Browsing by Author "Arslan, Mehmet"

Now showing 1 - 20 of 36

Anatomy of Meckel's Cave and the Trigeminal Ganglion: Anatomical Landmarks for a Safer Approach To Them
(Turkish Neurosurgical Soc, 2012) Arslan, Mehmet; Deda, Haluk; Avci, Emel; Elhan, Alaittin; Tekdemir, Ibrahim; Tubbs, R. Shane; Baskaya, Mustafa Kemal
AIM: Surgical approaches to Meckel's cave (MC) are often technically difficult and sometimes associated with postoperative morbidity. The relationship of surgical landmarks to relevant anatomy is important. Therefore, we attempted to delineate quantitatively their anatomy and the relationships between MC and surrounding structures. MATERIAL and METHODS: With the aid of a surgical microscope, MC and its contents were studied in 15 formalin-fixed cadaver head specimens. Measurements were made and their relationships were observed. RESULTS: The distance from the zygomatic arch and the lateral end of the petrous ridge to MC was 26.5 and 34.4 mm, respectively. The distance from the arcuate eminence, the facial nerve hiatus, and the foramen spinosum to MC was 16.6, 12.8 and 7.46 mm respectively. The TG lay 5.81 mm posterior to the foramen ovale. The distance from the abducens, trochlear and oculomotor nerves to the trigeminal ganglion was 1.87, 5.53 and 6.57 mm respectively. The distance from the posterior and the anterior walls of the sigmoid sinus to the trigeminal porus was 43.6 and 33.1 mm respectively. The trigeminal porus was on average 7.19 mm from the anterior wall of the internal acoustic meatus. CONCLUSION: The anatomical landmarks as presented herein regarding MC may be used for a safer skull base approach to the region.
Bowel Perforation at the Delayed Stage After Shunt Surgery: Case Report
(derman Medical Publ, 2012) Arslan, Mehmet; Yazici, Taner; Gudu, Burhan Oral; Demir, Ismail
Ventriculoperitoneal shunt surgery is common used procedure in the treatment of hydrocephalus. This invasive procedure has been associated with several abdominal complications. Bowel perforation from peritoneal catheter is rare, but is an important complication; if early diagnosis is established severe ventriculitis and sepsis may develop ascending infection from gasrointestinal flora migrating thorough catheter. A 7.5-year-old, ventriculoperitoneal shunted girl with hydrocephalus was admitted for recurrent meningitis. Computed tomographic scan revealed peritoneal catheter perforating the sigmoid colon. Bowel perforation should be considered definitely if there is recurrent meningitis without the rectal extrusion of peritoneal catheter in patients with shunt.
Boy Kısalığı Şikayeti ile Başvuran Bir Erkek Hastada Makroprolaktinoma
(2010) Arslan, Mehmet; İzmirli, Mustafa; Cesur, Yaşar; Akgün, Cihangir; Peker, Erdal; Doğan, Murat
Boy kısalığı ve müphem baş ağrısı şikâyeti ile polikliniğimize başvuran 156/12 yaşında erkek hastanın 10 yaşından itibaren akranlarına göre kısa kaldığı ve son iki aydır hemen hemen her gün olan ancak hastayı fazla rahatsız etmeyen hafif şiddette müphem bir baş ağrısı şikâyeti olduğu, görme bozukluğu olmadığı öğrenildi. Fizik muayenede boy 144.9 cm (-3;-4 SD arasında) idi. Nörolojik defisit yoktu. Görme alanı ölçümünde bilateral periferal görme alanı defekti mevcuttu. Diğer sistem muayeneleri normaldi. Laboratuar incelemelerinde, Prolaktin:8400 ng/ml idi. L-Dopa ve Klonidin ile yapılan iki büyüme hormonu uyarı testlerine yetersiz cevap alındı. Hipotalamus-hipofiz MR incelemesinde 3x1cm boyutunda, suprasellar sisternayı dolduran, üçüncü ventriküle uzanım gösteren, düzgün lobüle kontürlü ‘sellar kitle lezyon (makroadenom)’ tespit edildi. Bu vaka ile izole boy kısalığı şikâyeti ile getirilen vakalarda büyüme hormon eksikliği tespit edilmiş ise diğer hormon eksiklikleri açısından olguların tetkik edilmesi ve anormallik saptanması durumunda görüntüleme yöntemlerinin uygulanmasının önemini bir kez daha vurgulamak istedik.
