Browsing by Author "Doğan, Adnan"

Now showing 1 - 20 of 38

A Study on Determination of Ampelograhic Characters of Grape Varieties Grown Siirt Province
(2010) Uyak, Cüneyt; Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan
Bu araştırma, Siirt yöresinde yetiştirilen üzüm çeşitlerinin ampelografik özelliklerini belirlemek, yöre bağcılığının sorunlarını ortaya koymak ve çözüm önerileri getirmek amacıyla, 2007-2009 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırma, üretici bağlarında yetiştirilen üzüm çeşitleri üzerinde yürütülmüştür. Çeşitlerin ampelografik özellikleri ?Uluslararası Bitki Gen Kaynakları Merkezi? (IBPGR) tarafından oluşturulan ?Üzüm Tanımlayıcıları? metoduna göre belirlenmiştir.Araştırma sonunda, Siirt yöresinde yetiştirilen 35 üzüm çeşidinin Vitis vinifera L türüne ait oldukları belirlenmiştir. Tane kabuk renginin 21 çeşitte `yeşil sarı', 11 çeşitte `koyu kırmızı mor', iki çeşitte `kırmızı siyah', Hergifi çeşidinde ise `kırmızı' olduğu tespit edilmiştir. İncelenen çeşitlerde, ortalama salkım büyüklüğü 88.40-297.60 cm², ortalama salkım ağırlığı 148.18-520.73 g, ortalama tane ağırlığı 2.11-6.28 g, omca başına ortalama verim 2.66-7.23 kg, suda çözünür kuru madde (SÇKM) %13-26 ve titre edilebilir asit 3.15-9.82 g/l arasında saptanmıştır. Olgunlaşma zamanı 28 çeşitte `geç', Tarsus Beyazı, Hacı Mendi ve Hezirani çeşitlerinde ise `orta' olarak bulunmuştur. Çiçek yapısının 30 çeşitte `erdişi', Çiçike Nator, Gadöv, Silopi, Polati ve Rötik çeşitlerinde ise `morfolojik erdişi fizyolojik dişi' olduğu belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Ampelografi, Yerli üzüm çeşitleri, IBPGR, Siirt.
A Study on Determination of Ampelographical Characters of Gpape Cultivars Grown in Gevaş (Van)
(2009) Kılıç, Muhammed Fatih; Doğan, Adnan
Bu çalışmada, Gevaş'ta (Van-Türkiye) yetiştiriciliği yapılan Karagöz, Siirt, Yeşil, Artos, Dilber, Ağa ve Erek üzüm çeşitlerinin ampelografik özellikleri belirlenmiştir. Bu üzüm çeşitlerinin tanımlanması için uluslararası kabul gören normlar çerçevesinde özellikler tespit edilmiştir.
Adıyaman Merkez İlçede Yetiştirilen Yerel Üzüm Çeşitlerinin Ampelografik Tanımlanması
(2017) İlhan, Esma; Uyak, Cüneyt; Doğan, Adnan
Bu araştırma, Adıyaman Merkez İlçede yetiştirilen üzüm çeşitlerinin ampelografik özelliklerini belirlemek amacıyla, 2014-2015 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Çeşitlerin ampelografik özellikleri \"Uluslararası Bitki Gen Kaynakları Merkezi\" (IBPGR) tarafından oluşturulan \"Üzüm Tanımlayıcıları\" metoduna göre belirlenmiştir. Araştırma sonunda, Adıyaman yöresinde yetiştirilen 19 üzüm çeşidinin Vitis vinifera L. türüne ait oldukları belirlenmiştir. Tane kabuk renginin 12 çeşitte 'yeşil sarı', beş çeşitte 'koyu kırmızı siyah', Kırmızı Sofralık ve Sorik çeşitlerinde ise 'kırmızı' olduğu tespit edilmiştir. İncelenen çeşitlerde, ortalama salkım büyüklüğü 118.6-291.78 cm², ortalama salkım ağırlığı 123.09-710.91 g, ortalama tane ağırlığı 2.05-6.21 g, omca başına ortalama verim 4.10-7.84 kg, suda çözünür kuru madde (SÇKM) %10.5-26 ve titre edilebilir asit 3.29-4.46 g/l arasında saptanmıştır. Çiçek yapısının 16 çeşitte 'erdişi', Zerik, Hönüsü ve Bozgolik çeşitlerinde ise 'morfolojik erdişi fizyolojik dişi' olduğu belirlenmiştir.
