YYÜ GCRIS Basic veritabanının içerik oluşturulması ve kurulumu Research Ecosystems (https://www.researchecosystems.com) tarafından devam etmektedir. Bu süreçte gördüğünüz verilerde eksikler olabilir.

Browsing by Author "Efe, Mehmet"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    specialization-in-medicine.listelement.badge
    Assesment of Adrenal Response Profiles To Acht Stimulation Test as To Basal Dhea-S Level
    (2010) Efe, Mehmet; Öztürk, Mustafa
    Dihidroepiandrostenedion (DHEA) primer olarak adrenal bezden doğrudan sekrete edilen 19 karbonlu bir steroid prekürsörüdür. DHEA doku sulfotransferaz/sülfataz aktivitesiyle hızlı bir şekilde klerensi daha düşük olan, daha uzun ömürlü, gerçekte androjenik aktivitesi olmayan dihidroepiandrostenedion sülfata (DHEA-S) dönüşür .Doğumdan az zaman sonra, serum DHEAS konsantrasyonları düşük seviyelere düşer fakat 7?9 yaşlar civarında adrenarş boyunca yükselir. En yüksek DHEAS seviyeleri erken yirmili yaşlarda oluşur ve diğer tüm hormonların seviyelerinden daha yüksektir. Ondan sonra, DHEAS seviyeleri sonraki 5 dekad boyunca düşer. DHEAS'daki bu azalma yaşlanan insanlardaki mental ve fiziksel yeteneklerin azalmasıyla nedensel olarak ilişkilidir. DHEA-S seviyelerinde azalma kardiyovasküler hastalık için artmış riskle ilişkilendirilmiştir.Kortizol seviyeleri yaşla birlikte değişmezken, DHEA-S seviyelerinin her iki cinsiyette de yaşla birlikte azalması ile artan kortizol/ DHEA-S oranı bazı erişkin hastalıkların (diabetes mellitus, ateroskleroz, demans ve osteoporoz) insidansında artış ile ilişkilidir. Kognitif bozulma, immün bozukluklar, seksüel disfonksiyon, ve depresyon skorlarında, DHEA replasmanıyla iyileşmeler görülebilirBu çalışma, normotansif genç ve orta yaş grubunda DHEA-S düzeyi düşük olanlar ile normal olanlar arasında, ACTH uyarı testine aldosteron ve kortizol cevabında farklılık olup olmadığını araştırmak için yapıldı. Hipotezimiz, DHEA-S düzeyi düşük olanların, ACTH uyarı testinde daha yüksek aldosteron ve kortizol düzeylerine erişecekleri yönündedir. DHEA-S düşüklüğü bu yolla esansiyel hipertansiyonun etiyolojisinde rol alabilir.Bu çalışmaya, 20-50 yaş arası hastalarda, DHEA-S düzeyi 150'nin altında ve üstünde olanlar ile sağlıklı genç gönüller alındı. Halen kortikosteroid tedavi alanlar, son üç ay içerisinde uzun etkili depo steroid kullanmış olanlar, bilinen adrenal yetmezliği olanlar çalışmaya alınmadı. Çalışmaya alınan fertil kadınlarda over kaynaklı progesteronun interferansını azaltmak amacıyla testler adetin ilk 5 günü yapıldı.Hastalardan ve gönüllülerden bilgilendirilmiş onay alındıktan sonra, Synachten 250 mg IM yapıldı,1.ve 2.saatlerde kortizol, DHEA-S, androstenedion, progesteron aldosteron düzeyleri ve bazal ACTH çalışıldı. DHEAS düzeyine göre test sonrası bu hormonlardaki yükselme düzeyleri karşılaştırıldı.Çalışmaya 75 gönüllü (40 kadın, 35 erkek) alındı. Bunlardan 51'inin DHEA'sı 150 mg/dl ve altında, 24 ünün ise 150 mg/dl üstündeydi. Ortalama yaş 36,3 ± 8,1 (20-50) bulundu. DHEA-S'sı düşük olanların yaş ortalaması 38,4 ±7,5, DHEA-S yüksek olanların ise 31,8 idi.DHEA-S düşüklüğü olanlarda aldosteron artışı beklendiği gibi yüksek değildi.DHEA-S düzeyi 17-hidroksilaz ve 17-20 liyaz aktiviteleri için iyi bir gösterge değildi.Androstenedion/progesteron oranı 17-hidroksilaz ve 17-20 liyaz aktiviteleri için iyi bir göstergedir.Androstenedion/progesteron oranı en düşük olanlarda bazal aldosteron ve aldosteron cevabı en yüksekti.17-hidroksilaz ve 17-20 liyaz aktiviteleri yaşla birlikte değiştiği için, esansiyel hipertansiyonun patogenezinde steroidogenezin aldosteron yönüne kayması rol oynayabilir.Hipotezimiz kısmen doğrulanmıştır.