The Cervical Arteries: an Anatomical Study With Application To Avoid the Nerve Root and Spinal Cord Blood Supply
(Turkish Neurosurgical Soc, 2018) Arslan, Mehmet; Acar, Halil Ibrahim; Comert, Ayhan; Tubbs, R. Shane
AIM: Injury to the vascular supply to the cervical spinal cord can lead to the anterior spinal artery syndrome, which is often associated with transforaminal corticosteroid injections to the cervical foramina. The purpose of this cadaveric study was to examine the morphology of the cervical arteries and to emphasize their clinical importance. MATERIAL and METHODS: Five formalin-fixed human cadavers were used to determine the morphology of the radicular arteries from the vertebral, ascending and deep cervical arteries in the cervical foraminal region. RESULTS: The mean diameter of the vertebral arteries was 5.50 mm. The radicular arteries arose from the vertebral artery originating from its posterior aspect at each level and the C6 radicular artery was larger in diameter than others. Their diameters ranged from 0.75 mm to 1.02 mm. The mean diameter of the ascending cervical artery was 1.5 mm (range 1.21 to 1.80 mm). Its arising spinal branches were located at the C3-4 or C4-5 levels. The diameters of radicular branches arising from the ascending cervical artery ranged from 0.80 mm to 1.40 mm. The mean diameter of the deep cervical artery was 1.71 mm (range 1.3 to 2.1 mm) and was usually slightly larger than the ascending cervical arteries. These deep cervical radicular arteries always entered the C5-6, C6-7 and C7-T1 foramens and those of the radicular branches arising from the deep cervical artery ranged from 0.43 mm to 1.49 mm (mean, 1.08 mm). CONCLUSION: Understanding the vascular supply to the cervical spinal cord is important for preventing serious complications such as spinal cord ischemia.
Cervical Extraforaminal Ligaments: an Anatomical Study
(Springer France, 2017) Arslan, Mehmet; Acar, Halil Ibrahim; Comert, Ayhan
The purpose of this study was to elucidate the anatomy and clinical importance of extraforaminal ligaments in the cervical region. This study was performed on eight embalmed cadavers. The existence and types of extraforaminal ligaments were identified. The morphology, quantity, origin, insertion, and orientation of the extraforaminal ligaments in the cervical region were observed. Extraforaminal ligaments could be divided into two types: transforaminal ligaments and radiating ligaments. It was observed that during their course, transforaminal ligaments cross the intervertebral foramen ventrally. They usually originate from the anteroinferior margin of the anterior tubercle of the cranial transverse process and insert into the superior margin of the anterior tubercle of the caudal transverse process. The dorsal aspect of the transforaminal ligaments adhere loosely to the spinal nerve sheath. The length, width and thickness of these ligaments increased from the cranial to the caudal direction. A single intervertebral foramen contained at least one transforaminal ligament. A total of 98 ligaments in 96 intervertebral foramina were found. The spinal nerves were extraforaminally attached to neighboring anterior and posterior tubercle of the cervical transverse process by the radiating ligaments. The radiating ligaments consisted of the ventral superior, ventral, ventral inferior, dorsal superior and dorsal inferior radiating ligaments. Radiating ligaments originated from the adjacent transverse processes and inserted into the nerve root sheath. The spinal nerve was held like the hub of a wheel by a series of radiating ligaments. The dorsal ligaments were the thickest. From C2-3 to C6-7 at the cervical spine, radiating ligaments were observed. They developed particularly at the level of the C5-C6 intervertebral foramen. This anatomic study may provide a better understanding of the relationship of the extraforaminal ligaments to the cervical nerve root.
