Browsing by Author "Eryiğit, Tamer"

Now showing 1 - 20 of 22

Bazı Yağlık Ayçiçeği (Helianthus Annuus L.) Çeşitlerinin Önemli Kalite Özelliklerinin Tespiti Üzerine Bir Araştırma
(2020) Kaya, Ali Rahmi; Eryiğit, Tamer
Bu denemede, Kahramanmaraş şartlarında yetiştirilen 10 farklı yağlık ayçiçeği (Helianthus annuus L.) çeşidinde kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma Kahramanmaraş Doğu Akdeniz Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsüne ait deneme arazisinde 2016 yılında yürütülmüştür. Denemede materyal olarak Coral, 13 TR 001, P64G46, Saray, LG 5580, Bosfora, SY Cadix, Goldsun, P 64LL 05, Tarsan 1018 yağlık ayçiçeği çeşitleri kullanılmıştır. Denemede, yağ oranı, miristik asit, palmitik asit, palmiteloik asit, heptadesenoik asit, stearik asit, oleik asit, linoleik asit, linolenik asit, araşidik asit, eikosenoik (gadoleik) asit, behenik asit ve lignoserik asit oranları, yağ stabilite değerlerinden O/L (oleik asit/linoleik asit) oranı, iyodin değeri ((%P x 1.001) + (%O x 0.899) + (%L x 1.814)), yağ kalite faktörlerinden U/S (doymamış yağ asitleri/doymuş yağ asitleri) oranı, yüz dane ağırlığı ve dane verimi incelenmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, İncelenen özellikler bakımında çeşitler arasındaki farklılıkların tümü önemli bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar, çeşitlerin yağ oranının %38.12-%43.55, oleik asit içeriğinin %46.96 - %86.38, linoleik asit içeriğinin %7.45 - %44.92, linolenik asit içeriğinin %0.205 - %0.307, dane veriminin ise 1782 kg ha-1 - 3178 kg ha-1 arasında değiştiğini göstermiştir. Yağ oranı % 43.55 ile en yüksek olan Tarsan 1018 çeşidinde stearik asit (%4.202) ve linolenik asit (%0.307) en yüksek bulunurken, U/S oranı (%8.81) ve dane verimi (1782 kg ha-1) en düşük bulunmuştur. P64G46 çeşidinde dane verimi (3178 kg ha-1), linoleik asit (% 44.92) ve İD (123.79) en yüksek bulunmuş, yine 13 TR 001 çeşidinde ise heptadesenoik asit (%0.099), oleik asit (%86.38), eikosenoik asit (%0.224), lignoserik asit (%0.340), O/L oranı (%11.71) ve U/S oranı (%11.93) en yüksek bulunmuştur.
Değişik Azot Dozları ve Sıra Üzeri Mesaelerinin Patateste (Solanum Tuberosum L.) Verim ve Kalite Üzerine Etkileri
(2004) Yıldırım, Bünyamin; Tunçtürk, Rüveyde; Eryiğit, Tamer; Tunçtürk, Murat
Bu çalışma, farklı azot dozları ve sıra üzeri mesafesi uygulamalarının patatesin verim ve verim unsurları üzerine etkilerini •incelemek amacıylal999 ve 2000 yıllarında Van'ın Erciş ilçesinde yürütülmüştür. Tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yapılan bu çalışmada azot kaynağı olarak amonyum nitrat gübresinin 4 farklı dozu (O, 5, 10 ve 15 kg/da), 3 farklı (40, 50 ve 60 cm) sıra üzeri mesafesinde uygulanmıştır. Denemede bitki boyu, ocak başına sap sayısı, ocak başına yumru sayısı, ocak başına yumru ağırlığı, ocak başına yumru verimi, dekara yumru verimi ve nişasta oranı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre sıra üzeri mesafe daraldıkça, elde edilen ocak başına yumru verimi ve sayısında bir azalma gözlenmiştir. Ancak toplam yumru veriminde önemli artışlar olmuştur. Ayrıca, artan azot dozları uygulaması sonucunda ocak başına ve dekara yumru veriminde önemli artışlar elde edilmiştir, îki yıllık ortalama değerlere göre en yüksek ocak başına yumru verimi 60 cm sıra üzeri mesafesinde (453.2 kg/ocak), 10 kg/da azot dozu (445.7 kg/ocak) uygulamasından, en yüksek dekara yumru verimi ise; 50 cm sıra üzeri mesafesinde (1449.7 kg/da), 10 kg/da azot dozu (1489.5 kg/ocak) uygulamasından elde edilmiştir.
Değişik Patates Çeşitlerinin Van Koşullarında Verim ve Bazı Verim Unsurlarının Belirlenmesi
(2005) Tunçtürk, Murat; Tunçtürk, Rüveyde; Erman, Murat; Eryiğit, Tamer
Bu araştırma Van'da yetiştirilebilecek yüksek verimli patates çeşitlerinin tespit edilmesi amacıyla Van-Gevaş ekolojik koşullarında 2001 ve 2002 yıllarında değişik kökenli 21 patates çeşidi kullanılarak yapılmıştır. Çalışma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, ocak başına sap sayısı, ocak başına yumru sayısı, ortalama yumru ağırlığı, dekara yumru verimi ve özgül ağırlık özellikleri incelenmiştir. Çalışma sonucunda iki yılın birleştirilmiş ortalamalarına göre en yüksek yumru verimi ve ortalama yumru ağırlığı Fabula (3373.2 kg/da - 94.1g) ve Yaylakızı (3025.2 kg/da - 82.1 g) çeşitlerinden alınmıştır. Denemeye alınan çeşitlerden Fabula, Yaylakızı, Vangogh, Liseta ve Latona çeşitleri bölgeye uyum sağlayan ve yüksek verim alman patates çeşitleri olarak belirlenmiştir.
