Browsing by Author "Alpaslan, Muhammed"

Now showing 1 - 11 of 11

Assessment of Optic Nerve Vascularity in Healthy Eyes Using Superb Microvascular Imaging: a Preliminary Study
(Sage Publications Ltd, 2022) Batur, Abdussamet; Alpaslan, Muhammed; Ozkacmaz, Sercan; Durmaz, M. Sedat
Background Changes in optic nerve vascularity are observed in many diseases. Superb microvascular imaging (SMI) has the potential to become the method of choice for detecting microvasculature in the optic nerves. Purpose To evaluate optic nerve vascularity in healthy individuals through power Doppler sonography (PDUS) and SMI. Material and Methods Twenty-seven healthy patients with 54 eyes were prospectively evaluated. The duration of the examination for optic nerve vascularity lasted until the posterior ciliary artery blood supply was observed in PDUS and SMI. The visibility of vascularity, as well as the ratio of the vascular structures to the optic nerves (vascular index [VI]), was evaluated. Results Fifty-four eyes were evaluated from a total of 27 patients (mean age = 49.0 +/- 19.42 years). The VI value for the right optic nerve was 29.58 +/- 4.00 while for the left optic nerve, it was 31.21 +/- 3.52. Vascularity was clearly observed in both eyes (n = 54) in all 27 cases in the evaluation performed with the SMI technique. However, with the power Doppler examination, vascular flow was not observed in 14 right eyes and in 10 left eyes within the specified timeframe. Conclusion The results indicate that imaging of vascular structures can be done faster and better with SMI than PDUS examination. The normal VI values may provide important information about the blood supply of the optic nerve, which is of relevance in orbital pathologies and many systemic conditions.
Association of Chiari Type 1 Malformation and Cervical Spine Curve Changes
(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2021) Alpaslan, Muhammed; Ozkacmaz, Sercan; Dadali, Yeliz; Ucar, Ilyas
Introduction: In this study, we aimed to examine the association of cervical spine curve abnormalities (loss of cervical lordosis or reversal of cervical curve) with Chiari Type 1 malformation (CM1). Further, a possible relation of syrinx formation in the cervical spinal cord and disc protrusion with CM1 was analyzed. Material and Methods: Cervical spinal magnetic resonance imagings of 998 patients were retrospectively screened for the presence of CM1. The frequency rates of syrinx formation within the spinal cord, cervical spinal curve changes, and cervical disc herniation among CM1+ and CM1- patients were compared. Results: Patients with CM1 have significantly higher rate of loss of cervical lordosis when compared with those who have not CM1. The syrinx formation rate was also found lower in the CM1+ patients with loss of cervical lordosis than in CM1+ patients with either normal cervical lordosis or reversed cervical curve. No significant difference was detected between CM1+ and CM1- patients regarding cervical disc herniation rate. Discussion and Conclusion: As the loss of cervical lordosis rate is higher in CM1, the patients with lateral X-ray findings of cervical lordosis flattening may be evaluated regarding typical neurological symptoms of syringomyelia.
The Association of Vascular Loops of Anterior Inferior Cerebellar Artery and Vestibulocochlear Symptoms
(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2023) Dadali, Yeliz; Ozkacmaz, Sercan; Avcu, Mustafa; Alpaslan, Muhammed; Goya, Cemil; Ozgokce, Mesut; Durmaz, Fatma
Aim: The association of vascular loops of anterior inferior cerebellar artery (AICA) with vestibulocochlear symptoms including hear loss, tinnitus, and vertigo is controversial. We aimed to investigate the relationship between vestibulocochlear symptoms and AICA vascular loop syndrome on magnetic resonance imaging (MRI). Materials and Methods: The patients underwent a posterior fossa MRI examination were reviewed regarding the presence of hear loss, tinnitus, and vertigo by an experienced ear-nose-throat specialists' physical examinations. The incidences of these lesions in the patients with and without AICA vascular loop syndromes were compared. Furthermore, the correlation between the AICA vascular loop syndrome subtypes (grade 1-3) and the incidence of the symptoms were analyzed. Results: A total of 502 patients (1004 ears) were included in this study. Vascular loops were demonstrated in 150 ears (14.9%). Subtype 1 was observed in 97 (9.7%), subtype 2 in 40 (4.0%) and subtype 3 in 13 (1.3%) ears. The incidences of tinnitus, hear loss, and tinnitus + hear loss were statistically significantly higher in the patients with vascular loops than without vascular loops (p: 0.000042, p: 0.0446906, p: 0.028106, respectively). However, there was not a significant correlation between the incidence of the symptoms and the grade of the vascular loop formation (p>0.05). Vertigo incidence was very similar among the patients with no, with one-sided and with both-sided AICA vascular loops (41.5%, 39.8% and 46.2%, respectively) with no statistical difference (p>0.05). Conclusion: The AICA vascular loop is associated with either tinnitus or hear loss but there is no correlation with the degree of the vascular loops. There is no relationship between AICA vascular loops and vertigo.
