Browsing by Author "Guducuoglu, Huseyin"

Now showing 1 - 20 of 79

1999 ve 2001 Yıllarında İzole Edilen Klebsiella Pneumoniae Suşlarının Antibiyotik Direnç Oranlarının Karşılaştırılması
(2005) Hamza, Bozkurt; Kurtoğlu, M. Güzel; Guducuoglu, Huseyin; Berktaş, Mustafa; Andiç, Şafak; Yaman, Görkem
Amaç: Çalışmada, 1999 ve 2001 yıllarında çeşitli klinik örneklerden izole edilen Klebsiella pneumoniae suşlarının örneklere ve kliniklere göre dağılımı ile antibiyotiklere direnç oranlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Metot: Bu yıllarda laboratuarımıza gelen klinik örneklerden K. pneumoniae suşlarının izolasyonunda klasik kültür yöntemleri kullanılmış, izole edilen suşların identifikasyonu ve antibiyotiklere duyarlılıklarının tanımlanmasında ise Şceptor (Becton Diçkinson-USA) panelleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma sonucunda laboratuvarımıza gönderilen klinik örneklerden 1999 yılında 210, 2001 yılında ise 247 K. pneumoniae suşu izole edilmiştir. Antibiyotiklere direnç durumları irdelendiğinde; K. pneumoniae suşlarının aztreonam (p<0,001), sefotaksim (p<0,01) ve trimetoprim-sulfametaksazole (p
Aile Sağlığı Merkezine Başvuran Hastalarda Helicobacter Pylori Sıklığı
(2021) Guducuoglu, Huseyin; Bayram, Yasemın; Sakman, Abdullah; Parlak, Mehmet
Giriş: H. pylori’nin görülme sıklığı, özellikle düşük sosyo-ekonomik durum, sağlık önlemlerinin yetersizliği, toplu yaşam koşulları ve su kaynaklarındakisorunlarla ilişkili olarak artış göstermektedir. H. pylori ile enfekte ve aşırı asit salgılanması olan kişiler mide ülseri, mide kanseri ve duodenum ülseri açısındanbüyük risk taşırlar. Çalışmada, Aile Sağlığı Merkezine başvuran erişkin hastaların dışkı örneklerinde H. pylori antijen varlığı araştırılmıştır. H. pylori tespitedilen kişilerin, Gastroenteroloji Kliniğine yönlendirilmesi ve ileri tetkikler uygulanması neticesinde, teşhisin kesinleştirilmesi ve erken teşhis konulmasısuretiyle, tedavi planına katkı sağlanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma, Kasım 2016-2017 tarihleri arasında Van il merkezinde bulunan Aile SağlığıMerkezimize başvuran hastalardan, rastgele seçilen 189’u kadın ve 129’u erkek olmak üzere 17-83 yaş aralığındaki (yaş ort. 45) toplam 318 kişi üzerindeyürütülmüştür. Dışkıda H. pylori antijenlerini tespit etmek için, H. pylori hızlı antijen test (One Step Rapid Test, Çin) kullanılmıştır. Çalışma sonunda hastalarıngastrik şikâyetlerinin olup/olmadığı, H. pylori mikrobuna etki eden ilaç kullanımının olup-olmadığı cinsiyet, yaş ve test sonucu bilgilerinin SPSS programıyardımı ile istatistik çalışması yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda, 75’i (%58) kadın ve 54’ü (%42) erkek olmak üzere 129 (%41)kişinin dışkısında H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetlerin kendi içindeki test sonucu, pozitifliği oranı açısından; kadınların %40’ında veerkeklerin %42’sinde H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetler arasında farklılık, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. H. pylori’nin her yaştagörülebileceği, H. pylori antijen pozitifliğinde yaş ilerlemesine paralel olarak artış gösterdiği tespit edilmiştir. Test sonucu pozitif olanların 91’inde (%70,5)gastrik şikâyetlerin olduğu gözlenmiştir Proton pompa inhibitörü kullanımının (PPI), kadınlarda erkeklere göre daha fazla olduğu görülmüştür. Sonuç:Ülkemizde yapılmış diğer çalışmalar ile kıyas edildiğinde, bu çalışmamızda H. pylori pozitifliğinin düşük olması önemlidir. Gastrik şikâyeti olan kişilerde,test pozitiflik oranı daha yüksektir ve PPI kullanımının H. pylori eradikasyonu üzerinde etkisi açıktır.