Determination of Nutritive Value and Analysis of Mineral Elements for Wild Edible Stachys Lavandulifolia Vahl. Var. Lavandulifolia Growing in Eastern Anatolia
(2019) Eryiğit, Tamer; Tunçtürk, Rüveyde; Tunçtürk, Murat; Karik, Ünal
The genus Stachys (Lamiaceae) is represented by about 300 species found in the world. Turkey is one of the richestcountries in Stachys diversity being represented by 83 species with a level of 48% endemism. In this study, Stachyslavandulifolia Vahl. was collected from Alacabük mountain of Tatvan in Eastern Anatolia. S. lavandulifolia Vahl. subsp.lavandulifolia, known as “dağ çayı, tüylü çay”, is widely consumed in Anatolia as herbal tea. Stachys species belong toone of the oldest medicinal plants that are used both for pharmaceutical purposes and in folk medicine; It is used for thetreatment of gastrointestinal and respiratory disorders, and is known as an appetizer, carminative, stimulant, digestive,diuretic, and throat pain reliever. Wild plants gathered from nature are cheaper food and important for human health.Thus, in the present study, nutritional value and mineral composition of used parts of selected S. lavandulifolia Vahl. var.lavandulifolia was investigated.In laboratory analysis, total ash, % N, crude protein, crude fiber and pH were examined as nutritional value. Usefulminerals (Ca, Cu, Fe, K, Mg, Mn, Na, P, S and Zn) and some heavy metals (Cd, Co, Cr and Pb) that are hazardouselements for livings were also determined. The total ash, total nitrogen and crude protein, pH and crude fiber content ofthe plants were identified as 7.00%, 1.31%, 8.03%, 6.53% and 38.40%, and respectively. Mineral analysis showed thatthe wild plants samples contained considerably high amounts of potassium (17.46g/kg), phosphorus (4.70g/kg), calcium(17.25g/kg), magnesium (2.47g/kg), iron (241.37mg/kg), manganese (22.95mg/kg) and zinc (18.56mg/kg). This workcontributed to the nutritional properties of some wild plants, and the results may be useful for the evaluation of dietaryinformation.
Determination of Yield and Quality Values of Some Soybean Varieties in Main and Second Product Conditions Under Batman Conditions
(2019) Ekinci, Mehmet Taha; Eryiğit, Tamer
Bu çalışmada, tescillenmiş 15 çeşit soya fasulyesi birinci ve ikinci ürün olarak Batman koşullarında ekilmiş olup verim ve kalite değerleri üzerinde durulmuştur. Deneme 2017 yılında Dövecik köyü Batman/Kozluk köyünde, sulu arazi koşullarında birinci ve ikinci ürün olarak tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Tohumlara bakteri aşılaması yapılarak havalı mibzerle ekimi yapılmış olup parseller arası izolasyon mesafesine dikkat edilmiştir. Her parsel dört sıra halinde ekilmiş olup karıkla sulama, sistemi kullanılmıştır. Gerekli olan seyreltme mesafesi sıra üzerinde 3-5 cm arasında sağlanmıştır. Parsellerden numune alımında (protein ve yağ analizi için) parselin dörtlü sıralarından dıştaki iki sıra göz ardı edilerek ortadaki iki sıradan rast gele beş bitki seçilmiştir. Bitkilerden boy, dal, bakla sayısı ve ilk bakla yükseklikleri alınırken her parselden daha önce belirtilen kurala göre on bitki üzerinden örnek alınmıştır. Alınan örneklerde bakla sayısında ikinci üründe bazı soya çeşitlerinde artış gözlenmiştir. Bu kural dekara verim değerinin belirlemek için de parselin ortasındaki iki sıra ele alınarak her parselden on bitki alınmış olup, alınan bitkiler ellen hasat edilmiştir.
Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Kişniş (Coriandrum Sativum Var. Microcarpum Dc.) için Uygun Ekim Zamanı ve Ekim Normunun Belirlenmesi
(2021) Tekin, Fethullah; Eryiğit, Tamer; Tunçtürk, Murat
Bu çalışmada, Diyarbakır ekolojik koşullarında kişniş için uygun ekim zamanı ve ekimnormunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Coriandrum sativum microcarpum eko tipinden olanDenizli ekotipi materyal olarak kullanıldığı çalışma, tesadüf bloklarında bölünmüş parsellerdeneme deseninde dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemede 4 ekim zamanı ve 4 ekimnormu (1, 2, 3 ve 4 kg da-1) denenmiştir. Gözlem olarak tohum verimi, bitki boyu, toplam dalsayısı, biyolojik verim, bin dane ağırlığı ve hasat indeksi gözlemleri alınmıştır. Çalışma sonucundaelde edilen bulgulara göre farklı ekim zamanı uygulamaları sonucu oluşan tohum verimi 140.66 -171.47 kg da-1, bitki boyu 66.37 - 70.60 cm, bitkideki toplam dal sayısı 44.38 - 62.76 adet bitki-1,biyolojik verim 380.65 - 463.93 kg da-1, 1000 dane ağırlığı 5.66 - 6.01 g ve hasat indeksi ise %37.28- 38.56 arasında değişmiştir. Farklı ekim normu uygulamaları ile oluşan tohum verimi 149.01 -156.67 kg da-1, bitki boyu 67.47 - 69.45 cm, bitkideki toplam dal sayısı 49.68 - 56. 33 adet, biyolojikverim 413.90 - 434.18 kg da-1, 1000 dane ağırlığı 5.76 - 5.95 g ve hasat indeksi %36.96 - 38.92arasında değişmiştir. Sonuç olarak Diyarbakır ekolojik koşullarında kişniş için en uygun ekimzamanı sonbahar veya kışlık ekim (18 Ekim - 24 Aralık) ve en uygun ekim normunun ise 3 kg da-1olduğu tespit edilmiştir.
The Effect Different Humic Acid Dozes on the Yield and Quality Features of Cotton (gossypium Hirsutum L.) Varieties Under Di̇yarbakir Ecological Conditions
(2022) Çelebi, Mehmet Akif; Eryiğit, Tamer
Bu çalışmada hümik asidin Pamuk (Gossypium hirsutum L.) çeşitlerinin verim ve kalite unsurları üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada üç pamuk çeşidi ( ST-468, DP-499 ve LİMA) ve dört farklı hümik asit dozu kullanılmıştır. Deneme, Diyarbakır ili Bismil ilçesi Şahintepe köyünde çiftçi arazisinde, Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada; bitkisel özellikler, verim, verim unsurları ve lif teknolojik özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre çalışmada kullanılan hümik asit dozlarının pamuk çeşitlerinde; odun dalı sayısı, meyve dalı sayısı, kütlü pamuk verimi ve lif pamuk verimi üzerine etkisi çok önemli (P<0.01) ve bitki başına boğum sayısı, lif oranı ile lif uzunluğu üzerine etkileri ise önemli (P<0.05) bulunmuştur. Kütlü pamuk verimi en yüksek Lima çeşidinden 285.03 (kg da-1) ile HA3 kg da-1 humik asit dozu uygulamasından, en düşük ise DP-499 çeşidinden 249.72 kg da-1 ile HA1 ve HA4 hümik asit dozu uygulamalarından elde edilmiştir. Diyarbakır Bismil ekolojik şartlarında en yüksek kütlü pamuk verimi için Lima çeşidine HA3(443.1) kg da-1 humik asit dozu önerilmektedir.
The Effect of Different Humic Acid Doses on the Yield and Yield Components of Peanut (arachis Hypogaea) Varieties Under Şırnak Si̇lopi̇ Ecological Conditions
(2025) Çetinkaya, Ahmet; Eryiğit, Tamer
Bu tez çalışmasında, Şırnak ili Silopi ilçesinin ekolojik koşullarında, 2023 yılı yetiştirme döneminde farklı humik asit dozlarının yerfıstığı (Arachis hypogaea) çeşitlerinin verim ve kalite unsurları üzerindeki etkileri incelenmiştir. Araştırma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak bir çiftçi arazisinde yürütülmüştür. Denemede sekiz yerfıstığı çeşidi (Sultan, Masal, Peggy, Arıoğlu-2003, Florispan, Ayşehanım, Nc7 ve Osmaniye-2005) ve dört farklı humik asit dozu (0 kg da⁻¹, 10 kg da⁻¹, 20 kg da⁻¹ ve 30 kg da⁻¹) kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlar, humik asit dozlarının çiçeklenme gün sayısı, bitki boyu, kapsül sayısı, meyve verimi, tane verimi ve ham protein oranı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkiler oluşturduğunu göstermiştir. Humik asit dozlarına göre çiçeklenme süresi 32.25 - 36.5 gün, fizyolojik olgunlaşma süresi 148 - 154 gün, ginofor oluşumu 50.00 - 54.75 gün olarak belirlenmiştir. Bitki boyu, dozlara bağlı olarak 32.58 - 48.05 cm arasında değişmiş, kapsül sayısı ise 24.79 - 34.43 adet arasında ölçülmüştür. İç oranı %72.69 - 80.64, ham yağ oranı %34.71 - 42.69 ve ham protein oranı ise %23.91 - 26.65 arasın da tespit edilmiştir. Çeşitler arasında önemli farklılıklar gözlenmiş ve çiçeklenme gün sayısı, fizyolojik olgunlaşma süresi, ginofor oluşumu, bitki boyu, kapsül sayısı, meyve ve tane verimi ile iç oranı gibi özellikler bakımından çeşitlerin performansı anlamlı bulunmuştur. En yüksek ortalama tane verimi 593.27 kg da⁻¹ ile NC7 ve 569.28 kg da⁻¹ Osmaniye-2005 çeşitlerinden elde edilirken, en düşük ortalama tane verimi ise 187.56 kg da⁻¹ ile Florispan çeşidinden kaydedilmiştir. Çeşit × humik asit dozları interaksiyonlarının da bitki boyu, kapsül sayısı, meyve verimi, tane verimi ve ham protein oranı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkiler oluşturduğu tespit edilmiştir. Bu bulgular doğrultusunda, Şırnak ili Silopi ekolojik koşullarında en yüksek tane veriminin 663.3 kg da-1 ile Osmaniye-2005 çeşidinden 30 kg da⁻¹ humik asit dozu uygulamasından, en düşük tane veriminin ise 164.2 kg da-1 ile Florispan çeşidinden kontrol uygulamasından alındığı tespit edilmiştir. Çalışma sonuçları, incelenen özellikler arasında özellikle tane verimi, yağ oranı ve protein oranı açısından Şırnak ili Silopi ekolojik koşullarında, Osmaniye-2005 çeşidinin 30 kg da⁻¹ humik asit gübre dozu ile birlikte kullanımının yüksek performans sağladığını göstermiş ve bu bulgunun gelecekteki çalışmalarla doğrulanması koşuluyla önerilebileceği değerlendirilmiştir.
