Browsing by Author "Buyukalaca, Saadet"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Article Evaluation of Genetic Diversity in Turkish Melons (Cucumis Melo L.) Based on Phenotypic Characters and Rapd Markers(Springer, 2007) Sensoy, Suat; Buyukalaca, Saadet; Abak, KazimThe genetic relationships among 56 melon (Cucumis melo L.) genotypes collected from various parts of Turkey were determined by comparing their phenotypic and molecular traits with those of 23 local and foreign melon genotypes to investigate the taxonomic relationships and genetic variation of Turkish melon germplasm. Sixty-one phenotypic characters and 109 polymorphic RAPD markers obtained from 33 primers were used to define the genetic similarity among the melon genotypes by dendrograms or two and three dimensional scaling. There were high correlations ( r >= 0.97) among the four resulting matrices used in molecular characterization. The correlations between phenotypic ( Euclidean) and molecular Euclidean, Jaccard, Simple matching, and Nei analyses were r = 0.41, r = -0.40, r = -0.43 and r = -0.40, respectively. Related genotypes or genotypes collected from similar regions were partitioned to similar clusters. Both analyses ( phenotypic and molecular) indicated that non-sweet melon types were dissimilar from sweet types and diversity of Turkish melon genotypes was higher than that of sweet foreign cultivars examined, but similar to that of the reference accessions employed. It was also observed that sweet Turkish melon genotypes belonging to groups inodorus and group cantalupensis were highly variable and could have intermated or have crossed with other non-sweet types.Article Kavunda (Cucumis Melo L.) Uyartılmış Haploid Embriyoların Ayrılmasında Kullanılabilecek Yöntemler(2010) Abak, Kazim; Buyukalaca, Saadet; Yıldız, Mehtap; Baktemur, GökhanEmbriyoların daha kolay, hızlı, etkili şekilde ayrılması ve çıkartılabilmesi için kullanılabilecek yöntemlerin karşılaştırıldığı bu çalışmada, kontrol uygulaması olarak “tohumların tek tek açılarak embriyoların kurtarılması” yöntemi kullanılmıştır. Bu yönteme alternatif olarak “tohumların hepsinin doğrudan besin ortamına ekimi”, “tohumlara ışıkta bakarak embriyolu tohumların ayrılması” ve “tohumların hepsinin sıvı ortama ekimi” olmak üzere 3 yeni yöntem denenmiştir. Çalışmada bitkisel materyal olarak, Fusarium oxysporum’un farklı ırklarına dayanıklı GM4 kademesindeki ıslah materyali kullanılmıştır. Bu materyalin elde edilmesinde dayanıklı CUM 334 ile duyarlı CU 252 ebeveyn olarak kullanılmıştır. 300 Gy gama ışınıyla ışınlanmış çiçek tozu kullanılarak 2008 yılının ilkbahar aylarında yapılan denemeler sonucunda, meyve başına elde edilen ortalama embriyo sayıları tek tek açma yönteminde 7.7 ile en yüksek çıkmış, bunu daha sonra sırayla 6.8 adet ile tohumların hepsinin besin ortamına ekimi, 5.7 adet ile tohumlara ışıkta bakarak embriyolu tohumların ayrılması izlemiş; fakat bu üç uygulama arasındaki farklılıklar istatistiksel olarak önemli çıkmamıştır. Tohumların hepsinin sıvı ortama ekimi uygulamasında ise embriyo gelişimi sağlanamamış ve yüksek oranda enfeksiyon sorunu meydana gelmiştir. Gerekli süre ile birlikte değerlendirildiğinde en iyi uygulamanın tohumların hepsinin besin ortamına ekimi yöntemi olduğu görülmüştür.