Browsing by Author "Demiralp, Levent"

Now showing 1 - 4 of 4

Comparison of Intra-Articular Hyaluronic Acid and Physiotherapy in the Management of Knee Osteoarthritis
(1998) Sakarya, M. Emin; Demiralp, Levent; Adak, Burhan; Tekeoglu, Ibrahım
Bu çalışma diz osteoartritinin sağaltımında fizik tedavi ve intraartiküler hyalüronik asidin etkilenilin karşılaştırılması amacıyla . yapıldı. Diz osteoaıtriti olan hastalarda intraartiküler hyalüronik asidin ve fizik tedavinin etkileri 4 haftalık bir sağaltım programı sonunda; ağrı, eklem hareket açıklığı (range of motion, ROM), sabah eklem katılığı, 30 metre yürüme zamanı ve 10 basamak çıkma za-manı parametrelerine göre değerlendirildi. Hyalüronik asitle sağaltım gören grupta sabah eklem katılığı (p>0,05) dışındaki tüm pa-rametrelerde her iki grupta da iyileşme vardı Fizik tedavi gören gmpla karşılaştırıldığında, hyalüronik asitle sağaltım gören grup-ta 30-metre yürüme zamanı ve 10 basamak çıkma zamanı parametrelerinde daha büyük bir düzelme eğilimi vardı, fakat bu is-tatistikselolarak anlamlı değildi (p>0,05). Sonuç olarak; kısa dönemde diz osteoariti sağaltımında her iki yöntem de etkilidir. Hyalüronik asidin sabah eklem katılığına etkisi yoktur ve fizyoterapi daha ekonomiktir.
Hipertansif Olgularda Fiziksel Egzersiz Sonucu Oluşan Kilo Kaybının Kan Basıncı Üzerine Etkisi
(2000) Bilge, Mehmet; Eryonucu, Beyhan; Güntekin, Ünal; Demiralp, Levent; Güler, Niyazi
Egzersiz ile ilgili çalışmalar hafif, orta ve ciddi hipertansiyonu olanlarda orta yoğunlukta uzun süreli aerobik egzersizin kan basıncı düzeyini azalttığını göstermiştir. Bununla birlikte, kan basıncındaki azalmanın artmış fizik aktiviteye mi, kilo kaybına mı veya her ikisine mi bağlı olduğu kesinlik kazanmamıştır. Bu çalışmada hipertansif kişilerde artmış fizik egzersiz ile oluşan kilo kaybının kan basıncı düzeyine etkisinin araştırılması planlandı. Bunu saptamak için, aşırı kilolu veya obez evre I-III esansiyel hipertansiyonlu 33 hasta 7 hafta boyunca orta yoğunlukta egzersiz programına tabi tutuldu. Haftanın 3 günü 45-60 dk süre ile maksimal kalp hızının (220-yaş) %60-85'ine çıkan yoğunlukta orta dereceli egzersiz programı uygulandı. Yedi haftalık egzersiz programından sonra olgular kilo kaybı olanlar (n=13) ve olmayanlar (n=20) olarak iki gruba ayrıldı. Yedi haftalık egzersiz programı sonrasında sistolik kan basıncında grup I (167±19 mmHg'dan 146±8 mmHg'ya, P<0.001) ve grup II'de (173±14 mmHg'dan 165±21 mmHg'ya, P<0.01) anlamlı olarak azalma gözlendi. Benzer şekilde diyastolik kan basıncında da grup I (116±8 mmHg'dan 93±11 mmHg'ya, P<0.001) ve grup II'de (114±12 mmHg'dan 104±13 mmHg'ya, p<0.01) anlamlı olarak azalma bulundu. Başlangıç değerlerden 7. haftaya kadar olan değişim karşılaştırıldığında sistolik ve diyastolik kan basınçları yönünden gruplar arasında anlamlı fark tespit edildi (p<0.001). Ayrıca, 7 hafta sonrasında, istatiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte kan basınçlarının normal sınırlara inmesi grup I' de (5/13 (39%)) grup II' den (5/20 (25%) daha fazla bulundu (p=0.4). Sonuç olarak, orta derecede egzersiz ile oluşan %7-10 kilo kaybı, kan basınçlarının azalmasında egzersizin yaptığı olumlu etkiyi arttırmaktadır.