The Effect of Different Humic Acid Doses on the Yield and Yield Components of Safflower (carthamus Tinctorius L.) Varieties Under Van Ecological Conditions
(2020) Özaydın, Nazım; Eryiğit, Tamer
Bu tez çalışmasında, Van ekolojik koşullarında 2019 yılı yetiştirme döneminde farklı hümik asit dozlarının aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşitlerinin verim ve verim unsurları üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi uygulama arazisinde, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada 3 farklı aspir çeşidi (Dinçer, Balcı ve Göktürk) ve dört farklı hümik asit dozu [kontrol (0g), 92.3g, 184.6g ve 276.9g] kullanılmıştır. Araştırmada bitki boyu, ana sap kalınlığı, ana dal sayısı, ikincil dal sayısı, tabla sayısı, hasat indeksi, tohum verimi ve ham yağ verimi üzerinde hümik asit dozlarının etkisi çok önemli, ham yağ oranın üzerinde hümik asit dozları etkisi önemli bulunmuştur. Çeşit farklılıklarının etkisi ham yağ verimi ve ham yağ oranı üzerinde çok önemli, ana dal sayısı, tabla çapı, tohum verimi ve hasat indeksinde önemli bulunmuştur. Çeşit × hümik asit interaksiyonu ise bitki boyu, ikincil dal sayısı, tabla çapı ve hasat indeksinde önemli bulunmuştur. Araştırma sonucunda ortalama bitki boyu 48.71-62.26 cm, ana sap kalınlığı 3.42-6.00 mm, ana dal sayısı 3.20-5.82 adet/bitki, sekonder (ikincil) dal sayısı 2.82-4.85 adet/bitki, ilk dal yüksekliği 31.30-35.52 cm, tabla sayısı 6.35-10.45 adet/bitki, tabla çapı 17.99-20.44 cm, bin tane ağırlığı 34.8-39.3 g, hasat indeksi % 25.23-32.57, tohum verimi 84.21-119.00 kg/da, ham yağ oranı % 28.07-33.23 ve ham yağ verimi % 24.15-39.56 arasında tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Aspir, Hümik asit, Verim unsurları
The Effect of Different Nitrogen Doses on Yield and Yield Components of Safflower (carthamus Tinctorius L.) Cultivars in Ağrı Doğubayazıt Climate Conditions
(2020) Özer, Ela; Eryiğit, Tamer
Bu çalışmada 2019 bitki yetiştirme sezonunda Ağrı Doğubayazıt iklim koşullarında Aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşitlerine değişik dozlarda uygulanan azotun verim ve verim öğeleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme faktörü olarak üç aspir çeşidi (Dinçer, Balcı ve Ayaz) ve dört farklı azot dozunun (0, 10, 15, 20 kg/da) kullanıldığı çalışma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre kurulup ve yürütülmüştür. Çeşitlerin ana parsellere ve gübre dozlarına alt parsellere yerleştirildiği çalışmada; bitki boyu, ana dal sayısı, ikincil dal sayısı, ana sap kalınlığı, tabla sayısı, tabla çapı, tablada tane sayısı, bin tane ağırlığı, tohum verimi, yağ oranı, ham yağ verimi ve ham protein oranı gibi özellikler incelenmiştir. İncelenen özelliklerde; azot miktarı bitki boyu, ana sap kalınlığı, ana dal sayısı, ilk dal yüksekliği, bin tane ağırlığı hariç incelenen diğer özellikler olan ikincil dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, ham yağ oranı, ham protein oranı, tohum verimi ve ham yağ verimine etkisi önemli bulunmuştur. Azot dozu artışına bağlı olarak bitki boyu, ana sap kalınlığı, ana dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, bin tane ağırlığı, ham protein oranı, tohum verimi ve ham yağ verimi değerlerinde azotun dekara 15 kg olduğu uygulamaya kadar düzenli artış görülmüştür. Azot dozlarındaki artışlar genel olarak tabla çapını, tohum verimi ve ham yağ verimi dekara 15 kg azot dozu uygulamasına kadar artırmış olup azot dozunun 20 kg/da'a çıkarıldığı uygulamada azalma eğilimi göstermiştir. Azot dozunun 0 kg/da'dan 20 kg/da'a çıkarılması ana dal sayısı, tabla çapı, ilk dal yüksekliği, ham yağ oranında önemsiz, bitki başına tabla sayısı değerlerinde önemli artışlar meydana getirmiştir. Tohum verimi, ilk dal yüksekliği ve tabla çapı değerlerinde dekara 15 kg azot dozuna kadar artmış, 20 kg azot dozunda önemli azalma saptanmıştır. Anahtar kelimeler: Aspir (Carthamus tinctorius L.) verim, azot dozu
The Effect of Different Nitrogen Doses on Yield and Yield Components of Second Crop Sesame (sesamum Indicum L.) Varieties Under Diyarbakir Conditions
(2021) Salık, Cemal; Eryiğit, Tamer