Ampelographic Characteristics Of Local Grapevine Cultivars Grown In Yüksekova (Hakkari)
(2013) Arslan, Tuncer; Doğan, Adnan
Bu araştırma, Yüksekova'da (Hakkari-Türkiye) yetiştiriciliği yapılan Besirane, Daufi, Ğatunok, Mercani, Mercegül, Mirani, Öküzgözü, Reşmıv, Savdani, Tırşık, Tritelk ve Zerık üzüm çeşitlerinin uluslararasında kabul gören normlar çerçevesinde ampelografik özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bölgede yapılan bu çalışma ile tanımlanan üzüm çeşitleri mevcut gen kaynaklarımızla ilişkili bilimsel literatüre katkı sağlayacaktır. Yapılan bu çalışmanın, ileride yapılacak araştırmalar, teknik ve kültürel uygulamalar için bir örnek ve basamak olacağına inanılmaktadır.
Bayındır (İzmir) Yöresinde Selekte Edilen Bazı Ümitvar Ceviz (Juglans Regia L.) Tiplerinde Meyve Özelliklerinin Belirlenmesi
(2005) Aşkın, M. Atilla; Oğuz, H. İbrahim; Doğan, Adnan; Gün, Ayşe
Bu çalışma, 2003-2004 yılları arasında İzmir ilinin Bayındır ilçesinde yetiştirilen ümitvar ceviz tiplerinin meyve özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Örnekler, meyvelerin olgunlaşma döneminde alınmıştır. Meyve özellikleri olarak meyvelerin kabuklu ağırlıkları (g), iç ağırlıkları (g), iç randımanları (%), kabuk kalınlıkları (mm), meyvelerin uzunluğu (mm), genişliği (mm), kabukta yapışma durumu, kabuk rengi, pürüzlülüğü, iç dolgunluğu, iç çürüklüğü, iç rengi, bütün çıkma durumları ve hasat tarihleri saptanmıştır. Ümitvar tiplerde sırası ile meyve ağırlığı (g), 11.77 (BA 101)-19.66 (BA 103), iç ağırlığı (g) 3.64 (BA 101)-9.26 (BA 87), randımanı (%) 30,92 (BA 101)-62.44 (BA 87), kabuk kalınlığı (mm) 1.08 (BA 72)-1.64 (BA 101) aralıklarında değişim göstermiştir.
Bazı Amerikan Asma Anaçlarının Van Ekolojik Koşullarına Adaptasyon Yeteneklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma
(2001) Cangi, Rüstem; Doğan, Adnan; Kelen, Mustafa
Araştırma, bazı Amerikan asma anaçlarının Van ekolojik koşullarına adaptasyon yeteneklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Denemede, 5 BB, 8 B, SO 4, 420 A, 161-49 C, 99 R, 1103 P, 1045 P, 140 Ru, Rupestris du Lot, 41 B, 44-53 M, Ramsey ve Harmony olmak üzere toplam 14 Amerikan asma anacı üzerinde çalışılmıştır. Araştırma kapsamında, anaçların fenolojik gelişme devreleri, budama odunu ağırlıkları, çelik verimleri ve odunlaşma düzeyleri saptanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, budama odunu ağırlıkları bakımından 5 BB, 1103 P, 420 A ve Rupestris du Lot; çelik sayısı bakımından 5BB; odunlaşma düzeyi bakımından ise 5 BB, 420 A ve 41 B anaçları en iyi sonucu vermiştir. Fenolojik özeliklere göre ise anaçlar arasında 4-19 gün kadar farklılık saptanmıştır.
