Browsing by Author "Elçi, Erkan"

Now showing 1 - 3 of 3

Ektopik Gebelik Tedavi Yaklaşımında Laboratuvar Mı? Fertilite mi
(2017) Elçi, Gülhan Güneş; Elçi, Erkan; Yildizhan, Recep; Çim, Numan
Amaç: Bu çalışmanın amacı kliniğimizde son üç yılda ektopik gebelik tanısı ile tedavi edilen olguların tanı ve tedavi yaklaşımlarının irdelenerek tedavi başarı oranlarımızın belirlenmesidir.Yöntem ve Gereçler: Haziran 2013- Kasım 2016tarihleri arasında ektopik gebelik nedeniyle tedavi edilen140 olgunun bilgilerine ulaşılabilen 111 olgu yaş, gravida,yaşayan çocuk sayısı, önceki gebeliği, kontrasepsiyonyöntemi, pelvik cerrahi öyküsü, hemodinamik stabilite,başlangıç ?-hCG düzeyi, ultrasonografide batında serbestsıvı bulunup-bulunmadığı, adneksial alanda bulgu varlığı,bekle-gör yöntemi, methotrexate (MTX) ve cerrahi tedaviedilen olgu sayısı retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Olguların yaş ortalaması 29±5,6, obstetriköykülerinde; önceki gebelikleri abortus %12,6 (n=14),sezaryen ile doğum %12,6 (n=14), vajinal yol ile doğum%39,6 (n=44) idi. Daha önceki gebeliğinde ektopikcerrahisi geçirme oranı %3,6 (n=4) ve olguların%17,1'inde (n=19) geçirilmiş pelvik cerrahi öyküsü vardı.İlk başvuruda olguların %21,6'sında (n=24) hipovolemikbulgular mevcuttu, %78,4 olgunun (n=87) hemodinamisistabil ve ektopik gebelik rüptür bulguları yoktu. Buolguların ilk yaklaşımlarında ise, %23,4'ü (26) sadeceizlenirken (bekle-gör), %55'ine (n=61) medikal tedavi,%21,6'sına (n=24) cerrahi tedavi uygulandı. Bekle-göryaklaşımında bulunulan olgularda başarı oranı %77, tekdoz MTX tedavisinin başarı oranı %64 bulundu.Methotrexate tedavisi alan 2 olguda 2.doz MTX ile başarıelde edilemeyince cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi tedaviuygulanan 52 olgudan %75'ine (n=39) salpenjektomi,%19,2'sine (n=10) salpingostomi, %2'sine (n=1)salpingotomi ve %3,8'ine (n=2) overyal wedge rezeksiyonyapıldı.Sonuç: Rüptür bulguları olmayan, genel durumu stabilhastalarda methotrexate ve bekle-gör tedavisi ilk seçenekolarak önerilebilir. Cerrahi tedavi genellikle genel durumve fertilite durumu düşünülerek tercih edilmeli vetedavide organ koruyucu cerrahi ön planda tutulmalıdır.
İnfertil Kadınlarda Klomifen Sitrat ve Rfsh ile Ovülasyon İndüksiyonu Sonrası İntrauterin İnseminasyon Sonuçlarının Karşılaştırılması
(2016) Yıldız, Muhammet; Çim, Numan; Yildizhan, Recep; Elçi, Erkan
Amaç: İntrauterin inseminasyon (IUI) yapılan hastalarda ovülasyon indüksiyonu amacıyla kullanılan rFSH ile klomifen sitrat'ın gebelik oranlarına etkisinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: IUI yapılan 102 siklus retrospektif olarak değerlendirildi. Ovülasyon indüksiyonu amacıyla komifen sitrat ve rFSH kullanılan iki gruptaki kadınların demografik özellikleri, tanıları ve tedavi sonuçları karşılaştırıldı. Bulgular: Her iki grupta benzer gebelik oranları tespit edildi. Klomifen sitrat grubunda periovulatuar endometrium 7 mm'den daha inceydi. İki grupta da, periovulatuar endometrium kalınlığı ile gebelik oranları ilişkisi benzerdi. Sonuç: Klomifen sitrat veya rFSH kullanımıyla birlikte IUI uygulanan kadınlarda gebelik oranları benzerdir. Preovülatuar endometrium kalınlığının 7 mm'den ince olan kadınlarda gebelik oranları değişmemektedir
Serum ADMA, CRP, Hcy, PAI-1, VEGF and AGF (ANGPTL6) Levels in Obese and Nonobese Women With Polycystic Ovary Syndrome
(2013) Elçi, Erkan; Yıldızhan, Recep