Diyarbakır ikinci ürün koşullarında 2019 yılında kurulan denemede, farklı iki susam (Sesamum indicum L.) çeşidine (Arslanbey ve Boydak) uygulanan farklı azot dozlarının verim ve verim öğeleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme, her parselde 4 sıra olacak şekilde tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü kurulmuştur. Denemede, çeşitler ana parsellere, azot dozları (0 kg da-1, 5 kg da-1, 10 kg da-1 ve 15 kg da-1) ise alt parsellere yerleştirilmiştir. Çalışmada; bitki boyu, ilk dal yüksekliği, bitki başına yan dal sayısı, bitki başına kapsül sayısı, kapsülde tane sayısı, kapsül uzunluğu, bin tane ağırlığı, tohum verimi, ham yağ oranı ve ham yağ verimi gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma neticesinde bitki boyu, ilk dal yüksekliği, bitki başına yan dal sayısı, kapsül uzunluğu, kapsülde tane sayısı ve bin tane ağırlığı bakımından çeşitler arasında istatistiksel olarak önemli farklar bulunmuştur. Farklı azot dozları arasında, tohum verimi ve ham yağ verimi üzerine etkileri açısından istatistiksel olarak önemli farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada incelenen özelliklerde saptanan en yüksek değerler; bitki boyu: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (164.33cm), ilk dal yüksekliği: Boydak çeşidi ve N2 dozundan (40.47cm), yan dal sayısı: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (7.13 adet/bitki), kapsül sayısı: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (226.47 adet), kapsül uzunluğu: Arslanbey çeşidi ve N3 dozundan (3.78cm), kapsülde tane sayısı: Arslanbey çeşidi ve N3 dozundan (76.53 adet/kapsül), bin tane ağırlığı: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (3.65g), tohum verimi Boydak çeşidi ve N3 dozundan (245.89 kg da-1), ham yağ oranı: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (%41.56) ve ham yağ verimi: Boydak çeşidi ve N3 dozundan (101.94 kg da-1) elde edildiği saptanmıştır.
The Effect of Different Sowing Dates and Nitrogen Doses on Yield and Some Quality Traits of [camelina Sativa (l.) Crantz] in Van Climatic Conditions
(2025) Ürey, Erol; Eryiğit, Tamer
Bu çalışma, farklı ekim tarihlerinin ve azot uygulama seviyelerinin ketencik bitkisinde verim ve bazı kalite özellikleri üzerindeki etkilerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Deneme, Van'ın Gevaş ilçesi çiftçi arazisinde tesadüf blokları düzleminde bölünmüş parseller deneme düzenine göre üç tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Araştırma kapsamında, üç ekim ekim zamanı (20 Nisan, 5 Mayıs ve 20 Mayıs) ana parselleri oluştururken, dört farklı azot dozları (0, 5, 10 ve 15 kg/da) ise alt parseller olarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda yapılan istatistik analizleri sonucunda elde edilen bulgular, ekim zamanı ve azot dozlarının söz konusu özellikler üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkiler yarattığını ortaya koymuştur. Araştırma sonuçlarına göre, bitki boyu 53.37-78.36 cm, bitkide dal sayısı 12.21-21.28 adet/bitki, bitki başına kapsül sayısı 167.00-331.70 adet/bitki, kapsülde tane sayısı 9.81-16.31 adet, bitki başına kapsül ağırlığı 1.60-2.91 g/bitki, bitki başına tane verimi 1.02-1.74 g/bitki, bin tane ağırlığı 0.894-0.912 g, tane verimi 153.71-257.57 kg/da ve ham yağ oranı ise %17.23-24.64 aralığında saptanmıştır. Ekim zamanı × azot dozları etkileşiminin kapsülde tane sayısı, bitki başına kapsül ağırlığı ile bitki başına tane verimi ve tane verimi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkiler oluşturduğu tespit edilmiştir. Bu bulgular doğrultusunda, Van ili Gevaş ilçesi ekolojik koşullarında en yüksek tane verimi 257.57 kg/da olarak birinci ekim zamanı (20 Nisan) x üçüncü azotlu gübre dozu (10 kg/da) uygulamasından saptanırken, en düşük tane verimi ise 153.71 kg/da olarak üçüncü ekim zamanının (20 Mayıs) kontrol uygulamasından alınmıştır. Çalışma sonuçları, incelenen özellikler arasında özellikle tane verimi ve yağ oranı açısından Van ili Gevaş ekolojik koşullarında, 20 Nisan ekim zamanının 10 kg/da azotlu gübre dozu ile birlikte kullanımının yüksek performans sağladığını göstermiş ve bu bulguların gelecekteki çalışmalarla doğrulanması koşuluyla önerilebileceği değerlendirilmiştir.