Biochemical Identification of Grape Varieties (v. Vinifera L.) Growed in Muş Region
(2023) Karasu, Yakup; Doğan, Adnan
Bu çalışma Muş merkez ilçe ve üzüm yetiştiriciliğinin yoğun olarak yapıldığı köylerde yürütülmüştür. Yörede yetişen yerel üzüm çeşitleri araştırmanın bitkisel materyalini oluşturmuştur. Bitkisel materyal olarak Muş yöresinde yetiştirilen; Beyaz Üzüm, Dana Gözü, Dana Gözü 2, Dımışkı, Elazığ Kırmızısı, Güz Beyazı, Kaşper, Keçi Memesi, Keji Beyazı, Kırmızı Üzüm, Kuru Üzüm, Lüle Beyazı, Vakkas Dişi, Vakkas Erkek (Sıkı), Sinciri, Sulu Üzüm ve Vakkas çeşitleri olmak üzere toplamda 17 farklı üzüm çeşidi çalışma kapsamında incelenmiştir. Örnekler Ekim (2022) ayı ortalarında Muş ili sınırları içerisinde toplanmış ve aynı dönemde ölçüm ve analizlere başlanmıştır. Salkım, tane ve çekirdek eni/boyu, çekirdek ağırlık ölçümleri yapılmış. Biyokimyasal analizlerden meyve suyu pH'sı, TEA, SÇKM miktarı, Toplam fenolik madde miktarı, toplam flavonoid, toplam monomerik antosiyanin ve antioksidant aktivite testleri, Bireysel fenolik bileşikler ve C vitamini içerikleri belirlenmiştir. Bireysel Fenolik Bileşik içerikleri HPCL yöntemiyle, Toplam Antioksidan içerikleri FRAP ve DPPH yöntemiyle tespit edilmiştir. Toplam Fenolik Madde değişimleri incelendiğinde; çeşitler arasında en yüksek Dana Gözü-2 (249.73±24.29 mg GAE g-1 fw), en düşük Beyaz Üzüm (52.70±1.67 mg GAE g-1 fw) çeşidinde; Toplam Flavonoid Madde değişimleri çeşitler arasında en yüksek Dımışkı (91.53±4.62 mg QE g-1 fw) , en düşük Beyaz Üzüm'de(42.80±2.95 mg QE g-1 fw) üzüm çeşidinde; Toplam Antioksidan Aktiviteleri çeşitler arasında DPPH yöntemine göre antioksidan kapasitesi en yüksek Dımışkı (18.45±0.81 mmol TE g-1 fw), en düşük Vakkas Dişi (1.98±0.02 mmol TE g-1 fw) bulunurken, FRAP yöntemine göre antioksidan kapasitesi en yüksek Sulu Üzüm (14.16±0.12mmol TE g-1 fw), en düşük Vakkas Dişi (2.37±0.02 mmol TE g-1 fw) üzüm çeşidinde bulunmuştur. Antosiyanin değişimleri; çeşitler arasında en yüksek Kırmızı Üzüm (8.03±0.04 mg cyanidin 3-glucoside g-1 fw), en düşük Vakkas Dişi (2.37±0.02 mmol TE g-1 fw) üzüm çeşidinde; Vitamin C değişimleri; çeşitler arasında en yüksek Dımışkı (23.27±0.15 mg 100 g-1), en düşük Dana Gözü (3.83±0.03 mg 100 g-1) üzüm çeşidinde bulunmuştur. Toplam Fenolik Madde, Toplam Flavonoid, Toplam Antioksidan Kapasite, Antosiyanin, Vitamin C, Çekirdek İriliği, Çekirdek Ağırlığı, Bireysel Fenolik Bileşikler istatistiksel olarak önemli [(P<0.001), (P<0.05)] bulunmuştur.
Bitlis Yöresi Ümitvar Ceviz (Juglans Regia L.) Tiplerinin Belirlenmesi
(2017) Piral, Kasım; Encu, Tarık; Yaviç, Adnan; Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan
Bu araştırmada; 2008-2010 yılları arasında Bitlis yöresinde tohumdan yetişen ceviz popülâsyonu içerisinde ümitvar genotiplerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tohumdan yetişen 80 genotipten meyve örneği alınarak seleksiyon kriterleri doğrultusunda 15 adet ümitvar genotip selekte edilmiştir. Selekte edilen genotiplerde meyve ağırlıkları 10.16-17.33 g, iç ağırlıkları 4.40-7.74 g, iç oranları % 32.50-57.47 ve kabuk kalınlığı 1.18-2.82 mm, arasında değiştiği belirlenmiştir
Cevizlerde (Juglans Regia L.) Mevsimsel Kambiyal Aktivite ile Hormonal Değişiklikler Arasındaki İlişkiler
(2005) Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan; Battal, Peyami; Yörük, İbrahim; Erez, M. Emre; Türker, Musa
Cevizlerde (Juglans regia L.) bitkisel hormonlar ile mevsimsel kambiyal farklılaşma arasındaki ilişkilerinin incelendiği bu çalışmada; kambiyumun 3-4 sıra hücreden oluştuğu, kambiyal aktivitenin Haziranın ortalarında başladığı gözlenmiştir. Bahar odunu oluşumu esnasında kambiyum hücrelerinin uzunluğu ve genişliği sırasıyla 12.50 fim ve 4.75 um olduğu tespit edilirken, yaz odunu oluşumu Temmuz'un sonlarında başladığı tespit edilmiştir. Yaz odununda ise kambiyum hücrelerinin uzunluğu ve genişliği sırasıyla 11.50- 5.75 $\\mu$ m olduğu, bahar odununda en büyük ve küçük trake çapının lümen büyüklüğü 52.25-16.50 $\\mu$ m olduğu saptanmıştır. Aynı örneklerde en büyük ve en küçük trakeid çapları sırasıyla 18.25-13.50 $\\mu$ m olarak, yaz odunda en büyük ve en küçük trake çapının lümen büyüklüğü 32.25-10.50 $\\mu$ m olduğu gözlenmiştir. Aynı örneklerde en büyük ve en küçük trakeid çapları sırasıyla 12.50- 7,25 $\\mu$ m olarak belirlendi. Bitkisel hormonlardan büyümeyi teşvik eden ve engelleyen indol asetik asit (IAA), gibberellik asit (GAs), zeatin ve absisik asit (ABA) gibi bitkisel hormonların seviyeleri kambiyal aktivite ile uyum göstermiştir.
