Browsing by Author "Bayat, Mehmet"

Now showing 1 - 1 of 1

Evaluation of Patients With Hypoxic and Ischemic Encephalophaty Retrospectively
(2012) Bayat, Mehmet; Tuncer, Oğuz
Perinatal asfiksi, tanı ve tedavi yöntemlerindeki tüm gelişmelere rağmen gelişmiş ülkelerde bile yenidoğan mortalite ve morbiditesinin en başta gelen sebeplerindendir. Bu çalışmada perinatal asfiksi nedeniyle yenidoğan ünitesinde yatırılmış hastalarımızın antenatal, natal ve postnatal risk faktörlerini incelemek, Sarnat&Sarnat HİE evrelemesine göre sınıflandırılmasını, konvülziyonun ve mortalite oranlarının belirlenmesini, demografik veriler ve diğer parametreler arasında ilişki olup olmadığını saptamayı ve yıllar içerisinde olguların birçok parametre açısından değişim olup olmadığını göstermeyi amaçladık.Çalışmada Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği Yenidoğan Servisine Ocak 2009-Aralık 2010 tarihleri arasındaki iki yıllık süre içerisinde perinatal asfiksi tanısı ile yatırılan 125 yenidoğan retrospektif olarak değerlendirildi. Bu süre içinde perinatal asfiksi sıklığı %8.8 olarak bulundu. Perinatal asfiksi tanısı alan 125 olgunun 83'ü (%66.4) erkek ve 42'si (%33.6) kız bebeklerden oluşmaktaydı. Sarnat&Sarnat evrelemesine göre olgularımızın 54'ü (% 43.2) evre I, 43'ü ( % 34.4) evre II ve 28'i (% 22.4) Evre III olarak değerlendirildi. Perinatal asfiksili olguların 26'sı (%20.8) yenidoğan döneminde eksitus oldu. Tüm olgular arasında 43 (%34.4) olgu konvulziyon geçirirken, konvülziyon geçiren hastalar evrelere göre karşılaştırıldığında; evre I olgularda konvülziyon gözlenmedi, evre II olguların 36'sı (%83.7), evre III olguların 7'si (%25) konvülziyon geçirmişti. Evre II ve III'te konvülziyon oranı daha yüksekti. Bu durum istatistiksel olarak anlamlıydı. (p <0.05). Tüm olgularda Apgar skor ortalaması evre I'de 1. dk 3.6±0.9 ve 5. dk 6.1±1.1, evre II'de 1. dk. 3.7±1.1 ve 5. dk. 6.1±1.1 evre III'de ise 1.dk. 3.3±1.1 ve 5.dk 5.5±1.4 olarak tespit edildi.Son yıllarda artan perinatal bakım, personel eğitiminin artırılması ve özellikle neonatal resusitasyonun ve yenidoğan ünitelerinin teknik özelliklerin iyileştirilmesine bağlı olarak perinatal asfiksi görülme oranında düşüş sağlanmışsa da ileri evrelerde mortalite hala yüksek seyretmektedir. Perinatal asfiksi tedavisinin asfiksi oluşumunu önlemek olduğu gözönüne alınarak, riskli gebeliklerin tanınması, doğumların uygun şartlarda yapılması ve uygun resüsitasyon girişimlerinin uygulanmasının yaygınlaştırılması ve bebeklere doğum sonrası yeterli tedavi verilmesinin sağlanmasında gerekli önlemlerin alınması asfiksiye bağlı mortalite ve morbiditeyi azaltmaya katkıda bulunacaktır.Anahtar kelimeler: Perinatal asfiksi, insidans, mortalite