The Effects of Different Gibberellic Acid Concentrations and Application Periods on Germination Parameters of Stevia Plant (stevia Rebaudiana Bert.)
(2019) Önal, Aysel Arıcan; Eryiğit, Tamer
Bu çalışmada, farklı gibberellik asit konsantrasyonlarının Stevia rebaudiana Bertoni (Şeker Otu) bitkisinin çimlenme parametreleri üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Deneme, 2019 yılında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri bölüm laboratuvarının çimlenme kabinlerinde tesadüf parselleri deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Dört farklı gibberellik asit konsantrasyonu (50, 100, 150, 200 ppm) 6, 12 ve 18 saatlik sürelerle Stevia bitkisine uygulanmış, 7. ve 14. günde incelenen parametrelere ait veriler Costat v 6.3 varyans analizi ve LSD çoklu karşılaştırma testi ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda 200 ppm konsantrasyonda gibberellik asit uygulamasının Stevia tohumunun tüm çimlenme parametrelerini olumsuz etkilediği, 50-150 ppm'lik konsantrasyon gruplarında ise kontrol grubuna göre anlamlı fark olmadığı tespit edilmiştir. Ortalama çimlenme süresi, günlük çimlenme hızı değerlerinde 6 saatlik GA3 uygulaması 12 ve 18 saate göre daha iyi sonuçlar saptanmışken, çimlenme yüzdesi, çimlenme enerjisi, ortalama günlük çimlenme, çimlenme değeri ve fide sürme gücünde 6-12-18 saatlik gibberellik asit uygulamaları arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Kontrol grubu ile kıyaslandığında uygulanan gibberellik asit konsantrasyonları ve uygulama süreleri kullandığımız Stevia bitkisinin çimlenme parametreleri üzerinde olumlu sonuç vermemiştir. Gibberellik asidin Stevia bitkisi üzerindeki etkisini araştıracak, daha düşük konsantrasyonların (0-50 ppm arası) ve daha uzun uygulama sürelerinin de incelendiği çalışmalar ile farklı sonuçlar elde edilebilir. Bu bağlamda daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır.
Effects of Different Humic Acid Doses on Yield and Quality Properties of Corn (Zea Mays L.) in Iraq-Sulaymaniyah Conditions
(2023) Husamalddin, Aso; Eryiğit, Tamer
The research was carried out in the ecological conditions of the Ranya region of Sulaymaniyah province, Iraq in the summer growing season of 2020. The goal of the study was to investigate the impact of humic acid on the growth and yield of corn. The trial included two commercial cultivars (DKC6050 and DKC6664) and soil application of four rates of humic acid (HA1: 0 kg/ha, HA2: 60 kg/ha, HA3: 120 kg/ha and HA4: 180 kg/ha). The experiment was conducted according to the split-plot experimental design in randomized blocks. In the study, a trial pattern was designed so that varieties were placed in the main plots, and doses of humic acid were placed in the subplots for a more precise investigation of their effects on the cultivars. In the experiment, the characteristics of growth, yield, and yield components were examined. According to the results, it was determined that applying humic acid positively affected all vegetative and yield parameters except for the germination time, cob diameter, protein ratio, and oil ratio. As the result of the interaction between the cultivars and the humic acid doses, significant results were obtained for seed yield, 100 seeds weight, yield per plant, cob diameter, harvest index, leaf area index, stem diameter, and silk appearance time. The highest grain yield was obtained from the DKC6050 variety (9844.8 kg/ha). Responses of cultivars to humic acid were the same and therefore no appreciable differences were observed between cultivars for comparison. However, it has been determined that the DKC6050 variety is a promising variety in terms of many characteristics and can be cultivated in the ecology where the research is carried out.
Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Kişniş (Coriandrum Sativum Var. Microcarpum Dc.) Bitkisinin Verim ve Bazı Verim Unsurları Üzerine Etkisi
(2021) Tekin, Fethullah; Eryiğit, Tamer; Tunçtürk, Murat
Bu çalışmada, Diyarbakır ekolojik koşullarında kişniş bitkisinde verim ve bazı verim unsurları üzerine azot ve fosfordozlarının etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Coriandrum sativum var. microcarpum DC. eko tipinin materyal olarakkullanıldığı çalışma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür.Çalışmada, dört azot dozu (0, 3, 6 ve 9 kg $da^{-1}$ ) ve dört fosfor dozu (0, 2, 4 ve 6 kg $da^{-1}$ ) deneme faktörü olarak kullanılmıştır.Araştırmada, bitki boyu, toplam dal sayısı, bin dane ağırlığı, tane verimi, biyolojik verim ve hasat indeksi gibi özelliklerincelenmiştir. Araştırmada sonucunda, uygulanan farklı azot ve fosfor gübre dozlarından elde edilen veriler birliktedeğerlendirildiğinde; bitki boyunun (62.5 - 75.0 cm), toplam dal sayısının (36.8 - 56.2 adet/bitki), bin dane ağırlığının (4.9 - 5.4 g), tohum veriminin (149.5 - 184.5 kg $da^{-1}$ ), biyolojik verimin (391.3 - 591.1 kg $da^{-1}$ ) ve hasat indeksinin (% 32.0 - 41.0)aralıklarında değiştiği tespit edilmiş ve en yüksek tohum veriminin (184.5 kg $da^{-1}$ ) dekara 9 kg azot ve 4 kg fosfor gübrekombinasyonundan alındığı saptanmıştır. Sonuç olarak Diyarbakır ekolojik koşullarında kişniş için en uygun azot ve fosforgübre kombinasyonun dekara 6 kg azot ve 4 kg olduğu tespit edilmiştir.