Characterization of Pear Gene Resources in Muş Region Through Selection
(2022) Aykut, Semih; Doğan, Adnan
Bu çalışma 2020-2022 yılları arasında Muş ilinde yürütülmüştür. Çalışmada Muş ekolojik koşullarında yetiştirilen mahalli armut çeşitlerinin ve farklı lokasyonlarda yetiştiriciliği yapılan Ankara, Deveci, Etruşka ve Santa Maria armut çeşitlerinin fenolojik, morfolojik, pomolojik ve kimyasal özellikleri belirlenmiştir. 42 farklı mahalli armut çeşidinin yetiştirildiği yörede çalışma kapsamında üstün olan mahalli çeşitler ''Tartılı Derecelendirme'' yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Belirlenen çeşitlerin birbirleriyle karşılaştırılması amacıyla 2020 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonucunda meyve ağırlığı, yeme kalitesi, dış görünüş, paslılık durumu, suda çözünebilir kuru madde miktarı ve meyve eti sertliği bakımından 24 mahalli armut çeşidi üstün özellikli seçilmiştir. Seçilen bu çeşitlerde 2021 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonuçlarına göre 13 mahalli armut çeşidi ümitvar olarak belirlenmiştir. Ümitvar olan mahalli armut çeşitleri içerisinde en yüksek puanı sırasıyla Güz Armudu-1, Paşa Armudu-2 ve Sulu Armut çeşitleri almıştır. Standart armut çeşitlerinde her çeşit için dört farklı lokasyonda incelenmiş ve her bir çeşidin en iyi performans gösterdiği yerler belirlenmiştir. Çalışma, Muş Merkez (dört lokasyon), Varto (iki lokasyon) ve Korkut ilçelerinde (bir lokasyon) yürütülmüştür. Elde edilen verilerin incelemeye konu kriterler açısından analizleri gerçekleştirilmiştir. Araştırmada incelenen armut çeşitleri açısından Muş Merkez Kale Mahallesi öne çıkan lokasyon olmuştur. Araştırma sonucunda en iyi performansı gösteren ve çeşit özelliklerini yansıtan çeşitler Etruşka ve Santa Maria olmuştur. Etruşka ve Santa Maria çeşitleri Muş ekolojisinde ekonomik olarak yetiştiriciliği yapılabilir niteliktedir.
Determination of Effective Heat Summations and Optimum Harvest Times of Grape Varieties Grown in Muş Province
(2022) Aytemiş, Fatma; Doğan, Adnan
Bu araştırma, 2020 yılında Muş ilinde yetiştirilen Çilistrig, Sinciri, Kaşper, Vakkas, Dana Gözü, Güz Üzümü, Keçi Memesi, Elazığ Beyazı, Elazığ Kırmızısı, Hıyan Asması ve Beyaz Üzüm çeşitlerinin Etkili Sıcaklık Toplamlarını (EST) ve optimum hasat zamanlarını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. İncelenen üzüm çeşitlerinde hasada kadar bazı fiziksel ve kimyasal değişmeler gözlemlenmiştir. Belirlenen asmalardan üzüm salkımları ben düşme döneminden hasada kadar birer hafta aralıklarla alınmıştır. Çeşitlere göre fenolojik safhalardaki farklılıklar gözlemlenmiştir. Çeşitlerde tam çiçeklenmeden hasada kadar geçen süre 77 gün (Elazığ Beyazı) ve 98 gün (Çilistrig ve Sinciri) arasında farklılık göstermiştir. Çeşitlerde ben düşmeden hasada kadar suda çözünür kuru madde, pH, tane irilikleri, tane ve salkım ağırlıkları artış gösterirken; toplam asit miktarı azalmıştır.