Çocuklarda İntrakraniyal Apse
(2015) Arslan, Mehmet; Ece, İbrahim; Gulsen, İsmail; Demirören, Kaan; Üner, Abdurrahman; Garipardıç, Mesut; Bulut, Mehmet Deniz
Amaç: Bu çalışmanın amacı çocukluk çağının nadir görülen hastalıklarından biri olan intrakraniyal apselere dikkat çekmek ve alta yatan predispozan durumları irdelemekti. Yöntem: Pediatri kliniğimizde yatırılıp intrakraniyal apse tanısı konan 10 çocuk olgunun verileri retrospektif olarak elde edildi. Bulgular: Olguların yaş ortalaması 51±44 ay (4 ay-9 yıl) olup kız/erkek oranı 1/1 idi. En sık başvuru semptomu nöbet idi. İntrakraniyal apse %60 olguda parenkimal iken, %40 olguda subdural yerleşimliydi. 8 (%80) olguda predispozan faktör varlığı tespit edildi. Bunlar iki olguda menenjit, birer olguda pnömoni, Fallot tetralojisi, Fallot tetralojisi zemininde infektif endokardit, akut lenfoblastik lösemi, orbital selülit ve Brusella enfeksiyonu idi. Olguların 9'una hem medikal (antibiyoterapi), hem cerrahi tedavi, 1'ine yalnızca medikal tedavi uygulandığı ve apse sıvısından yapılan kültürlerin %40'ında Gram pozitif aerop bakteriler ürediği belirlendi. Hastaların %40'unda nörolojik sekel gelişti, ancak hiç ölüm gerçekleşmedi. Sonuç: Nöbet, baş ağrısı, kusma gibi uyarıcı semptomlar ile başvuran çocuklarda ayırıcı tanıda beyin apsesi varlığı akılda tutulmalıdır. Hızlı tanı ve uygun tedavi, nörolojik sekel ve ölüm gibi hastayı bekleyen ciddi komplikasyonları önleyecektir.
Çocuklarda Nadir Görülen Schmorl Nodülünün Yanlış Değerlendirilmesinin Yol Açabileceği Hukuki Sonuçlar (Olgu Sunumu)
(2021) Asirdizer, Mahmut; Karabag, Irem Sari; Demir, Uğur; Arslan, Mehmet; Oymak, İsmail
Schmorl nodülü (SN), kıkırdak uç plakanın bozulması ve kıkırdak plakası yoluyla nükleer madde kaybolduktan sonraki dönemde, nükleus pulposusun vertebra gövdesine herniasyonudur. Bir trafik kazasında yaralanan 12 yaşında bir erkek çocuğu hakkındaki bu makalede, travmatik vertebra kompresyon kırığı tanımlanmış ve bu lezyon ile trafik kazası arasında bir nedensellik bağı tespit edilmişti. Beyin cerrahisi, Radyoloji ve Pediatrik Radyoloji ile yapılan değerlendirmeler sonucu bu lezyonun SN olduğu ve trafik kazası ile ilişkili olmadığı sonucuna varıldı. Bu makalede sunulan olgu ile ilgili literatür gözden geçirilerek adli rapor hazırlanırken nedenselliğin tesis edilmesinin önemi ve bu tür durumlarda multidisipliner yaklaşımın gerekliliği vurgulanmıştır.
Comparison of Simultaneous Shunting To Delayed Shunting in Infants With Myelomeningocele in Terms of Shunt Infection Rate
(Turkish Neurosurgical Soc, 2011) Arslan, Mehmet; Eseoglu, Metehan; Gudu, Burhan Oral; Demir, Ismail; Kozan, Abdulbaki; Gokalp, Abdulsemat; Kiymaz, Nejmi
AIM: Timing of shunt insertion in infants with myelomeningocele (MM) and hydrocephalus (HCP) has been debated. Many authors have suggested to perform the repair of MM and shunt insertion during same operation. However, there is also an opposite view. MATERIAL and METHODS: We analyzed retrospectively 166 patients who underwent MM Sac repair to evaluate whether there are difference between these two methods in terms of shunt infection rate. RESULTS: In the same session,V-P (ventriculoperitoneal) shunt placement was performed onto 65 infants within the first 48 hours of postnatal and 36 infants were operated 48 hours after birth. In separate sessions, repair of MM were performed onto 29 infants within the first 48 hours of postnatal and shunting was peformed 7 days after sac repair. 14 infants were performed MM sac repair 48 hours after birth, then shunt was applied 7 days after closure of MM. Shunt infection rate in concurrently operated groups was markedly high (12.3 % in early surgery, 33.3% in late surgery); in separatedly operated groups' shunt infection rate was lower (3.44% in early surgery, 14.29% in late surgery). CONCLUSION: We propose to perform V-P shunt placement and MM repair in separate sessions.
