Browsing by Author "Bingöl, N. Tuğba"

Now showing 1 - 7 of 7

Arpa Hasılı ve Korunga Karışımı Silaja Farklı Düzeylerde Melas İlavesinin Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2009) Akça, İsmail; Bolat, Duran; Karslı, M. Akif; Bingöl, N. Tuğba
Bu araştırma, arpa hasılı ve korunganın eşit orandaki karışımıyla yapılan silajlara farklı düzeylerde katılan melasın silaj kalitesi ve sindirilebilirliği üzerindeki etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. İki faklı vejetasyon döneminde biçilen arpa hasılı ve korunga 1:1 oranında karıştırılarak Arpa-Korunga (AK, Kontrol), AK+%2 Melas, AK+%4 Melas ve AK+%6 Melas olmak üzere dört grup halinde 1lt’lik kavanozlarda silolanmıştır. Silajların ham besin madde analizleri, fermantasyon parametreleri (pH, $NH _{3-}N$, organik asitler) ve in vitro organik madde sindirilebilirliği (İOMS) belirlenmiştir. İki vejetasyon döneminde de melaslı bütün gruplarda silajların kuru madde içerikleri kontrol silajına göre önemli oranda yüksek, NDF ve ADF içerikleri ise önemli oranda düşük tespit edilmiştir (P<0.01) Aynı zamanda melas katkılı bütün gruplarda kontrol grubuna kıyasla İOMS yüksek bulunmuştur. Her iki vejetasyon döneminde de %4 ve %6 melas içeren gruplarda $NH _{3-}N$ içeriği kontrole göre önemli düzeyde düşük bulunurken, bütün melaslı gruplarda laktik asit içeriği kontrole göre yüksek belirlenmiştir (P<0.01). Sonuç olarak, arpa hasılı ve korunganın eşit oranda karışımlarından elde edilen silaja katılan özellikle %4 ve %6 düzeyindeki melasın her iki biçimde de silajda düşük amonyak azotu ve yüksek laktik asit içeriği gibi silaj kalitesini artıran kriterlerin elde edilmesine ve sindirilebilirliğin artmasına yardımcı olduğu ve korunga gibi zor silolanma özelliğine sahip bitkilerin karbonhidrat içeriğini desteklemek amaçlı bir buğdaygil hasılı olan arpa hasılı ile silolanarak melas katkısı ile uygun bir silaj elde edilebileceği kanaatine varılmıştır.
Dikim Sıklığının Yerelmasının (Helianthus Tuberosus L.) Hasıl Verimi ve Silaj Kalitesi Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi
(2009) Bingöl, N. Tuğba; Karslı, M. Akif
Bu çalışmada, farklı dikim sıklıklarında üretilen yerelması (Helianthus tuberosus L.) hasılının verimi ile elde edilen silajın kalite, besin madde içeriği ve in vitro sindirilebilirliklerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlı olarak düzenlenmiş ve dört farklı dikim sıklığı denenmiştir. Bu sıklıklar, 70x50 cm (Kontrol), 30x50 cm (Grup I), 50x50 cm (Grup II) ve 85x50 cm (Grup III) şeklinde düzenlenmiştir. Elde edilen hasıllar, 1L’lik kavanozlarda silolanarak, silajları ve kurutularak da orijinal örnekleri elde edilmiştir. Buna göre; silajlara ait pH düzeyleri 4.54-4.81 (P=0.5) ve organik asitlerden laktik asit içerikleri %2.12-4.30, asetik asit içerikleri %1.97-2.32, propiyonik asit içerikleri ise %0.29-0.41 olarak bulunurken; silajların amonyak azotu içerikleri %0.82-1.14 aralığında tespit edilmiştir. Silaj ve orijinal hasıl için kuru madde (KM) değerleri, %29.99-33.28 ile %37.05-39.40; organik madde (OM) düzeyleri, %85.41-85.79 ile %86.74-87.88; ham protein (HP) değerleri, %8.58-9.59 ile %9.32-11.19; nötral deterjan fiber (NDF) değerleri %35.58-42.53 ile %35.19-37.05; asit deterjan fiber (ADF) değerleri %23.94- 30.12 ile %23.51-25.08 olarak bulunmuştur. IOMS (In vitro organik madde sindirilebilirliği) değerleri silaj ve orijinal hasıl için %51.71- 54.67 ile %59.15-63.13; metabolik enerji (ME), Mkal/kg değerleri ise 1.870-2.012 ile 2.139-2.284 olarak belirlenmiştir (P<0.05). Yerelması hasılına ait KM verimi 297.3-768.1 kg/da arasında bulunmuştur (P<0.01). Sonuç olarak, yerelması hasılının alternatif bir kaba yem olarak iyi kaliteli bir yeşil yem bitkisine benzer verim ve besin madde içeriğine sahip olduğu görülmüştür. Dikim sıklığının bir miktar artırılması verimi artırırken, belirli bir düzeyin üzerinde ise negatif etkisi olduğu saptanmıştır. Yerelması dikim sıklığının 50x50 cm olması durumunda en iyi verimin alındığı ve genel olarak yer elması hasılı silajının orijinal haline kıyasla daha düşük besin madde içeriği, in vitro organik madde sindirilebilirliği ve enerjiye sahip olduğu, buna dayanarak yer elması hasılının hayvanlara yeşil olarak verilmesinin daha uygun olacağı, ancak gerektiğinde silolanarak hayvanlara yedirilebileceği sonucuna varılmıştır.