A Comparative Evaluation of Cataract Classifications Based on Shear-Wave Elastography and B-Mode Ultrasound Findings
(Springer international Publishing Ag, 2019) Ozgokce, Mesut; Batur, Muhammed; Alpaslan, Muhammed; Yavuz, Alpaslan; Batur, Abdussamet; Seven, Erbil; Arslan, Harun
In this study, a comparison is made of the findings of B-mode ultrasound and ultrasound elastography with the Lens Opacities Classification (LOCS) grade in patients with senile cataracts. A total of 74 patients with cataracts and 32 age-matched healthy volunteers as the control group were evaluated in the departments of ophthalmology and radiology between 2016 and 2017. In the patient group, cataracts were graded according to LOCS, and B-mode sonographic appearance and elasticity measurements were recorded, after which the cataract grade and sonoelastography/B-mode ultrasound findings were compared using statistical methods. Among the 74 patients with cataracts, 38 were females (51.4%) and 36 were males (48.6%), and the mean age was 62.05 +/- 7.95 (43-78) years. A Chi-square test revealed a significant relationship between ultrasound echogenicity of cataract and grade of cataract (p < 0.005). The ultrasound elastography revealed a mean shear-wave velocity of 2.90 m/s +/- 0.371 (2.13-3.53) among patients with grade 3 cataracts, 3.1 m/s +/- 0.45 (2.26-3.98) among patients with grade 4, 3 m/s +/- 0.58 (2.35-4.60) among patients with grade 5 and 3 m/s +/- 0.528 (2.31-4.50) among patients with grade 6 cataracts, and 3 m/s +/- 0.258 (2.36-3.58) among the normal subjects. No statistically significant difference was noted in the analysis of variance (p > 0.005). While cataract grade and B mode echogenicity were directly proportional, there was no significant difference in lens elasticity.
The Comparison of Hounsfield Unit Values Calculated on Computed Tomography Images and Dual Energy X-Ray Absorpsiometry Scores for the Diagnosis Osteoporosi̇s
(2015) Alpaslan, Muhammed; Bora, Aydın
ÖZET Amaç: Bu çalışmada amacımız osteoporoz tanısında altın standart yöntem olan Dual X ışını absorbsiyometri (DEXA) skorlamasının Bilgisayarlı Tomografide(BT) ölçülen hounsfield unit(HU) değerleri ile karşılaştırılması ve BT dansitometrinin osteoporoz tanısına katkısını araştırmaktır. Ayrıca lomber vertebraların ve femur baş-boyun kesiminin volümetrik ölçümleri yapılarak Dünya sağlık örgütü (WHO) klasifikasyonuna göre değişimin önemli olup olmadığını ve osteoporozda kemik kütlesindeki kaybı radyolojik olarak göstermeye çalıştık. Materyal-Metod: Ocak 2013 ile Mayıs 2015 tarihleri arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi Radyoloji ünitesinde çeşitli kliniklerce istenmiş ve rutin olarak hem Abdominal BT'si hemde DEXA' sı çekilmiş 10 yaş üstü tüm hastalar cinsiyet farkı gözetilmeden araştırmamıza dahil edildi. Arşivimizden lomber ve femoral cerrahi geçirmemiş, protezi olamayan, kemik neoplazisi bulunmayan, romatoid artrit ,SLE ,ankilozan spondilit , multipl miyelom gibi hastalıkları olmayan toplam 102 hasta belirlendi. L1-L2-L3-L4 vertebralardan ve femur boynundan DEXA yöntemiyle ölçülen T skoru, BMD, WHO klasifikasyonu ile Abdomen BT de L1-L2-L3-L4 vertebra korpuslarından ve femur baş-boyun kesiminden ölçülen HU değerleri ile BT volum ölçümleri yapıldı. DEXA ölçümleri Hologic 2000 dexa cihazı ile standart pozisyonda