The Effects of Membranous Abnormalities on Mortality and Morbidity in Chronic Subdural Hematomas
(Journal Neurological Sciences, 2015) Ak, Hakan; Gulsen, Ismail; Yaycioglu, Soner; Atalay, Tugay; Demir, Ismail; Sosuncu, Enver; Arslan, Mehmet
Objective: Our aim was to evaluate the effects of membranous abnormalities on morbidity and mortality in chronic subdural hematomas (CSDH). Methodology: This retrospective study included 116 patients operated in three different hospitals during last three years. Patients were analyzed for the presence of trauma, operation type, recurrence, complication/s, presence of membranous abnormalities like thick outer membrane and septa formation, and mortality. Results: The mean age of the patients 62,06 +/- 11.4 ranging between 42 and 87. 78 (67.2%) of them were male and 38 (32.8%) were female The most common predisposing factor was the trauma especially in male gender. The presence of membranous abnormalities played significant effects on recurrence and complication rates. However, it didn't have significant effect on mortality. Conclusion: Trauma is still the most common etiological factor in chronic subdural hematomas. The presence of membranous abnormality in CSDH increases the recurrence and complication rates.
How Frequently External Ventricular Drainage Device Should Be Changed in Children With Ventriculoperitonel Shunt Infection
(Professional Medical Publications, 2015) Gulsen, Ismail; Ak, Hakan; Demir, Nihat; Sosuncu, Enver; Arslan, Mehmet
Objective: The purpose of the presenting study was to determine how frequently external ventricular drainage (EVD) device should be changed in children with ventriculopertienal shunt (VPS) infection during prolonged intravenous antimicrobial therapy. Methods: In this retrospective study, 25 children with VPS infection were evaluated between January 2012 and December 2013. In these children VPS was surgically removed and appropriate antimicrobial therapy was administered according to cerebrospinal culture results. Data noted about how frequently EVD device had been changed, the number of cells on direct observation of cerebrospinal fluid (CSF), glucose and protein levels of CSF, and CSF culture results were obtained from patients' records. Results: Total 25 children were included in the study. The median age was three months (1 and 65 months). In 44% of children, Staphylococcus epidermidis was isolated. During treatment period, EVD catheter has changed one to six times. A total of 68 EVD catheters were changed in these patients. When the duration of ventriculostomy catheter and leukocyte count in CSF were evaluated on daily basis, leukocyte count was decreased 5 units per day in children whose catheter remained less than 10 days. However, in children whose catheter remained more than 10 days leukocyte count was decreased 2.21 units per day. Conclusions: In children with VPS infection, EVD device should be changed at every 10 days for the rapid resolution of the infection.
Intraoperative Csf Pressure Measured and Vp Shunted Hydrocephalic Newborns' Radiological Follow Up for One Year
(2012) Kozan, Abdulbaki; Arslan, Mehmet
Yenidoğanlarda en sık görülen konjenital hastalıklardan biri de hidrosefalidir. Hidrosefali; BOS dolaşımındaki obstrüksiyondan, yetersiz emilimden ve/veya aşırı üretimden kaynaklanan, ventrikül içinde anormal BOS birikiminin neden olduğu yüksek intrakraniyal basınç ve ventriküler dilatasyonla karakterize klinik bir tablodur. Tedavisinde cerrahi uygulanmaktadır. Günümüzde en sık kullanılan cerrahi yöntem, komplikasyon oranının yüksekliğine rağmen ventriküloperitonel şant uygulamasıdır. Opere edilen hidrosefalili hastaların takipleri beyin MRG ve BT ile yapılmaktadır. Burada ventrikül / beyin parankimi oranı Evans, bifrontal, sella medya, bikaudat vb. indekslerle değerlendirilip, şantın çalışıp çalışmadığı veya şanttan ne kadar fayda gördüğü araştırılır.