Etçi Piliçlerin Yemlerine Katılan Plantago Major Extraktının Performans ve Karkas Özellikleri Üzerine Etkisi
(2010) Yılmaz, Orhan; Karslı, M. Akif; Aldemir, Resit; Bingöl, N. Tuğba; Türel, İdris
Bu araştırma, yeme farklı düzeylerde katılan Plantago major (P.major) sulu ekstraktının etçi piliçlerin performans ve karkas parametreleri üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 112 adet Ross 308 etçi civciv kullanılmıştır. Deneme her grupta 28 adet civciv olmak üzere, bir kontrol ve 3 deneme grubu olarak düzenlenmiştir. Her bir deneme grubu kendi içinde 7 civcivden oluşan 4 alt gruba ayrılmıştır. Hayvanlara temel rasyon (kontrol) ve temel rasyona, farklı düzeylerde P.major ekstraktı ilave edilerek P.major 1 (5 g/kg yem), P.major 2 (10 g/kg yem) ve P.major 3 (15 g / kg yem) deneme grupları oluşturulmuştur. Hayvanlar hazırlanan rasyonlarla 42 gün süre ile ad libitum beslenmiştir. Civcivlerin yem tüketimleri, canlı ağırlık artışları ve yemden yararlanma oranları haftalık olarak belirlenmiştir. Hayvanlar kesildiğinde karkas, boş karkas, iç organlar ve abdominal yağ ağırlıkları gibi karkas özellikleri tartılarak belirlenmiştir. Etçi piliçlerin karma yemlerine P.major ekstraktı ilavesinin canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları üzerinde belirgin bir etki göstermediği görülmüştür (P>0.05). Karkas parametreleri açısından da (karkas, boş karkas, iç organlar ve abdominal yağ ağırlıkları) kontrole göre istatistiki bir farklılık tespit edilmemiştir (P>0.05). Araştırmanın sonucunda etçi piliç rasyonlarına farklı düzeylerde katılan P.major sulu ekstraktının piliçlerin performans ve karkas parametrelerini etkilemediği görülmüştür. Prebiyotik ve probiyotik katkılarının yeme katılmasında bakım şartları, hayvanın sağlık durumu ve bağırsak mikroflorası gibi faktörlerin etkili olduğu bildirişleri de göz önünde bulundurularak, konu ile ilgili ileride yapılacak çalışmalarda stres faktörlerinin denenmesinin ve antimikrobiyel etkinin daha belirgin düzeyde görülebilmesi için sekal bakteri populasyonunun incelenmesinin yararlı olacağı kanısına varılmıştır.