Primer Diz Osteoartritinde Radyolojik Evrelere Göre Meniskusların ve Diğer Patolojilerin Manyetik Reazonans Görüntüleme ile İncelenmesi
(2000) Demiralp, Levent; Atay, Gülay
Bu çalışma, radyolojik olarak primer diz osteoartriti tanısı konulup konservatif tedaviye rağmen yeterli klinik düzelme göstermeyen olgularda, radyolojik evrelere göre meniskal ve diğer internal patolojileri tespit etmek, radyolojik bulgular ile klinik arasındaki korelasyonu araştırmak amacı ile yapılmıştır. Altı aydan fazla şikayeti olan ve verilen medikal ve fizik tedaviye rağmen semptomlarında yeterli düzelme görülmeyen olgular çalışmaya alındı. Kellgren-Lawrence evrelemesine göre gradel ile grade 3 arasmda olan 39 olgunun 45 dizine manyetik resonans incelemesi yapıldı. Olgular 29 kadın, 10 erkekten oluşmaktaydı. Yaş ortalaması 53.78±6.14 yıl, VKI 29.1+4.82 kg/boy2, ortalama hastalık süresi 26.4+15.5 ay olarak bulundu. Olguların %88.7'de medial kompartman tutulumu, %39.8'inde patellofemoral kompartman tutulumu, %30.9'da ise lateral kompartmanın etkilendiği görüldü. Medial meniskus posterior horn' da %46.6 oranında, lateral meniskus posterior hora' da %15.5 oranında, lateral meniskus anterior horn' da %4.4 oranında yırtık saptandı. 21 olgu (%46.6) ile en fazla MMPH'da yırtık tesbit edildi. Olguların 13 tanesinde (%28.8) medial meniskusda internal dejenerasyon, 3 olguda da (%6.6) lateral meniskus da internal dejenerasyon tespit edildi. VKI, ile radyolojik bulgular arasmda korelasyona rastlanmadı (p>0.05). Fakat yaş ile radyolojik bulgular arasmda korelasyon tespit edildi (p<0.05). Toplam MR skoru ile Womac ağrı skoru ve VAS arasmda istatistiksel olarak anlamlı olmayan pozitif korelasyona rastlandı. Kellgren-Lawrence evrelemesi ile toplam manyetik resonans skoru arasmda istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı(p<0.01). Kellgren-Lawrence evrelemesi ile 6 T.C YÜKSEKÖĞRETİM KÜRüLO DOKÜMANTASYON MERKEEİMeniskus yırtıkları arasında ise herhangi bir korelasyona rastlanmadı (p>0.05). Konvansiyonel grafîde tespit edilemeyip manyetik resonans görüntüleme ile saptanan patolojilere rastlandı. Bu patolojiler: 14 olguda osteonekroz, 13 olguda kondromalazi patella, 3 olguda anterior kurisiat ligament rüptürü, 8 olguda eklem içinde sıvı artışı, 7 olguda suprapatellar bursada sıvı artışı, 1 olguda sinoviyal kist bulundu. Bu bulgulara göre primer osteoartrit'de konvansiyonel grafilerden başka seçilmiş olgularda manyetik resonans görüntüleme gibi diğer metotlar da kullanılabilir. Bu tetkikler sayesinde osteoartrit'e eşlik eden internal patolojiler tespit edilerek tedavinin bunlara göre planlanmasının faydalı olacağı görüşündeyiz.
Retracted: Effects of Thymoquinone (Volatile Oil of Black Cumin) on Rheumatoid Arthritis in Rat Models (Retracted Article)
(Wiley, 2006) Tekeoglu, Ibrahim; Dogan, Ali; Demiralp, Levent
Many studies have been carried out in recent years on the pharmacological effects of nigella sativa seeds that have uncovered their anflinflammatory and immunological effects. The objective of this study was to explore the anflinflammatory effects of thymoquinone on arthritis in rat models. Rats with arthritis induced by Freund's incomplete adjuvant were assigned into five groups: group 1: controls 0.9% NaCl (n = 7); group 2: 2.5 mg/kg thymoquinone (n = 7); group 3: 5 mg/kg thymoquinone (n = 7); group 4: Bacilli Chalmette Guerin (BCG) 6 x 10(5) CFU (n = 7); group 5: methotrexate 0.3 mg/kg (n = 7). Signs of inflammation on the claw and radiological signs were searched for and TNF-alpha and IL-1beta were measured. The results of control and other groups were compared. As a result, thymoquinone, confirmed clinically and radiologically, suppressed adjuvant-induced arthritis in rats. Copyright (c) 2006 John Wiley & Sons, Ltd.