Browsing by Author "Akça, İsmail"

Now showing 1 - 4 of 4

Arpa Hasılı ve Korunga Karışımı Silaja Farklı Düzeylerde Melas İlavesinin Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2009) Akça, İsmail; Bolat, Duran; Karslı, M. Akif; Bingöl, N. Tuğba
Bu araştırma, arpa hasılı ve korunganın eşit orandaki karışımıyla yapılan silajlara farklı düzeylerde katılan melasın silaj kalitesi ve sindirilebilirliği üzerindeki etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. İki faklı vejetasyon döneminde biçilen arpa hasılı ve korunga 1:1 oranında karıştırılarak Arpa-Korunga (AK, Kontrol), AK+%2 Melas, AK+%4 Melas ve AK+%6 Melas olmak üzere dört grup halinde 1lt’lik kavanozlarda silolanmıştır. Silajların ham besin madde analizleri, fermantasyon parametreleri (pH, $NH _{3-}N$, organik asitler) ve in vitro organik madde sindirilebilirliği (İOMS) belirlenmiştir. İki vejetasyon döneminde de melaslı bütün gruplarda silajların kuru madde içerikleri kontrol silajına göre önemli oranda yüksek, NDF ve ADF içerikleri ise önemli oranda düşük tespit edilmiştir (P<0.01) Aynı zamanda melas katkılı bütün gruplarda kontrol grubuna kıyasla İOMS yüksek bulunmuştur. Her iki vejetasyon döneminde de %4 ve %6 melas içeren gruplarda $NH _{3-}N$ içeriği kontrole göre önemli düzeyde düşük bulunurken, bütün melaslı gruplarda laktik asit içeriği kontrole göre yüksek belirlenmiştir (P<0.01). Sonuç olarak, arpa hasılı ve korunganın eşit oranda karışımlarından elde edilen silaja katılan özellikle %4 ve %6 düzeyindeki melasın her iki biçimde de silajda düşük amonyak azotu ve yüksek laktik asit içeriği gibi silaj kalitesini artıran kriterlerin elde edilmesine ve sindirilebilirliğin artmasına yardımcı olduğu ve korunga gibi zor silolanma özelliğine sahip bitkilerin karbonhidrat içeriğini desteklemek amaçlı bir buğdaygil hasılı olan arpa hasılı ile silolanarak melas katkısı ile uygun bir silaj elde edilebileceği kanaatine varılmıştır.
The Effect of Different Level of Sulfur (s)on Ruminal Microbial Protein Synthesis in Sheep Fed Grain Wetch (Vicia Sativa L.) as Protein Source.
(2006) Akça, İsmail; Bolat, Duran
Protein kaynağı olarak fiğ kullanılan bu araştırmada farklı kükürt (S) düzeylerinin rumende mikrobiyal protein sentezinin etkisine bakıldı. Araştırmada rumen fistülü ve duodenal kanül takılmış ergin yaşta dört adet Morkaraman x Kıvırcık melezi (G1) koç kullanıldı. Fiğ ve arpa samanına dayalı rasyona S kaynağı olarak kuru madde (KM) üzerinden % 0.0, 0.5, 1.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katıldı ve rasyon gruplarını CaSO4 düzeyleri oluşturdu. Araştırma 4 x 4 Latin Kare deneme desenine göre yürütüldü. 20 günlük geçiş döneminden sonra, her biri 17'şer günlük alıştırma ve 5'er günlük örnek alma dönemi olmak üzere denemeler dört dönemde tamamlandı. Fiğ'e dayalı rasyona katılan kükürt düzeyleri arasında kuru madde (KM), organik madde (OM), ham protein (HP), nötral deterjan selüloz (NDF) ve asit deterjan selüloz (ADF) tüketimleri bakımından bir farklılık bulunmadı. Besin maddelerinden KM, OM, NDF ve ADF toplam sindirimleri % 0.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda genel olarak yüksek, % 0.5 ve 1.0 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda düşük bulundu ve farklılık istatistiksel olarak önemli bulundu (P< 0.05). KM, OM, NDF ve ADF'nin rumende yıkılım oranları ile canlı ağırlığın yüzdesi olarak KM, OM, HP, NDF ve ADF tüketimleri CaSO4 düzeylerinden etkilenmedi. Yine toplam ham protein sindirimi (THPS) CaSO4 düzeylerinden etkilenmedi; ancak rumende sentezlenen günlük mikrobiyal ham protein (Mic HP) miktarları % 0.5 ve 1.0 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda daha yüksek ve sırasıyla 101.57 ve 101.22 g/gün olurken, % 0.0 ve1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda daha düşük ve sırasıyla 86.59 ve 78.40 g/gün olarak gerçekleşti ve gruplar arasında istatistiksel bir farklılık bulunmadı. Yine % 0.0, 0.5, 1.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda rumende mikrobiyal protein sentez etkinliği (MPSE) sırasıyla 10.19, 11.09, 12.01 ve 9.03 olarak gerçekleşti, ancak gruplar arasında istatistiksel bir farklılık görülmedi. Duodenuma geçen toplam protein (Duo-Top P), by-pass protein (By-pass P ), amonyak azotu (NH3-N) miktarları ile oranları üzerinde CaSO4 düzeylerinin istatistiksel bir etkisi görülmedi. Yemlemeden önce (0. saat) ve yemlemeden sonraki 3, 6 ve 9. saatler de alınan rumen sıvılarındaki NH3-N miktarları ile rumen sıvısı pH değerleri üzerinde CaSO4 düzeylerinin istatistiksel bir etkisi saptanamadı. Sonuç olarak, fiğ kullanılan rasyonlara CaSO4 katılmasının % 0.5 düzeyinde KM tüketimi; % 0.5 ve 1.0 düzeyinde ise rumende mikrobial protein miktarı ve sentez etkinliğini artırdığı söylenebilir.Anahtar kelimeler: Fiğ, ruminal fermantasyon, kükürt (S), mikrobial protein, besin madde sindirimi