yapıldı. Femur boynundan ve lomber L1-L2-L3-L4 vertebralardan kemik mineral yoğunluk(BMD), area, T-Z skoru ölçülüp WHO klasifikasyonu belirlendi. WHO klasifikasyonuna göre T skoru -1 ve üzeri normal, -1 ile -2,5 arası osteopeni, -2,5 ve altı osteoporoz olarak tanımlanmaktadır. BT görüntüleri 16 dedektörlü çok kesitli bilgisayarlı tomografi cihazı(Somatom Emotion 16-slice; CT2012E- Siemens AG Berlin and München- Almanya) ile elde edilmiştir. Hastaların abdomen BT lerinde lomber vertebraların(L1-L2-L3-L4) korpusundan ve femur boynundan üç farklı seviyeden ROİ ler kurularak HU değerleri ölçüldü ortalaması alındı. Ayrıca volümetrik ölçüm yapmak için alt sınır 100 ve 200 HU gibi iki farklı değer , üst sınır ise 1500 HU olarak belirlendi.Vertebra korpusları ve femur baş-boyun bölgesi sınırları çizilerek kemik dışındaki dokuların girmesi önlendi.Ardından volüm değerleri otomatik-interaktif olarak ölçüldü. DEXA ya göre belirlenen WHO kalsifikasyonu, T skoru , BMD değerleri ile BT yöntemiyle ölçülen lomber vertebra-femur boyun HU değerleri ve volümleri arasındak ilişki istatistiksel olarak araştırıldı.SPSS paket programı kullanıldı. Sonuçlar: Çalışmamıza 102 hasta dâhil edilmiş olup bunların 51 i erkek 51 i kadındı(%50). 10 yaş ve üzerinde bulunan tüm hastalarımız üç gruba ayrıldı.10-30 yaş arası 1. grup, 31-60 yaş arası 2. grup ve 60 yaş üzeri 3.grup olarak tanımlandı. 1. grupta 21 kişi(%20,6) , 2. grupta 52 kişi(%51) ve 3. grupta 29 kişi(%28,4) mevcuttu. Hastaların boy ortalaması 163,3(±8,9) cm, ortalama kilosu ise 69.5(±14,9) kg olarak ölçüldü. Lomber bölgeden yapılan ölçümlerde DEXA WHO klasifikasyonuna göre 44 hastada normal (24 erkek, 20 kadın, yaş ortalaması 44), 35 hastada osteopeni(19 erkek, 16 kadın, yaş ortalaması 45) ve 23 hastada(8 erkek, 15 kadın, yaş ortalaması 55) osteoporoz saptandı. 102 hastada L1 vertebranın T skoru ortalaması -1,27 L2 vertebranın T skoru ortalaması -1,06 L3 vertebranın T skoru ortalamsı -1,25 ,L4 vertebranın T skoru ortalaması -1,32 ve total lomber bölge T skoru ortalaması -1,24 olarak bulundu. Femurdan yapılan DEXA ölçümlerinde WHO ya göre normal hasta sayısı 50(30 erkek, 20 kadın yaş ortalaması 44) , osteopenik hasta sayısı 41(19 erkek, 22 kadın yaş ortalaması 50) , osteoporoz hasta sayısı 11(2 erkek, 9 kadın, yaş ortalaması 52) kişiydi. 102 hastanın femur total T skoru ortalaması -0,83 idi. L1-L2-L3-L4 lomber vertebralardan ayrı ayrı ölçülen BT dansitometri HU değerlerinin yaş grupları ile karşılaştırması yapıldı ve üç yaş grubunda HU değerlerinin yaş arttıkça ters orantılı olarak azaldığı görüldü , p değerleri < 0,01 olup anlamlıdır. Femur boynundan ölçülen HU değerleride yaş grupları ile karşılaştırıldı. Grup yaşı arttıkça HU değeri orantılı olarak düşük bulundu. p değerleri < 0,01 olup anlamlıdır. DEXA ya göre lomber vertebraların kemik mineral yoğunluğu (BMD) değerlerinin BT HU değerleri ile yapılan korelasyon testinde her vertebranın (L1-L2-L3-L4) HU sonuçları ve BMD değerleri uyumlu bulunmuştur. P değerleri < 0,01 olup anlamlıdır. Yani BMD değeri arttıkça korele olarak HU değerleride artmaktadır. DEXA ya göre femurun kemik mineral yoğunluğu (BMD) değerlerinin BT HU değerleri ile yapılan korelasyon testinde femur boynundan ölçülen HU sonuçları ve BMD değerleri uyumlu bulunmuştur. p değerleri < 0,01 olup anlamlıdır. Yani BMD değeri arttıkça