Browsing by Author "Erbaydar, Tuğrul"

Now showing 1 - 3 of 3

Domestic Violence Against Woman - Women's Experiences of Violence in Van, Enabling Conditions, and Strategies for Coping With the Violence and Consequences of Violence on Women's Health.
(2007) Okutan, Nur; Erbaydar, Tuğrul
Bu çalışma şiddet deneyimi olan kadınların, şiddetin nedenlerini algılayış biçimlerini, şiddetle başetme stratejilerini, şiddete eşlik eden kişisel, ailesel ve çevresel koşulları, şiddetin kadın sağlığına etkilerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırma niteliksel yaklaşımla gerçekleştirilmiş; eşlerinden şiddet gören 15 kadınla derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Kadına yönelik bütün şiddet türleri bir arada bulunmakta, duygusal şiddet kadınları en az fiziksel şiddet kadar olumsuz etkilemektedir. Kadınlar şiddetin nedenlerini ekonomik sorunlara, erkeğin iş yaşamındaki stresine, ruhsal sorunlarına, çocuklukta maruz kaldığı ve tanık olduğu şiddete, erkeğin ailesindeki bireylerin etkisine ve kendine güvensizliğine bağlamaktadırlar. Kadınların eşlerine karşı gelmesi (cevap verme, soru sorma, hayır deme) veya eleştirmesi erkeklerin kadınlara gösterdikleri şiddet gerekçeleridir. Kadınların şiddet karşısındaki en sık tepkileri sessiz kalmaktır. Bazıları sabretmeleri gerektiğine inanmaktadırlar. Şiddetle başetmeyi en çok zorlaştıran dışsal faktör toplumun boşanmış kadına karşı tutumudur. Kadınların ataerkil toplumsal yapıyı destekleyen düşünceleri ve evlilik ve aile kurumuna yükledikleri değer şiddet ilişkisini devam ettirmelerinin başlıca içsel nedenleridir. Kadınlar şiddetin neden olduğunu ifade ettikleri baş, mide ağrısı, yaralanma, kırık, çürük, felç, istemsiz düşük gibi fiziksel sonuçlardan başka, somatik şikayetler, depresif duygular ve intihar eğilimlerini/girişimlerini aktarmışlardır. Şiddete karşı gösterdikleri edilgen tepki, zamanla öç alma ve düşmanlığa dönüşmektedir. Kadınlar istemsiz gebelikleri olduğunu, sağlık hizmetlerinden yararlanmalarının engellediğini belirtmişlerdir. Kadınların gelir getiren işi olması evdeki statülerini etkilememektedir. Şiddetle başetmede kurumsal ve sosyal destek önemlidir. Şiddet ilişkisini bitirmek kadına kendine ilişkin farkındalık kazandırmakta, kadının yaşamı değişmektedir. Kadının şiddet döngüsünü kırabilmesi için, kendi içsel engellerini, korkularını aşması, bu yönde destek alması önemlidir. Önleyici politikaların, etkin kurumsal ve hukuksal destek hizmetlerini ve sosyal dönüşümü bütünlüklü olarak ele alması gerekir. Anahtar sözcükler: Kadına yönelik şiddet, Kadın sağlığı, Şiddet, Şiddetle başetme
Üniversite Öğrencileri Güvenli Cinselliği Nasıl Algılıyor
(2005) Erbaydar, Tuğrul; Ateş, Didem; Karahan, Aktan
