Browsing by Author "Erman, Murat"

Now showing 1 - 20 of 30

Critical Period of Weed Control in Chickpea Under Non-Irrigated Conditions
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2011) Tepe, Isik; Erman, Murat; Yergin, Reyyan; Bukun, Bekir
The present study was conducted during the growing seasons of 2005, 2006, and 2007 to determine the critical period of weed control (CPWC) in chickpea (cv. Aziziye 94). In order to evaluate the beginning of CPWC, weeds were allowed to compete at weekly intervals for 1 to 8 weeks after emergence (WAE) and, at the end of CPWC, plots were kept weed-free at weekly intervals for 1 to 8 WAE by periodic hand hoeing. The beginning and the end of CPWC were based on 5% acceptable yield loss (AYL) levels, which were determined by fitting logistic and Gompertz equations to relative yield data, representing increasing duration of weed-interference and weed-free period, estimated as growing degree days (GDDs). The major weed species were Centaurea depressa Bieb. and Bromus tectorum L. for the 1st year, Salsola ruthenica Iljin., Amaranthus sp. and Heliotropium europaeum L. for the 2nd year and Amaranthus spp., Salsola ruthenica Iljin., Sisymbrium septulatum DC. and Heliotropium europaeum L. for the 3rd year. Overall weed density was 190 plants m(-2) in 2005, 215 plants m(-2) in 2006, and 191 plants m(-2) in 2007. Yield losses were 26.4% in 2005, 31.5% in 2006, and 25.0% in 2007 when the crop was not weeded. It was found that at the 5% AYL level CPWC was 2.32 WAE to harvest in the 1st year, from emergence to harvest in the 2nd year, and from 0.34 WAE to harvest in the 3rd year. The present findings suggest that the determination of CPWC is crucial in chickpea production.
Critical Period of Weed Control in Winter Lentil Under Non-Irrigated Conditions in Turkey
(Academic Journals, 2008) Erman, Murat; Tepe, Isik; Bukun, Bekir; Yergin, Reyyan; Taskesen, Mehtap
This study was conducted during the growing seasons of 1998-1999 and 2003-2004 to determine the critical period of weed control (CPWC) in winter-lentil (cv. Sazak-91). The experiments were laid out in a randomised block design with four replications. The beginning and end of CPWC were based on 5% acceptable yield loss levels which were determined by fitting logistic and Gompertz equations to relative yield data, representing increasing duration of weed-interference and weed-free period, estimated as growing degree days (GDD). The results indicated that CPWC for seed yield was between 237 and 846 GDD in the first year and between 123 and 414 GDD in the second year, while CPWC for biomass was between 216 and 820 GDD in the first year and between 212 and 374 GDD in the second year. Thus weeds should be controlled from the first week after the onset of regrowing stage of the crop in spring up to 7th week for winter-lentil to avoid losses above 5%.
Değişik Patates Çeşitlerinin Van Koşullarında Verim ve Bazı Verim Unsurlarının Belirlenmesi
(2005) Tunçtürk, Murat; Tunçtürk, Rüveyde; Erman, Murat; Eryiğit, Tamer
Bu araştırma Van'da yetiştirilebilecek yüksek verimli patates çeşitlerinin tespit edilmesi amacıyla Van-Gevaş ekolojik koşullarında 2001 ve 2002 yıllarında değişik kökenli 21 patates çeşidi kullanılarak yapılmıştır. Çalışma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, ocak başına sap sayısı, ocak başına yumru sayısı, ortalama yumru ağırlığı, dekara yumru verimi ve özgül ağırlık özellikleri incelenmiştir. Çalışma sonucunda iki yılın birleştirilmiş ortalamalarına göre en yüksek yumru verimi ve ortalama yumru ağırlığı Fabula (3373.2 kg/da - 94.1g) ve Yaylakızı (3025.2 kg/da - 82.1 g) çeşitlerinden alınmıştır. Denemeye alınan çeşitlerden Fabula, Yaylakızı, Vangogh, Liseta ve Latona çeşitleri bölgeye uyum sağlayan ve yüksek verim alman patates çeşitleri olarak belirlenmiştir.
