Browsing by Author "Erden, Metin"

Now showing 1 - 5 of 5

Decreased Neck Muscle Strength in Patients With the Loss of Cervical Lordosis
(Elsevier Sci Ltd, 2016) Alpayci, Mahmut; Senkoy, Emre; Delen, Veysel; Sah, Volkan; Yazmalar, Levent; Erden, Metin; Kaplan, Seyhmus
Background: The loss of cervical lordosis is associated with some negative clinical outcomes. No previous study has examined cervical muscle strength, specifically in patients with the loss of cervical lordosis. This study aims to investigate whether there is weakness of the cervical muscles or an imbalance between cervical flexor and extensor muscle strength in patients with the loss of cervical lordosis compared with healthy controls matched by age, gender, body mass index (BMI), and employment status. Methods: Thirty-two patients with the loss of cervical lordosis (23 F, 9 M) and 31 healthy volunteers (23 F, 8 M) were included in the study. Maximal isometric neck extension and flexion strength, and the strength ratio between extension and flexion were used as evaluation parameters. All measurements were conducted by a blinded assessor using a digital force gauge. The participants were positioned on a chair in a neutral cervical position and without the trunk inclined during measurements. Findings: Maximal isometric neck extension and flexion strength values were significantly lower in the patients versus healthy controls (P<0.001 and P = 0.040, respectively). The mean (SD) values of the extension/flexion ratio were 1.21 (0.34) in the patients and 1.46 +/- 0.33 in the controls (P = 0.004). Interpretation: According to our results, patients with the loss of cervical lordosis have reduced neck muscle strength, especially in the extensors. These findings may be beneficial for optimizing cervical exercise prescriptions. (C) 2016 Elsevier Ltd. All rights reserved.
The Frequency and Effect of Fibromyalgia in Patients With Behcet's Disease
(Baycinar Medical Publ-baycinar Tibbi Yayincilik, 2017) Toprak, Murat; Erden, Metin; Alpayci, Mahmut; Ediz, Levent; Yazmalar, Levent; Hiz, Ozcan; Tekeoglu, Ibrahim
Objectives: This study aims to investigate the scores of depression, anxiety, sleep and quality of life (QoL), to identify the prevalence of fibromyalgia (FM) in Behcet's disease (BD), and to evaluate whether there is a difference between BD patients with and without FM in these scores. Patients and methods: Between March 2008 and January 2009, 97 patients with BD and 95 age- and sex-matched healthy controls were included in the study. The patients with BD were divided into two groups according to the presence or absence of FM. All participants were evaluated by the Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI), and Medical Outcomes Study Short Form-36 (SF-36). Results: Compared to the controls, FM prevalence was higher (19.6% vs 3.2%) with increased BDI and BAI scores, while the subscores of SF-36 including physical function, physical role, pain, general health, social function, and emotional role decreased in BD patients (for all p<0.001). All BD patients with FM were females (n=19), while only 46% of BD patients without FM were females (n=36) (p<0.001). In BD patients with FM, compared to female BD patients without FM, the mean age (p=0.017), disease duration (p=0.028), and BDI scores (p=0.017) were significantly higher, while the PSQI scores (p=0.001) and SF-36 subscores, except general health (p=0.114), were significantly lower (for all p<0.05). Conclusion: Our study results suggest that patients with BD have an increased severity of depression and anxiety, higher frequency of FM, and worsened QoL than healthy individuals. In addition, the presence of FM seems to be related with female sex, longer disease duration, older age, depression, sleep disturbance, and poor QoL in BD patients.