Amaç: PKOS, multisistemik reprodüktif-metabolik bir sendrom olmasından dolayı obez PKOS, non-obez PKOS ve normal olan hasta serumlarında; asimetrik di metil arjinin (ADMA), C-reaktif protein (CRP), homosistein (Hcy), plazminojen aktivatör inhibitörü?1 (PAI?1), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), anjiyopoietin ilgili büyüme faktörü (AGF:ANGPTL6) düzeyleri yanında klinik, biyokimyasal, hormonal, metabolik parametrelerin düzeyleri karşılaştırılarak hastalık etyolojisinde rollerinin olup olmadığını araştırmaktır. Böylece ilerde yapılacak ADMA, CRP, Hcy, PAI?1 ve VEGF seviyelerinin düşürmeye yönelik başka çalışmalarla bu tür hastaların tedavisi ve takibinde sağlanacak faydalar için bir ön çalışma sağlamaktır. Materyal-Metod: Yüzüncü Yıl Üniersitesi Kadın Hastalıkarı ve Doğum Polikliniğinde ?2006 Androgen Excess Society Rehberi ( AES ) Kriterleri?ne göre PKOS tanısı koyduğumuz 30 obez (BMI >30kg/m2) olan PKOS?lu hastalar, 30 non-obez (BMI < 30 kg/m2) PKOS?lu hastalar ve sağlıklı 30 kadın çalışmaya dahil edildi. Araştırma formları oluşturulup hasta ve kontrol grubu hakkında gerekli bilgiler kaydedildikten sonra hasta ve kontrol grubundan menstürel siklusun 3.-8. günleri arasında hemogram, biyokimya, lipid profili (HDL, LDL, VLDL, TG), tiroid fonksiyon testleri (sT4, TSH), hormonal parametreler (LH, FSH, E2, PRL, tT, SHBG, DHEA, DHEAS, Androstenedion), insülin, asimetrik di metil arjinin (ADMA), C-reaktif protein (CRP), homosistein (Hcy), plazminojen aktivatör inhibitörü-1 (PAI-1), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), anjiyopoietin ilgili büyüme faktörü (AGF: ANGPTL6) düzeylerine bakıldı. Bulgular: Her üç grup arasında yaş, gravida, parite, abortus, yaşayan çocuk sayısı, sigara ve alkol kullanımı, dismenore, menarş yaşı, htc, BUN, Na, Ca ve TSH bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmedi (p>0.05). Obez ve non-obez PKOS hastaları kontrol grubu ile kıyaslandığında, sistolik-diastolik kan basıncı, nabız, mastodini, akne, akantozis nigrikans, adet siklusu, hemoglobin, MCV, BKO, VKİ, FGS, LDL, TG, VLDL, Total kolesterol, LH, E2, PRL, İnsülin, tT, DHEAS, AS, CRP, Fibrinojen, AKŞ, AST, ALT, LDH, K, ADMA, Hcy, PAI-1, VEGF ve ANGPTL6 istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (p<0.05). Bu yüksek değerlerin tamamı obez PKOS hastalarında daha belirgin iken, yalnızca DHEAS değeri non-obez PKOS hastalrında obez PKOS hastalarına göre daha yüksek tesbit edildi. Kontrol grubunu obez ve non-obez PKOS grubları ile kıyaslandığında, kontrol grubunda FSH ve SHBG düzeyleri istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (p<0.05). Albümin ise obez PKOS ve kontrol grubunda birbirine yakın değerler elde edilirken non- obez PKOS grupta daha yüksek olarak tesbit edildi. Sonuç: Literatürde PKOS?da CRP, ADMA, Hcy, PAI-1, VEGF ve ANGPTL6 ile ilgili yapılan çalışmalar incelendiğinde; kardiyovaskuler risk olarak değerlendirilen endotelyal disfonksiyonda etkili rol oynayan CRP, Hcy, ADMA, PAI-1; PKOS? ta overyal stromada sentezi artan VEGF ve anti-obeziter etki gösteren ANGPTL6 PKOS hastalarında yüksek olduğu görülmektedir. Çalışmamızda CRP, ADMA, Hcy, PAI-1, VEGF ve ANGPTL6 düzeyleri yanında klinik, biyokimyasal, hormonal, metabolik parametrelerin düzeyleri değerlendirilmiş olup; literatür ile uyumlu olarak PKOS?lu hastalarda yüksek olarak bulunmuştur. Bu markırların obez PKOS hastalarında daha yüksek olarak tesbit edildi. Özellikle ANGPTL6?nın artışının obez PKOS hastalarda daha belirgin ve hem obez hemde non-obez hastalarda ise insülin ile güçlü pozitif kolerasyonu dikkati çekti. CRP, ADMA, Hcy, PAI?1, VEGF ve ANGPTL6 PKOS etyopatogenezindeki olası rollerini aydınlatmaya yönelik daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.