Anti-Ccp Antibody Levels Are Not Associated With Ms: Results From a Case-Control Study
(Hindawi Ltd, 2015) Alpayci, Mahmut; Milanlioglu, Aysel; Delen, Veysel; Aydin, Mehmet Nuri; Guducuoglu, Huseyin; Bayram, Yasemin
Citrullinated proteins have been suggested to play a critical role in the pathogenesis of multiple sclerosis (MS). Anticyclic citrullinated peptide (anti-CCP) antibody is used in the early diagnosis of rheumatoid arthritis (RA). The objective of this study was to investigate the presence of anti-CCP antibody in patients with MS compared to RA patients and healthy controls. Fifty patients with MS (38 females, 12 males; mean age 36.72 +/- 8.82 years), 52 patients with RA (40 females, 12 males; mean age 40.87 +/- 10.17 years), and 50 healthy controls (32 females, 18 males; mean age 38.22 +/- 11.59 years) were included in this study. The levels of serum anti-CCP antibody were measured using an enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). The results of the study showed that anti-CCP antibody levels were significantly higher in RA patients versus MS or healthy controls (P < 0.001). Moreover, anti-CCP antibody was positive in 43 (83%) patients with RA, while it was negative in all MS patients as well as in all healthy controls. Also, no significant correlation was found between the anti-CCP levels and EDSS scores (r = -0.250). In conclusion, the results of this study did not support a positive association between serum anti-CCP antibody and MS.
Antibiotics Resistance of Stenotrophomonas Maltophilia Strains Isolated From Various Clinical Specimens
(Makerere Univ, Coll Health Sciences,sch Med, 2016) Cikman, Aytekin; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemin; Guducuoglu, Huseyin; Berktas, Mustafa
Background: A limited number of antibiotics are recommended for the therapy of Stenotrophomonas maltophilia infections due to therapy difficulties caused by its numerous mechanisms of resistance. Objectives: In this study conducted over a period of approximately 5 years we aimed to determine resistance rates of S. maltophilia based on drug classification recommended by Clinical and Laboratory Standards Institute. Methods: A total of 118 S. maltophilia strains isolated from various clinical specimens between January 2006 and June 2012 were included in the study. BD Phoenixautomated microbiology system (Becton Dickinson, USA) was utilized for species level identification and antibiotic susceptibility testing. Results: Sixty seven of S. maltophilia strains were isolated from tracheal aspirate isolates, 17 from blood, 10 from sputum, 10 from wound and 14 from other clinical specimens. Levofloxacin was found to be the most effective antibiotic against S. maltophilia strains with resistance rate of 7.6%. The resistance rates to other antibiotics were as follows: chloramphenicol 18.2%, trimethoprim-sulfamethoxazole 20.3% and ceftazidime 72%. Conclusion: The study revealed that S. maltophilia is resistant to many antibiotics. The treatment of infections caused by S. maltophilia should be preferred primarily as levofloxacin, chloramphenicol, and TMP-SXT, respectively.