Çalışmamıza 18 erkek, 18 kız olmak üzere toplam 36 hidrosefalisi tanısı almış yenidoğan dahil edildi. Bu hastaların VP şant uygulamaları sırasında per-op BOS basınçları ölçüldü ve ortalama BOS basınç değeri 5.4 mm/hg bulundu. Post-op klinik takiplerinde hastalar 6. ve 12. aylarda kontrole geldiklerinde beyin MRG ile radyolojik takibi yapıldı. 7 hastada Evans ve diğer indekslerde artış olup klinik durumları da dikkate alınarak şant disfonksiyonu kabul edilip, tekrar operasyona alındı. BOS örneği alınıp sonucuna göre şant sistemi revize edildi veya yenisi ile değiştirildi. Bu hastaların sonraki kontrollerinde tüm indekslerde düşüş saptandı.VP şant uyguladığımız hastaların ilk, 6. ve 12. aylardaki indeks değerleri istatiksel analize tabi tutulduğunda değerler arasında anlamlı bir düşüş olduğu (p<0.05) bulunmuştur. İndeks değerlerinin kendi aralarındaki çoklu karşılaştırmalarında da pozitif yönde güçlü bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). VP şant uygulanan hidrosefalili yenidoğanlarda İlk 6 aydaki beyin parankiminde artış % 15.7, sonraki 6 aylık zaman diliminde ise beyin parankimindeki artış % 6.9 olarak bulunmuştur.Sonuçta gelişebilecek komplikasyonlarına rağmen VP şant uygulaması hala hidrosefali tedavisinde en çok uygulanan yöntemdir. Gerek operasyon esnasında steriliteye maximum dikkat etmek, gerekse post-operatif dönemde bu hastaların takiplerinin iyi yapılması ve ailelerinin bu konuda bilinçlendirilmesi şant uygulamalarındaki başarıyı arttıracaktır.
Kafa Travması Nedeni ile Ameliyat Edilen 226 Hastanın Retrospektif Değerlendirilmesi: Epidemiyolojik Çalışma
(2015) Arslan, Mehmet; Gulsen, İsmail; Aycan, Abdurrahman; Sösuncu, Enver; Akyol, M Edip
Amaç: Kafa travmaları, özellikle kentlerde ve genç nüfusta en sık görülen morbidite ve mortalite sebeplerinden biridir. Bu retrospektif çalışmayla, kafa travmaları ile ilgili ülkemiz epidemiyolojik veritabanına katkıda bulunmayı amaçladık. Materyal ve Metod: Mayıs 2013-Eylül 2015 tarihleri arasında, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezinde Nöroşirürji kliniğinde tedavi ameliyat edilen 226 hasta retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmaya 185 erkek 41 kadın hasta dahil oldu. Kafa travmasının en sık nedeni düşmeler olarak tesbit edildi. En sık acil ameliyat nedeni travmatik epidural hematom idi. Mortalite oranı %21,3 olarak tespit edildi. Mortalite ile akut subdural hematom arasında anlamlı ilişki varlığı saptandı. Sonuç: Nöroşirurji kliniklerinde travma dışı nedenlerle yapılan acil operasyonlar azımsanamayacak bir oranı oluşturmakta ve çalışmamızda olduğu gibi yüksek mortaliteye katkıda bulunmaktadır
The Levels of Trace Elements and Heavy Metals in Patients With Acute Migraine Headache
(Pakistan Medical Assoc, 2015) Gonullu, Hayriye; Gonullu, Edip; Karadas, Sevdegul; Arslan, Mehmet; Kalemci, Orhan; Aycan, Abdurrahman; Demir, Halit
Objective: To compare the levels of trace elements and heavy metal in patients with acute migraine and healthy controls. Methods: The prospective study was conducted at Yuzuncu Yil University, Turkey, from May to July 2013, and comprised migraine patients and an equal number of healthy controls. International Headache Society classification was used for diagnosing migraine. Serum copper, zinc, lead, iron, cadmium, cobalt, manganese, and magnesium levels were measured in both groups. Metal concentrations were assessed by atomic absorption spectrophotometry. SPSS 13 was used for statistical analysis. Results: There were 25 migraine patients with an average age of 36.4+/-8.9 years and 25 healthy controls with a mean age of 42.4+/-9.5 years. Cadmium, iron, manganese and lead levels were significantly elevated in the patients compared to the controls (p<0.05 each), while copper, magnesium and zinc were decreased and cobalt demonstrated no change. Conclusions: Trace elements and heavy metals may have a role in the genesis of considerable oxidative stress in patients with acute migraine headache.
