Browsing by Author "Bayram, Yasemin"

Now showing 1 - 20 of 31

Anti-Ccp Antibody Levels Are Not Associated With Ms: Results From a Case-Control Study
(Hindawi Ltd, 2015) Alpayci, Mahmut; Milanlioglu, Aysel; Delen, Veysel; Aydin, Mehmet Nuri; Guducuoglu, Huseyin; Bayram, Yasemin
Citrullinated proteins have been suggested to play a critical role in the pathogenesis of multiple sclerosis (MS). Anticyclic citrullinated peptide (anti-CCP) antibody is used in the early diagnosis of rheumatoid arthritis (RA). The objective of this study was to investigate the presence of anti-CCP antibody in patients with MS compared to RA patients and healthy controls. Fifty patients with MS (38 females, 12 males; mean age 36.72 +/- 8.82 years), 52 patients with RA (40 females, 12 males; mean age 40.87 +/- 10.17 years), and 50 healthy controls (32 females, 18 males; mean age 38.22 +/- 11.59 years) were included in this study. The levels of serum anti-CCP antibody were measured using an enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). The results of the study showed that anti-CCP antibody levels were significantly higher in RA patients versus MS or healthy controls (P < 0.001). Moreover, anti-CCP antibody was positive in 43 (83%) patients with RA, while it was negative in all MS patients as well as in all healthy controls. Also, no significant correlation was found between the anti-CCP levels and EDSS scores (r = -0.250). In conclusion, the results of this study did not support a positive association between serum anti-CCP antibody and MS.
Antibiotics Resistance of Stenotrophomonas Maltophilia Strains Isolated From Various Clinical Specimens
(Makerere Univ, Coll Health Sciences,sch Med, 2016) Cikman, Aytekin; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemin; Guducuoglu, Huseyin; Berktas, Mustafa
Background: A limited number of antibiotics are recommended for the therapy of Stenotrophomonas maltophilia infections due to therapy difficulties caused by its numerous mechanisms of resistance. Objectives: In this study conducted over a period of approximately 5 years we aimed to determine resistance rates of S. maltophilia based on drug classification recommended by Clinical and Laboratory Standards Institute. Methods: A total of 118 S. maltophilia strains isolated from various clinical specimens between January 2006 and June 2012 were included in the study. BD Phoenixautomated microbiology system (Becton Dickinson, USA) was utilized for species level identification and antibiotic susceptibility testing. Results: Sixty seven of S. maltophilia strains were isolated from tracheal aspirate isolates, 17 from blood, 10 from sputum, 10 from wound and 14 from other clinical specimens. Levofloxacin was found to be the most effective antibiotic against S. maltophilia strains with resistance rate of 7.6%. The resistance rates to other antibiotics were as follows: chloramphenicol 18.2%, trimethoprim-sulfamethoxazole 20.3% and ceftazidime 72%. Conclusion: The study revealed that S. maltophilia is resistant to many antibiotics. The treatment of infections caused by S. maltophilia should be preferred primarily as levofloxacin, chloramphenicol, and TMP-SXT, respectively.
Assessment of Hla-A, Hla-Dr, and Hla-Dq Alleles in Patients With Pemphigus Vulgaris From Eastern of Turkey
(Wiley, 2020) Dere, Gokturk; Yavuz, Ibrahim Halil; Ozaydin Yavuz, Goknur; Bayram, Yasemin; Gunes Bilgili, Serap; Ozturk, Murat
Background Pemphigus vulgaris (PV) is a chronic progressive autoimmune bullous disease caused by the interaction of pathogenic factors, genetic, and environmental factors. HLA alleles, which are considered as protective factors against disease or predisposing factors, may be different in various populations and ethnic groups. Aims The purpose of this study is to examine the HLA-A, HLA-DR, and HLA-DQ alleles in patients that are diagnosed with PV in and around eastern of Turkey and to determine the alleles that create predisposition to disease or protect against the disease. Patients/Methods Thirty patients diagnosed as PV with clinical, histopathological, and immunofluorescence findings and 30 healthy subjects were included in this study. The HLA-A, HLA-DR, and HLA-DQ typology in the DNA samples that were obtained from the blood samples of the groups was performed by using the PCR-SSP low-resolution gene panels. Results The HLA-A*03 allele was found to be significantly higher in patient group than the control group (P-value: .020). HLA-DRB1*04 and HLA-DRB1*14 alleles in PV patients were found to be significantly higher than the control group (P-value = .000). Conclusion It was concluded that the HLA-DRB1*03, HLADQB1*02, and HLA-DQB1*06 alleles in and around eastern of Turkey showed protective effects against pemphigus vulgaris. It was also concluded that the HLA-A*03, HLA-DRB1*04, HLA-DRB1*14, HLA-DRB4, HLA-DQB1*03, and HLA-DQB1*05 alleles could cause predisposition to the disease.