Determination of Fruit Characteristics of Some Turkish Walnut (Juglans Regia L) Cultivars Grown in Bozdoğan District (Aydın)
(2008) Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan; Muratoğlu, Ferhat; Oguz, Halıl Ibrahım; Gün, Ayşe
This study was carried out to determine the fruit characteristics of some standard walnut cultivars grown in Bozdoğan district of Aydın during the years of 2003 and 2004. Fruits samples have been collected from 10-12 year-old trees in established walnut gardens in the maturation period. Traits like the total weights of the fruits, kernel weights, kernel ratios, shell thicknesses, height and width of the fruits, sticking to the shell, shell color and roughness, kernel fullness, decayed kernel, all outbreak and harvest dates have been determined. In standard fruit samples of the fi rst year, fruit weights ranged from 18.87g (Yavuz) to 10.44 (Kaman); kernel weights were 8,68 (Yavuz) – 5,53 (Yalova 3); kernel ratio varied between % 63,57 (Şebin) – 45,11 (Şen 1). In the data of the second year, fruit weights were 18,21g (Yavuz) - 11,25 g (Bilecik, Şebin); kernel weights were found between 11,50g (Yavuz) and 7,01 g (Kaman); kernel ratio were between the values of % 67,56 (Bilecik) and 51,11 (Yalova1). Shell thickness ranged from 1.76mm (Yalova1) to 1.12 (Kaman 1).
Determination of in Vitro Regeneration Potential of Ercis Grape Variety
(2018) Aslan, Kinem; Doğan, Adnan
Bu çalışmada bitkisel materyal olarak ülkemizin zengin asma gen potansiyeli içerisinde Van ilinin ekolojisi ile özdeşleşmiş yerel bir üzüm çeşidi olan Erciş'in in vitro rejenerasyon potansiyeli belirlenmiştir. In vitro bitkiciklerden elde edilen yaprak ayası eksplantları, 0, 0.05 ve 0.1 5 mg/l NAA (Naftalen asetik asit) ve 0.5, 1.0, 1.5, 2.0 ve 2.5 ve 5 mg/l BAP (6-benzilaminopürin) ile içeren NN (Nitsch ve Nitsch, 1969) ve MS (Murashige ve Skoog, 1962) ortamlarında 15 gün karanlık 15 gün ise aydınlık koşullarda kültüre alınmıştır. Araştırma sonucunda kültür ortamlarının içermiş olduğu bitki büyümeyi düzenleyici maddelerin farklı konsantrasyonları ve kombinasyonlarının rejenere eksplant oranı (%), kallus oluşturan eksplant sayısı (adet), kallus kalitesi (%) ve kallus oluşturma oranı (%) üzerine farklı etki yaptığı belirlenmiştir. Rejenere eksplant oranı (%), kallus oluşturan eksplant sayısı (adet) ve kallus oluşturma oranı (%) bakımından MS ortamının NN ortamına göre daha iyi sonuç verdiği gözlenirken, kallus kalitesi (%) bakımından NN ortamının MS ortamına göre daha iyi sonuç verdiği gözlenmiştir. Çalışma sonucunda incelenen tüm özellikler bakımından en iyi sonuç her iki ortama da ilave edilen 0.1 mg/l NAA + 1.0 mg/l BAP konsantrasyonundan elde edilmiştir.