Antimicrobial Susceptibility and Resistance Mechanisms of Methicillin Resistant Staphylococcus Aureus Isolated From 12 Hospitals in Turkey
(Biomed Central Ltd, 2014) Yildiz, Omer; Coban, Ahmet Yilmaz; Sener, Asli Gamze; Coskuner, Seher Ayten; Bayramoglu, Gulcin; Guducuoglu, Huseyin; Bozdogan, Bulent
Introduction: Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) is one of the most important nosocomial pathogens and is also emerging in Turkish hospitals. The aim of this study was to determine the antimicrobial susceptibility profiles of MRSA isolated from Turkish hospitals. Materials and methods: A total of 397 MRSA strains isolated from 12 hospitals in Turkey were included to present study. Antimicrobial susceptibilities were tested using agar dilution method. Presence of ermA, ermB, ermC, msrA, tetM, tetK, linA and aac-aph genes were studied by PCR. Results: All strains were susceptible to vancomycin and linezolid. The susceptibility rates for fusidic acid, lincomycin, erythromycin, tetracyclin, gentamycin, kanamycin, and, ciprofloxacin were 91.9%, 41.1%, 27.2%, 11.8%, 8.5%, 8.3% and 6.8%, respectively. Lincomycin inactivation was positive for 3 isolates. Of 225 erythromycin resistant isolates 48 had ermA, 20 had ermC, and 128 had ermA-C. PCR was negative for 15 strains. Of 3 isolates with lincomycin inactivation one had linA and msrA. Of 358 gentamycin resistant isolates 334 had aac-aph and 24 were negatives. Among 350 tetracyclin resistant isolates 314 had tetM. Of 36 tetM negative isolates 10 had tetK. Conclusion: MRSA isolates from Turkish hospitals were multiresistant to antimicrobials. Quinolone and gentamycin resistance levels were high and macrolide and lincosamide resistance were relatively low. Susceptibility rates for fusidic asid were high. Linezolide and vancomycin resistance are not emerged. The most common resistance genes were ermA, tetM and aac-aph. Evolution of antimicrobial susceptibilities and resistance genes profiles of MRSA isolates should be surveyed at regional and national level for accurate treatment of patients and to control dissemination of resistance genes.
Assessment of Directigen™ Ez Flu a Plus B Rapid Antigen Diagnostic Test for Pandemic Influenza a (H1n1)
(Ortadogu Ad Pres & Publ Co, 2011) Berktas, Mustafa; Cikman, Aytekin; Yaman, Gorkem; Guducuoglu, Huseyin
Objective: Pandemic influenza A (H1N1) cases that has begun to be seen in Southern hemisphere at the beginning of summer 2009 is gradually increasing also in Northern hemisphere nowadays, at the beginning of winter. A few diagnostic tests have been developed for diagnosis of this viral disease that is difficultly detected due to its novel antigenic structure. Although sensitivity and specifity of these molecular tests are high, they may not commonly be used as they are expensive. Rapid tests that have been developed alternatively to these tests are criticized because of their low sensitivity although they are cheap. In this study, effectiveness of Directigen EZ Flu A+B test, one of the rapid tests, was investigated for diagnosis of pandemic influenza A (H1N1). Material and Methods: In the study, nasopharyngeal and pharyngeal smears concurrently obtained from 52 patients who were admitted to our hospital with suspicion of pandemic influenza were examined using Infl/H1 LC/RG Real Time-PCR test (Kit, Qiagen, Rotor-gene Q Japan) together with rapid Directigen EZ Flu A+B antigen test (Becton Dickinson, USA). Results: Positivity was detected with Directigen TM EZ Flu A+B in 17 (33%) out of 52 patients included in the study and in 35 (67%) with RT-PCR. Influenza A was detected to be positive with rapid diagnostic test in 17 (49%) of 35 patients in whom H1N1 was detected to be positive with PCR and rapid test results were negative for all patients whose results were negative with PCR. Sensitivity of Directigen TM EZ Flu A+B test for H1N1 was found as 49% and specifity was found as 100%. Conclusion: According to these results, we may conclude that Directigen TM EZ Flu A+B may be used as a screening and prediagnosis test for diagnosis of pandemic influenza A (H1N1). Although positive results are diagnostic, negative results should be confirmed with molecular microbiologic methods.