korele olarak HU değerleride artmaktadır. Lomber vertebralarda L1-L2-L3-L4 ten ölçülen BT HU değerleri ve vertebra volümleri, ayrıca femur boynundan ölçülen BT HU değerleri ve volümleri ayni bölgelerden ölçülen DEXA skorları ile karşılaştırıldı. DEXA ya göre normal osteopeni ve osteoporoz olarak üçe ayrılan gruplar göz önünde bulunduruldu. Lomber ve femoral bölgeden yapılan HU ölçümleri ve volüm değerleri DEXA nın üç grubu ilede uyumlu bulundu. Normal hastalardan osteoporotik hastalara doğru gidildikçe HU değeri ve volüm belirgin azalmaktaydı. Lomber vertebra ve femur için p değerleri < 0,01 olup anlamlıdır. Lomber vertebralardan ölçülen volüm değerleri ile DEXA BMD değerleri arasında korelasyon testi yapıldı. Volümetrik incelemede eşik değerlerinde alt sınır 100HU olarak seçilen volüm 1 , alt sınır değeri 200HU seçilen volüm 2 olarak belirlendi.İki değişken arasında korelasyon katsayısı anlamlı bulundu. p değerleri < 0,01. BMD değeri arttıkça volüm artış göstermektedir. Hastalarımızın femur baş-boyun bölgesinin volümetrik ölçümleri DEXA yönteminde femurdan ölçülen BMD değerleri ile korelasyon testi yapıldı.Volümetrik incelemede eşik HU değerleri alt sınır olarak 100HU olanlar volüm 1 , 200HU olanlar volüm 2 olarak belirlendi. Volüm 1 ve volüm 2 değerleri Femur BMD ile uyumlu bulundu. p değerleri < 0,01 BMD arttıkça volüm artışı görüldü. Her bir lomber vertebradan (L1,L2,L3,L4) ve femur boynundan ölçülen BT HU değerleri aynı bölgelerden ölçülen T skorları tek tek eş testi yapılarak karşılaştırıldı. Tüm ölçümlerde eşler arasında pozitif yönde doğrusal bir ilişki gözlenmiştir. Bu ilişki istatistik olarak önemlidir. (p değerleri < 0,01). T skoru yükseldikçe BT HU değerleride doğrusal artış göstermektedir. Ayrıca lomber vertebradan ve femur baş-boyundan yapılan BT volümetrik ölçümler T skoru ile eş testi yapılarak karşılaştırıldı.Aynı doğrusal ilişki volüm ile T skoru arasında da görüldü. (p değerleri < 0,01). T skoru arttıkça öçülen volüm değeri artış göstermektedir. Herbir lomber vertebra (L1,L2,L3,L4) ve femurdan ölçülen HU değerleri aynı yerlerin T skoru arasında uygun cut-off değerleri elde etmek için ROC (Alıcı işlem karakteristikleri, Receiver Operating Characteristic) analizi yapıldı. Lomber vertebraların ortalama HU değeri ile Tskoru değerlendirilmesinde ROC analizinde eğri altındaki alan % 68 bulunmuştur. En ideal yer lomber için L1 vertebra olup kesim değeri 161 HU dur. Yani L1 vertebradan BT ile ölçüm yapıldığında 161 HU altındaki değerler osteoporoz açısından risk taşımaktadır. Femur boynundan ölçülen BT HU -Femur boyun T skoru değerlendirmesinde ROC analizinde eğri altındaki alan % 83, femur boynundan ölçülen BT HU ile femur total T skoru değerlendirilmesinde eğri altındaki alan %88 bulunmuştur. Femur boyun için kesim değeri 110 HU , femur total için kesim değeri 96 HU dur.Yani femur boynundan BT ile ölçülen HU değeri 96 nın altında ise osteoporoz açısından risk taşımaktadır. Tartışma : Yaptığımız çalışmada lomber vertebralardan ve femur boynundan ROİ kurarak ölçülen HU değerlerinin DEXA T skoru, BMD ve osteoporoz dereceleri ile karşılaştırılması yapıldı. BT HU değerleri T skoru ve BMD ile pozitif yöne güçlü korelasyon göstermekteydi WHO klasifikasyonuna göre ise normalden osteoporoza doğru gidildikçe HU değerlerinde belirgin azalma gözlemlendi. Ayrıca yaş arttıkça