Sorgum Silajına Katılan Bazı Katkı Maddelerinin Silaj Kalitesi ve Besin Maddelerinin Rumendeki Yıkılımı Üzerine Etkileri I- Silaj Kalitesine Etkileri
(2003) Baytok, Erol; Bingöl, N. Tuğba
Değişik katkıların sorgum silajının kalitesi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılan bu çalışmada, süt olum (287.40 g/kg KM) ve hamur olum (304.80 g/kg KM) dönemlerinde biçilen sorgum otuna S1L-ALL adlı enzim- inokulant kompleksi (Ei), melas (M), formik asit (FA), M + FA, El + FA, El + M ve El + FA + M katılarak iaboratuvar silolarında (1 kg'lık cam kavanoz) silajı yapıldı ve iki ay süre ile inkübasyona bırakıldı. Silolar açıldıktan sonra silajların fiziksel ve kimyasal analizleri yapıldı. Süt olum ve hamur olum dönemlerinde katkılı silajların KM içeriklerinin değişkenlik gösterdiği, fakat melas katkısının genel olarak KM içeriğini artırdığı, ADF ve NDF içeriklerini ise düşürdüğü tespit edildi. Silajlarda I. ve II. dönemde formik asidin tek başına veya Ei + FA, M + FA ve Eİ + FA + M katkılarıyla (4.17, 4.31; 4.06, 4.27; 4.20, 4.31; 4.07, 4.29) birlikte kullanılmasının pH değerini yükselttiği belirlendi (p<0.01). Her iki dönemde silajda tek başına kullanılan melasın silajın laktik asit düzeyini kontrole göre değiştirmediği, diğer katkıların ise düşürdüğü (p<0.01) tespit edildi. Her iki dönemde de asetik asit düzeyinde değişkenlikler görülmekle beraber; özellikle II. dönemde melas katkısının asetik asit düzeyini artırdığı belirlendi. Her iki dönemde de silajlarda bütirik asit tespit edilmedi. Bu çalışmada, süt olum döneminde silajı yapılan sorguma katılan melasın silajın fermantasyon kalitesini artırdığı, ancak genel olarak süt olum ve hamur olum döneminde herhangi bir katkı maddesine gerek olmadan da kaliteli bir sorgum silajı elde edilebileceği sonucuna varıldı.
Sorgum Silajına Katılan Bazı Katkı Maddelerinin Silaj Kalitesi ve Besin Maddelerinin Rumendeki Yıkılımı Üzerine Etkileri Iı- Besin Maddelerinin Rumendeki Yıkılımı Üzerine Etkileri
(2003) Baytok, Erol; Bingöl, N. Tuğba
Değişik katkıların sorgum silajının rumendeki yıkılımı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılan bu çalışmada, süt olum (287.40 g/kg KM) ve hamur olum (304.80 g/kg KM) dönemlerinde biçilen sorgum otuna S1L-ALL adlı enzim- inokulant kompleksi (El), melas (M), formik asit (FA), M+FA, Eİ+FA, Eİ+M ve Eİ+FA+M katılarak laboratuvar silolarında (1 kg'lık cam kavanoz) silajı yapıldı ve iki ay süre ile inkübasyona bırakıldı. Silolar açıldıktan sonra silajların KM ve ADF analizleri yapıldı ve rumen fistülü takılı toklularda KM ve ADF yıkılım oranları tespit edildi. KM ve ADF yıkılımına ilişkin olarak değişik inkübasyon saatlerinde (4, 8, 16, 24, 48) elde edilen değerler değişkenlik göstermekle beraber, 48. saatteki yıkılım esas alındığında melas katkısının silajm yıkılımını artırdığı (p<0.01) görüldü. El katkısının kontrolle benzer sonuçlar verdiği, FA katkısının ise yıkılım düzeyini düşürdüğü (p<0.01) tespit edildi. Bu çalışmada, süt olum döneminde silajı yapılan sorguma katılan melasın silajın yıkılımını artırdığı, ancak genel olarak süt olum ve hamur olum döneminde herhangi bir katkı maddesine gerek olmadan da rumende yıkılımı yüksek bir sorgum silajı elde edilebileceği sonucuna varıldı.