Determination of the Adaptation Abilities of Different Chickpea (Cicer Arietinum L.) Cultivars To Siirt Ecological Conditions
(2014) Erden, Zeki; Erman, Murat
Araştırma, Siirt ekolojik koşullarında farklı nohut çeşitlerinin adaptasyon özelliklerini belirlemek amacıyla 2011 yılında Siirt ili Tillo ilçesinde yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Çalışmada 14 tescilli nohut çeşidi kullanılmıştır. Çalışmada; çıkış süresi, çiçeklenme süresi, bakla bağlama süresi, yetişme süresi, bitki boyu, yan dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkideki tane verimi, metrekaredeki bitki sayısı, tane verimi, yüz tane ağırlığı, biyolojik verim, hasat indeksi incelenmiştir. Araştırma sonucunda; 200.5 kg/da ile Işık 05 çeşidinin en yüksek tane verimine sahip olduğu tespit edilmiştir. Ancak Işık-05 çeşidi ile Canıtez-87 ve Hisar çeşitleri arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Ayrıca araştırmada kullanılan çeşitlerin yetişme süresinin 111.0–115.0 gün arasında değiştiği belirlenmiştir. Bununla beraber çeşitlere bağlı olarak bitki boyunun 38.1–52.8 cm, yan dal sayısının 2.6–4.17 adet, bitkide bakla sayısının 8.03–19.3 adet, tane veriminin 85.7–200.5 kg/da, yüz tane ağırlığının 27.9–39.6 gr, biyolojik verimin 229.0–450.5 kg/da, hasat indeksinin % 37.4–44.5 arasında değiştiği belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Nohut, Çeşit, Verim, Verim öğeleri
Determine of Agricultural and Plant Properties of Some Winter Lentil Cultivars Grown Siirt Ecological Conditions
(2006) Demirhan, Memet Hakan; Erman, Murat
Araştırma, Siirt ekolojik koşullarında kışlık olarak yetişebilecek mercimekçeşitleri ile bunların önemli tarımsal ve bitkisel özelliklerini belirlemek amacıyla2003-04 yetiştirme sezonunda Siirt ili Kurtalan ilçesi Gökdoğan köyündeyürütülmüştür. Denemede tescil edilmiş Pul 11, Yeşil 21, Sultan I, Kayı 91, Sazak91, Emre-20, Çiftçi, Meyveci 2001, Seyran 96, Malazgirt 89, Ali Dayı, YerliKırmızı, Kırmızı 51, Kafkas, Fırat 87 ve Özbek olmak üzere 16 mercimek çeşidikullanılmıştır.Araştırma sonucunda, 297.5 kg/da ile Ali Dayı çeşidinin en yüksek taneverimine sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada kullanılan çeşitlerinçiçeklenme süresinin 158.0-168.0 gün, bakla bağlama süresinin 167.3-177.0 gün veolgunlaşma süresinin 214.0-218.0 gün arasında değiştiği belirlenmiştir. Bununlaberaber çeşitlere bağlı olarak metrekaredeki bitki sayısının 188.0-197.0 adet,biyolojik verimin 593.0-768.3 kg/da, tane veriminin 152.0-297.5 kg/da, hasatindeksinin % 25.1-38.7, 1000 tane ağırlığının 26.3-65.5 gr, bitki boyunun 31.8-48.5cm, ilk bakla yüksekliğinin 10.0-16.0 cm, bitkide bakla sayısının 9.5-34.5 adet,bitkide tane sayısının 12.8-54.3 adet, bitkide tane veriminin 0.83-1.56 gr, bakladatane sayısının 1.19-1.83 adet, birincil dal sayısının 1.58-2.10 adet ve ikincil dalsayısının 2.40-5.80 adet arasında değiştiği belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Çeşit, Mercimek, Verim, Verim öğeleri
The Effect of Bacillus Sp Osu-142 Inoculation at Various Levels of Nitrogen Fertilization on Growth, Tuber Distribution and Yield of Potato (Solanum Tuberosum L.)