BT HU değerlerinin düşmesi beklediğimiz sonuçlardandı. Bulduğumuz sonuçlar literatürler ile benzer şekildeydi. Çalışmamızda ilk olarak vertebra korpuslarının ve femur proksimalinin volumu ölçüldü. Normalden osteoporotik hastalara ve genç hastalardan yaşlı hastalara doğru gidildikçe volümün anlamlı şekilde düştüğü görüldü. Osteoporotik hastalarda korteksin incelmesi ve meduller yapının yoğunluğunun azaldığı görsel olarakta ortaya konuldu. Literatürlerin ortak vurgusu yaşlı hastalarda dejeneratif değişiklikler (osteofit , skleroz), aort kalsifikasyonu , kemik adacıkları , skolyoz , fraktür gibi nedenler DEXA nın güvenli sonuç vermesine engel olmaktadır. Bizim hasta grubumuzda da benzer kısıtlamalar ile karşılaşıldı. Sonuç: Dünyanın önemli bir sağlık problemi olan osteoporoz tanısında altın standart yöntem olan DEXA nın yukarda bahsedilen kısıtlılıklarından dolayı ve koretks medulla ayrımını yapamaması nedeniyle yeni arayışlar devam edecektir. Bir çok çalışmada T Skoru , yaş ve BMD ile güçlü uyum gösteren BT HU değerlerinin üç boyutlu incelemeye de imkan tanıması nedeniyle gelecekte osteoporoz tanısında kullanılacağı kanısındayız.Özellikle standardize edilmiş ve spesifik bölgeye yönelik düşük doz BT uygulamaları ile hastalara osteoporoz ve fraktür riski açısından DEXA dan daha önemli bilgiler sunacağını düşünmekteyiz . Bunun için daha geniş çapta araştırmalara ihtiyaç vardır. Ayrıca yapmış olduğumuz volüm ölçümleri ile osteoporozda kemik kütlesinde kayıp olduğunu radyolojik olarak kanıtlamış olduk.
Covıd-19 Tanılı Hastalarımızın Bilgisayarlı Tomografi Sonuçları: Tipik ve Atipik Bulgular
(2020) Dadalı, Yeliz; Alpaslan, Muhammed; Özkaçmaz, Sercan; Dündar, İlyas
Amaç: Bu çalışmada COVID-19 tanısı alan hastaların toraks bilgisayarlı tomografi (BT) sonuçlarını inceleyip, tipik ve atipik bulguları literatür eşliğinde sunmayı amaçladık. Araçlar ve Yöntem: Hastanemize mart ve nisan aylarında başvuran ve reverse transkriptaz-polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PZR) ile COVID-19 tanısı alan hastaların toraks BT’leri retrospektif olarak değerlendirildi. Akciğer parankim bulgularından buzlu cam sahaları, konsolidasyon, vasküler genişleme, fibrozis, nodül, septal kalınlaşma (crazy paving), ters halo, plevral effüzyon ve mediastinal LAP bulguları araştırıldı. Parankimdeki tutulum yerine göre bilateral-unilateral, periferik-santral, üst-orta-alt loblardaki odak sayılarına göre lezyonların dağılımı değerlendirildi. Bulgular: PCR pozitif olan 53 hastanın (ortalama yaş 48,38±20,97) 14’ünde (% 26) toraks BT’de bulgu yoktu. BT’de bulgusu olan 39 hastada (%74), tipik bulgulardan buzlu cam sahası (%85), konsolidasyon (%56), buzlu cam ve konsolidasyon birlikteliği (%59), vasküler genişleme (%28) izlendi. Atipik bulgulardan nodül (%20), septal kalınlaşma (%30), fibrozis (%10), plevral efüzyon (%8), hava bronkogramı (%18), ters halo bulgusu (%5) saptandı. Hastalarımızda mediastinal LAP saptanmadı. Toraks BT’de bilateral, orta ve alt zonlarda periferik yerleşimli multifokal odaklar tipik tutulum şekliydi. 14 hastada toraks BT negatif olup herhangi bir bulguya rastlanmadı. Sonuç: Toraks BT, COVID-19 hastaları için tanıya yardımcı çok önemli bir yöntem olup parankim tutulumunun tipik ve atipik bulgular şeklinde kategorize edilerek değerlendirilmesi tanı sürecini kolaylaştırabilir.
