Browsing by Author "Bilvanisi, Sevdegül Karadaş"

Now showing 1 - 5 of 5

Bir Üniversite Hastanesi Acil Servisine Başvuran Göz Travmalı Hastaların Retrospektif Analizi
(2023) Kaplan, Yusuf; Gizli, Gizem; Aktas, Ramazan; Öncü, Mehmet Reşit; Bilvanisi, Sevdegül Karadaş
Tıp Fakültesi acil servisine göz travması ile başvuran hastalarda; taşıdığı bölgesel risk faktörleri, travma nedenleri gibi parametrelerin morbidite üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlandı. Çalışmaya 01.01.2010 ile 31.12.2018 tarihleri arasında Tıp Fakültesi Acil Servisine travma sonrası başvuran 2685 hasta dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, şikayetleri, hastaneye yatış, taburculuk gibi durumlarını içeren bilgiler değerlendirildi. Sunulan çalışmada 2685 kişi acil servise başvurmuş olup bu hastaların büyük çoğunluğu 20-49 yaş aralığındaydı (%77.16). %83.0’ü erkek, %97.8’i acil servise direkt başvuru biçiminde olup, en sık göz travma mekanizması ise yabancı cisim ile %52.7’di (n: 1416). %41.7'isi kornea ve kornea dışı yabancı cisim tanısı almış, %81,1’inin acil başvurusu, taburcu olarak sonuçlandırıldı. Çalışmamızda, göz muayenesinin önemini, standart muayene yöntemlerinin uygulanabilirliğini ve acil servisin işleyişinin etkisine, epidemiyolojik açıdan katkıda bulunmayı amaçladık.
Erişkin Acil Servisine İntihar Girişimi ile Başvuran Olgularda Kadın İntihar Girişimlerinin Değerlendirilmesi
(2021) Gizli, Gizem; Bilvanisi, Sevdegül Karadaş; Öncü, Mehmet Reşit; Kurhan, Faruk; Aktas, Ramazan
Amaç: İntihar girişimi, gençlerde önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Amaç, intihar girişimi vakalarında özellikle kadınlarda intihara neden olan sosyodemografik özellikleri, klinik değişkenleri araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 2017-2018 yılları arasında acil servise başvuran intihar girişimi olguları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların sosyodemografik özellikleri, ruhsal durumları, intihar girişim yöntemleri ve nedenleri önceden hazırlanmış formlara kaydedilerek analiz edildi. Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen 133 hastanın 48'i erkek (%36), 85'i kadın (%64) ve ortalama yaş 27.7 ± 7,6 idi. İntihar girişiminin en yaygın nedeni %81.9 oranı ile kişiler arası tartışmalardı. Tartışmaların en sık yaşandığı yer ise %49.6 oranıyla aile içinde olmaktaydı. Kadınlar %63.9 oranında daha sık intihar girişiminde bulunmaktaydı. En çok tercih edilen yöntem, yüksek dozda ilaç veya toksik madde alımıydı (% 76.7). İntihar girişiminde bulunan olguların özelliklerine göre en sık görülen bulgular; medeni durumu bekâr (%52.6), öğrenim düzeyi ilkokul (%33.1) ve ortaokul (%34.5), iş ve istihdam durumlarına göre ise işsizler (%27.8) idi. Olguların psikiyatri değerlendirmesi sonucunda %50.3’ünün ruhsal durumu normal iken %42.9’unun depresif idi. Sonuç: İntihar girişiminde bulunan hastaların çoğu genç yaş grubundaydı ve kadınlarda daha sıktı. En yaygın neden kişiler arası tartışmalardı. Bunların başında aile içi huzursuzluk ve tartışmalar geliyordu.