Beden Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Yüzeyel Mantar Hastalıkları Açısından Değerlendirilmesi
(2006) Akdeniz, Necmettin; Guducuoglu, Huseyin; Hamza, Bozkurt; Aygül, Kumru; Berktaş, Mustafa; İzci, Hicran
Dermatofitler canlılarda keratinize dokuya saldıran, deri, saç ve tırnakta enfeksiyon yapan keratinofilik mantarlardan olup Epidermophyton, Microsporum ve Trichophyton olmak üzere 3 cinse ayrılmaktadır. Bu çalışmada üniversitemizin beden eğitimi bölümünde okuyan öğrencilerin dermatofit açısından tüm vücut bölgelerinin (cilt, tırnak ve saç) değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Olguların değerlendirilmesinde; direkt bakı (%15' lik KOH kullanılarak lam-lamel arası preparatlar) ve kültür [Sabouraud Dekstroz Agar (SDA) besiyeri, Patates-Dekstroz Agar (PDA) ve Mycobiotic agar besiyerleri] yapılmıştır. Toplam 40 öğrencinin yapılan genel cilt, tırnak ve saçlı deri muayenesi sonucunda yüzeyel mantar enfeksiyonları açısından şüpheli 27'sinden yapılan incelemeye göre direkt bakıda 17 örnekte mantar elemanlarına rastlanmış olmasına rağmen, toplam 4'ünde (%10) mikroskobik olarak Malessezia furfur, kültür sonucuna göre ise 3'ünde (%7.5) Trichophyton rubrum tespit edilmiştir. Hedef kitlelerden biri olan sporcuların taranması ile onlarda olabilecek mantar enfeksiyonlarına karşı nasıl korunabileceklerinin anlatılmasının mantar infeksiyonlarından korunmada ve erken tanıda önemli olduğunu düşünmekteyiz.
Brucella Canis Coinfections in Patients With Brucellosis
(Aves, 2018) Sarigul, Figen; Erdenlig-Gurbilek, Sevil; Sayan, Murat; Tekin, Suda; Guducuoglu, Huseyin; Keskin, Oktay
Objective: Laboratory diagnosis of Brucella canis infections cannot be made by classical serological methods as readily as infections of other species of Brucella pathogenic for humans. Therefore, the information about B. canis infections in Turkey is limited. In this study, we aimed to detect presence of B. canis coinfections in humans who were diagnosed as brucellosis. Methods: Study has been designed as retrospective cross-sectional. A total of 566 serum samples collected from patients who had confirmed brucellosis and were living in cities of the Eastern and Southeastern Anatolia regions of Turkey were tested with rapid slide agglutination test (RSAT), 2-mercaptoethanol RSAT (2ME-RSAT) and microplate agglutination test (MAT) using B. canis M-, a less mucoid variant, as the antigen. Results: Out of the samples tested, 142 (25%) and 49 (8.7%) were positive by RSAT and 2ME-RSAT, respectively, and this difference was significant (p= 0.05). In total, 55/ 566 (9.7%) samples were MAT-positive. Differences between 2ME-RSAT and MAT were not statistically significant (p>0.05). Conclusions: Our B. canis coinfection prevalence data demonstrates that serological testing for B. canis should be performed in Turkey. It was also concluded that there are some advantages for using MAT, and this technique may be preferable over 2ME-RSAT.
Brucellosis-Related Acute Pancreatitis: a Rare Complication of a Universal Disease
(Sage Publications Ltd, 2016) Suvak, Burak; Dulger, Ahmet Cumhur; Karadas, Sevdegul; Gonullu, Hayriye; Bayram, Yasemin; Gonullu, Edip; Guducuoglu, Huseyin
Objectives To determine the prevalence and determinants of acute pancreatitis in patients with acute brucellosis. Methods Adult patients with brucellosis were retrospectively recruited. Brucellosis and acute pancreatitis were diagnosed according to standard criteria. Laboratory analyses included Wright agglutination titre, serum biochemical parameters and blood count. Results Patients with acute pancreatitis (n=21) had significantly higher Wright agglutination titres, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase, -glutamyl transpeptidase, amylase, lipase and serum glucose concentrations, and significantly lower haemoglobin concentrations and haematocrit than patients with brucellosis alone (n=326). Conclusions Hyperglycaemia, anaemia, and liver transaminase and cholestatic enzyme concentrations may represent new approaches for assessing disease severity in patients with brucellosis and acute pancreatitis.
