Browsing by Author "Ekinci, Mahmut"
Now showing 1 - 1 of 1
- Results Per Page
- Sort Options
Master Thesis Comparative Determination of Digestibility and Energy Contents of Heliz and Parzuk With Traditional Forages by Vivo and in Vitro Methods(2011) Ekinci, Mahmut; Deniz, SuphiEkinci M, Heliz ve parzuk bitkilerinin in vivo ve in vitro sindirilebilirliği ile enerji içeriğinin geleneksel kaba yemlerle karşılaştırmalı olarak belirlenmesi,Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Van, 2011.Bu çalışma, Doğu Anadolu Bölgesi'nin yüksek rakımlı yaylalarında yaygın olarak yetişen ve bölge halkı tarafından koyun beslenmesinde kullanılan heliz (Prangos pabularia L) ve parzuk (Hippomarathrum microcarpum L) gibi Apiaceae (Şemsiyegiller) ailesine ait bitkilerin sindirilebilirliği ile enerji içeriklerinin in vivo ve in vitro yöntemlerle belirlemek ve bölgede yaygın olarak kullanılan geleneksel kaba yemlerle (çayır kuru otu ve kuru yonca) karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, 4 farklı kaba yem maddesinin sindirilme dereceleri klasik ve iki aşamalı sindirim denemeleri ile belirlenmiştir. Ayrıca, her iki yöntemle elde edilen sindirim değerleri kullanılarak, yem maddelerinin enerji içerikleri de hesaplanmıştır. Yine naylon kese yöntemi ile bu yem maddelerinin rumende yıkılabilirlik özellikleri incelenmiştir. Denemede, parzuk ve heliz bitkilerinin HP içerilerinin çayır kuru otu ile benzer olduğu; NDF ve ADF içeriklerinin ise, çayır kuru otu ve kuru yoncadan daha düşük olduğu belirlenmiştir. Klasik sindirim denemesinde, parzuk ve heliz bitkilerinin OM sindirimi, çayır kuru otu ve kuru yoncadan daha yüksek bulunmuştur (P<0.05). Bu farklılık, yem maddelerinin enerji içeriklerine de yansımış ve parzuk ile helizin SE, ME ve NEL değerleri, çayır kuru otu ve kuru yoncadan daha yüksek olarak belirlenmiştir (P<0.05). Aynı denemede, HS, NDF ve ADF'nin sindirilme dereceleri, çayır kuru otu, parzuk ve heliz için benzer bulunurken, yonca kuru otuna ait bu değer daha düşük olarak tespit edilmiştir (P<0.05). İki aşamalı sindirim yönteminde, en yüksek OMS değerinin parzuk bitkisinde gerçekleştiği gözlemlenmiştir. Heliz ve çayır kuru otuna ait OMS değerleri de parzuk bitkisi ile benzer bulunurken, kuru yoncaya ait değer, çayır kuru otu ile benzer, ancak parzuk ve helizden daha düşük olarak belirlenmiştir (P<0.05). Bu yem maddelerinin OMS'nde görülen durum, OMS üzerinden hesaplanan enerji değerlerin de aynen yansımıştır. Naylon kese denemesinde, kuru yonca, parzuk ve helizin 4 saatlik inkübasyondan itibaren yüksek düzeyde yıkılıma uğradığı çayır kuru otunun ise daha yavaş bir yıkımlanma trendi gösterdiği gözlemlenmiştir. 8. saatte, çayır kuru otu ve kuru yonca için %37.49 ve %53.37 olarak belirlenen KM yıkılımları parzuk ve heliz için %69.14 ve %62.50 olarak gerçeklerşmiştir.Yine 24 saattlik inkübasyonda çayır kuru otu ve kuru yonca için %59.73 ve %75.21 olarak gerçekleşen KM yıkılımları parzuk ve heliz için %81.74 ve %79.48 olarak bulunmuştur. Denemenin son inkübasyonu olan 48. saatte ise, kuru madde yıkılımı çayır kuru otu, kuru yonca, parzuk ve heliz için sırasıyla %72.45, %76.36, %88.36 ve %84.21 olarak hesaplanmıştır (P<0.05). Kuru yonca, parzuk ve helizin 4 saatlik inkübasyondan itibaren yüksek düzeyde yıkılımına bağlı olarak 16 saatlik inkübasyonda klasik sindirim denemesindeki enerji değerlerine benzer seviyeye ulaşırken, çayır kuru otunun yavaş bir yıkımlanma seyri göstermesi dolayısıyla, sözü edilen değerlere ancak 48 saatlik inkübasyonda ulaşabilmiştir. Sonuç olarak, Doğu Anadolu Bölgesi'nin yüksek rakımlı yaylalarında yetişen parzuk ve heliz bitkilerinin, kültüre alınarak tarımının yapılabilmesi halinde, bu bitkilerin yonca başta olmak üzere, diğer kaliteli kaba yem bitkilerine alternatif olabileceği kanaatine varılmıştır.Anahtar kelimeler: Çayır kuru otu, kuru yonca, parzuk, heliz, in vivo/in vitro sindirim, yıkılabilirlik, enerji içerikleri.