Lomber Disk Cerrahisi Uygulanan Hastalarda Genel ve Spinal Anestezinin Maliyet Hesabı Yönünden Karşılaştırılması
(2015) Arslan, Mehmet; Sösuncu, Enver; Gulsen, İsmail; Çeğin, M. Bilal; Arslan, Ümit; Ak, Hakan
Bu çalışmada lomber diskektomi yapılan hastalarda genel anestezi ve spinal anestezi uygulamasının maliyet etkinliği üzerine etkisinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezinde Nöroşirurji Kliniğinde, Haziran 2013 -Haziran 2014 tarihleri arasında lomber disk hernisi nedeniyle ameliyat edilen 58 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastane kayıtlarından hastaların demografik verileri, uygulanan anestezi şekli, fatura tutarları, ameliyat maliyeti, anestezi tutarları, ilaç bilgisi ve yatış gün sayıları incelendi. Bulgular: Genel anestezi uygulanan hastalarda toplam maliyet ve ilaç tutarları daha fazla iken spinal anestezide anestezi tutarı fazla çıkmaktadır (p<0.001). Hastanede yatış süresi anestezi tutarı hariç maliyeti etkilememiştir. Anestezi türüne göre hastanede kalış süresinin maliyeti etkilediği görüldü ancak istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmedi (p>0.05). Hasta yaşı ile maliyet arasında ilişki saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda lomber disk cerrahisinde spinal anestezi uygulamasının toplam maliyet ve ilaç tutarları üzerindeki etkinliği nedeniyle günümüz sağlık politikaları göz önüne alındığında maliyet giderlerini azaltmak amacıyla uygun hastalarda spinal anestezi, genel anesteziye tercih edilmelidir
Lumbosacral Intrathecal Nerve Roots: an Anatomical Study
(Springer Wien, 2011) Arslan, Mehmet; Comert, Ayhan; Acar, Halil Ibrahim; Ozdemir, Mevci; Elhan, Alaittin; Tekdemir, Ibrahim; Ugur, Hasan Caglar
Background The lumbosacral intrathecal anatomy is complex because of the density of nerve roots in the cauda equina. Space-occupying lesions, including disc herniation, trauma and tumor, within the spinal canal may compromise the nerve roots, causing severe clinical syndromes. The goal of this study is to provide spinal surgeons with a detailed anatomical description of the intrathecal nerve roots and to emphasize their clinical importance. Method Ten formalin-fixed male cadavers were studied. They were dissected with the aid of a surgical microscope, and measurements were performed. Results The number of dorsal and ventral roots ranged from one to three. The average diameter of roots increased from L1 to S1 (0.80 mm for L1 and 4.16 for S1), respectively. Then their diameter decreased from S1 to S5 (4.16 mm for S1, 0.46 mm for S5). The largest diameter was found at S1 and the smallest at S5. The average number of rootlets per nerve root increased from L1 to S1, then decreased (3.25 for L1, 12.6 for S1, and 1.2 for S5), respectively. The greatest rootlet number was seen at S1, and the fewest were observed at S5. The average diameter of the lateral recess gradually decreased from L1 to L4 (9.1 mm for L1; 5.96 mm for L4) and then increased at L5 level (6.06 mm); however, the diameter of the nerve root increased from L1 to L5. The midpoint of distance between the superior and inferior edge of the intradural exit nerve root was 3.47 mm below the inferior edge of the superior articular process at the L1 level, while the origin of the L5 exit root was 5.75 mm above the inferior edge. The root origin gradually ascended from L1 to L5. Conclusions The findings of this study may be valuable for understanding lesions compressing intradural nerve roots and may be useful for intradural spinal procedures.