(Academic Journals, 2009) Ekin, Zehra; Oguz, Faruk; Erman, Murat; Ogun, Erdal
The objective of this study was to evaluate the yield response of potato to inoculation with Bacillus sp. OSU-142 at three levels of N fertilization (0, 120, and 240 kg ha(-1)) under field conditions in Ahlat District of Eastern Anatolia Region of Turkey in 2006 and 2007. Tuber inoculation with Bacillus sp. OSU-142 significantly affected yield and yield components in both years. Tuber yields and yield components were higher at all levels of nitrogen fertilizer in the inoculated plots as compared to the control. However, beneficial effect of Bacillus sp. OSU-142 on tuber yield was noted at 120 kg N ha-1, possibly indicating either more effective of inoculation in the low-N input agriculture or an interaction of Bacillus sp. OSU-142 with higher yielding seasonal conditions. In general, more response to inoculation was observed in the absence of major crop growth limitations, suggesting the complementary contribution of the Bacillus sp. OSU-142 treatment to more efficiently developing higher yielding potato.
Effect of Different Levels of Phasphorus and Molybdenum on the Yield and Yield Components of Bean (Phaseolus Vulgaris L.)
(2005) Benek, Ramazan; Erman, Murat
ÖZETFARKLI DOZLARDA UYGULANAN FOSFOR ve MOL BDEN NFASULYEDE (Phaseolus vulgaris L.) VER M ve VER M LE LG LKARAKTERLERE ETK SBENEK, RamazanYüksek Lisans Tezi, Tarla Bitkileri Anabilim DalTez Dan man : Doç. Dr. Murat ERMANEylül 2005, 33 sayfaAra t rma Van ekolojik ko ullar nda farkl dozlarda fosfor (2 ve 4 kg/da) vemolibdenin (2 ve 4 g Mo/kg tohum), fasulyede verim ve verim ile ilgili karakterlereetkisini belirlemek amac yla 2003 y l nda yap lm t r. Deneme tesadüf bloklar ndafaktöriyel deneme desenine göre dört tekrarlamal olarak yürütülmü tür. Buçal mada, bitki boyu, bitkide tane verimi, bakla say s , bitkide tane say s , bakladatane say s , yüz tane a5 rl 5 , tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, kök kurua5 rl 5 , gövde kuru a5 rl 5 , nodul say s , dal say s ve protein oranlar karakterleriincelenmi tir.Ara t rma sonuçlar na göre artan fosfor ve molibden dozlar na paralelolarak verim ve verimle ilgili karakterlere ait de5erlerde de art oldu5ubelirlenmi tir. En yüksek tane verimi 176.3 kg/da ile 4 g Mo/kg tohum + 4 kgP2O5/da uygulamas ndan, en dü ük tane verimi ise 80.7 kg/da ile kontroluygulamas ndan elde edilmi tir.Anahtar kelimeler: Fasulye, fosfor, molibden, verimi
Effect of Different Sulphur Doses on Yield and Yield Components at Field Pea (Pisum Sativum Sp. Arvense L.) Genotypes
(Medwell online, 2008) Yildirim, Buenyamin; Erman, Murat; Tuerkoezue, Didem
The present study was conducted to determine the effects of sulphur doses (5 doses), year and genotype factors on plant height, pod number, seed number, seed number per pod, biological yield, seed yield and 1000 seed weight on different field peas in experimental field of Yuzuncu Yil University during 2005-2006 years. For this aim, the data were analyzed using three-way ANOVA design (2 genotypesx2 yearsx5 sulphur dosesx3 replications). The effects of genotype factor on pod number (p<0.05), seed yield (p<0.01) and biological yield (p<0.01) were found to be significant, whereas the influence of year on plant height, pod number, seed number and biological yield were significant (p<0.01). It has been suggested in present study that: The effects of genotype by year interaction on seed number and biological yield were significant, the effect of genotype by dose interaction oil biological yield was found to be significant, the effects of dose by year interaction on seed number and biological yield were significant and the effects of genotypexyearxdose interaction oil seed number per pod, seed number and biological yield were found to be significant. As a result, it was concluded that genotype 2 in terms of pod number, seed number and biological yield was found to be more advantageous than genotype I as well as the highest seed yield and biological yield were obtained from 4th sulphur dose.
The Effect of Iron Applications of Grafted and Nongrafted Soils on the Yield and Yield Values of Chickpea (cicer Arietinum L.)