Bu çalışma gençlerin güvenli cinsellik stratejilerine ilişkin algılarını değerlendirmek amacıyla yapıldı. İstanbul'da bir üniversitede okuyan, sağlık meslekleri dışında 512 öðrencinin kendileri tarafından doldurulan anketler değerlendirildi. Çalışmada gençlerin kondom kullanımının AIDS'i önleyici etkinliğini yüksek düzeyde algılamadıklarını; ayrıca kondomu kullanmayı önermeyi de kolay algılamadıklarını saptadık. 1'den 5'e kadar bir puan verilmesi istendiğinde, \"Prezervatif cinsel ilişkide AIDS bulaşmasını önlemek için ne kadar etkili/ güvenilir bir yöntemdir?\" sorusuna öðrencilerin yüzde 43.2'si 3 ya da daha düşük puan verdiler; yani orta ya da düşük derecede güvenli bulduklarını belirttiler (ortalama=3.53; %95CI=3.43-3.63). \"Sizce kondom kullanımı ne kadar kolaydır?” sorusuna 3 ya da daha düşük puan verenlerin (zor bulanların) oranı yüzde 30.2 (ortalama=3.94; %95CI=3.84-4.04) ve \"Yeni bir ilişkide, kondom kullanmayı önermek de zor” bulundu.Tüm grupta, tek eşlilik kondomdan daha etkili bir yöntem olarak algılanmaktadır; ancak sürdürülebilirliğine ilişkin puanlar düşüktür. Cinsel birleşmesiz ilişki, öğrencilerin çoğunluğu tarafından, özellikle de cinsel yaşantısı olanlar tarafından sürdürülebilir bulunmamaktadır. Eğitimlerin kapsamı, güvenli cinsellik stratejilerinin etkinliği konusunda doğru bilgilenme, güvenilirliği konusunda olumlu tutum kazanma ve bir yöntemi kullanmayı önerme konusunda beceri geliştirmeye yönelik olarak genişletilmelidir.
Van’da Birinci Basamakta Çalışan Hekimlerin Göz Hastalıklarına Yaklaşımı ve Uygulamaları
(2009) Erbaydar, Tuğrul; Yıldırım, Hümeyra
Amaç: Van İlinde sağlık ocaklarında çalışan hekimlerin birinci basamakta göz hastalıklarına yaklaşımlarını ve göz hastalıkları ile ilgili uygulamalarını saptamak amaçlanmıştır. Yöntem: Van merkezi ve 10 ilçesindeki 41 sağlık ocağında 66 hekime ulaşılmıştır. Veriler hekimlerin kendilerinin doldurduğu 23 soruluk bir anket formu ile toplanmıştır. Verilerin frekans dağılımları incelenmiş ve iki değişkenli karşılaştırmalar yapılmış, istatistiksel anlamlılık ki-kare testi ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Hekimlerin çalıştıkları kurumda cep feneri %57,6, topikal antibiyotik %47,0, oftalmoskop %31,8, Snellen görme eşeli %10,6 oranında bulunmaktadır. Birinci basamakta uygulanabilecek göz hastalıkları tanı ve tedavi yöntemlerini ve koruma uygulamalarını bilme ve uygulama oranları çok düşük oranlarda bulunmuştur. Göz sağlığı ile ilgili başvurular arasında çocuk yaş grubunun önemli oranlarda olduğu, ancak şikayeti olanlar dışında göz hastalıklarına yönelik erken tanı amaçlı tarama testlerinin çok düşük oranlarda uygulandığı saptanmıştır. Hekimlerin mezuniyet sonrası bu alanla ilgili hiçbir eğitim almadıkları ve bilgi kaynağı olarak en sık genel tıp kitaplarına başvurdukları (%83,3), alana özgü kaynakların %10,6, ilaç tanıtım materyallerinin ise %18,2 oranında bilgi kaynağı olarak kullanıldığı saptanmıştır. Tartışma: Koruyucu ve tedavi edici göz sağlığı hizmetlerinin birinci basamak sağlık hizmetlerine entegre edilmesi toplumun geniş kesimlerine bu hizmetlerin ulaştırılması ve ikinci basamak kuruluşlarının yükünün hafifletilmesi açısından önem taşımaktadır. Bunun için, hekimlerin mezuniyet öncesi eğitimlerinin birinci basamak hizmet gereksinimlerine uygun olarak gözden geçirilmesi, mezuniyet sonrası eğitimlerle bilgi ve becerilerinin artırılması ve yararlanacakları bilgi kaynaklarının sağlanması gereklidir.