Brucellosis-Related Acute Pancreatitis: a Rare Complication of a Universal Disease
(Sage Publications Ltd, 2016) Suvak, Burak; Dulger, Ahmet Cumhur; Karadas, Sevdegul; Gonullu, Hayriye; Bayram, Yasemin; Gonullu, Edip; Guducuoglu, Huseyin
Objectives To determine the prevalence and determinants of acute pancreatitis in patients with acute brucellosis. Methods Adult patients with brucellosis were retrospectively recruited. Brucellosis and acute pancreatitis were diagnosed according to standard criteria. Laboratory analyses included Wright agglutination titre, serum biochemical parameters and blood count. Results Patients with acute pancreatitis (n=21) had significantly higher Wright agglutination titres, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase, -glutamyl transpeptidase, amylase, lipase and serum glucose concentrations, and significantly lower haemoglobin concentrations and haematocrit than patients with brucellosis alone (n=326). Conclusions Hyperglycaemia, anaemia, and liver transaminase and cholestatic enzyme concentrations may represent new approaches for assessing disease severity in patients with brucellosis and acute pancreatitis.
Clinical Manifestations and Laboratory Findings of 496 Children With Brucellosis in Van, Turkey
(Wiley, 2015) Parlak, Mehmet; Akbayram, Sinan; Dogan, Murat; Tuncer, Oguz; Bayram, Yasemin; Ceylan, Nesrin; Oner, Abdurrahman
BackgroundBrucellosis is the most common zoonotic disease worldwide and remains an important human disease especially in developing countries. The aim of the present study was to evaluate clinical manifestations and laboratory findings of childhood brucellosis in Van province of Eastern Turkey. To our knowledge, this is the largest series of childhood brucellosis reported in the literature. MethodsIn this retrospective study, 496 children with brucellosis were assessed for the clinical manifestations and laboratory findings from July 2009 through December 2013. The diagnosis of brucellosis was based on clinical findings and a standard tube agglutination test (titer 1:160). Data were analyzed using Minitab version 16. ResultsThe study included 496 children (boys, 60.5%) with a mean age of 10.03.95 years (range, 1-16 years). The most frequent clinical symptoms were arthralgia (46.2%), fever (32.1%), and abdominal pain (17.1%) and the most common clinical signs were peripheral arthritis (10.1%), splenomegaly (2.2%) and hepatomegaly (1.8%). The most contagious seasons were summer and autumn (63.3%). Elevated lactate dehydrogenase and C-reactive protein and erythrocyte sedimentation rate were reported in 63.1%, 58.7%, and 55.2% of the patients, respectively. Anemia (20.4%), thrombocytopenia (15.5%), and leukopenia (12.1%) were the most common hematologic findings. ConclusionsBrucellosis remains a serious public health problem in Turkey. The clinical and laboratory characteristics of childhood brucellosis have been described in order to assist clinicians in diagnosing and monitoring the disease.
Comparison of Bacterial Culture and Microscopic Urine Analyzer in the Urinary Tract Infections
(Aves, 2013) Guducuoglu, Huseyin; Bektas, Abdullah; Gultepe, Bilge; Balahoroglu, Ragip; Bayram, Yasemin
Objective: The urine culture is the gold standard for diagnosis of urinary tract infection. Fully automated urine analyzer (FAUA) which gives quantitative results is also commonly used for urinalysis. This device identifies erythrocytes, leukocytes and epithelial cells as well as bacteria and renal elements performing a microscopic analysis. The aim of this retrospective study is to compare urine cultures with the FAUA used by the clinicians for rapid diagnosis of urinary tract infections. Methods: A total number of 23 065 urine specimens sent from various clinics to the Microbiology and Clinical Microbiology Laboratory in our hospital for both urinalysis and urinary culture between the dates of 1 June 2010 and 31 October 2011 were evaluated. Urinalysis was performed with iQ (R) 200 (Iris Diagnostics, Chatsworth, CA, USA). The FAUA values with >= 5 leukocytes and >= 1 bacteria were classified as FAUA-positive. Urine cultures growing >= 5x10(4) cfu/ml were included in the comparison. Results: Of the total FAUA and culture results, 11.7% were incompatible in terms of the number of leukocytes including leukocytenegative/culture-positive (0.4%) and leukocyte-positive/culturenegative (11.3%) results, and 6.6% were incompatible in terms of the number of germs including culture-positive/germ-negative (5%) results and germ-positive/culture-negative (1.6%) results. Conclusions: FAUA often used by clinicians for rapid diagnosis of urinary tract infection will contribute to the evaluation of the culture in a more efficient way, however, it should not replace the urine culture.