The Possible Underlying Pathophysiological Mechanisms for Development of Multiple Sclerosis in Familial Mediterranean Fever
(Churchill Livingstone, 2012) Alpayci, Mahmut; Bozan, Nazim; Erdem, Seyfettin; Gunes, Muslum; Erden, Metin
Patients with familial Mediterranean fever (FMF) have a susceptibility to the development of multiple sclerosis (MS). Here, we will propose the possible underlying pathophysiological mechanisms of this predisposition. Inflammation, disruption of blood-brain barrier (BBB), mitochondrial energy deficit, demyelination, and axonal damage, which play an important role in the pathogenesis of MS, may occur during the course of FMF. Most FMF patients have homozygous mutations in the MEFV gene that codes for the protein pyrin. Also, pyrin mutations were found about 3.5 times higher in the MS patients than the healthy control group. Pyrin is implicated in the maturation and secretion of the proinflammatory cytokine IL-1 beta. IL-1 beta is a major mediator of fever and systemic inflammation, and mononuclear cells from FMF patients release higher levels of IL-1 beta. Moreover, IL-1 plays a significant role in the regulation of the T-cells, and it is considered an essential cytokine for the Th cell differentiation that implicated in the MS pathogenesis. In addition, endothelial dysfunction and vasculitis in FMF may cause BBB breakdown that is the first step in the development of MS lesions. Apart from this, damage can occur in myelin and mitochondria proteins due to high body temperature that arises during the FMF attacks. Whereas the protein damage in myelin results in demyelination, and the protein damage in mitochondria causes lack of energy. Both situations play a part in the pathogenesis of MS. Due to mitochondrial energy deficit, remyelination may not be achieved, and therefore, axonal damage increases. Thus, at the end of these pathophysiological processes. MS findings may occur in the FMF patients especially with irregular use of colchicine. (C) 2012 Elsevier Ltd. All rights reserved.
Prevalence of the Absence of Palmaris Longus Muscle Assessed by a New Examination Test (hiz-Ediz Test) in the Population Residing in the Area of Van, Turkey
(2011) Gezici, Emrullah; Ceylan, Mehmet Fethi; Ediz, Levent; Hız, Özcan; Gülcü, Elif; Erden, Metin
Amaç: Bu çalışmanın ana amacı Palmaris Longus Kası (PLK) agenezinin tespiti için yeni geliştirdiğimiz bir test tekniği ile (Hız-Ediz test), önceki testler arasındaki (Schaeffer ve Mishra ikinci testleri) arasındaki uyumluluğu göstermek idi. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya 1000 olgu alındı. Tüm olgulara Schaeffer testi, Mishra ikinci testi ve Hız-Ediz testi uygulandı. Cinsiyetler ve her iki el arasındaki farklar tespit edilmeye çalışıldı. Her üç test arasındaki tutarlılık araştırıldı. Bulgular: Hız-Ediz testinde, PLK agenezi olguların %15.1’inde tespit edildi. Üç test tarafından tespit edilen unilateral ve bilateral tendon agenezi oranları açısından testler arasında herhangi bir fark yoktu (p>0.05). Her üç testin tutarlılığı kappa test ile değerlendirildiğinde Mishra ikinci test ve Hız-Ediz test arasında tam tutarlılık tespit edildi; bununla birlikte Schaeffer ve diğer iki test arasında tam tutarlılık tespit edilmedi. Ancak, üç test arasında istatistiksel bir fark bulunmadı. Sonuç: PLK agenezi prevelansının textbook bilgileri ile uyumlu olduğunu göstermektedir. Hız-Ediz testi, Mishra ve Schaeffer ikinci testleri ile kıyaslandığında PLK agenezisini görmede ve tespit etmede kolay ve güvenilir olarak uygulanabilir. Klin Deney Ar Derg 2011; 2 (2): 254-259.