(2019) Hakverir, Emre; Erman, Murat
Bu araştırmada kuru tarım koşullarında Rhizobium aşılaması yapılmış ve yapılmamış nohut bitkisine artan dozlarda uygulamalarının etkisini belirlemek için kurulmuştur. Deneme Mersin Tarsus ilçesinin Damlama köyünde tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlı olarak yürütülmüştür. Araştırmada Hasan Bey nohut çeşidi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; bitki boyu, yan dal sayısı, ilk bakla yüksekliği, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, metrekaredeki bitki sayısı, biyolojik verim, hasat indeksi, tane verimi, bitkideki nodül sayısı, toprak üstü aksam, kök kuru ağırlığı önemli derecede artığını belirlenmiştir. Aşılı ve aşısız koşullarda demir uygulamasının baklada tane sayısı ve yüz dane ağırlığında önemli bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Aşılı veya aşısız koşullarda demir uygulamalarının kök kuru ağırlığını, toprak üstü aksamı ve nodül sayısını artırmasına rağmen nohut bitkisinde azot ve protein oranında düşme olduğu belirlenmiştir. Çalışma sonunda artan demirli gübre uygulamaları ile en fazla dekara tane verimi 10 kg/da FeSO4.7H2O uygulamasından 219.4 kg/da olarak elde edilmiştir. En az ise FeSO4.7H2O uygulanmayan (Kontrol) parselinde 117.3 kg/da olarak elde edilmiştir. Alınan sonuçlar ışığında nohutta tane verimin yüksek olmasının arzulandığı durumlarda Rhizobium aşılaması ve gübrelemenin aynı zamanda yapılması gerektiğini göstermektedir. Nohut bitkisinin tane veriminin fazla olması yüksek verim alınmasına olanak sağlayacaktır. Anahtar Kelimeler: Bakteri aşılama, Demir, Gübreleme, Nohut
Effect of Microbiological and Inorganic Fertilization on the Yield and Yield Components in Some Winter Barley (Hordeum Vulgare L.) Cultivars
(2010) Çığ, Fatih; Erman, Murat
Araştırma, Van ekolojik koşullarında mikrobiyolojik [üç azot fikseri (RC12 Bacillus sphaericus, OSU-142 Bacillus subtilis ve Azospirillum sp. FS-2001), üç fosfor çözücü bakteri (M-3 Bacillus megaterium; RC101 Bacillus megaterium ve RC10 Bacillus megaterium; ikili kombinasyon olarak azot bağlayıcı ve fosfor çözücü bakterilerin birlikte bulunduğu iki karışım, M3+OSU-142 ve RC10+Azospirillum sp. FS-2001 ve mikoriza (Glomus intraradices)] ve inorganik gübrelemenin bazı Arpa (Tokak 157/37, Bülbül 89) çeşitlerinde verim ve verim ile ilgili karakterlere etkilerinin belirlenmesi amacıyla 2008-2009 ve 2009-2010 yıllarında yürütülmüştür. Deneme, tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada, bitki boyu, başak boyu, başakta tane verimi, metrekaredeki başak sayısı, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, biyolojik verim, tane verimi, hasat indeksi, hektolitre ağırlığı, tane ve sapta azot içeriği, tane ve sapta fosfor içeriği, kök bakteri sayısı ve AMF kolonizasyon yüzdesi belirlenmiştir.Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre mikrobiyolojik gübre uygulamaları incelenen özelliklerle ilgili olarak kontrole göre önemli artışlar sağlamıştır. Çeşitler arasında istatistiksel olarak önemli farklar meydana gelmiştir. İncelenen özelliklerle ilgili olarak Tokak 157/37 çeşidi Bülbül-89 çeşidinden daha yüksek değerler vermiştir. En yüksek tane verimi 382.5 kg/da ile Tokak 157/37 çeşidinden ve inorganik gübre uygulamasından elde edilmiştir.
