Browsing by Author "Güneş, Hasret"

Now showing 1 - 4 of 4

AMF ve Biyoçar Biyotik ve Abiyotik Stres Altında Biber Gelişimini ve Besin İçeriğini Nasıl Etkiler
(Kahramanmaras Sutcu Imam Univ Rektorlugu, 2025) Erdinç, Çeknas; Güneş, Hasret; Demır, Semra
Tuz stresi, biber bitkisinin büyümesini olumsuz etkileyen, bitki patojenlerinin gelişimini hızlandırabilen ve bitkinin hastalıklara karşı duyarlılığını artırabilen önemli bir abiyotik strestir. Biber solgunluğu hastalığına neden olan Verticillium dahliae önemli bir biyotik stres faktörüdür. Funneliformis mosseae ve biyoçar organik atıkları, bitki kökleriyle simbiyotik bağlantılar kurarak topraktan besin maddesi alınmasına yardımcı olur ve bitki hastalıklarının kontrolünde, bitki büyümesinde ve stres toleransında etkilidir. Bu çalışma, tuz stresi (50mM, 100mM, 150mM) altında yetiştirilen biber bitkisinde V. dahliae (Vd)'ye karşı F. mosseae (Fm) ve %2 biyoçarın (Bc) bazı bitki fizyolojik özellikleri, bitki besin elementi alımı, toprak pH'sı ve EC değeri üzerindeki etkilerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışma sonucunda, F. mosseae'nin tek başına veya %2 biyoçar ile etkileşimli olarak kullanılması, bitkinin bazı fizyolojik parametrelerini ve bazı mineral (P, K, Mg ve Mn) içeriklerini önemli ölçüde artırmıştır. Ayrıca, biber bitkileri tuza ve V. dahliae'nin neden olduğu stres faktörlerine karşı kayda değer bir dayanıklılık göstermiştir. Buna ek olarak, F. mosseae ve biyoçar arasındaki etkileşim, şiddetli tuz stresi koşulları altında toprak EC değerini önemli ölçüde düşürmüştür. Öte yandan, biyoçar, toprak pH'sı ve Ca/Na oranı açısından F. mosseae'den daha etkili olmuştur. Sonuçlar, biyoçar ve F. mosseae'nin biyotik (V. dahliae) ve abiyotik stres (tuz stresi) hasarını azaltmada faydalı olduğunu ve bitki büyümesini ve besin emilimini artırdığını göstermiştir. Dolayısıyla bu çalışma, özellikle sürdürülebilir tarım için faydalı mikroorganizmaların kullanılması alanında mükemmel ve yeni sonuçlar ortaya koymaktadır.
Çeşitli Organik Atıkların Barbunya Fasulyesi (Phaseolus Vulgarisl. Var. Pinto) Bitkisinin Gelişimine ve Arbusküler Mikorhizal Funguslar’a Etkisi
(2021) Durak, Emre Demirer; Demır, Semra; Güneş, Hasret; Boyno, Gökhan
Bu çalışmada, farklı organik atıkların [Üzüm cibresi (ÜC),fındık zurufu(FZ) ve fındık koruğu (FK)] barbunya fasulyesi(Phaseolus vulgaris L. var. Pinto)’nin gelişimine ve Arbusküler Mikorhizal Funguslar (AMF)’a [Rhizophagus irregularis(Ri), Gigaspora margarita(Gm) ve Ticari AMF (ERS)]etkisinin belirlenmesi hedeflenmiştir.Bitkiler,organik atıklardan % 3 oranındatoprağakarıştırılarakhazırlananyetiştirme ortamındaiklim odası koşullarında yetiştirilmiştir. Deneme sonunda, AMF kök kolonizasyonu, mikorhizal bağımlılık, topraktaki spor yoğunluğu, bitkide toplam fosfor (P) miktarı belirlenmiş ve bitki gelişimparametreleri (sürgün çapı, sürgün boyu, kök uzunluğu, toplam bitki yaşve kuru ağırlık) değerlendirilmiştir. Elde edilen verilere göre ÜC’nin, AMF kök kolonizasyonuna ve toprak spor yoğunluğuna etkisi olmamış ancak mikorhizal bağımlılığı ve P miktarını arttırmıştır. FK, Ri ve Gm’nin kök kolonizasyonu, mikorhizal bağımlılık ve topraktaki spor yoğunluğunda artış sağlarken, FZ ise Gm’ninmikorhizal bağımlılığıve topraktaki spor yoğunluğunu olumlu yönde etkilemiştir. FK ve ERS’nin birlikte uygulaması barbunya bitkisinde bazı gelişim parametrelerini artırırken, kullanılan bütün organik atıkların AMF türleri ile interaksiyonu toplam P miktarını arttırmıştır. Sonuç olarak, söz konusu tarımsal atıkların hem bitki gelişimi hem de topraktakiyararlı mikroorganizma popülasyonunun teşvik edilmesi açısından ümitvar olduğu görülmektedir. Bu bağlamda tarımsal atıkların geri dönüşümünün sağlanmasının toprak ve çevre sağlığının korunmasının yanı sıra tarımsal üretimin sürdürülebilirliğininsağlanması yönünde de faydalı olacağı düşünülmektedir