Determination of Suitable Areas for Some Standard Grape Types in Erci̇ş (van) Region by Geographical Information System
(2019) Güzel, Deniz Uğur; Doğan, Adnan
Bu çalışma ile bağ yetiştiriciliğinde en uygun alanların, Coğrafi Bilgi Sistemi yardımıyla belirlenmesini sağlayabilecek bir metodoloji geliştirilmeye çalışılmıştır. Bir alanda başarılı bir Bağcılık yapılabilmesi için bazı çevresel ve fiziksel koşulların sağlanması gerekmektedir. Coğrafi Bilgi Sistemi Programı Arcgis, birçok faktörün birlikte analizine imkân sağlamakta ve bu sayede bağcılık gibi ilk kurulum masrafı yüksek bir tarımsal faaliyeti yapma niyetinde olan üreticilere uygun alan analizi ile çeşit seçiminde fayda sağlanması amaçlanmıştır. Bu araştırmada farklı olgunlaşma düzeylerine sahip Vitis vinifera L. ve Vitis amurensis. türlerine ait 10 standart, bir yerel olmak üzere toplam 11 üzüm çeşidinin belirli bazı faktörlere göre Erciş (Van) ilçesinde yetiştiriciliğe en uygun alanların belirlenmesine çalışılmıştır. Yörede yetiştiriciliği yapılan yerel Erciş üzüm çeşidinin çalışma materyali içinde yer verilmesi ile çalışmamızın doğruluğunun test edilebilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmanın kapsamını Erciş (Van) ilçe merkezi ve ilçenin tüm köyleri oluşturmaktadır. Seçilen üzüm çeşitlerinin yetiştiriciliğine etki eden önemli bazı iklimsel, topoğrafik ve toprak özelliklerinin, Coğrafi Bilgi Sistemi (CBS) yardımıyla analizleri gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda çalışılan erkenci çeşitler (Amurensis, Trakya İlkeren, Çavuş, Yalova İncisi, Sultani Çekirdeksiz) ilçenin büyük bir kısmında, orta mevsim çeşitler (Hamburg Misketi, Cardinal, Red Globe, Hatun Parmağı, Erciş Üzümü) sadece Van Gölü kıyılarına yakın ilçenin güney kısımlarında sorunsuz yetiştirilebileceği, geçci (Boğazkere) çeşidinin ise ekonomik anlamda yetiştiriciliğinin uygun olmadığı kanaatine varılmıştır. Bağ yetiştiriciliğinde önemli olan bazı faktörlerin (Etkili Sıcaklık Toplamı, Donsuz Gün Sayısı, Minimum Kış Sıcaklığı, Bakı, Eğim, Toprak Drenajı, Toprak Derinliği ve Arazi Kullanım Kabiliyeti) CBS analizi yardımıyla ve ağırlıklı oran sonuç yöntemi ile formülize edilmek suretiyle uygunluk analizi yapılmıştır. Ağırlıklı oran sonuç yöntemi için gerekli puanlamalar, literatür bildirişleri ile danışman hocaların görüşleri doğrultusunda belirlenerek formülize edilmiştir. Bölgenin topoğrafik olarak tanımlanmasında çalışılan lokasyona ait ASTER uydu görüntüsünden elde edilen sayısal arazi modeli (DEM) kullanılmıştır. Üzerinde çalışılacak DEM verisi olan bu görüntülerin bilgisayar ortamına aktarılmasında ArcGIS 10 yazılımından yararlanılmış olup, istenilen analiz ve haritaların oluşturulmasında ise ArcGIS'in alt programı olan 3D AnalystTools'dan yararlanılarak uygunluk haritaları çıkarılmıştır.
Erciş (Van) Yöresinde Üzüm (Vitis Spp.) Yetiştirmeye Uygun Potansiyel Alanların Coğrafi Bilgi Sistemleri (Cbs) Teknikleri Kullanılarak İklim, Toprak ve Topoğrafya Faktörlerine Göre Belirlenmesi
(2020) Doğan, Adnan; Güzel, Deniz Uğur
Türkiye, dünyada en çok tüketilen meyve olan üzümün (Vitis spp.) anavatanıdır. Ülkemiz bağcılık için elverişli iklim koşullarına sahip bulunmaktadır. Bu çalışma ile iklim, toprak ve topoğrafya faktörleri göz önünde bulundurularak Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) teknikleri ile farklı olgunlaşma düzeylerine sahip üzüm çeşitlerinin (Vitis spp.) Erciş ilçesi ve köylerinde potansiyel yetiştirilebilir alanların belirlenmesi amaçlanmıştır. CBS konumsal verilerin alan kullanım planlamasına yönelik olarak üretilmesi, düzenlenmesi ve birden fazla katmanın analiz edilebilmesi olanağını sağlamaktadır. Yapılan araştırmada bağcılık açısından; etkili sıcaklık toplamı, don olmayan gün sayısı, en düşük kış sıcaklıkları, eğim, bakı, toprak derinliği, toprak drenajı ve arazi kullanım kabiliyeti parametreleri incelenmiştir. Bu parametreler önemlilik düzeyine göre puanlamalara tabi tutulmuş ve bir modelleme uygulaması kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmaya konu on üzüm çeşidi için her olgunlaşma düzeyine göre üzüm çeşitlerinin yetiştirilebileceği alanlar belirlenerek uygunluk haritaları oluşturulmuştur. Çalışılan parametreler doğrultusunda Erciş yöresinin erkenci ve orta mevsim üzüm çeşitlerinin yetiştiriciliği için uygun olduğu söylenebilir.