The Effect of Molibden and Humic Acid Doses Application on the Yield and Yield Components of Chickpea (cicer Arietinum L.) on Cultivated Dry Farming Conditions
(2019) Fidan, Salih; Erman, Murat
Bu çalışma, artan humik asit ve molibden uygulamalarının aşılı nohudun verim kriterleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2017 yılında Siirt Üniversitesi Kezer yerleşkesi deneme alanında yürütülmüştür. Çalışma tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Denemede nohuta molibdenin üç dozu (0, 3 ve 6 g kg-1 tohum) ve humik asidin üç dozu (0, 30 ve 60 kg/da) uygulanarak verim kriterleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışmada bitki boyu, yan dal sayısı, ilk bakla yüksekliği, bitkide tane verimi, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, metrekarede bitki sayısı, yüz tane ağırlığı, biyolojik verim, hasat indeksi, tane verimi, bitkide nodül sayısı, protein oranı ve azot oranı incelenmiştir. Çalışma sonucunda, molibden ve humik asit uygulamalarının; ilk bakla yüksekliği, bitkide tane verimi, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, metrekarede bitki sayısı, biyolojik verim, hasat indeksi, tane verimi ve nodül sayısı üzerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi 113.0 kg da-1 ile molibdenin 6 g kg-1 uygulamasında ve 113.2 kg da-1 ile humik asidin 60 kg da-1 uygulamasından elde edilmiştir. En düşük tane verimi ise kontrol (HA0 x Mo0) uygulamasından 84.70 kg da-1 olarak ölçülmüştür. Anahtar kelimler: Aşılama, Humik asit, Molibden, Nohut, Verim
Effect of Phosphorus Application and Rhizobium Inoculation on the Yield, Nodulation and Nutrient Uptake in Field Pea (Pisum Sativum Sp Arvense L.)
(Medwell online, 2009) Erman, Murat; Yildirim, Bunyamin; Togay, Necat; Cig, Fatih
A field experiment was conducted during 2005-06 and 2006-07 growing seasons in Van, Turkey, to determine the effects of Rhizobium inoculation and different levels of phosphorus on the yield and nutrient uptake of field pea (Pisum sativum sp. arvense L.). Phosphorus application had significant effect on the plant height, number of branches, root and shoot dry weight, number of nodule, seed and biomass yields, number of pod, crude protein rate and phosphorus content of seed in both years. There was linear increase in the root dry weight, nodule number, crude protein rate and phosphorus content of seed up to 90 kg P(2)O(5) ha(-1) application. The highest seed yield was obtained under treatment 60 kg P(2)O(5) ha(-1)+ inoculation with 2855.0 and 2828.3 kg ha(-1) in 2005-06 and 2006-07, respectively. Plant height, number of branches, shoot dry weight, number of pod, seed and biomass yields increased up to 60 kg P(2)O(5) ha(-1) and then decreased at 90 kg P(2)O(5) ha(-1). Inoculation treatment had also significant effect on the plant height, number of branches, root and shoot dry weight, number of nodules, seed and biomass yields, number of pod, crude protein rate and phosphorus content of seed in both years. The highest values regarding these parameters were obtained from inoculated plants, whereas the lowest values were obtained from the uninoculated plants.
The Effect of Sulphur Applications on Nutrient Composition, Yield and Some Yield Components of Barley (Hordeum Vulgare L.)
(Academic Journals, 2008) Togay, Yesim; Togay, Necat; Cig, Fatih; Erman, Murat; Celen, A. Esen
This study was carried out to investigate the effect of different sulphur applications on nutrient composition, yield and some yield components of barley during 2004-05 and 2005-06 winter seasons in Eastern Anatolia, Turkey. The trial was conducted in a randomized complete block design with three replications. The results indicated that grain yield, plant height, spike lenght, number of seed per spike, biological yield, harvest index, 1000-seed weight, protein ratio, P, Cu, Mn, Ca, Mg, Fe and Zn content in grain and shoot were significantly affected by the sulphur applications. The highest grain yield was obtained from 160 kg sulphur ha(-1) application as 3424 and 3411 kg ha(-1) in 2004-05 and 2005-06, respectively.
Effects of Different Row Spacing and Plant Density Applications on the Yield and Yield Components in Chickpea (Cicer arietinum L.)