Can We Trust a Compact Bacteriological Screening Test To Identify the Common Vaginal Pathogens
(Aras Part Medical int Press, 2024) Keskin, Semra; Kurdoglu, Mertihan; Guducuoglu, Huseyin; Kurdoglu, Zehra; Ozkacmaz, Ayse
Objectives: The objective of this study was to evaluate the performance of the A.F. Genital System (R) in the detection of vaginal pathogens in patients with obstetrical and gynecological pathologies. Materials and Methods: A total of 197 vaginal swab samples were collected from patients presenting with various obstetrical and gynecological pathologies. The A.F. Genital System (R) and vaginal culture/traditional methods were used for pathogen detection. Results: The A.F. Genital System (R) demonstrated a detection rate of 68% for single vaginal infectious agents, outperforming the vaginal culture/traditional methods (52.8%). However, differences in detection rates were observed for specific pathogens, such as E. coli, Gardnerella vaginalis, Staphylococcus aureus, and Pseudomonas spp. Conclusions: Despite lower sensitivity for specific pathogens, the A.F. Genital System (R) showed a high correlation with reference tests, suggesting its potential utility as a diagnostic tool for identifying common vaginal pathogens in clinical settings.
Çeşitli Klinik Örneklerden İzole Edilen Vankomisine Direçli Enterokok (Vre) Suşlarının Fenotipik ve Genotipik Değerlendirilmesi
(2021) Yakupogulları, Yusuf; Guducuoglu, Huseyin; Parlak, Mehmet; Bilen, Semra; İrden, Şevin; Parlak, Arzu Uyanık; Ragbetli, Cennet
Amaç: Enterokoklar, bircok antibiyotiğe doğal dirençli olmaları, özellikle glikopeptitlere (vankomisin, teikoplanin) karşı oluşturdukları kazanılmış direnç mekanizmaları nedeniyle dünya genelinde önemli mikroorganizma grubu içerisinde yer alır. Bu çalışmada, çeşitli klinik örneklerden elde edilen Vankomisine dirençli Enterokok suşlarında fenotipik olarak vankomisin ile teikoplanin direnci belirlenmiş ve moleküler yöntemlerle VanA, VanB ve VanC varlığı araştırılmıştır. Yöntem: 2015-2018 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda çeşitli klinik örneklerden izole edilen 30 adet Vankomisine dirençli Enterococcus ssp. suşu çalışmaya dâhil edilmiştir. Suşların identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık sonuçlarının belirlenmesi için MicroScan WalkAway 96 Plus (Beckman Coulter, ABD) otomatize sistem kullanılmıştır. Vankomisin ve teikoplanin direnci ayrıca gradient test yöntemi ile çalışılmıştır. Direnç genleri, uygun primerler kullanılarak in-house PCR yöntemi ile araştırılmıştır. PCR testleri İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Moleküler Laboratuvarı’nda yürütülmüştür. Bulgular: İdentifikasyon testleri sonucunda suşların 29’u Enterococcus faecium, bir tanesi Enterococcus faecalis olarak tanımlanmıştır. Otomatize identifikasyon sistemi ile suşların tümü vankomisin ve teikoplanine karşı dirençli bulunurken gradient test yöntemi izolatların üç tanesi her iki antibiyotiğe de duyarlı olarak bulunmuştur. Bu üç suşta VanA, VanB ve VanC genlerinin hiçbirisine rastlanmamıştır. Moleküler yöntemle 27 suşta VanA, bir suşta VanB geni saptanırken, hiçbir suşta VanC genine rastlanmamıştır. Enterokok izolatlarında glikopeptit direncinin belirlenmesinde gradient test yöntemi ile moleküler yöntemin %100 uyumlu olduğu görülmüştür. Sonuç: Gradient test yöntemi, klinik mikrobiyoloji laboratuvarında enterokok izolatlarının glikopeptit direncini saptamada güvenilir sonuç vermektedir.
