sonuç olarak, incelenen örneklerde belirlenen flor düzeylerinin genelde normal sınırlarda bulunması, bölge sularında flor toksikasyonu açısından bir risk olmadığını göstermiştir. Ancak, yine de bölgenin volkanik toprak yapısının kontaminasyona sebep olabileceği göz önüne alınarak düzenli ve yeterli denetimlerin yapılması toplum sağlığının korunması açısından önem taşımaktadır.
Van Bölgesi Su Kaynaklarının Fiziko-kimyasal Kalitesi
(2007) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman; Dede, Semiha
Bu çalışmada, Van merkez ve ilçelerinde (Erciş, Özalp, Saray, Muradiye, Çaldıran, Gürpınar, Gevaş ve Edremit) bulunan kuyu, dere, kaynak/çeşme, musluk ve depo sularının fiziko-kimyasal nitelikleri incelendi. Bu amaçla ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış dönemlerinde 100 farklı kaynaktan sağlanan toplam 366 örnek materyal olarak kullanıldı. Örneklerde pH, renk, bulanıklık, sıcaklık, toplam sertlik, sodyum, potasyum, kalsiyum, magnezyum, klorür, elektriksel iletkenlik, karbondioksit, karbonat, bikarbonat, sülfat, fosfat ve organik madde analizleri yapıldı. Araştırma bulgularına göre; merkez ve ilçelerdeki kaynak/çeşme sulan ile ilçelerdeki depo sularında belirlenen bulanıklık düzeyleri ilgili yönetmelikte bildirilen kriterlere uygun bulunmadı. Ayrıca, merkez ve ilçelerdeki kuyu sularında klorür, renk, bulanıklık, elektriksel iletkenlik ve sülfat, kaynak/çeşme sularında renk ve sülfat, derelerde sertlik; merkezdeki derelerde magnezyum ve renk, kaynak/çeşme sularında klorür ve bulanıklık, ilçelerdeki kaynak/çeşme sularında ise elektriksel iletkenlik düzeyi İçme ve Kullanma Suları Standardı'nda bjldirilen sınır değerlerden daha yüksek bulundu. İncelenen su kaynaklarında tespit edilen karbondioksit düzeyleri su kalite kriterlerine uygun bulunmadı.
Van Piyasasında Açık Olarak Satışa Sunulan Bazı Baharatın Kimyasal Kalitesinin Standartlara Uygunluğu
(1998) Ağaoğlu, Sema; Ekici, Kamil; Mengel, Zermine
Bu çalışma, Van piyasasında açık olarak tüketime sunulan kara biber, toz kırmızı biber, kimyon, pul kırmızı biber ve sumağın kimyasal kalite açısından Gıda Maddeleri Tüzüğü (GMT) ve Standartlara (TS) uygunluk oranını belirlemek amacıyla yapıldı.Her baharat çeşidinden 20 adet olmak üzere toplam 100 numune materyal olarak kullanıldı. Kimyasal analizler sonucunda, kara biberlerin %10'u uçucu yağ; toz kırmızı biberlerin %90'ı toplam kül, %20'si HCl'de çözünmeyen kül; kimyonların % 40 'ı toplam kül, %100'ü uçucu yağ; pul kırmızı biberlerin % 60 'ı toplam kül, % 50'si tuz; sumakların % 40 'ı toplam kül miktarı yönünden TS'ye; toz kırmızı biberlerin % 90'ı toplam kül; kimyonların % 80'i toplam kül, %100'ü uçucu yağ miktarı yönünden GMT'ye Uygun bulunmadı. Sonuç olarak, incelenen baharatın kimyasal kalitesinin yeterince iyi olmadığı, çoğunun Gıda Maddeleri Tüzüğü ve ilgili Standartlarda öngörülen kriterlere uymadığı belirlendi.
Van Piyasasında Satışa Sunulan Bazı Baharat Çeşidinde Bacillus Cereus'un Varlığı ve Önemi
(1999) Ekici, Kamil; Sancak, Yakup Can; Alişarlı, Mustafa; Ağaoğlu, Sema
-
Van ve Yöresinde Üretilen Çökeleklerin Mikrobiyolojik,kimyasal,fiziksel ve Duyusal Nitelikleri Üzerinde Bir Araştırma
(1997) Ocak, Elvan; Mengel, Zermine; Ağaoğlu, Sema
Bu çalışma, Van ve yöresinde üretilen ve piyasada ambalajsız olarak satışa sunulan çökeleklerin kalitesini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada materyal olarak toplam 25 adet çökelek numunesi kullanıldı. Numuneler mikrobiyolojik (aerob mezofıl genel canlı, koliform, maya ve küf), kimyasal- fiziksel (rutubet, kurumadde, yağ, yağsız kurumadde, protein, kül, su aktivitesi, asidite, pH) ve duyusal yönlerden incelendi. Çökelek numunelerinin mikrobiyolojik analizleri sonucunda ortalama aerob mezofil genel canlı sayısı 9.8x $10^6$ kob/g, koliform grubu mikroorganizma sayısı $<10^1$ kob/g, maya ve küf sayısı $1.3x10^5$ kob/g olarak tespit edildi. Kimyasal ve fiziksel analizler sonucunda, numunelerin ortalama rutubet miktarı %81.84, kurumadde miktarı %18.15, yağ miktarı %1.2, kurumaddede yağ miktarı %6.68, yağsız kurumadde miktarı %16.92, protein miktarı %8.04, kül miktarı %0.94, su aktivitesi değeri 0.969, asidite değeri laktik asit cinsinden %1.92 ve pH değeri 4.87 olarak saptandı. Çökelek numunelerinin duyusal muayenelerinde ise ortalama tat, görünüm, kıvam, koku ve toplam puan değerleri sırasıyla; 2.42, 1.44,1.42,2.12 ve 1.85 olarak belirlendi. Sonuç olarak, kendine özgü bir yapı arzeden çökeleğin ilkel şartlarda ve standard olmayan metotlarla üretilerek ambalajsız olarak satışa sunulmasının ürünün kalitesini ve halk sağlığını olumsuz yönde etkileyebileceği kanısına varıldı.
