Browsing by Author "Bulduk, Nurten"

Now showing 1 - 3 of 3

Elektronik Edebiyatta E-Folklor ve Dil Tartışması
(Rector Ciu Cyprus Int Univ, 2025) Bulduk, Nurten; Bazancir, Recai
The Electronic Literature Organization (ELO) is a pioneer of literature-technology studies. According to ELO, all elements of computer-assisted literature are evolving, such as reading and writing styles, the reality of the work, and related elements. Writers and readers from Generation Z and Alpha create literature on a virtual basis using augmented reality, digital media, and a visual literacy model. " Language, the primary tool of literary studies, is also evolving from formulaic language to visual and techno-language. In her publication on formulaic language, Alison Wray notes that "online speakers use expressions stored in memory rather than creating new expressions through language processing. This idea is valid for a certain group of online speakers and text producers. In this study, issues related to e-folklore and language are explored discussed through the example of memory and the place of technology in creating meaning; Formulaic language and "Verbal Formula Theory" were used in verbal language studies in folk literature, and "Visual Language Theory" was used in visual-techno-language studies in electronic literature. According to the obtained data, Wray's conclusion is found to be valid for generations born before the 1990s. Digital natives use the visualtechno language system. We conclude that, in addition to formulaic language, visual-techno language structuring should also be considered for the creation of memory and meaning for electronic literature.
The Turkish Novel After 1980 Within the Framework of Intermediality Method
(2022) Bulduk, Nurten; Canatak, Abdulmecit
Türk edebiyatında roman türünün gelişimsel sürecinin ivme kazandığı dönemlerden biri olan 1980 sonrasında, teknoloji alanında meydana gelen gelişmelerden etkilenerek üretim araçlarına 'yeni medya' araçlarını da ekler. Bununla birlikte seksenlerden itibaren medya alanında da benzer sebeple radikal değişimler yaşanarak 'medya' kelimesinin anlamsal genişlemeye uğradığı, edebiyatın da medya olarak adlandırıldığı görülür. Her iki alanda yaşanan radikal değişimlerin birbirlerini etkilediklerinin açıkça görülmesi ise 1990 sonrasına, 'Dijital Çağ' diye adlandırılan zamana denk gelir. Dijital teknoloji araçları ve getirisi olan yeni medya araçları ile sanatsal üretimler elektronik-sanal ortamlara taşınarak kodlarla üretilmeye başlar. Bu çerçevede edebiyat alanında özelde roman türünün yeni medya araçları ile bilgisayar gibi dijital teknoloji araçlarıyla üretilmesi sonucu, yeni türlerin hiper-roman gibi; yeni okuma biçimlerinin, görsel okuryazarlık, medya okuryazarlığı gibi ortaya çıktığı gelişmeler meydana gelir. Edebiyat ve medya ilişkilerinin her zamankinden daha çok güçlendiği bu sürecin etkilerini roman türü özelinde tespit etmek bu tez çalışmasının amacını oluşturmuştur. Medya-edebiyat etkileşiminin üst düzeyde yaşanması ve romanlara etkisi seksen sonrasına denk geldiğinden kapsam olarak seksen sonrası romanlarının incelenmesi uygun görülmüştür. Zaman kısıtlaması nedeniyle de yirmi beşi roman olan toplam otuz eser incelenmeye alınmıştır. Her türlü aktarım aracını medya kabul eden medyalararasılık yöntem ve kuramıyla edebiyat-medya ilişkilerini incelemek mümkün olduğu için bu yöntem-kuramla incelemeler yapılmıştır. Çalışmada literatür taraması yapılarak ve kuramsal araçlardan yararlanılmıştır. Verilerle tespit edilen romanlar kuramsal analize tabi tutulmuştur. Analizlerden elde edilen verilerle, Türk romanında seksen sonrasında yoğun bir şekilde farklı medya araçlarının kullanıldığı tespit edilmiştir. Farklı medyaların yoğun bir şekilde kullanılması romanlarda yapı ve içerikte kırılmalara, değişmelere ve dönüşümlere yol açarak; türün melezleşmesine, tanımlanamaz özelliklere bürünmesine, görselleşmesine ve medyalaşmasına doğru evrilmesine zemin oluşturmuştur. Bu değişimin hem sonucu hem de sebebi olan yeni yazar, okur ve ürün modelleri ortaya çıkmıştır.
Wilhelm Dilthey ve Clifford Geertz Karşılaştırmasında Hermenötikten Yorumcu Antropolojiye Görsel Medya Toplumu-Metin-Dil İlişkisi
(2024) Bazancir, Recai; Bulduk, Nurten
Antropolojinin insanlığa yaptığı en önemli katkılardan birinin “öteki”ni anlamaya yardımcı olabilecek yolları sunmak olduğu iddia edilebilir. Bu anlama girişimine yönelik farklı yaklaşımlar ve paradigmalar, farklı epistemolojik ve metodolojik yollar önerilmektedir. Evrensellik-tikellik, kuramsal-empirik gibi kimi sorunsalların ve tartışmaların, antropoloji bir bilim olarak adlandırılmadan önce felsefe ve bilim içinde tartışıldığı görülmektedir. Bu tür tartışmalar sosyal/kültürel bilimcilerin kültür nosyonunu nasıl inşa ettiklerine ilişkin konularda yol gösterici olmaktadır. Dijital Çağ’ın getirisi olan görsel medya toplumunda dijital ve medya kültür nosyonun inşa ediliş şekillerine ve bugün öteki gibi görünen Z, Alfa kuşağına paralel bu yeni toplumun ve kültürünün metin ile olan ilişkisi irdelenmiştir. Wilhelm Dilthey’ın hermenötik kuramını etnografide ilk kez uygulayan Clifford Geertz’in yorumcu antropoloji yaklaşımından yararlanılarak elde edilen veriler çerçevesinde dijitalleşme, yeni medya ve yeni gerçeklik türlerinin ilişkisiyle şekillenen “metin” kavramının artık bilinegelen “metin” kavramı ve anlayışından “hiper-metin” veya “elektronik metin” kavramına evirildiği söylenebilir. Dolaysıyla 21. yüzyılda “metin” kavramı ele alınırken dijital çağın yeni medyalarının etkisiyle görselliğin öne çıktığı, görsel dilin başat kılındığı elektronik zeminde üretilen “hiper-metin” şeklinde düşünülmelidir. Bu yeni “metin” Dilthey’ın ve Geertz’in dikkat çektiği kültür-gerçeklik ilişki kapsamına giren bir yapı sergileyerek dijital kültür içinde algılamaya çalışmaktan ziyade anlamayı gerektiren bir sistemi işaret eder.