Browsing by Author "Dursun, Mehmet"

Now showing 1 - 1 of 1

Evaluation of Van Y.y.u. Assistant Physicians' Attitudes Towards Physician Immigration
(2023) Dursun, Mehmet; Şahin, Hüseyin Avni
Giriş ve Amaç: Ülkemizde tıp doktorları çalışma hayatında çeşitli zorluklarla karşılaşmaktadır. Hekimlerin birçoğu bu zorluklar karşısında mesleği bırakma veya kariyerini başka bir ülkede devam ettirme düşüncesine girmektedir. Böylece hekimlerin bulunduğu ülkeden başka bir ülkeye gitmeleri, hekim göçü kavramını ortaya çıkarmıştır. Nitelikli ve iyi yetişmiş sağlık çalışanları olan hekimlerin göçü, bütün gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi ülkemiz için de büyük bir sorundur. Bu çalışmamız ile hekimlerin göç etme fikrinde en çok etkili olan nedenlerin gösterilmesi amaçlanmıştır. Hekimleri göçe iten ve göç etmekten alıkoyan faktörlerin anlaşılması hedeflenmiştir. Araştırmamız ile elde ettiğimiz bu veriler ışığında hekim göçü sorununa yetkili mercilerin dikkatini çekmek ve problemin çözümüne yol göstermek hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız tanımlayıcı ve kesitsel tipte bir anket çalışmasıdır. Literatür taraması sonucunda; hekimlerin göç etme isteğini ve bu isteklerinin nedenlerini sorgulayan 11 tane 'evet/hayır' seçenekli soru ve 23 öncülden oluşan 'Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Asistan Hekimlerinin Hekim Göçüne Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi Anketi' oluşturulmuştur. Bu anket Van Y.Y.Ü. asistan hekimlerinden 208 gönüllüye, 19.09.2023-04.11.2023 tarihleri arasında uygulanmıştır. Elde edilen veriler, istatistiksel analizler SPSS (ver. 20) paket programında incelenmiştir. Verilen yanıtlarla çıkan sonuçlardan, kategorik değişkenler için tanımlayıcı istatistikler sayı ve yüzde hesaplanmıştır. Kategorik değişkenler ve gruplar arasındaki ilişkiyi göstermek amacıyla Ki-kare Testi yapılmıştır. İstatistiksel olarak önemlilik sınırı p<0,05 kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmamıza toplam 208 kişi katıldı. Katılımcıların %38.46'sı kadın (n=80), %61.54'ü erkektir (n=128). Erkek katılımcıların kariyerini yurtdışında sürdürme isteği oranı, kadın katılımcıların oranından daha fazladır (0.672 > 0.45). Cinsiyet ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.002). Bekar katılımcılardaki gitme isteği oranı evli katılımcılara göre daha yüksektir (0.639 > 0.559). Medeni durum ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.265). Çocuğu olmayan katılımcılarda gitme isteği oranı çocuğu olanlara göre daha yüksek çıkmıştır (0.603 > 0.548). Çocuk sahibi olmak ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.467). Cerrahi branşlardaki gitme isteği oranı dahili branşlardakine göre daha yüksektir (0.647 > 0.557). Branş ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.217). Aile gelir düzeyi kötü olan katılımcıların gitme isteği oranı iyi olanlara göre daha yüksektir (0.759 > 0.52). Aile gelir düzeyi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.002). Yabancı dil düzeyi kötü olanlarda gitme isteği oranı, yabancı dil düzeyi iyi olan katılımcılarınkine göre daha yüksektir (0.744 > 0.475). Yabancı dil düzeyi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.0001). Güçlü kişisel bağları olmayan katılımcılardaki gitme isteği oranı güçlü bağları olan katılımcıların gitme isteği oranından daha yüksektir (0.69 > 0.547). Güçlü kişisel veya köklü aile bağları ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.06). Özgüven seviyesini yeterli bulan katılımcıların gitme isteği oranı özgüven seviyesini yeterli bulmayanların gitme isteği oranından daha yüksektir (0.642 > 0.486). Özgüven seviyesi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.029). Hekime şiddete maruz kalan katılımcıların gitme isteği oranı uğramayanlara göre daha yüksektir (0.628 > 0.389). Çalışma hayatında sözel veya fiziksel saldırıya uğrama ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.008). Yurtdışında yakın arkadaş veya akrabası olan katılımcılarda gitme isteği oranı, yurtdışında yakın arkadaş veya akrabası olmayanlara göre daha yüksektir (0.643 > 0.471). Yurtdışında akrabası veya yakın arkadaşa sahip olma ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.018). Yurt dışına göç etmeyi düşünen hekimlerin %81.9'u (n=100) mesleki saygınlıklarının azalmasından, %72.1'i (n=88) çalışma koşullarının kötü olmasından, %70.4'ü (n=86) gelecek kaygısı olduğundan dolayı bu kararı aldığını açıklamıştır. Sonuç: Çalışmamızda cinsiyet, aile gelir düzeyi, yabancı dil düzeyi, özgüven seviyesi, çalışma hayatında saldırıya uğramış olmak ve yurt dışında yaşayan yakın bir tanıdığa sahip olmak ile kariyerini yurt dışında sürdürme isteği arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Göç düşüncesinde en etkili faktörlerin mesleki nedenler ve daha iyi yaşam koşulları olduğu bulunmuştur. Çalışmamız ile ülkemizde hekim göçü sorununun ciddiyeti ve gerekçeleri gösterilmiştir. Böylece problemin çözümü için bir rehber olabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Hekim göçü, Türkiye'de doktorluk, göç, asistan hekim.