Hidradenitis Suppurativa Accompanying Crohn's Disease With Multifocal Abscess
(2016) Arslan, Harun; Batur, Abdussamet; Alpaslan, Muhammed; Dundar, Ilyas; Durmaz, Fatma
Multifokal absesi olan yaşlı bir hastada Crohn hastalığı ve hidradenitis süpürativa birlikteliği sunmayı amaçladık. 81yaşındakadınhastaöksürük,kilokaybı,kasık bölgesinde kötü kokulu cerahat akıntısı ve çok sayıda ağrılışişlik şikayetleri ile başvurdu. Bilgisayarlıtomografide tüm gastrointestinal sistemde, subkutanöz alanda, mediastinal-hiler ve axiller bölgelerde multifokal abse odakları saptandı. Subkutanöz abse odağından alınan biyopsi sonucu hidradenitis süpürativa, kolonoskopide intestinal traktan alınan biyopsi sonucu Crohn hastalığıolarak geldi. Crohn hastalığı ve hidradenitis süpürativa birlikteliğinin farkındaolmakveyetersiztedaviyiönlemekiçingastrointestinalsisteminiyiaraştırılmasıbüyükönemtaşımaktadır.
The Morphological Variants of Dural Venous Sinuses
(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2020) Ozkacmaz, Sercan; Dadali, Yeliz; Alpaslan, Muhammed; Ucar, Ilyas
Introduction: In this study, we aimed to analyze the dural venous system variations in Turkey by magnetic resonance imaging examinations. Material and Methods: Images of a total of 200 patients (65 males, 135 females M/F: 0.48) who underwent a magnetic resonance venography examination were retrospectively screened. Results: Variation was detected in 101 patients (53.85% of males [35/65] and 48.89% of females [66/135]). In 16.5% of the patients, only one variation of dural venous system was detected, while the most common variation was left transverse hypoplasia in this group. Twenty-six percent of the patients had two variations of the dural venous system since the most common dual variations were left transverse hypoplasia + left sigmoid hypoplasia in this group. In 8% of the patients, three or more variations of the dural venous system were observed as the most common variations were right transverse hypoplasia + right sigmoid hypoplasia + presence of occipital sinus in this group. Discussion and Conclusion: It is essential to know the anatomical variations of the dural venous system for the discrimination between pathological processes such as thrombosis and physiologic conditions. Furthermore, the association of these variations with each other must be kept in mind for the explanation of the presence of multiple variations in the same individuals.
Pulsatility Index of Popliteal Artery in Patients With Isolated Calf Vein Thrombosis: a Novel Technique for Detecting Thrombosis
(int Scientific information inc, 2017) Batur, Abdussamet; Polat, Vural; Ozgokce, Mesut; Alpaslan, Muhammed; Yavuz, Alpaslan; Arslan, Harun; Sakarya, Mehmet Emin
Background: To investigate the usefulness of popliteal artery spectral doppler findings as a complimentary approach to isolated calf vein thrombosis (DVT). Material/Methods: We included consecutive patients presenting with symptomatic and sonographically proven acute isolated calf DVT. Patients with thrombosis of any other vein were excluded. We classified calf vein into into four main types. We investigated how many of these four vessels had DVT and compared them with respect to the pulsatility index (PI) value of the popliteal artery. Results: We evaluated spectral doppler characteristics of the popliteal artery on the same side as the isolated calf vein thrombosis as well as on the opposite side. The relationship between PI values of the popliteal artery and the number of thrombosed calf veins was investigated. In patients with 1 and/ or 2 thrombosed veins, the mean PI was 6.03+/-0.54 on the side of cDVT and 5.68+/-0.39 on the opposite side (p=0.008), respectively. Inpatients with 3 and/ or 4 thrombosed veins, the mean PI was 8.05+/-0.61 on the side of cDVT and 6.34+/-0.47 on the opposite side (p=0.001), respectively. Conclusions: Venous doppler sonography for the evaluation of calf DVT may be limited by patient characteristics such as obesity, edema, and tenderness., Arterial PI can be used as a complimentary technique for the detection of venous thrombosis in such of cases.