(2014) Ölmez, Mustafa; Erman, Murat
Araştırma, nohutta farklı sıra aralığı ve ve bitki sıklığı uygulamalarının verim ve verim öğeleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2011 yılında Siirt ili Baykan ilçesinde yürütülmüştür. Deneme, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Çalışmada, bitki boyu, bitkide yan dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkideki tane verimi, metrekarede bitki sayısı, biyolojik verim, tane verimi, hasat indeksi ve yüz tane ağırlığı değerleri incelenmiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlara göre sıra arası ve bitki sıklığı uygulamalarının baklada tane sayısı dışında incelenen karakterlere etkisi önemli bulunmuştur. Sıra arası x Bitki sıklığı interaksiyonunun etkisi ise hasat indeksi dışında önemli bulunmamıştır. Çalışmada en yüksek tane verimi 259.7 kg/da ile 25 cm sıra arası mesafesinden ve 269.0 kg/da ile 60 tohum/m2 bitki sıklığından elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Nohut, Sıra Aralığı, Bitki Sıklığı, Tane verimi, Verim öğeleri
Effects of Rhizobium, Arbuscular Mycorrhiza and Whey Applications on Some Properties in Chickpea (Cicer Arietinum L.) Under Irrigated and Rainfed Conditions 1-Yield, Yield Components, Nodulation and Amf Colonization
(Elsevier Science Bv, 2011) Erman, Murat; Demir, Semra; Ocak, Elvan; Tufenkci, Sefik; Oguz, Faruk; Akkopru, Ahmet
The study aimed to determine the effect of whey application, the inoculation of Glomus intraradices Shench&Shimith and Mesorhizobium ciceri on root colonization, nodulation, yield and the components of yield in chickpea (Cicer arietinum L cv. Aziziye-94) under rain-fed and irrigation management. Experiments were carried out in a split plot design with four replications in 2003 and 2004. The above-mentioned factors were all applied to plants in single, double and triple combinations. The effect of irrigation was significant, with the heaviest yields being obtained under this treatment. Arbuscular mycorrhizal fungus (AMF) inoculation, alone or in combination with other treatments, was very effective under rain-fed conditions, resulting in large increases in yield, root colonization and phosphorus content of the seed and shoot. On the other hand, rhizobial inoculation increased significantly all traits examined, particularly root nodulation and the nitrogen content of seeds and shoots under irrigated conditions. Whey combined with AMF significantly increased root colonization while its combination with Rhizobium increased the number of nodules. Combinations of two or three treatments were more effective than individual applications. The greatest yield, root colonization and nodulation were obtained from the combination of all three treatments under irrigation. (C) 2011 Elsevier B.V. All rights reserved.
Farklı Ekim Zamanlarının Nohutta (Cicer Arietinum L.) Verim ve Verim ile İlgili Karakterlere Etkisi
(2004) Erman, Murat; Tüfenkcı, Sefık
Araştırma, farklı ekim zamanlarının nohutta verim ve verim ile ilgili karakterlere etkilerini belirlemek amacıyla 1998 ve 1999 yıllarında tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemelerde ILC 482 nohut çeşidi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda ekim zamanı uygulamalarının verim üzerine etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek tane verimi her iki yılda da 10 Nisan'da yapılan birinci ekim zamanından elde edilmiştir. Tane veriminde 1998 yılında 1.0 Nisan ekim zamanına göre 25 Nisan ekiminde % 14.1; 10 Mayıs ekiminde ise % 25.5 oranında bir azalma meydana gelmiştir. 1999 yılında bu azalma sırasıyla % 29 ve % 47.4 oranlarında olmuştur. Ekim zamanlarının baklada tane sayısı dışında verim ile ilgili özellikler üzerine etkisi önemli bulunmuştur. Her iki yılda da en yüksek değerler birinci ekim zamanından elde edilmiştir.
