Browsing by Author "Arvas, Ö."

Now showing 1 - 3 of 3

Atıksu Arıtma Çamuru ile Tesis Edilen Yeşil Alanda İngiliz Çimi (Lolium Perenne L.)'nin Performansının Belirlenmesi
(2010) Çelebi, R.; Arvas, Ö.; Çelebi, Ş. Zorer; Yılmaz, İ. H.
Bu çalışma, atıksu arıtma çamurunun yeşil alan tesisinde kullanılması ve İngiliz çiminin performansının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Standart çiftlik gübresi karışımının kontrol olarak kullanıldığı çalışmada, uygulama olarak atıksu arıtma çamurunun 3, 6, 9 ve 12 kg/da dozları kullanılmıştır. Araştırmada, İngiliz çiminin bitki boyu, yeşil ot verimi, bitki ile kaplı alan, yabancı ot oranı, renk ve çim kalitesi kriterleri değerlendirilmiştir. Tesisin ilk dönemlerinde en yüksek bitki boyu, yeşil ot verimi ve kaplı alan değerlerine çiftlik gübresi ve atıksu arıtma çamurunun düşük dozlarında ulaşılmıştır. Daha sonraki dönemlerde atıksu arıtma çamurunun yüksek dozlarının kullanıldığı alanlarda daha yüksek değerler belirlenmiştir. Renk ve çim kalitesi kriterleri atıksu arıtma çamurunun yüksek dozlarında olumlu sonuçlar vermiş ve yüksek değerlere ulaşmıştır. Özellikle yaz aylarında atıksu arıtma çamurunun kontrole göre daha iyi sonuç verdiği tespit edilmiştir. Sonuçlar, İngiliz çimiyle oluşturulacak bir yeşil alan tesisinde, atıksu arıtma çamurunun çiftlik gübresinden daha etkin olabileceğini göstermektedir.
Populations of Alfalfa Weevils (Coleoptera: Curculionidae) and Aphids (Homoptera: Aphididae) on Different Alfalfa Cultivars
(Asian Network for Scientific Information, 2006) Yardim, E.N.; Yilmaz, I.H.; Arvas, Ö.; Candan, C.
Populations of alfalfa weevil, Hypera variabilis (Gyllenhal) (Coleoptera: Curculionidae) and aphids were evaluated on 12 alfalfa, Medicago sativa L. cultivars in 2002 and 2003. The cultivars used included MA-324, MA-414, MA-525, P-5693, Gara, Desica, Kayseri, Hemedan, Prosementi, Bilensoy, Prista and Elci. There were no significant differences among the weevil populations on different alfalfa cultivars in any of the years. Aphids were more abundant (p<0.05) on Kayseri cultivar in both years, on Bilensoy only in 2002 and on MA-324, Hemedan and Elci in 2003. Under the current pest pressure and ecological conditions, MA-324, MA-414, MA-525, Desica and Elci cultivars that provided higher (p<0.05) yields than most of the cultivars seemed more promising in forage production. © 2006 Academic Journals Inc.
Scanning Morphological Traits of Orchardgrass (Dactylis Glomerata L.) Genotypes in the Natural Rangelands of Eastern Anatolia
(Centenary University, 2021) Nabhan, A.; Arvas, Ö.; Lakmes, A.
Orchardgrass (Dactylis glomerata L.) is one of the essential foraging species which is used as a cool-season persistent and perennial forage grass. This research was carried out during the 2019 growing season in the Eastern Anatolia region in Turkey. The aim of our research was to study the morphologic characteristics of natural Orchardgrass and to assess the genetic diversity of collected genotypes to determine the best genotypes available for future breeding programs. In each location, the seeds of Orchardgrass were randomly collected and then were planted in the greenhouse. After germination, the Orchardgrass seedlings were transferred from the greenhouse to the field. Genotypes were investigated regarding plant height, flag leaf length, flag leaf width, number of nodes per plant, length of the upper internode. The results of this study showed highly significant differences between genotypes for studied traits. Furthermore, our results showed that the morphological traits studied (plant height, flag leaf length, flag leaf width, node number per plant, and length of the upper internode) had the following respectively ranges (47.43 -77.57 cm, 9.00-15.57 cm, 4.21- 6.93mm, 2.14 -3.00, 9.64-17.57 cm, respectively). The analysis indicated that there was a positive significant correlation among the most morphological traits studied. The cluster analysis showed that the genotypes of the fourth group, (H5, M75 and A121) had the best genotypes for morphological traits studied. These genotypes can be used in future breeding programs. © 2021, Centenary University. All rights reserved.