Farklı Hasat Zamanlarının Aspir (Carthamus Tinctorius L.) İn Verim ve Kalite Özelliklerine Etkileri Üzerinde Bir Araştırma
(1998) Eryiğit, Tamer; Arslan, Burhan
VII ÖZ Bu araştırma, 1997 yılında Van ekolojik şartlarında Aspir bitkisinin, verim ve özellikleri ile kalite özellikleri üzerine farklı zamanlarda yapılacak olan hasatların etkilerini saptamak amacıyla yürütülmüştür. Denemede 5-118 (Dinçer) ve 5-154 çeşitlerinde dört farklı hasat zamanının (30 Eylül, 15 Ekim, 30 Ekim ve 15 Kasım) etkilerini saptamak araştırmanın konusu olarak ele alınmıştır. Elde edilen bulguların değerlendirilmesiyle, hasat zamanlarının; bitki boyu, dal sayısı, tabla çapı, sap kalınlığı üzerine herhangi bir etkisinin olmadığı saptanmıştır. Geciken hasatların kararan tohum sayısı, dökülen tabla sayısı, ham yağ oram, ham protein oram, dolgun ve içi boş tohum sayısı ve tabladaki tohum sayısı açısından etkilerinin önemli olduğu bulunmuştur.
Impact of Different Humic Acid Doses on Yield and Quality Properties of Maize (zea Mays L.) Under Conditions of Sulaymaniyah - Iraq
(2021) Husamalddın, Aso Hashm; Eryiğit, Tamer
Irak'ın Süleymaniye eyaletinin Ranya bölgesinde 2020 yaz büyüme sezonunda bir saha çalışması gerçekleştirildi. Çalışmanın amacı, hümik asidin mısır büyümesi ve verimi üzerindeki etkisini araştırmaktır. Deneme, iki ticari çeşit (DKC6050 ve DKC6664) ve dört hümik asit dozunun (HA1 0 kg/ha, HA2 60 kg/ha, HA3 120 kg/ha ve HA4 180 kg/ha) toprağa uygulanmasını içermektedir. Çalışmada, çeşitler ana parsellere ve hümik asit dozları ise çeşitlerin üzerindeki etkilerini daha doğru bir şekilde incelemek için alt parsellere yerleştirildiği bir deneme deseni kullanılmıştır. Deneyde, büyüme, verim ve verim bileşenlerinin özellikleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre hümik asit uygulamasının çimlenme süresi, koçan çapı, protein oranı ve yağ oranı dışındaki tüm bitkisel ve verim parametrelerini olumlu etkilediği belirlenmiştir. Çeşitler ile hümik asit dozları arasındaki etkileşim sonucunda, tohum verimi (kg/ha), 100 tohum ağırlığı (g), bitki başına verim (g/bitki), koçan çapı (cm), hasat indeksi (%), yaprak alanı indeksi (%), gövde çapı (cm) ve püsküllenme süresi (gün) için hümik asit dozları arasında önemli sonuçlar gözlenmiştir. Çeşitlerin hümik aside tepkileri aynı olmuş ve bu nedenle çeşitler arasında karşılaştırma için kayda değer farklılıklar kaydedilmemiştir. Ancak DKC6050, çoğu özellik için ekilmeye değer bir kültür bitkisidir.