Kafa Travmalı Hastalarda Epidemiyolojik Veriler ve Bölgesel Faktörler
(2017) Bilvanisi, Sevdegül Karadaş; Selvi, Fatih; Gönüllü, Hayriye
Amaç Bu çalışmada; Kafa travması nedeniyle acil servise başvuran hastaların demografik verilerini geniş bir olgu sayısıyla değerlendirmeyi, bölgesel faktörleri belirlemeyi ve ülkemizdeki eksik olan epidemiyolojik veri tabanının oluşturulmasına katkı sağlamayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2008-Aralık.2009 tarihleri arasında, 2602 hastanın kayıtları geriye dönük olarak araştırılarak kafa travmalı olgular belirlendi. Kafa travması olan 531 hastanın demografik, radyolojik ve klinik bulguları ile kafa travması etyolojisi, eşlik eden yaralanmaları ve Yaralanma Ciddiyet Skoru'na göre değerlendirilerek bölgesel epidemiyolojik veriler belirlendi. Hastalar Glaskow Koma Skoruna (GKS) göre gruplandırılarak morbitide ve mortaliteye etki eden faktörler analiz edildi. Kafa travması sıklığı % 20,4 (n=531) olarak tespit edildi. .Etyolojik olarak en sık araç içi trafik kazalarının ve yüksekten düşmenin (sırasıyla %29 ve %24,4) akut kafa travmasına sebep olduğu belirlendi. Akut kafa travmalı hastalar GKS skorlarına göre: Hafif (n= 296;%55,8), orta (n=170;%32) ve ağır (n=65;%12,2) olarak gruplandırıldı. Ortalama ISS puanı 12 olarak tespit edilmiştir. Düşük GKS skorlu hastalar mortalite daha fazlaydı. Bulgular:Sonuç:Doğu Anadolu Bölgesi'nde çok sayıda olguyla yapılan bu çalışmanın sonuçları; kafa travmalı olgularda bölgesel faktörlerin epidemiyolojik verilerde etkili olabileceğini göstermektedir. Bu çalışma, Ülkemizin diğer bölgelerinde geniş serilerle yapılacak çalışmalarla birlikte ulusal epidemiyolojik verilerimiz ortaya konmasına katkıda bulunabilir.
Trafik Kazalarına Bağlı Ön Kol, El Bilek ve El Kemiği Kırıklarının Analizi
(2021) Tilki, İsmail; Oymak, İsmail; Can, Hale Nur; Güven, Necip; Sever, Demet; Asirdizer, Mahmut; Bilvanisi, Sevdegül Karadaş
Amaç: Trafik kazalarında ekstremite yaralanmaları önemli bir yer tutmaktadır. El, bilek ve önkol trafik kazalarında en sık yaralanan bölgeler arasında tanımlanmış olmakla birlikte; daha ağır yaralanmalar nedeniyle sıklıkla ihmal edilmektedir. Çalışmamızda trafik kazaları sonrası el, el bilek ve ön kol kırıkları saptanan olguların değerlendirilmesi, yaralanan kişilerin yaş ve cinsiyet dağılımlarının tanımlanması, araç içi veya dışı konumları ile meydana gelen kırıkların lokalizasyon ve tiplerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada 01.01.2013 – 31.12.2019 tarihleri arasındaki 7 yıllık dönemde trafik kazası sonrasında Tıp Fakültesi’nin Acil Servisi’ne ve Adli Tıp Polikliniği’ne müracaat etmiş olguların tıbbi dosyaları geriye dönük olarak incelenmiş, önkol kırıkları saptanan 300 olgu çalışma kapsamına alınmıştır. Bulgular: Çalışmamızda genellikle önkolun doğrudan darbesinin bir sonucu olarak ortaya çıkan ulna-radius diafiz kırıkları, sunulan serideki trafik kazalarına bağlı ön kol, el bilek ve el kemiği kırıkları meydana gelmiş tüm olguların %70’inden fazlasında görülmekteydi. Kırıkların meydana gelmesinde %65,9’unda direkt mekanizmalar etkili olup, direkt kırıklar özellikle yayalarda ve yolcularda ön plana çıkmaktaydı. Sonuç: Çalışmamızda genellikle önkolun doğrudan darbesinin bir sonucu olarak ortaya çıkan ulna-radius diafiz kırıklarına sunulan serideki olguların %70’inden fazlasında rastlanmış olması, kırıkların %65,9’unun direkt mekanizmalar ile meydana geldiklerinin saptanmış olması, yayalarda ve yolcularda direkt kırıkların ön plana çıkmış olması, trafik kazalarında sekonder yaralanmalardan ziyade primer yaralanmaların ön planda olduğunu ortaya koyan önemli göstergeler olarak kabul edilmiştir.
Türkiyedeki Van Depreminde Mobil Sağlık Hizmetleri
(2015) Dursun, Recep; Gönüllü, Hayriye; Güner, Savaş; Sevimli, Sukran; Çetinkaya, Orhan; Bilvanisi, Sevdegül Karadaş