Van'da Açık Olarak Tüketime Sunulan Ayranların Mikrobiyolojik ve Kimyasal Kalitesi
(1998) Ağaoğlu, Sema; Ekici, Kamil; Alemdar, Süleyman
Bu çalışma, Van'da açık olarak tüketime sunulan ayranların mikrobiyolojik ve kimyasal kalitelerini belirlemek amacıyla yapıldı. Değişik lokanta ve pastanelerden sağlanan toplam 30 adet ayran örneği materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analizler sonucunda ortalama küf-maya sayısı $7.6x10^5$ kob/ml, koliform grubu mikroorganizma sayısı $2.2x10^1$ kob/ml, fekal streptokok sayısı $3.4x10^2$ kob/ml olarak saptandı. Kimyasal analizler sonucunda ise ortalama pH değeri 3.2, asidite değeri laktik asit cinsinden (L.A.) % 0.40 olarak tespit edildi.Sonuç olarak, incelenen ayranların hijyenik kalitelerinin düşük olduğu, örneklerin %100'ünün mikrobiyolojik, % 80'inin ise kimyasal yönden Gıda Maddeleri Tüzüğü ve ilgili standarda uymadıkları belirlendi.
Van'da Tüketime Sunulan Bazı Gıda Maddelerinde Bacillus Cereus'un Varlığı
(1999) Ekici, Kamil; Alemdar, Süleyman; Ağaoğlu, Sema
Bu çalışmada Van piyasasında tüketime sunulan bazı gıda maddelerinde (tatlı çeşitleri, paket çorba, paket toz dondurma, tahıl ve baklagiller) Bacillus cereus'un varlığı araştırıldı. Çalışmada toplam 270 örnek materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analizler sonucunda örneklerin %8.5'dan Bacillus cereus izole ve identifiye edildi. Bacillus cereus sayısı pudingte $1.0x10^2-2.3x10^4$ kob/g, sütlaçta $4.0x10^2-1.6x10^3$ kob/g, yaş pastada $2.0x10^2-6.0x10^3$ kob/g, yayla çorbasında $1.0x10^2$ kob/g, nohutta $1.0x10^2-5.0x10^3$ kob/g, kırmızı mercimekte 1.0x10^2-3.2x10^2$ kob/g, bulgurda $3.8x10^3-2.5x10^4$ kob/g ve mısırda $2.0x10^2-3.6x10^3$ kob/g değerleri arasında saptandı. Sonuç olarak, Bacillus cereus ile kontaminasyon oranı tatlı çeşitlerinde %14, paket çorbalarda %1.1, tahıl ve baklagillerde %18.7 olarak belirlendi. İncelenen paket toz dondurma örneklerinin hiçbirinden Bacillus cereus izole edilemedi.
Van'da Tüketime Sunulan Dondurmalarda Bazı Patojenlerin Varlığının Araştırılması
(2004) Ağaoğlu, Sema; Alemdar, Süleyman
Bu çalışmada, Van'da perakende satılan hazır kıymalarda Escherichia coli O157'nin varlığı araştırılmıştır. Bunun için, kasap ve marketlerden sağlanan 150 adeti dana ve 150 adeti koyun olmak üzere toplam 300 adet kıyma örneği incelenmiştir. Örneklerin analizinde, Novobiocin katkılı Tryptone Soy Broth ile Cefimixe-Tellurit Supplement içeren Sorbitol MacKonkey Agar ve methyl-umbellipherylglucorunidase ilave edilmiş Violet Red Bile Agar kullanılmıştır. İndol pozitif, sorbitol ve fi-glukoronidaze negatif (366 nm) ve O157 lateks aglütinasyon test kiti ile aglütinasyon oluşturan koloniler E. coli O157 olarak identifiye edilmiştir. E. coli O157 dana kıyma örneklerinde % 4,66 (7/150) oranında, koyun kıymalarında ise % 2 (3/150) oranında belirlenmiştir. Sonuçlar, hazır kıymaların Escherichia coli 0157 ile kontaminasyon oranın azımsanmayacak düzeyde olduğunu ve halk sağlığı açısından risk taşıdığını göstermiştir.