Comparison of Tyrosinase Antibody, Tyrosinase-Related Protein-1 And-2 Antibodies, Melanin-Concentrating Hormone Receptor Antibody Levels With Autologous Serum Skin Test and Autologous Plasma Skin Test Results in Patients With Vitiligo
(Termedia Publishing House Ltd, 2021) Unal, Abdullah; Ozkol, Hatice Uce; Bayram, Yasemin; Akdeniz, Necmettin
Introduction: Although the exact etiopathogenesis of vitiligo is unknown, the autoimmunity hypothesis is much in evidence. The autologous serum skin test (ASST) and autologous plasma skin test (APST) are in vivo methods used in the diagnosis of some autoimmune diseases, which are easy and inexpensive to perform. Aim: In this study, we investigated whether or not ASST and APST could determine autoimmunity in patients with vitiligo. Material and methods: In this study, 30 vitiligo patients presenting to the dermatology outpatient clinic and 30 healthy volunteers without any known autoimmune diseases were included. Antibodies such as tyrosinase, tyrosinase-related protein-1 (TYRP1), tyrosinase-related protein-2 (TYRP2) and melanin-concentrating hormone receptor 1 (MCHR1) antibodies determined to be associated with vitiligo were examined. In addition, the association of these antibodies with the positivity of ASST and APST, which were suggested to be associated with autoimmunity, were examined. Results: In our study, tyrosinase antibody was found to be significantly higher in vitiligo patients. ASST was positive in 12 (40%) patients with vitiligo and 8 (26.6%) control subjects. APST was positive in 8 (26.6%) of the patients with vitiligo and in 2 (6.6%) of the controls, and there was a significant difference between the groups in terms of APST positivity (p = 0.032). In addition, in our study, a significant correlation was found between TYRP1 antibody positivity and APST positivity in the patient group (p = 0.005). Conclusions: These findings suggest that we may use APST to investigate the autoimmune etiopathogenesis of vitiligo.
Determination of Meca Gene Presence in Mrsa Strains Isolated From Intensi̇ve Care by Conventional, Automated and Pcr Method
(2019) Deniz, Naziye Yıldız; Bayram, Yasemin
Metisiline dirençli S. aureus MRSA suslarının hastane ve toplum kökenli infeksiyon etkeni olarak günümüzdeki önemi artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, S. aureus suşlarında metisilin direncinin belirlenmesi için kullanılan farklı yöntemler ile genotipik bir yöntem olan mecA geni varlığının kıyaslanması amaçlanmıştır. Çalışmaya 2010-2016 yılları arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji laboratuvarına gelen çeşitli örneklerden (yara, kan, balgam, solunum, balgam, apse, osteomiyelit vs.) izole edilmiş 50 adet MRSA suşları belirlenerek çalışmaya dâhil edilmiştir. Her hastadan tek bir izolat alınmıştır. Çalısmamızda, MRSA suşlarinda mecA geni varliğinin konvansiyonel, otomatize ve PCR yöntemi ile araştırılmıştır. İncelenen MRSA suşlarında mecA geni varlığının tespitinde Oksasilin E-test yöntemi ile incelenen 50 adet MRSA suşlarının 49'unda mecA geni varlığına rastlanırken (MİK>2), 1 örnekte (MİK ≤ 2) mecA geni varlığına rastlanmamıştır. Sefoksitin E–test yöntemi ile incelenen örneklerin tamamında mecA geni varlığı tespit edilmiştir (MIC>4). Vitek 2 Otomatize yöntemi ile incelenen örneklerin tamamında mecA geni varlığı tespit edilmiştir. PCR yöntemi ile incelenen örneklerin tamamı pozitif, yani mecA geni varlığı tespit edilmiştir. Oksasilin E-test yöntemi ile incelenen suşların duyarlılık oranı %98 iken, Sefoksitin, Vitek 2 Otomotize ve PCR yöntemleri ile incelenen suşların duyarlılık oranı %100 olarak tespit edilmiştir. MRSA oranın yüksek olduğu hastanelerde gereken önlemlerin alınması açısından mecA araştırılması doğru sonuca ulaşmada büyük bir önem arz etmektedir. Çalışmada üç yöntemin sonuçları hemen hemen birbirlerine yakın olduğu için, doğru tespit yapmak için üç yöntem de kullanılabilir.
The Distribution and the Antimicrobial Susceptibility Features of Microorganisms Isolated From the Burn Wounds: a 10-Year Retrospective Analysis
(Oxford Univ Press, 2024) Ozkacmaz, Ayse; Dicle, Yalcin; Bayram, Yasemin; Parlak, Mehmet; Akis, Feride; Calli, Iskan
In this study, we aimed to evaluate the distribution features and antimicrobial susceptibility test results of the microorganisms isolated from the wounds of pediatric and adult patients with burn. The culture and susceptibility test results of the microorganisms, isolated from the wound swabs of the patients hospitalized in a tertiary-burn care center in 10-year period, were retrospectively screened on the microbiology department databases. Their distribution of isolated microorganisms regarding species and susceptibility test results were compared with previous studies. A total of 367 microorganisms, isolated from the burn wounds of 293 patients (13 +/- 18.9 years, F/M: 0.93) (73 adults and 220 pediatric patients), were included in this study. A solitary agent was isolated in 239 (81.6%) patients, while 2 were isolated in 43 (14.7%) and 3 or more agents in 11 (3.8%). From these, 33% of the isolated microorganisms were gram-positive cocci, 61% were gram-negative bacteria, and 6% were Candida spp. The most common isolated microorganisms were Staphylococcus aureus (18.5%), Pseudomonas spp. (16.9%), and Escherichia coli (11.2%), while the least common was Streptococcus spp. (2.5%). Methicillin resistance was 15% among the S. aureus strains. No resistance was observed against levofloxacin, vancomycin, teicoplanin, linezolid, daptomycin, fusidic acid, and tigecycline in S. aureus strains. The highest resistance rates were observed against levofloxacin (64%), tobramycin (64%), pip/tazobactam (63%), imipenem (63%), and the lowest against colistin (5%) and ceftazidime (29%), among Pseudomonas spp. The most common causative agents in burn wound infections and their current antimicrobial susceptibility features should be well identified, in order for prevention of serious complications and optimal management the condition to occur.