Kuraklık Stresi Altında Yetiştirilen Bakla (Vicia Faba L.) Bitkisinde Rizobakteri ve Alg Uygulamalarının Bitki Gelişimi Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi
(2022) Çirka, Mustafa; Tunçtürk, Murat; Baran, İshak; Kulaz, Haluk; Tunçtürk, Rüveyde; Eryiğit, Tamer
Bu çalışma, rizobakteri ve alg uygulamalarının, kuraklık stresi altında yetiştirilen baklada (Vicia faba L.) bazı fizyolojik ve biyokimyasal özelliklere olan etkisini belirlemek için yapılmıştır. Çalışma tesadüf parselleri deneme deseni’ne göre faktöriyel düzende 4 tekerrürlü olarak şekilde yürütülmüştür. Denemede bitki materyali olarak Filiz-99 bakla çeşidi kullanılmıştır. Çalışmada üç farklı kuraklık seviyesi (%100 NS, %50 K1 ve %25 K2) ve dört farklı biyolojik uygulama (Kontrol, Bacillus megaterium (B1), Azospirillum lipoferum (B2) ve Chlorella saccharophilia (A)) mavi yeşil alg kullanılmıştır. Kuraklık stresi klorofil, yaprak sıcaklığı ve MDA üzerindeki etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek klorofil değerleri (44.45 ve 42.78 μg cm-2) ile K2 ve K1 uygulamalarından alınırken en düşük klorofil değer ise (36.82 μg cm-2) ile NS uygulamasından alındığı tespit edilmiştir. En yüksek yaprak sıcaklığı (25.91 oC) K2 ve en düşük yaprak sıcaklığı (24.78 oC) NS uygulamasından elde edilmiştir. Ayrıca, bakteri ve alg uygulamaları yaprak alanı ve Malondialdehit içeriği üzerindeki etkisi anlamlı görülmüştür. En yüksek yaprak alanı değeri (10.71 cm2) A uygulamasından alınırken en düşük değer (8.02 cm2) ise B1 uygulamasından saptanmıştır. En yüksek Malondialdehit içeriği (0.86 nmol g-1) kontrol gurubundan elde edilirken en düşük değerler ise (0.63, 0.67 ve 0.68 nmol g-1) ile B1, B2 ve A uygulamalarından elde edilmiştir. Çalışmada interaksiyon göz önüne alındığında, en yüksek MDA değerleri (0.85 ve 0.95 nmol g-1) olarak kontrol x K1 ve kontrol x K2 uygulamalarından elde edilmiştir.
The Determination of Optimum Seed Amount and Nitrogen Level for Some Rape Seed Cultuvars in Şanlıurfa Conditions
(2005) Eryiğit, Tamer; Arslan, Burhan
Bu çalışma, 2001 - 2002 ve 2002 - 2003 üretim yıllarında Şanlıurfa ekolojik koşullarında bazı kolza çeşitleri için optimum azot ve tohumluk miktarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma Şanlıurfa'nın Akçakale ilçesinde sulu şartlarda bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamah olarak yürütülmüştür. Denemede üç farklı kolza çeşidine (Bristol, Eurol ve Capitol) dört farklı azot dozu (0, 10, 15 ve 20 kg/da) ve üç değişik tohumluk miktarı (0.8, 1.0 ve 1.2 kg/da) uygulanmıştır. Denemede bitki boyu, ana dal sayısı, harnup sayısı, harnup uzunluğu, harnupta tohum sayısı, bin tane ağırlığı, dekara tohum verimi, ham yağ oranı, ham yağ verimi, ham protein oram ve ham protein verimi gibi karakterler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek tohum verimi her iki yılda da sırasıyla 301.25 ve 283.57 kg/da ile Capitol çeşidinin 1.2 kg/da tohumluk ve 20 kg/da azot dozu uygulamasından elde edilmiştir. En düşük tohum verimi ise her iki yılda da aynı çeşitten sırasıyla 168.58 ve 166.07 kg/da ile 1.2 kg/da tohumluk ve 0 kg/da azot dozu uygulamasından alınmıştır. Tohum verimi üzerine azot dozlarının istatistiksel olarak önemli derecede etkisi olmuştur.Anahtar kelimeler: Kolza, çeşit, azot, tohumluk miktarı, verim
Van Gölü Havzasında Yetiştirilebilecek Yerfıstığı Çeşit ve Hatlarının Verim ve Verim Özelliklerinin Belirlenmesi
(2005) Tunçtürk, Murat; Arslan, Burhan; Eryiğit, Tamer
Bu araştırma 6 yerfıstığı çeşidinden Van gölü havzasına en iyi adapte olabilen tohum ve yağ verimi yüksek olan çeşitlerin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma 1999 yılında Van gölü çevresinde üç farklı lokasyonda tesadüf blokları deneme deseninde, 3 tekerrürlü olarak kurulmuş ve yürütülmüştür. Denemede materyal olarak; PI 343400, PI355276, EDİRNE 138, ADANA, ÇOM ve PI 315633 yerfıstığı çeşit ve hatları kullanılmıştır. Araştırmada bitki boyu, 100 tohum ağırlığı, bitkide meyve sayısı, bitkide meyve ağırlığı, dekara meyve verimi, iç oranı, yağ oranı ve yağ verimi özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda; lokasyonların birleştirilmiş ortalamasında en yüksek bitki başına meyve sayısı(29.2 -27.6 adet), en yüksek dekara meyve verimi (220.2 - 196.7 kg/da) ve en yüksek yağ verimi (88.2 - 84.4 kg/da) sırasıyla ÇOM ve EDİRNE 138 çeşitlerinden elde edilmiştir. Lokasyonlar ayrı ayrı değerlendirildiğinde en yüksek meyve sayısı Gevaş' da EDİRNE 138 (27.2 meyve/bitki), Erciş' de PI 315633 (35.1 meyve/bitki), Adilcevaz' da ÇOM (38.5 meyve/bitki) çeşitlerinden, en yüksek meyve ve yağ verimi ise Gevaş da EDİRNE 138 (210.1-88.9 kg/da), Erciş' de ÇOM (232.7-94.0 kg/da) ve Adilcevaz' da ÇOM (232.7-94.0 kg/da) çeşitlerinden alınmıştır