Lumbosacral Intrathecal Nerve Roots: an Anatomical Study
(Springer Wien, 2013) Arslan, Mehmet; Comert, Ayhan; Acar, Halil Ibrahim; Ozdemir, Mevci; Elhan, Alaittin; Tekdemir, Ibrahim; Ugur, Hasan Caglar
Measurement of Antioxidant Enzymes and Lipid Peroxidation Levels in Severe Blunt Head Injuries
(2014) Sösuncu, Enver; Arslan, Mehmet
Amaç: Bu çalışmada; Beynin travmada oksidatif streslere karşı ihtiyacı olan antioksidan düzeylerinin belirlenmesi ve bu düzeylerin tedaviyi, klinik takipleri değerlendirerek bu hastalarla ilgili genel bir görüş bildirmek amaçlanmıştır. Materyal ve Metod Bu çalışma için Nisan 2013 tarihinden itibaren künt kafa travması şikayeti nedeniyle YYÜ Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servisi'ne (n:30) başvuran hastalar ve kontrol grubu oarak da herhangi bir akut veya kronik hastalığı olmayan sağlıklı bireyler (n: 30) dahil edilerek yapılmıştır. Hasta sayısına ulaşıldığında çalışma sonlandırıldı. Hastaların başvuru anında alınan anamnez ve muayene bulguları kayıt edildi. Endikasyon dışında hastalardan ek laboratuvar ve radyolojik görüntüleme tetkiki istenmedi. Çalışma sırasında SOD,CAT,GSHpx,GSH ve lipid peroksidayon (MDA) adı verilen maddelerin düzeyinin tesbiti için 3 cc'lik iki adet serum örneği alındı. Çalışma sırasında hastadan, gerekli tedavisi için damar yolu ile ilaç tedavisi verilecek olan hastalara damar yolu açılırken iki adet biyokimya tüpüne 3'er cc lik kan alınarak serumdan bu laboratuar parametreleri çalışıldı. Alınan kan Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaşı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Merkezi Biyokimya laboratuvarında ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Fakültesi kimya laboratuvarında çalışıldı. Bulgular: Hasta grubunda GSH değeri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir. Hasta grubunda MDA değeri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir. Hasta grubunda CAT değeri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktür. Hasta grubunda SOD değeri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktür. Hasta grubunda GSH-Px değeri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktür.
Nerve Root To Lumbar Disc Relationships at the Intervertebral Foramen From a Surgical Viewpoint: an Anatomical Study
(Wiley, 2012) Arslan, Mehmet; Comert, Ayhan; Acar, Halil Ibrahim; Ozdemir, Mevci; Elhan, Alaittin; Tekdemir, Ibrahim; Ugur, Hasan Caglar
The objective of this study was to analyze relationship of the intervertebral disc to the nerve root in the intervertebral foramen. Fourteen formalin-fixed cadavers were studied and measurements were performed. At the medial line of the neural foramen, the disc-root distance gradually increased from L1-L2 to L5-S1. The shortest distance between the disc to nerve root was L1-L2 (mean, 8.2 mm) and the greatest distance was found at L3-L4 (mean, 10.5 mm). In the mid-foramen, the disc-root distance decreased from L1-2 to L5-S1. The shortest distance from the disc to nerve root was found at L5-S1 (mean, 0.4 mm); and the greatest distance, at L1-L2 (mean, 3.8 mm). For the lateral line, the distance between an intersection point between the medial edge of the nerve root and the superior edge of the disc and lateral line of the foramen consistently increased from L1-L2 to L5-S1. The shortest distance from nerve root to the lateral border of the foramen, at the point where the nerve root crosses disc was at level L1-L2 (mean, 2.6 mm), the greatest distance, L5-S1 (mean, 8.8 mm). The width of the foramina progressively increased in a craniocaudal direction (mean, 8.317.8 mm from L1-2 to L5-S1, respectively). The mean height of the foramina was more or less the same for disc levels (range, 19.321.5). The results showed that nerve roots at lower levels traveled closer to the midline of the foramen. This morphometric information may be helpful in minimizing the incidence of injury to the lumbar nerve root during foraminal and extraforaminal approaches. Clin. Anat. 25:218223, 2012. (C) 2011 Wiley-Liss, Inc.