Distribution of Infection Agents and Antibiotic Resistance Rates in the Newborn Unit
(2023) Toktamiş, Kadriye; Bayram, Yasemin
Çalışmamızda Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi yenidoğan yoğun bakım ünitesindeki enfeksiyon etkenleri ve yenidoğan yoğun bakım ünitelerinden alınan kültür örneklerinden elde edilen mikroorganizmaların antibiyotiklere karşı direnç/duyarlılık oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.2018-2022 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde takip edilen hasta verilerinin retrospektif olarak laboratuvar bilgi sisteminin taranmasıyla yürütülmüştür. Enfeksiyon şüphesi nedeniyle 2277 hastadan toplam 4398 örnek incelemeye alınmıştır. Aynı örnekte aynı etkenin izole edildiği durumda hastanın ilk üremesi dikkate alınmıştır. Buna göre 4277 örnek üzerinden değerlendirme yapılmıştır. Kültür örneği gönderilen toplam 2277 hastanın 1301'i (%57.1) erkek, 976'sı (%42.9) ise kızlardan oluşmaktadır. Laboratuvara 3091 kan, 635 idrar, 206 BOS, 145 kateter, 114 yara ve 86 diğer klinik örnekler gönderilmiştir. Laboratuvarda işleme alınan örnek türlerinin %98'ini oluşturan Kan, İdrar, BOS, Katater ve Yara örneklerinde üreme oranları sırasıyla %19.9, %18.4, %12.1, %50.4 ve %43 olarak bulunmuştur. Laboratuvarda işleme alınan toplam 4277 örnekte 905 adet (%21.2) üreme saptanmıştır. En sık izole edilen mikroorganizmaların; KNS (%40.3), Klebsiella spp. (%19.9), Diğer Gram Negatif türler (%8.9), Enterococcus spp. (%6.9), Acinetobacter spp. (%6.7), E. coli (%6.2), S. aureus (%4.9) olduğu tespit edilmiştir. Gram pozitif bakterilerin en duyarlı olduğu antibiyotikler, linezolid, vancomycin ve teicoplanin olduğu; Gram negatif bakterilerin en duyarlı olduğu antibiyotiklerin ise imipenem, meropenem, amikasin, siprofloksasin ve trimetoprim-sülfometoksazol olduğu tespit edilmiştir. Acinetobacter suşlarında direç oranları %74'ün üzerine olup en duyarlı antibiyotiğin trimetoprim-sülfometoksazol olduğu görülmüştür. Pseudomonas suşlarının en duyarlı olduğu antibiyotiklerin netilmisin, siprofloksasin ve seftazidim olduğu bulunmuştur. Candidalarda Amfoterisin B en etkili antifungal olarak bulunmuştur.Çalışmamızda da görüldüğü gibi tanımlanan mikroorganizmalar arasında antibiyotik direnç oranının çok yüksek oranlarda olması büyük bir sorun haline gelmektedir. Tedaviler planlanırken antibiyotik dirençlilik/duyarlılık durumları göz önünde bulundurulmalıdır. Bunun için antibiyotik direncinin izlendiği ve araştırıldığı benzer çalışmalar daha sık yapılması önem taşımaktadır. Anahtar sözcükler: Antibiyotik direnci, bakteri, enfeksiyon, yenidoğan.
Effect of Inhaled Steroids on Laryngeal Microflora
(Taylor & Francis Ltd, 2016) Turan, Mahfuz; Ekin, Selami; Ucler, Rifki; Arisoy, Ahmet; Bayram, Yasemin; Yalinkilic, Abdulaziz; Cankaya, Hakan
Conclusions As is known, this study is the first study to evaluate the effect of inhaled steroids on laryngeal microflora. The data support that ICS usage causes changes in the larynx microflora. Purpose The aim of this study was to determine the alteration in larynx microbial flora of the patients treated with ICS comparing the culture results of a control group. In addition, laryngeal microflora was compared to the smears obtained from the vallecula and pharynx. Materials and methods The study included 39 patients (mean age = 45.5 +/- 12.76 years) who had been using a corticosteroid inhaler and control group consisting of 27 persons (mean age = 43.07 +/- 13.23 years). Culture samples were obtained from the pharynx, larynx, and vallecula in the patient and control groups, and they were evaluated in the microbiology laboratory. Obtained culture results were named by the same microbiologist according to the basic microorganism classification method. ResultsCoagulase-negative staphylococci (CNS), Streptococcus viridians (VGS) and candida albicans were detected to grow significantly more in the patient group in all three anatomic localizations compared to the control group. Neisseria spp, basillus spp, and Non-viridans alpha-hemolytic streptococcus were detected to grow significantly more in the control group in all three anatomic localizations compared to the patient group.