Ultrasound Elastography for Distinction Between Parathyroid Adenomas and Thyroid Nodules
(Amer inst Ultrasound Medicine, 2016) Batur, Abdussamet; Atmaca, Murat; Yavuz, Alpaslan; Ozgokce, Mesut; Bora, Aydin; Bulut, Mehmet Deniz; Alpaslan, Muhammed
Objectives-The aim of this study was to detect the level of stiffness of parathyroid adenomas and to distinguish them from benign and malignant thyroid nodules using ultrasound elastography with acoustic radiation force impulse imaging. Methods-Twenty-one patients with parathyroid adenomas and 71 patients with thyroid nodules were evaluated by acoustic radiation force impulse imaging in this study. Acoustic radiation force impulse elastograms were obtained after evaluation of the thyroid nodules, which were predicted to undergo fine-needle aspiration biopsy, and patients with a diagnosis of hyperparathyroidism, which was identified by sonography at the same time. Results-An analysis of mean shear wave velocity (SWV) values for parathyroid adenomas and thyroid nodules showed that parathyroid adenomas had significantly higher stiffness levels compared to benign thyroid nodules (mean SWV +/- SD, 3.09 +/- 0.75 versus 2.20 +/- 0.39 m/s; P < .001) and lower stiffness levels compared to malignant thyroid nodules (mean SWV, 3.09 +/- 0.75 versus 3.59 +/- 0.43 m/s; P < .001). Conclusions-Acoustic radiation force impulse imaging has high sensitivity and specificity for differentiating parathyroid adenomas from benign and malignant thyroid nodules. As an adjunctive tool, it can help distinguish parathyroid adenomas from thyroid nodules, including posteriorly located nodules.
The Utility of Ultrasound Elastography in Differentiation of Endometriomas and Hemorrhagic Ovarian Cysts
(Springer Japan Kk, 2016) Batur, Abdussamet; Yavuz, Alpaslan; Ozgokce, Mesut; Bora, Aydin; Bulut, Mehmet Deniz; Arslan, Harun; Alpaslan, Muhammed
To investigate the feasibility of acoustic radiation force impulse imaging in differentiation of endometriomas and hemorrhagic ovarian cysts. We evaluated 84 ovarian cysts with high internal echogenicity diagnosed in 70 consecutive women. We excluded simple cysts and hemorrhagic cysts containing septations or mural nodules with detectable flow on Doppler ultrasonography. We obtained the elastographic shear wave velocity (SWV) value of the cysts that could be endometriomas or hemorrhagic ovarian cysts. Among the 78 ovarian cysts in 70 women without any septation or mural nodule, there were 42 endometriomas and 36 hemorrhagic ovarian cysts. Analysis of median SWV values of the ovarian cysts showed that the endometriomas had considerably higher levels of stiffness compared to the hemorrhagic ovarian cysts [median SWV 4.20 +/- 0.42 vs 2.54 +/- 1.04 m/s, p < 0.001]. A SWV cutoff value greater than 3.81 m/s yielded sensitivity and specificity values of 82.1 and 79.2 % respectively, for differentiation of endometriomas from hemorrhagic ovarian cysts. Sonoelastography is a novel imaging technique that enables us to evaluate the stiffness of adnexal lesions. The accurate discrimination of endometriomas and hemorrhagic ovarian cysts is important for avoiding unnecessary surgical procedures. ARFI imaging has a high sensitivity and specificity for distinguishing endometrioma from hemorrhagic ovarian cysts.