Çeşitli Örneklerden İzole Edilen Vibrio Metschnikovii Suşlarının Biyokimyasal Özellikleri ve Antibiyotiklere Duyarlılıkları
(2003) Hamza, Bozkurt; Berktaş, Mustafa; Yaman, Görkem; Bayram, Yasemın; Kurtoğlu, M. Güzel; Guducuoglu, Huseyin
Amaç: Çalışmada, 1999-2001 tarihleri arasındaki iki yıllık süreçte Mikrobiyoloji Laboratııvan'na gönderilen örnekler ile hastane enfeksiyonlarının önlenmesi ve kontrolü amacıyla çeşitli servislerden alınan örneklerden üretilen Vibrio ınetschnlkovii (F. metschnikovii) suşlarının biyokimyasal özellikleri ile antibiyotik hassasiyet testi sonuçları irdelenmiştir. Yöntem: Kliniklerden gönderilen 137 örnek, Kanlı ve Eozin Metilen Blue (EMB) Ağar besiyerlerine ekildikten sonra, kolonilerin tanımlanması ve antibiyotik duyarlılık testlerinde \"Sceptor Gram Negative Enterik MIC/ID Panel\" ile \"Sceptor Gram Negative Urine MIC/ID Paneller\" (Becton Dickinson-USA) kullanıldı. Bulgular: Laboratuvara gönderilen klinik örneklerinl4 (% 61)'ünde vè kontrol amaçlı olarak çeşitli servislerden alınan örneklerin 9(%39)'ıından olmak üzere toplam 23 örnekte V. metschnikovii izole edilmiştir. Antimikrobiyal ajanlara karşı yapılan duyarlılık testi sonucunda imipenem ve amoksisilin-klavulanatın %100, ampisilin-sulbaktam, gehtamisin ve amikasinin % 95, tetrasiklinin % 92, sefazolin ve tikarsilin-klavulanatın % 90 oranları ile en etkili ajanlar oldukları gözlenmiş; en yüksek direnç gelişimi saptanan ajanlar ise % 8.0 oranı ile aztreonam, % 60 oranı ile seftazidinı, % 52 oranı ile sefotaksim ve % 48 oranı ile trimetpprim-sulfametoksazol olarak saptanmıştır. V. metschnikovii suşlarının ampisilin, sefoperazon, sefotetan, seftriakson, sefuroksinı, siprofloksasin, piperasilin, tikarsilin ve tobramisine karşı % 13 ile % 45 arasında değişen oranlarda direnç geliştirdikleri tespit edilmiştir. Sonuç: V. metschnikovii'nin bir dönem hastanemiz bünyesindeki bulunan çeşitli cihaz ve ortamlarda kolonize olduğu gözlenmektedir ve çalışmada buna dikkat çekilmiştir. Giderek daha sık olarak karşımıza çıkan bu bakteri ile ilgili veriler yine de sınırlıdır ve özellikle su kaynakları başta olmak üzere, ülkemizde konu ile ilgili daha geniş çalışmalar yapılması gerekmektedir
Chryseobacterıum Indologenes'in Neden Olduğu İdrar Yolu Enfeksiyonu
(2016) Yaman, Görkem; Ragbetli, Cennet; Ceylan, Nesrin; Özlük, Suat; Guducuoglu, Huseyin; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemın
Bu çalışmada 1 yaşındaki erkek hastada Chryseobacterium indologenes idrar yolu enfeksiyonu vakası sunulmuştur. Bu olguda yapılan idrar kültürü incelemesinde 24. saatte sarı-turuncu pigment oluşturan, kolonileri düzgün kenarlı olan, katalaz, indol, eskulin hidrolizi ve oksidaz testleri pozitif olarak bulunan mikroorganizma tespit edilmiştir. Aynı örnekte ikinci mikroorganizma olarak Candida albicans üremesi saptanmıştır. Her iki mikroorganizma sayısı da 100.000 Colony Forming Unit/mililitre üzerinde saptanmıştır. Bu mikroorganizmaların hızlı tanımlanması için laboratuarımızda BD Phoenix 100 (Becton Dickinson, USA) otomatize sistem kullanılmıştır. Antibiyotik dirençlerinin tespiti için European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing 2014 kılavuzunda nonfermenter bakteriler için tanımlanan kriterler kullanılmıştır. C. indologenes suşu tanımlandıktan sonra MALDI-TOF MS (Bruker Microflex LT System) ile Maltepe Üniversitesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı'nda konfirme edilmiştir. C. indologenes amikacin, gentamicin, aztronenam, ceftazidime, cefepime, piperacillin, piperacillin tazobactama karşı dirençli bulunurken ciprofloxacin ve trimethoprim-sulfamethoxazole duyarlı bulunmuştur. C. albicans için gradient testi (Liofilchem. srl, İtalya) ile yaılan antimikotik duyarlılık testinde ise flusitozin, amfoterisin B, vorikonazol, flukonazol, itrakonazole karşı duyarlı olarak tespit edilmiştir. Hastaya trimethoprim sulfamethoxazole ve kaspofungin tedavisi başlanmıştır. Ateş sorunu çözülünce ve idrar kültürü negatif gelene kadar tedavisine devam edilmiştir. C. indologenes, nadir rastlanan bir etiyolojik ajan olmasına rağmen hidronefrozun eşlik ettiği idrar yolları enfeksiyonlarında akılda tutulmalıdır.