Evaluation of Antibiotic Resistance in Acinetobacter Baumannii Strains Isolated From Various Clinical Samples
(Doc design informatics Co Ltd, 2013) Bayram, Yasemin; Gultepe, Bilge; Bektas, Abdullah; Parlak, Mehmet; Guducuoglu, Huseyin
Objective: Treatment of Acinetobacter baumanii infections has become increasingly difficult, due to the high resistance rates against commonly administered antibiotics. This study aims to determine the antibiotic resistance of A. baumannii strains isolated in our hospital. Methods: Antibiotic resistances of 377 A. baumannii strains isolated from various clinical specimens between 2007-2011 were assessed retrospectively. The isolates were identified by conventional methods and Phoenix 100 (Becton Dickinson Co., Sparks, MD, USA) automated system. Antibiotic susceptibility tests were performed according to the standards of Clinical and Laboratory Standards Institute. Results: Colistin resistance was not observed, and resistances to the other antibiotics were found to be 64% to amikacin, 55% to tetracycline, 71% to imipenem, 72% to meropenem, 89% to cefoperazone-sulbactam and 92% to ciprofloxacin, 90% to gentamicin, 94% to ceftazidime, 96% to piperacillin-tazobactam, 95% to cefepime and 96% to cefotaxime. Conclusions: Knowledge of susceptibilitys rates of these bacteria is essential, especially in situations compelling empirical treatment.
Evaluation of Automated and Biphasic Blood Culture Methods
(2022) Matpay, Erkan; Bayram, Yasemin
Dünya çapında görülebilen kan dolaşımı enfeksiyonu yüksek mortalite oranıyla önemli bir halk sağlığı problemidir. Hızlı ve doğru patojen teşhisi, hastaların bakımını kesin olarak iyileştirmektedir. Son yirmi yılda, kan kültürü sistemleri performanslarında büyük gelişmeler sağlanmıştır. Çalışmada, laboratuvarımızda farklı zamanlarda çalışılan otomatize ve bifazik kan kültür sistemlerinin performansları karşılaştırılmıştır. Ocak 2020 ve 15 Şubat 2021 tarihleri arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi Mikrobiyoloji Laboratuvarında tüm kliniklerden gönderilen otomotize ve bifazik kan kültür sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Ocak - Haziran 2020 tarihleri arasında (6 ay) kan kültürleri bifazik yöntemle bifazik olarak çalışılmıştır. Temmuz 2020 - Şubat 2021 tarihleri arasında (7,5 ay) ise otomotize kan kültür yöntemi ile çalışılmıştır. Otomatize sistemle 1044 hastadan 2712 adet kan kültür şişesi alınırken bu örneklerin 553'ünde (%20,4) pozitiflik saptanmıştır. Bifazik sistemle ise 847 hastadan 1919 adet kan kültür şişesi alınırken bu örneklerin 354'ünde (%18,4) pozitiflik saptanmıştır. Otomatize ve bifazik sistemle ortalama tanılama süreleri sırasıyla 4,9±2,3 gün ve 6,5±2,5 olarak tespit edilmiştir. Gruplar arasında minimum tanılama süresi açısından görülen fark istatistiksel açıdan anlamlıdır (Otomatize sistem için 0,9 ve bifazik sistem için 1,3). Sonuç olarak; otomatize kan kültürü sistemi bifazik kültür sistemine oranla daha güvenilir, pozitiflik saptama süresi ve pozitiflik oranları açısından daha avantajlı olarak bulunmuştur.