Effects of Arbuscular Micorhizal Fungus (amf) and Biochar on Verticillium Dahliae Kleb. and Plant Growth in Pepper (capsicum Annuum L) Under Salt Stress Condition
(2022) Güneş, Hasret; Demir, Semra
Bu çalışmada, biber (Capsicum annuum L.) yetiştiriciliğinde üretimi sınırlandıran Verticillium dahliae (Vd) ve tuz stresi faktörlerine karşı Arbusküler Mikorhizal Fungus (AMF) ve biyoçar (Bç) uygulamalarının bitki gelişim özellikleri, tuz stresi ve hastalık şiddetine etkisi araştırılmıştır. Çalışmanın birinci aşamasında, farklı tuz konsantrasyonlarında (50 mM, 100 mM, 150 mM) yetiştirilen biber bitkisine %2 ve %4'lük biyoçar ve AMF (Funneliformis mosseae ve ticari AMF) uygulaması yapılarak, en etkili AMF türü ve biyoçar dozu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre %2'lik biyoçar oranının ve F. mosseae AMF türünün uygun olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın ikinci aşamasında ise uygun Bç dozu ve AMF inokulumun farklı tuz konsantrasyonlarında yetiştirilen biberde Vd'nin hastalık şiddetine, bitki gelişimine ve bazı enzim aktivitelerine etkisi araştırılmıştır. Bu çerçeve de Fm ve %2 Bç interaksiyonunun bitkinin morfolojik parametrelerine, K, Mg ve Mn içeriğine olumlu katkılarının olduğu, tuz ve Vd'ye karşı bitkiyi tolere ettiği belirlenmiştir. Bazı morfolojik parametreler, toprak pH'sı, toplam fenolik madde ve Ca/Na oranı açısından Bç'nin etkili olduğu belirlenmiştir. Vd ve tuz stresinde Fm + Bç'nin bulunduğu uygulamalarda en yüksek AMF spor yoğunluğu sırasıyla 13.00 ve 9.66 spor/g toprak ile Fm ve Fm+ Bç + 150 mM uygulamalarında belirlenirken kök kolonizasyon oranı ise sırasıyla %92.10 ve %64.91 ile Fm ve Fm + 100 mM uygulamalarında elde edilmiştir. Gövde ve yeşil aksamda oluşan hastalık şiddetleri açısından en yüksek değerler %100 oranında Vd + 150 mM ve Bç+150 mM+Vd uygulamalarında olduğu belirlenirken en düşük değerlerinsırasıyla %11.06 ve %9.68 oranları ile Fm + Vd uygulamasında olduğu tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Arbusküler mikorhizal funguslar (AMF), Biber (Capsicum annuum L.), Biyoçar, Tuz stresi, Verticillium dahliae
Marul (Lactuca Sativa) Bitkisinde Sorun Olan Verticillium Dahliae’ Ya Karşı Bazı Biyo Etmen ve Organik Maddelerin Etkisi
(2022) Güneş, Hasret; Durak, Emre Demirer; Demır, Semra
Bu çalışmada, Verticillium dahliae’nın gelişimi üzerine bazı fungal (Trichoderma harzianum, Trichoderma virens, Trichoderma asperellum, Trichoderma viride) ve maya (Saccharomyces cerevisiae) biyolojik kontrol etmenleri ile vermikompost ve salisilik asit organik maddelerin etkisi araştırılmıştır. Çalışma in vitro ve in vivo koşullarda yürüyülmüş ve in vitro’da antagonizmin derecesi ve yüzde olarak engelleme oranı belirlenmiştir. In vitro’da inhibisyon oranı en yüksek olarak belirlenen T. asperellum ve S. cerevisiae ile vermikompost ve salisilik asit organik maddelerin, in vivo’da marul (Lactuca sativa) bitkisinde sorun teşkil eden V. dahliae’nın gelişimine etkisi incelenmiştir. Ayrıca organik maddelerden salisilik asitin V. dahliae’ nın gelişimini tamamen engellediği belirlenmiştir. S. cerevisiae ve salisilik asit, V. dahliae patojeninin olduğu uygulamalarda kontrol grubuna oranla bitkilerin sürgün boyunu ve kök uzunluğunu arttırmıştır. Gerek yeşil aksam gerek gövde kesiti skala değerlerinde salisilik asit ve T. asperellum, V. dahliae patojeninin etkinliğini azaltmıştır.