The Effect of Colchicine Treatment on the Malonyl Dialdehyde and Antioxidant Capacity in Knee Osteoarthritis Due To Calcium Pyrophosphate Deposition: a Prospective Randomized Controlled Clinical Study
(2011) Erden, Metin; Hız, Özcan
Bu çalışmada; OA hastalarında oksidan/antioksidan değişimini ortaya koymak, biryavaş etkili semptom modifiye edici ajan olarak kolşisinin OA hastalığı üzerindekietkisini hem oksidan/antioksidan sistemleri üzerindeki, hem de VAS ve WOMACgibi parametreler üzerindeki etkileri yoluyla görmek amaçlandı.Çalışmaya American Collage of Rheumatology (ACR) kriterlerine göre dizosteoartriti tanısı alan ve diz ekleminden alınan sinoviyal sıvının polarize ışıkmikroskobu ile incelemesinde CPDD kristalleri görülen 60 osteoartrit hastası alındı.Bu hastalar ile yaş ve cinsiyet gibi benzer demografik özellikleri olan 50 sağlıklı kişikontrol grubu olarak alındı. Hastaların ve kontrol grubunun total kanlarında Totalantioksidan kapasite, antioksidan enzim düzeyleri (Süperoksid dismutaz, Katalaz),redükte Glutatyon ile lipid peroksidasyonu sonucu oluşan Malondialdehid (MDA)düzeylerini tespit etmek için hemogram ve biyokimya tüpüne kan alındı. Daha sonraosteoartrit grubundaki hastalar rastgele randomizasyon yöntemi ile iki gruba ayrıldı.Birinci gruptaki hastalara kolşisin 1500 mg/gün, parasetamol 3 g/gün, ikinci gruptakihastalara ise sadece parasetamol 3 g/gün tedavisi başlandı ve hastalar 4 haftada birkontrole çağrıldı. 10 hafta sonra hastalardan tekrar kan alınarak çalışma sonlandırıldı.Kanlar çalışılacağı zamana kadar uygun ortamda saklandı. Hastalara hastalıkaktivitesi ile ilgili olarak tedavinin başında ve sonunda VAS ve WOMAC skalalarıdolduruldu.Yalnızca parasetamol verilen gruptaki hastaların yaş ortalamaları 55,4±6,2,kolşisin+parasetamol verilen gruptakilerin ise 57,6±7,1 idi. Yalnızca parasetamolverilen gruptaki hastaların 13 (%43,3)'ü erkek, 17 (%56,7)'si kadındı.Kolşisin+parasetamol verilen gruptakilerin ise 12 (%40,0)'si erkek, 18 (%60,0)'ikadındı. Yine yalnızca parasetamol verilen gruptaki hastaların 11 (%36,7)'i kellgrenevre 2, 19 (%63,3)'u kellgren evre 3 OA hastasıydı. Kolşisin+parasetamol verilengruptakilerin ise 13 (%43,3)'ü kellgren evre 2, 17 (%56,7)'si kellgren evre 3 OAhastasıydı. Kontrol grubunda ise hastaların yaş ortalamaları 56,7±6,7 idi ve 19(%38,0) kişi erkek, 31 (%62,0) kişi kadındı.OA hastalarında tam kanda bakılan MDA seviyeleri artmış, SOD, Katalaz, GSH veTAK düzeyleri kontrol grubuna göre değişmemiş olarak saptandı. OA hastalarındakolşisin verilen grupta VAShasta değerlerinde anlamlı azalma saptandı. WOMAC-xAğrı skorunda hem yalnızca parasetamol alan grupta hemde kolşisin alan gruptaanlamlı azalma varken, WOMAC-Sabah sertliği ve WOMAC-Fiziksel aktiviteskorlarında sadece kolşisin alan grupta anlamlı azalma vardı. WOMAC-Toplamskorda hem parasetamol hemde kolşisin alan grupta anlamlı azalma vardı. MDAseviyelerinde hem sadece kolşisin alan grupta, hem de kolşisin+parasetamol alangrupta tedavi sonrası anlamlı azalma, TAK seviyelerinde sadece kolşisin alan gruptatedavi sonrası anlamlı artma saptandı. SOD, Katalaz ve GSH düzeylerinde hem heriki grupta da anlamlı değişiklik saptanmadı.