Evaluation of Infection Agents by Multiplex-Pcr Method in Patients With Lower Respiratory Infection
(2023) Ayhan, İbrahim; Bayram, Yasemin
Alt solunum yolu enfeksiyonları (ASYE), tüm yaş gruplarında önemli morbidite ve mortalite nedenir. ASYE'ye bağlı mortalite ve morbididite oranlarını azaltmak için izlenecek en iyi yaklaşım, tanının erken konulması ve ampirik tedaviler yerine spesifik tedavinin başlanmasıdır. Çalışmada, hastanemizde çeşitli nedenlerle yatan hastalardan alt solunum yolu enfeksiyonu şüphesiyle laboratuvarımıza gönderilen solunum sistemi örneklerinde, 11 farklı viral ve bakteriyel etkenin multipleks-PCR yöntemi ile sıklığının belirlenmesi ve tanıda bu etkenlerin atlanma durumunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Kasım 2021 - Kasım 2022 tarihleri arasında, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi servis ve yoğunbakım ünitelerinde yatan 50 hasta dâhil edilmiştir. Bu hastalardan alt solunum yolu enfeksiyonu şüphesi ile laboratuvarımıza gönderilen balgam, bronkoalveolar lavaj ve trakeal aspirat gibi alt solunum yolu örnekleri işleme alınmıştır. Akut solunum yolu enfeksiyonlarına neden olan patojenlerin tanımlanması için Solunum Doğrudan Akış Çipi (Vitro Master Diagnostica, İspanya) kiti kullanılmıştır. Yaşları 2-89 arasında değişen 50 hastadan, toplam 36 (%72) balgam, 11 (%22) BAL ve 3 (%6) trakeal aspirat örneği gönderilmiştir. Hastaların 37'si (%74) erkek ve 13'ü (%26) kadınlardan oluşmaktadır. Hastaların 25'i (%50) yoğun bakımda takip edilmekteydi. Toplam 50 hastanın 4'ünde (%8) araştırılan etkenlerden birisi tespit edilmiştir. Toplam dört hastada saptanan etkenler; Coronavirus SARS-CoV-2, Adenovirüs, Human Coronavirus HKU1 ve Bocavirus olarak bulunmuştur. Pozitiflik oranlarımız literatürde bildirilen birçok çalışmaya göre düşük bulunmuştur. ASYE tanılı hasta gruplarında ve kullanılan kitin etken saptama profilinin yüksekliğine göre de pozitiflik oranı artış gösterebilecektir. Çalışma sonucuna göre hastalarda tanıda viral etkenlerin atlanabileceği ve bu gibi tanı testlerinin rutin kullanımının yarar sağlayacağı düşünülmüştür.
Evaluation of Pandemic Influenza a (H1n1) Cases in Van Region
(Nobel Ilac, 2014) Cikman, Aytekin; Berktas, Mustafa; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemin; Yaman, Gorkem
Objective: Influenza viruses have retained their importance throughout history by creating pandemics since the segmental structure of the RNA undergo frequent genetic changes. The purpose of this study was to investigate the pandemic influenza A (H1N1) cases detected our region. Material and Method: Totally 570 patients were registered with pre-diagnosis of Pandemic Influenza A (H1N1) infection in five different hospitals located in Van region between 15 October 2009 - 15 January 2010. After nasopharyngeal/throat swab samples were taken from patients, they were sent to Refik Saydam Hygiene Center (RSHC) in accordance with the rules of biosafety, and specimens were investigated for Pandemic Influenza A(H1N1) 2009 by using Real-Time PCR method. Results: Pandemic Influenza A (HI NI) was determined by RSHC as positive for 220 patients. 36 of these patients were in intensive care conditions, 85 were hospitalized and 16 passed away. 109 patients, who were diagnosed with Pandemic Influenza A (H1N1), were within range of 6-25 years. All patients in this age range were treated and discharged. The most common symptoms of patients who were hospitalized were defined as cough and fever In these patients, the most common risk factors were as follows; being <5 years, having the cardiovascular disease, using immunosuppressive drugs and having lung disease. Conclusion: Pandemic influenza A (H1N1) infections are more frequent in young adults and patients without risk factor, unlike seasonal flu. When examining its effect on the society, Pandemic Influenza A (H1N1) 2009 constitutes a good opportunity in terms of preparation of inevitable struggling with pandemics in the future.
The Evaluation of Vancomycin-Resistant Enterococci and Carbapenamase Producing Klebsiella Colonization Among Icu-Hospitalized Patients
(Makerere Univ, Coll Health Sciences,sch Med, 2021) Karasin, Gokhan; Bayram, Yasemin; Parlak, Mehmet; Aypak, Cenk; Akgul, Mustafa; Guducuoglu, Huseyin
Background: Multi-drug resistant organisms, especially Vancomycin-Resistant Enterococcus (VRE) and Carbapenam Resistant Klebsiella pneumoniae (KPC), are serious health threat. Early detection of resistant bacteria colonization among patients in intensive care units (ICUs) not only enables effective treatment but more importantly prevents disease and limits transmission. Therefore, we aimed to to assess the frequency of VRE and KPC colonization via rectal swab sampling. Methods: The study was carried out in ICUs of a tertiary hospital. Two rectal swab samples were collected within the first 24 hours of admission and another one was taken every subsequent 15 days to test for for VRE and KPC carriage. Results: A total 316 rectal swab samples taken from 230 patients. Forty-seven patients were screened at least 2 times. 183 patients were not further screened due to discharge, exitus or transfer to other wards. Thirty-six patients (16%) were determined to be VRE (+). The most frequently isolated strain was E. faecium (80.5%) and its most common genotype was VanA (87.5%). Seven patients (3%) were identified as KPC (+). OXA-48 type crbapenamase was confirmed in all KPC isolates. Conclusion: This study shows that VRE and KPC colonization continues to be a serious threat in ICUs.