Vejetasyonun Farklı Dönemlerinde Hasat Edilen Korungaya İlave Edilen Melas ve Formik Asit'in Silaj Kalitesi ve İn Vitro Kuru Madde Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2008) Bingöl, N. Tuğba; Karslı, M. Akif; Bolat, Duran; Akça, İsmail
Bu araştırma iki ayrı vejetasyon döneminde hasat edilen korungaya (Onobryctis Sativa L.) formik asit, melas ve formik asit+melas ilavesinin silaj kalitesi ve invitro kuru madde sindirilebilirliği üzerine etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Her iki vejetasyon döneminde hasat edilen korungalar (I. biçim, II. biçim), katkısız (K), %5 düzeyinde melas (M), %0.5 düzeyinde formik asit (FA) veya bu iki katkının aynı düzeylerdeki kombinasyonu ilave edilerek 1 litrelik cam kavanozlarda silolanmıştır. Silaj örneklerinde ham besin madde analizleri ile pH, NH3-N ve organik asit analizleri (laktik, asetik ve propiyonik asit) yapılmıştır. Çalışmada ayrıca in vitro kuru madde sindirilebilirlikleri belirlenmiştir. Her iki vejetasyon döneminde melas katkısı tek başına katıldığı silajların kuru madde düzeylerini önemli derecede yükseltmiştir (P<0.01). K+FA+M katkılı silajlarda ham protein düzeyi iki dönemde de katkısız gruba göre önemli oranda yüksek tespit edilmiştir (P<0.01). Silajların pH değerlerini hem formik asit hem de melas katkısının kontrol silajlarına göre önemli derecede düşürdüğü (P<0.01); bunun yanı sıra FA katkısının silajın NH3-N içeriğini kontrole göre genel olarak önemli oranda düşürdüğü belirlenmiştir (P<0.01). Silajlarda melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı NDF ve ADF içeriklerinde önemli düzeyde düşüş sağladığı ve yine melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı her iki biçimde de silajın in vitro sindirilebilirliğini önemli olarak artırdığı görülmüştür (P<0.01). Silajların laktik asit içeriklerini katkılar rakamsal olarak arttırmış fakat bu etki istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, silaj yapımında düşük karbonhidrat ve yüksek protein içeriğinden dolayı daha çok kurutularak konservasyonu tercih edilen korungaya %5 düzeyinde melasın tek veya %0.5 düzeyinde formik asitle kombine olarak kullanılmasının silaj kalitesi ve sindirilebilirliğini genel olarak iyileştirdiği ve uygun bir silo yemi olarak kullanılabilirliğini artırdığı görülmüştür.
Yerelması (Helianthus Tuberosus L.) Hasılına Katılan Melas ve Formik Asit Katkısının Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2010) Karslı, M. Akif; Bingöl, N. Tuğba; Akça, İsmail
Bu çalışma daha çok yumru verimi amacı ile üretilen yerelması (Helianthus tuberosus L.) hasılına melas ve formik asit katılarak yapılan silajların besin madde içerikleri ve sindirilebilirliklerini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmada silaj materyali olarak çiçeklenme başlangıcındaki yerelması yeşili kullanılmıştır. Yerelması hasılları elle hasat edilip silotraktan geçirilerek kıyıldıktan sonra katkısız (Kontrol), %0.5 formik asit ve %5 melas katılarak, 1 litrelik standart cam kavanozlara elle sıkıştırılarak silajları hazırlanmıştır. Araştırmada silajlara ait besin madde içerikleri ve fermantasyon parametreleri olan pH, NH3-N (Amonyak azotu) ve organik asit analizleri (laktik, asetik, propionik ve bütirik asit) yapılarak, in vitro organik madde sindirilebilirliği (IOMS) belirlenmiştir. Silajların NDF içerikleri kuru maddede %38.47 - 43.74 arasında, ADF içerikleri ise %26.76 - 30.06 arasında bulunmuştur. En düşük NDF (p<0.01) ve ADF p<0.05) içeriği melas katkılı silajlardan elde edilmiştir. Silajların IOMS değerleri en düşük %47.51 ile formik asit katkılı silajdan, en yüksek değer ise %56.24 ile melas katkılı silajdan elde edilmiştir. Silajlara ait pH değerlerinin 4.47-5.02 arasında olduğu ve melas katkısının silajın pH değerini önemli oranda düşürdüğü belirlenmiştir (p<0.01). Silajların NH3-N içeriklerinin %0.82 - 1.39 aralığında olduğu ve formik asit katkısının silajın NH3-N içeriğini önemli düzeyde azalttığı görülmüştür. Sonuç olarak, daha çok yumru verimi amacı ile üretilen yerelması hasılına %5 oranında melas katılarak silolamanın silajın in vitro organik madde sindirilebilirliğine ve fermantasyon parametreleri üzerine olumlu etki yaptığı ve yerelması hasılının katkılı veya katkısız silolanarak hayvanlarda alternatif bir yem kaynağı olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.