Farklı Fosfor Dozlarının Patates (Solanum Tuberosum L.)' Çeşitlerinde Yumru Kalibrasyonu ve Kalitesine Etkisi
(2005) Tunçtürk, Rüveyde; Tunçtürk, Murat; Yıldırım, Bünyamin; Erman, Murat
Bu çalışma, Van-Gevaş ekolojik koşullarında değişik fosfor dozlarının, patates çeşitlerinde yumru kalibrasyonu (Yumru iriliğine göre dağılım) ve yumru kalitesi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2001 ve 2002 yıllarında yürütülmüştür. Denemede 3 farklı patates çeşidinde (Latona, Vangogh ve Granola) 4 değişik fosfor dozu (0, 5, 10 ve 15 kg $P_2O_5$ /da) uygulanmıştır. Çalışma tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre 3 tekrarlamak olarak kurulmuştur. Fosfor dozlarının orta yumru oranı, büyük yumru oranı, nişasta oranı ve kuru madde miktarı üzerine etkisinin önemli olmadığı, küçük yumru oranı ve ocak başına yumru verimi üzerine etkisinin ise önemli olduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda iki yılın birleştirilmiş ortalamasına göre en yüksek orta yumru oranı %48.9 ile 10 $P_2O_5$ /da uygulamasından, en yüksek ocak başına yumru verimi ise 538.1 g/ocak ile 5 kg $P_2O_5$ /da uygulamasından ve en yüksek nişasta oranı %14.3 ile 15 kg P2O5/da uygulamasından elde edilmiştir. Denemeye alman patates çeşitlerinde incelenen tüm özellikler çeşitlere göre farklılık göstermiştir. İki yılın birleştirilmiş ortalamasına göre çalışmada en yüksek orta yumru oranı %52.4 ile Granola çeşidinden, en yüksek ocak başına yumru verimi ve en yüksek nişasta oranı sırasıyla 541.1 g/ocak ve %14.5 ile Vangogh patates çeşidinden elde edilmiştir.
Kışlık İki Bezelye Hattı (Pisum Sativum Ssp. Arvense L.)' Nda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi
(2006) Toğay, Yeşim; Yıldırım, Bünyamin; Erman, Murat; Toğa, Necat
Bu çalışma, Van koşullarında iki bezelye hattı için en uygun ekim sıklığının belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Deneme 2003- 2004 ve 2004-2005 yetiştirme sezonlarında iki yıl süre ile yürütülmüştür. Çalışma tesadüf bloklarında faktöriyel deneme deseni’ne göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemede 110121 ve 110121-1 nolu hatlar dört farklı (20, 40, 60 ve 80 tohum/ m2) ekim sıklığında ekilmişlerdir. Çalışmanın birinci yılında ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda hatlar açısından dal sayısı ve hasat indeksi hariç uygulamaların tüm karakterler üzerine etkisi istatistiki açıdan %1 düzeyinde önemli bulunurken, ikinci yılda bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide bakla sayısı ve birim alan tane verimi değerleri istatistiksel olarak %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Her iki yılda ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda en yüksek birim alan tane verimi sırasıyla (97.44, 94.49 ve 95.96 kg/da) olarak 110121 nolu hattan elde edilirken, en yüksek bitki boyu, ilk bakla yüksekliği ve birim alan tane verimi değerleri 80 tohum/m2 ekim sıklığından elde edilmiştir.
Kuraklık Stresi Altında Yetiştirilen Bazı Mercimek (Lens Culinaris Medik.) Çeşitlerinde Moleküler ve Fizyolojik Değişikliklerin Araştırılması
(2006) Celik, Ismail; Berber, İsmet; Türker, Musa; Oğuz, Faruk; Erez, Mehmet Emre; Battal, Peyami; Erman, Murat
-
Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer Arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri
(2005) Doğan, Yusuf; Toğay, Necat; Çığ, Fatih; Erman, Murat; Toğay, Yeşim
Van ekolojik koşullarında 2003-2004 yıllarında Er-99 ve Aziziye-94 nohut çeşitlerinin kullanıldığı çalışmada, sulama (çiçeklenme ve bakla dolumu) ve dört farklı bitki sıklığı (30, 45, 60 ve 75 tohum/m2) uygulanmıştır. Denemeler Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada: bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, ana dal sayısı, bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı, birim alan tane verimi ve hasat indeksi gibi özellikler incelenmiştir. İki yıllık sonuçlara göre; baklada tane sayısı dışında çeşitlerin, sulamanın ve bitki sıklığının nohutta verim ve verim öğelerine etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek birim alan tane verimi 2003 ve 2004 yıllarında sırasıyla 95.4 kg/da ve 92.5 kg/da ile sulama yapılan parsellerden alınırken, en düşük birim alan tane verimi 58.7 kg/da ve 52.6 kg/da ile sulama yapılmayan parsellerden alınmıştır. Van koşullarında en uygun bitki sıklığının Aziziye-94 çeşidinde m ye 60 tohum olduğu belirlenmiştir.