The Frequency of Helicobacter Pylori in Patients Admitted To Family Health Center
(2019) Sakman, Abdullah; Bayram, Yasemin
Helicobacter pylori (H. pylori) infeksiyonu dünyada oldukça sık görülmektedir. H. pylori'nin görülme sıklığı, özellikle düşük sosyo-ekonomik durum, sağlık önlemlerinin yetersizliği, toplu yaşam koşulları ve su kaynaklarındaki sorunlarla ilişkili olarak artış göstermektedir. H. pylori ile infekte ve aşırı asit salgılanması olan kişiler mide ülseri, mide kanseri ve duodenum ülseri açısından büyük risk taşırlar. Özellikle mide kanseri açısından H. pylori tanısı konup antimikrobiyal tedavi ile eradike edilen hastalarda kanser riski büyük oranda azalmaktadır. Çalışmada H. pylori tespit edilen kişilerin Gastroenteroloji Kliniğine yönlendirilmesi ve ileri tetkikler uygulanması neticesinde, teşhisin kesinleştirilmesi ve erken teşhis konulması suretiyle, tedavi planına katkı sağlanması amaçlanmıştır. Van il merkezinde bulunan Aile Sağlığı Merkezimize başvuran hastalardan rastgele seçilen 189'u kadın, 129'u erkek, 17-83 yaş aralığındaki (yaş ortalaması 45.24) 318 kişi üzerinde yapılan bu çalışmamızda; girişimsel olmayan (non-invaziv) testlerden özgüllüğü %100, duyarlılığı %98.8, doğruluğu %98.9 olan gaita hızlı antijen kaset testi kullanıldı. Çalışma sonunda hastaların gastrik şikâyetlerinin olup/olmadığı, H. pylori mikrobuna etki eden ilaç kullanımının olup-olmadığı cinsiyet, yaş ve test sonucu bilgilerinin SPSS programı yardımı ile istatistik çalışması yapılarak sonuçlar değerlendirildi. Çalışmamızda 75'i(%58.1) kadın ve 54'ü (%41.9) erkek olmak üzere 129 (%40.6) kişinin dışkısında H. pylori pozitif olarak tespit edildi. Cinsiyetlerin kendi içindeki test sonucu pozitifliği oranı açısından; kadınların %39.7'sinde ve erkeklerin %41.9'unda H. pylori pozitif olarak tespit edildi. H. pylori pozitif olanların yaş aralığının 17-74 ve yaş ortalamasının 45.90 olduğu ve yaşın ilerlemesine paralel olarak H. pylori pozitifliğinin de artış gösterdiği, 17-25 yaş grubunda % 36.6, 26-45 yaş grubunda % 38.4, 46-65 yaş grubunda %43.3 ve 65-83 yaş grubunda ise %41.4 olduğu; bu durumda en yüksek oranın 46-65 yaş grubunda (%43.3) olduğu sonraki yaş gruplarında ise biraz azaldığı tespit edildi. Test sonucu pozitif olanların 91'inde (%70.5) gastrik şikâyetlerin olduğu gözlendi. H. pylori antijen pozitifliği oranının erkek ve kadınlarda birbirine yakın olması nedeniyle herhangi bir cins lehine H. pylori'ye yatkınlık durumundan söz edilemez. H. pylori her yaşta görülebilir ve yaş ilerlemesine paralel olarak artış gösterir. Ülkemizde yapılmış diğer çalışmalar ile kıyas edildiğinde bu çalışmamızda H. pylori pozitifliğinin düşük olması önemlidir. Gastrik şikâyeti olan kişilerde test pozitiflik oranı daha yüksektir. PPI kullanımının H. pylori eradikasyonu üzerinde etkisi açıktır. Toplumumuzda genel olarak ilaç kullanımı özelde de antimikrobiyal ve PPI (Proton Pompa İnhibitörü) grubu ilaç kullanımı çok yaygındır ve bu sebeple H. pylori'nin farkında olmadan istem dışı olarak tedavi edilmiş olması muhtemeldir.
The Hepatoprotective Effects of Dihydromyrcenol and Geranyl Formate in an Experimental Model of Acute Hepatic Injury Induced by the Use of Carbon Tetrachloride
(Aves, 2011) Bayram, Irfan; Erten, Remzi; Bayram, Yasemin; Bulut, Gulay; Ozbek, Hanefi
Background/aims: We aimed to investigate the hepatoprotective effects of dihydromyrcenol and geranyl formate extracted from the Vitis vinifera L. plant in a rat model of acute hepatic injury induced by carbon tetrachloride. Methods: The study was performed on 54 Sprague-Dawley male rats. The animals were divided into 9 study groups with 6 rats in each. At the end of the 7-day study period, the animals were sacrificed. The effects of dihydromyrcenol and geranyl formate on hepatic injury were evaluated based on the comparisons of the changes in the weight, serum levels of alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase, and histopathological changes in the liver. Results: Dihydromyrcenol significantly reduced the carbon tetrachloride-associated ballooning degeneration and apoptotic cell counts; this reduction was moderate with low doses of geranyl formate, while no reductions were observed with high doses of geranyl formate. The changes in the alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase levels were in accordance with these findings. Conclusions: It can be concluded that in an experimental model of acute hepatic injury induced by carbon tetrachloride, dihydromyrcenol presents a hepatoprotective effect, while geranyl formate presents partial hepatoprotective effects at low doses and no hepatoprotective effects at high doses.