Erciş Üzüm Çeşidinin In Vitro Rejenerasyon Potansiyelinin Belirlenmesi
(2020) Doğan, Adnan; Arslan, Kinem
Bu çalışmada, bitkisel materyal olarak ülkemizin zengin asma gen potansiyeli içerisinde Van ilinin ekolojisi ile özdeşleşmiş yerel bir üzüm çeşidi olan Erciş çeşidinin in vitro rejenerasyon potansiyeli belirlenmiştir. In vitro bitkiciklerden elde edilen yaprak ayası eksplantları, 0, 0.05 ve 0.1 5 mg L-1 NAA (Naftalen asetik asit) ve 0.5, 1.0, 1.5, 2.0 ve 2.5 ve 5 mg L-1 BAP (6-benzilaminopürin) ile içeren NN ve MS ortamlarında 15 gün karanlık 15 gün ise aydınlık koşullarda kültüre alınmıştır. Araştırma sonucunda kültür ortamlarının içermiş olduğu bitki büyümeyi düzenleyici maddelerin farklı konsantrasyonları ve kombinasyonlarının rejenere eksplant oranı (%), kallus oluşturan eksplant sayısı (adet), kallus kalitesi (%) ve kallus oluşturma oranı (%) üzerine farklı etki yaptığı belirlenmiştir. Rejenere eksplant oranı (%), kallus oluşturan eksplant sayısı (adet) ve kallus oluşturma oranı (%) bakımından MS ortamının NN ortamına göre daha iyi sonuç verdiği gözlenirken, kallus kalitesi (%) bakımından NN ortamının MS ortamına göre daha iyi sonuç verdiği gözlenmiştir. Çalışma sonucunda incelenen tüm özellikler bakımından en iyi sonuç her iki ortama da ilave edilen 0.1 mg L-1 NAA + 1.0 mg L-1 BAP konsantrasyonundan elde edilmiştir.
Hakkâri İli Bağ Yetiştiriciliğinin Analizi
(2018) Uyak, Cüneyt; Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan; Özatak, Ömer Faruk
Bu çalışma ile Hakkâri İl’inde yapılan bağcılığın mevcut durumunun ve genel sorunlarının tespit edilmesiamaçlanmıştır. Bu amaçla 2016–2017 yıllarında Hakkâri’nin Merkez, Şemdinli ve Çukurca ilçelerinde bağyetiştiriciliğinin yaygın olduğu köylerde 102 bağ yetiştiricisine, bağcılığın tüm aşamalarını içeren anketsoruları yöneltilmiştir. Çalışmada elde edilen veriler ışığında yetiştiricilerin yaş ortalaması, meslekleri,eğitim durumları, bağ verimleri ve ürünlerini değerlendirme şekilleri hakkında genel bilgi edinilmesiamaçlanmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre %25.5 hiç okula gitmemiş, %37.3’ünün ise ilkokul mezunuolduğu belirlenmiştir. Ankete katılanların yaş ortalaması 47 olarak belirlenmiştir. İşletme sahiplerinintamamının kendi arazisine sahip olduğu, katılımcı mesleğinin %60.8 oranında çiftçi olduğu, üreticilerinherhangi bir kooperatif ya da birliğe üye olmadıkları tespit edilmiştir. Ayrıca bağ alanı bakımından%80.4’lük bir oranda 5 dönümden küçük araziler üzerinde bağcılık yaptıkları gözlenmiştir. Bu çalışma ileHakkâri İli ve ilçelerinde yapılan bağcılığın temel sorunlarına çözümler sunulmuştur.