Neurovascular Structures Adjacent To the Lumbar Intervertebral Discs: an Anatomical Study of Their Morphometry and Relationships
(Amer Assoc Neurological Surgeons, 2011) Arslan, Mehmet; Comert, Ayhan; Acar, Halil Ibrahim; Ozdemir, Mevci; Elhan, Alaittin; Tekdemir, Ibrahim; Ugur, Hasan Caglar
Object. Although infrequent, injury to adjacent neurovascular structures during posterior approaches to lumbar intervertebral discs can occur. A detailed anatomical knowledge of relationships may decrease surgical complications. Methods. Ten formalin-fixed male cadavers were used for this study. Posterior exposure of the lumbar thecal sac, nerve roots, pedicles, and intervertebral discs was performed. To identify retroperitoneal structures at risk during posterior lumbar discectomy, a transabdominal retroperitoneal approach was performed, and observations were made. The distances between the posterior and anterior edges of the lumbar intervertebral discs were measured, and the relationships between the disc space, pedicle, and nerve root were evaluated. Results. For right and left sides, the mean distance from the inferior pedicle to the disc gradually increased from L1-2 to L4-5 (range 2.7-3.8 mm and 2.9-4.5 mm for right and left side, respectively) and slightly decreased at L5-S1. For right and left sides, the mean distance from the superior pedicle to the disc was more or less the same for all disc spaces (range 9.3-11.6 mm and 8.2-10.5 mm for right and left, respectively). The right and left mean disc-to-root distance for the L3-4 to L5-S1 levels ranged from 8.3 to 22.1 mm and 7.2 to 20.6 mm, respectively. The root origin gradually increased from L-1 to L-5. The right and left nerve root to-disc angle gradually decreased from L-3 to S-1 (range 105 degrees-110.6 degrees and 99 degrees-108 degrees). Disc heights gradually increased from L1-2 to L5-S1 (range 11.3-17.4 mm). The mean distance between the anterior and posterior borders of the intervertebral discs ranged from 39 to 46 mm for all levels. Conclusions. To avoid neighboring neurovascular structures, instrumentation should not be inserted into the lumbar disc spaces more than 3 cm from their posterior edge. Accurate anatomical knowledge of the relationships of intervertebral discs to nerve roots is needed for spine surgeons. (DOI: 10.3171/2010.11.SPINE09149)
Nöroşirürji Polikliniğine Başvuran Bel Ve/veya Bacak Ağrılı Hastaların Değerlendirilmesi
(2003) Arslan, Mehmet; Mumcu, Çiğdem; Kıymaz, Nejmi
Amaç: Nöroşirurji polikliniğine 1995 ile 2002 yılları arasında baş vuran hastaların retrospektif olarak tanıları ve tedaviye verdiği cevap incelendi. Gereç ve yöntem: Çalışma 12254 hasta içinde, bel ve/veya bacak ağrısı yakınması olan 5112 hasta üzerinde yapıldı. Hastaların yaşı, cinsiyeti, başvuru ayı, travma varlığı, ağrı süresi ve cerrahî endikasyon konulup opere edilenlerin tedavi sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Polikliniğe baş vuran 12254 hastadan 5112 (%41.7)' sinde bel ve/veya bacak ağrısı mevcuttu. Bel ve/veya bacak ağrısı olan olgular incelendiğinde; yaş ortalaması 32.4 bulundu. Olguların 2250 (%44)' si bayan, 2862 (%56)' si erkekti. En fazla başvurunun Haziran ayında (%11) olduğu görüldü. Ağrının süresi açısından değerlendirildiğinde %52'sinin 12 aydan fazla süredir şikayetlerin olduğu tespit edildi. Olguların sadece % 24'ünde travma sonrası şikayetler başlamıştı. Hastaların 117 (%2.3)' si lomber disk hernisi tanısı ile cerrahi endikasyon konulup öpere edildi. Kalan diğer hastalar; lomber disk hernisi dışında cerrahi uygulanan, konservatif tedavi uygulanan veya fizik tedavi ve rehabilitasyona sevk edilen hastalardı. Lomber disk hernisi tanısıyla cerrahi uygulanan hastaların sonuçları değerlendirildiğinde; 27 hastada mükemmel, 84 hastada iyi, 5 hastada orta, 1 hastada kötü olarak tespit edildi. Sonuç: Bel ve/veya bacak ağrı hastaların yaklaşık %2' si lomber disk hernisi tanısı ile cerrahiye gerek duyar. Bizim hastalarımızda %2.3 oranında cerrahi gerekli oldu. Bu öpere edilen hastaların %95' i cerrrahi tedaviden fayda görmüştür. Cerrahi endikasyonu, doğru konulan lomber disk hernili hastalarda cerrahi tedavi faydalı olmaktadır.