Vejetasyonun Farklı Dönemlerinde Hasat Edilen Korungaya İlave Edilen Melas ve Formik Asit'in Silaj Kalitesi ve İn Vitro Kuru Madde Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2008) Bingöl, N. Tuğba; Karslı, M. Akif; Bolat, Duran; Akça, İsmail
Bu araştırma iki ayrı vejetasyon döneminde hasat edilen korungaya (Onobryctis Sativa L.) formik asit, melas ve formik asit+melas ilavesinin silaj kalitesi ve invitro kuru madde sindirilebilirliği üzerine etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Her iki vejetasyon döneminde hasat edilen korungalar (I. biçim, II. biçim), katkısız (K), %5 düzeyinde melas (M), %0.5 düzeyinde formik asit (FA) veya bu iki katkının aynı düzeylerdeki kombinasyonu ilave edilerek 1 litrelik cam kavanozlarda silolanmıştır. Silaj örneklerinde ham besin madde analizleri ile pH, NH3-N ve organik asit analizleri (laktik, asetik ve propiyonik asit) yapılmıştır. Çalışmada ayrıca in vitro kuru madde sindirilebilirlikleri belirlenmiştir. Her iki vejetasyon döneminde melas katkısı tek başına katıldığı silajların kuru madde düzeylerini önemli derecede yükseltmiştir (P<0.01). K+FA+M katkılı silajlarda ham protein düzeyi iki dönemde de katkısız gruba göre önemli oranda yüksek tespit edilmiştir (P<0.01). Silajların pH değerlerini hem formik asit hem de melas katkısının kontrol silajlarına göre önemli derecede düşürdüğü (P<0.01); bunun yanı sıra FA katkısının silajın NH3-N içeriğini kontrole göre genel olarak önemli oranda düşürdüğü belirlenmiştir (P<0.01). Silajlarda melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı NDF ve ADF içeriklerinde önemli düzeyde düşüş sağladığı ve yine melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı her iki biçimde de silajın in vitro sindirilebilirliğini önemli olarak artırdığı görülmüştür (P<0.01). Silajların laktik asit içeriklerini katkılar rakamsal olarak arttırmış fakat bu etki istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, silaj yapımında düşük karbonhidrat ve yüksek protein içeriğinden dolayı daha çok kurutularak konservasyonu tercih edilen korungaya %5 düzeyinde melasın tek veya %0.5 düzeyinde formik asitle kombine olarak kullanılmasının silaj kalitesi ve sindirilebilirliğini genel olarak iyileştirdiği ve uygun bir silo yemi olarak kullanılabilirliğini artırdığı görülmüştür.
Yerelması (Helianthus Tuberosus L.) Hasılına Katılan Melas ve Formik Asit Katkısının Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2010) Karslı, M. Akif; Bingöl, N. Tuğba; Akça, İsmail
Bu çalışma daha çok yumru verimi amacı ile üretilen yerelması (Helianthus tuberosus L.) hasılına melas ve formik asit katılarak yapılan silajların besin madde içerikleri ve sindirilebilirliklerini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmada silaj materyali olarak çiçeklenme başlangıcındaki yerelması yeşili kullanılmıştır. Yerelması hasılları elle hasat edilip silotraktan geçirilerek kıyıldıktan sonra katkısız (Kontrol), %0.5 formik asit ve %5 melas katılarak, 1 litrelik standart cam kavanozlara elle sıkıştırılarak silajları hazırlanmıştır. Araştırmada silajlara ait besin madde içerikleri ve fermantasyon parametreleri olan pH, NH3-N (Amonyak azotu) ve organik asit analizleri (laktik, asetik, propionik ve bütirik asit) yapılarak, in vitro organik madde sindirilebilirliği (IOMS) belirlenmiştir. Silajların NDF içerikleri kuru maddede %38.47 - 43.74 arasında, ADF içerikleri ise %26.76 - 30.06 arasında bulunmuştur. En düşük NDF (p<0.01) ve ADF p<0.05) içeriği melas katkılı silajlardan elde edilmiştir. Silajların IOMS değerleri en düşük %47.51 ile formik asit katkılı silajdan, en yüksek değer ise %56.24 ile melas katkılı silajdan elde edilmiştir. Silajlara ait pH değerlerinin 4.47-5.02 arasında olduğu ve melas katkısının silajın pH değerini önemli oranda düşürdüğü belirlenmiştir (p<0.01). Silajların NH3-N içeriklerinin %0.82 - 1.39 aralığında olduğu ve formik asit katkısının silajın NH3-N içeriğini önemli düzeyde azalttığı görülmüştür. Sonuç olarak, daha çok yumru verimi amacı ile üretilen yerelması hasılına %5 oranında melas katılarak silolamanın silajın in vitro organik madde sindirilebilirliğine ve fermantasyon parametreleri üzerine olumlu etki yaptığı ve yerelması hasılının katkılı veya katkısız silolanarak hayvanlarda alternatif bir yem kaynağı olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.