Hizan (Bitlis) Yöresinde Yetiştirilen Yerel Üzüm Çeşitlerinin Ampelografik Tanımlanması
(2017) Saday, Mürvet; Uyak, Cüneyt; Doğan, Adnan
Bu çalışma, 2015-2016 yıllarında Hizan (Bitlis) yöresinde yetiştiriciliği yapılan 24 yerel üzüm çeşidinin uluslararası normlara göre ampelografik özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çeşitlerin ampelografik özellikleri IBPGR (Uluslararası Bitki Genetik Kaynakları Merkezi) tarafından hazırlanan Üzüm Tanımlama (Descriptors for Grape) normlarına göre belirlenmiştir. Çiçek yapısı (OIV 151) 23 çeşitte 'Erselik', Siyah Güzane çeşidinde ise 'Erdişi görünüşlü dişi' olarak tanımlanmıştır. Üzüm salkımı büyüklüğü (OIV 202) 13 çeşitte 'çok küçük', altı çeşitte 'küçük', üç çeşitte 'orta' ve iki çeşitte 'büyük' olarak belirlenmiştir. Tane kabuk rengi (OIV 225) 13 çeşitte 'koyu kırmızı mor', 10 çeşitte 'yeşil sarı' Tayfi çeşidinde ise 'Kırmızı'dır. İncelenen çeşitlerde suda çözünebilir kuru madde miktarı (OIV 505) %11-22.40 ve titre edilebilir asitlik (OIV 506) 2.90-8.91 g/l arasında saptanmıştır
İncir (Ficus Carica L.) Genotipleri Arasındaki Fenotipik Varyasyonun Kümeleme ve Temel Bileşen Analizi Metodu İle Belirlenmesi
(2021) Özrenk, Koray; Doğan, Adnan; Kurt, Haydar
İncir (Ficus carica L.), dünyada yaygın olarak yetiştirilen en eski kutsal meyvelerdendir. Güneydoğu Anadolu’nun, incir gen merkezi olarak özel bir yere sahip olduğu bilinmektedir. Bu araştırmada, Siirt (Türkiye) yöresinde yetiştirilen incir (F. carica L.) genotiplerinin 21 kalitatif ve kantitatif özellikleri değerlendirilmiştir. Bu çalışma ile incir genotiplerinin fenotipik karakterizasyonu yapılmış olup, incelenen genotipler arasında yüksek düzeyde fenotipik çeşitlilik saptanmıştır. İncelenen özelliklerin çoğunun varyasyon katsayısı (VK) % 20.00’dan yüksek bulunmuş olup, parametrelerin VK değerleri % 10.79- 62.78 aralığında değişkenlik göstermiştir. İrdelenen karakterlerin birbiriyle olan ilişki düzeyleri ile her bir faktörün incir meyvesini tanımlamadaki etki oranları belirlenmiştir. En yüksek kaliteye sahip genotiplerin; E-42, E-19, E-26, E-27, E-30 ve E-20 olduğu belirlenmiştir. Mevcut çalışmanın sonuçları, incir genetik kaynaklarının uygun bir şekilde yönetilmesi ve korunması bağlamında özgün bir değere sahiptir. Üzerinde çalışılan genotiplerin gelecekteki ıslah programları için önemli bir gen kaynağı olabileceği düşünülmektedir.
Malatya Yöresinde Yetiştirilen Bazı Şaraplık Üzüm Çeşitlerinde Olgunlaşma Sırasında Meydana Gelen Kimyasal Değişmeler
(2018) Kazankaya, Ahmet; Doğan, Adnan; Özatak, Ömer Faruk; Küsmüş, Sema; Uyak, Cüneyt
Bu araştırma Öküzgözü, Kalecik Karası, Hasandede ve Kabarcık üzüm çeşitlerinde olgunlaşma periyoduboyunca tanede meydana gelen biyokimyasal değişimleri belirlemek amacıyla 2015 yılında Malatya’dayürütülmüştür. Olgunlaşma periyodu boyunca suda çözünebilir kuru madde miktarı, pH ve toplamantosiyanin miktarlarının arttığı, toplam asitlik, toplam fenolik bileşik miktarı ve antioksidan kapasitede iseazalma olduğu tespit edilmiştir. Olgunlaşma döneminde suda çözünebilir kuru madde miktarının %18.8(Kabarcık) ile %22.8 (Kalecik Karası); toplam asitliğin %0.46 (Kabarcık) ile %0.72 (Hasandede) ve pHdeğerinin 3.18 (Hasandede) ile 3.28 (Kabarcık) arasında değiştiği belirlenmiştir.