Identification and Determination of Antibiotic Susceptibilities of Brucella Strains Isolated From Patients in Van, Turkey by Conventional and Molecular Methods
(Ivyspring int Publ, 2013) Parlak, Mehmet; Guducuoglu, Huseyin; Bayram, Yasemin; Cikman, Aytekin; Aypak, Cenk; Kilic, Selcuk; Berktas, Mustafa
Purpose: Brucellosis is a worldwide zoonotic disease and still constitutes a major public health problem. In this study, we aimed to identify biovars of Brucella strains isolated from clinical specimens taken from brucellosis patients from the Eastern Anatolia region as well determine the susceptibility of these isolates to tigecycline and azithromycin, drugs that may serve as alternatives to the conventional drugs used in the therapy. Materials and methods: Seventy-five Brucella spp. isolates were included in the study. All strains were identified by both conventional and molecular methods. Brucella Multiplex PCR kit (FC-Biotech, Code: 0301, Turkey) and B. melitensis biovar typing PCR kit (FC-Biotech, Code: 0302, Turkey) were used for molecular typing. Antimicrobial susceptibilities of all strains were determined by E-tests. Results: By conventional biotyping, 73 strains were identified as B. melitensis biovar 3 and two strains as B. abortus biovar 3. Molecular typing results were compatible with conventional methods. The MIC50 and MIC90 values of doxycycline were 0.047 and 0.094; tigecycline 0.094 and 0.125; trimethoprim/sulfamethoxazole 0.064 and 0.19; ciprofloxacin 0.19 for both; streptomycin 0.75 and 1; rifampin 1 and 2 and azithromycin 4 and 8. According to the MIC values, doxycycline was found to be the most effective antibiotic, followed by tigecycline, trimethoprim-sulfamethoxazole and ciprofloxacin. Conclusion: Currently recommended antibiotics for the treatment of brucellosis such as doxycycline, rifampin, streptomycin, trimethoprim-sulfamethoxazole and ciprofloxacin were found to be still effective. While our results showed that tigecycline can be used an alternative agent in the treatment of brucellosis, azithromycin has not been confirmed as an appropriate agent for the treatment.
Investigation of the Frequency of Rotavirus, Enteric Adenovirus in Patients Applied To Van Education and Research Hospital
(2022) Söyler, Hikmet; Bayram, Yasemin
Viral patojenler gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde akut gastroenteritin en yaygın nedenidir çoğunlukla yaş gruplarına ve mevsimlere göre farklılıklar gösteren enfeksiyöz ajanlar tarafından gösterilir. Çalışmada akut gastroenterit tanısı ile hastaneye başvuran hastaların gaita örneklerinde Rotavirüs ve Enterik adenovirüsün yaş gruplarına ,cinsiyete,aylara ve yıllara göre sıklığının araştırılmasını amaçladık. Çalışmaya; SBÜ. Van Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Ocak 2015- Aralık 2020 yılları arasında (Altı yıl) 0-18 yaş arası hastaneye başvuran hastalarda takip edilen akut gastroenterit tanılı hastalar dâhil edilmiştir. Rotavirüs,(RV)Enterik adenovirüs(EAV)testi İmmünokromatografik yöntemlerle çalışılan Rotavirüsve enterik adenovirüs antijenlerini tanıyan Adeno-Rota kombistripleri (RDS, Türkiye, Qlungene, Çin) kullanılmıştır. Çalışmaya dahil edilen hastaların kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Çalışmada takip edilen 28639 hastanın 3838'i (%13.4) rotavirüs pozitifliği, 10014 hastanın 343'ünde(%3,4) adenovirüs pozitifliği saptanmıştır. Rotavirüs antijen pozitifliği saptanan 3838 hastanın 2225'i (%13.8) erkek, 1613'ü (%12,9) kız ; Adenovirüs antijen pozitifliği saptanan 343 (%3.4) hastanın 191'i (%3.4) erkek, 152'si (%3.5) kız olarak belirlendi.Rotavirüs ve adenovirüs pozitifliği saptanan hastalarda 0-2 yaş grubu diğer yaş gruplarına göre daha yüksek bulundu (p<0.001). Cinsiyete göre incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Aylara göre incelendiğinde Aralık ve Ocak aylarında rotavirüs pozitifliği, Haziran ve Ağustos aylarına adenovirüs pozitifliği diğer aylara göre yüksek bulundu. Yıllara göre incelendiğinde 2016-2019 yıllarında rotavirüs pozitifliği, 2016-2017 yıllarında ise adenovirüs pozitifliği diğer yıllar göre daha yüksek saptandı. Akut gastroenterit tanısıyla hastaneye başvuran hastalarda rotavirus ve adenoviruslerin, özellikle çocukluk çağındaki akut gastroenteritlerin önemli bir sebebi olduğu görülmüştür. Akut gastroenterit tanısyla başvuru yapan hastalarda rotavirus adenovirüs hızlı immunokromatografik testlerle araştırılması, erken tanı konulmasını sağlayacaktır. Bu şekilde gereksiz antibiyotik kullanımı önlenmiş olacaktır.