Browsing by Author "Furan, Alp"

Now showing 1 - 2 of 2

Doğu Anadolu Habitatlarından Domuz Ayrığı (Dactylis Glomerata L.) Türlerinin Moleküler Çeşitliliğinin ve Dağılımının Analizinde Buğday Ssr Markerlerinin Uygulanabilirliği
(2023) Nabhan, Ahmad; Furan, Alp; Arvas, Ösmetullah
Türkiye, dünyanın flora çeşitliliği en fazla olan ülkelerinden biridir. Ayrıca, yüksek düzeyde bitki genetik çeşitliliğine sahiptir. Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.), dayanıklı ve çok yıllık bir bitki olması nedeniyle serin mevsimlerde kullanılan en önemli yem türlerinden biridir. Orchardgrass çeşitlerinin tanımlanması, çeşit kullanımını en üst düzeye çıkarmak ve yetiştiricilerin fikri mülkiyetini korumak için gereklidir. Dactylis glomerata L., morfoloji, kromozom sayısı ve dağılımı ile ayırt edilen çok sayıda alt türü olan allogam, değişken, monospesifik bir cinstir. Bu cinsin tek bir türü vardır, Dactylis glomerata L, özellikleri kapsamlı bir şekilde karakterize edilmemiş birden fazla alt türden oluşur. Buğday lokusları için tasarlanan dokuz SSR primerinin aktarılabilirliğini değerlendiren DNA tahlilleri kullanılarak, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nde doğal olarak dağılmış sekiz yerel bölgeden 44 Domuz ayrığı genotipinin genetik çeşitliliği hesaplandı. Ortalama olarak, dokuz SSR primerinin her biri için toplam 61 alel için 6.78 alel keşfedildi. Primer başına ortalama altı olmak üzere toplam 54 polimorfik alel tanımlandı. Polimorfizm bilgi içeriği (PIC) değerleri %0,320 (WMC96) ile %0,626 (XBARC187) arasında değişmektedir. %88.89'luk ortalama polimorfizm oranı, çalışılan tüm genotipler arasında yüksek miktarda genetik çeşitlilik olduğunu göstermektedir. Beklenen ortalama heterozigotluk (He) 0,178 (Ağrı) ile 0,882 (Erzurum) arasında değişmekteydi. Genetik ayırma 0.01 ile 0.66 arasında değişmektedir. Sonuç olarak, bulgularımız, Doğu Anadolu'da toplanan Dactylis glomerata L. genotiplerinin, Domuz ayrığı bitkisi ıslah çabaları için çok çeşitli genetik materyal sağlayan zengin bir genetik çeşitlilik kaynağı olduğunu göstermektedir.
Elevating Thyme Species Identification: Exploiting Key Chloroplast Genes (Matk, Rbcl, and Psba-Trnh) Through Dna Barcoding and Phylogenetic Analysis
(2023) Furan, Alp
Understanding genetic relationships and diversity among species is crucial for unraveling evolutionary processes, ecological interactions, and conservation strategies. DNA sequence analysis serves as a powerful tool in this endeavor. This study focuses on the Thymus genus, a collection of notable species, to investigate its genetic framework. Leveraging DNA sequences from key regions (matK, rbcL, and psbA-trnH), we aim to elucidate genetic connections within the Thymus genus and uncover mechanisms driving its diversity. The Thymus genus, with its diverse species and ecological characteristics, provides a captivating platform for genetic exploration. Through DNA sequence analysis, we aim to unveil genetic interconnections, biodiversity patterns, and the factors shaping the genus's evolution. Our findings are aligned with previous studies, and this consistency highlights the presence of polymorphism within potential sequences. Employing coding loci and spacer regions, our study contributes to Lamiaceae family barcoding research. Despite variations across gene regions, the concatenation of sequences enhances result reliability. We analyzed the suitability of matK, rbcL, and psbA sequences for Thymus identification, observing rbcL and psbA outperforming matK. Our novel approach, rooted in chloroplast DNA, presents a promising method for species discernment. By analyzing multiple chloroplast gene regions, this technique offers a fresh perspective on genetic affinity assessment using DNA barcodes. In conclusion, this study not only contributes to Thymus germplasm resource preservation but also exemplifies a novel approach to discerning Thymus species through DNA analysis. This methodology carries the potential for broader application, enriching our understanding of genetic relationships and diversity in the plant kingdom.