Çiğ Süt ve Bazı Süt Ürünlerinde Baccillus Cereus'un Varlığının Araştırılması
(1999) Ağaoğlu, Sema; Ekici, Kamil; Guducuoglu, Huseyin; Alemdar, Süleyman
Bu çalışma, Van'da tüketime sunulan çiğ süt, otlu peynir ve tereyağlarında Bacillus cereus'un varlığını belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada materyal olarak 40 adet çiğ süt, 75 adet otlu peynir ve 25 adet tereyağı olmak üzere toplam 140 örnek materyal olarak kullanıldı. Sonuç olarak, çiğ süt örneklerinin %10'unda (4 örnek) $1.0x10^2-2.8 x 10^4$ kob/ml, otlu peynirlerin %1.3'nde (1 örnek) $9.0 x 10^2$ kob/g düzeyinde Bacillus cereus izole ve identifiye edildi. Tereyağı örneklerinin hiçbirinden Bacillus cereus izole edilemedi.
Çocuk Yaş Grubu İdrar Kültürlerinin Değerlendirilmesi
(2004) Hamza, Bozkurt; Guducuoglu, Huseyin; Gülmez, Selma; Berktaş, Mustafa; Bozkurt, Edibe Nurzen; Kurtoğlu, M. Güzel
Amaç: Çalışmada çocuk yaş grubundaki üriner infeksiyon etkenlerinin dağılımı ve bu etkenlere karşı antimikrobiyallerin duyarlılıklarının araştırılması amaçlanmıştır. Metod: Ocak 1997 ile Nisan 2001 tarihleri arasında pediatri servisi ve polikliniğinden gönderilen toplam 22.298 idrar örneği değerlendirmeye alınmıştır. Ahnanjdrar örneklerinin % 5 Koyun Kanlı Ağar (Difco) ve Eozin Metilen Blue Ağara (Difco) ekimleri yapılmış, izole edilen patojen bakterilerin identifikasyonları ve antibiyogramları ise Sceptpr panelleri (Becton Diçkinson-USA) kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan 22.298 idrar örneğinde %23.8 oranında (5311 hasta) kültür pozitifliği saptanmıştır. Bu mikroorganizmaların %41.8'inin Escherichia coli, %13.18'inin Klebsiella pneumoniae, %13.07'sinin Staphylococcus epidermidis, %9.77'sinin Proteus mirabilis, %3.65'inin Enterobacter cloacae, %3.65'inin Klebsiella oxytoca, %2.29'unun Staphylococcus aureus, %1.71'inin Enterobacter aerogenes, %1'inin Proteus vulgaris, %9.86'sının ise diğer Gram pozitif ve Gram negatif mikroorganizmalar oldukları tespit edilmiştir. İzole edilen bakterilere uygulanan antimikrobiyal hassasiyet testi sonucunda; E. coli'ye karşı siprofloksasinin %94, gentamisin, norfloksasin ve amikasinin %93, sefotaksimin %89, seftriaksonun %88 oranları ile, K. pneumoniae'ye karşı siprofloksasinin %95, norfloksasinin %94, amikasinin %82 oranları ile, P. vulgarisJe karşı norfloksasinin %100, siprofloksasinin %95, gentamişinin %91 ve amikasinin %90 oranları ile, P. mirabilis'ti karşı siprofloksasinin %95, norfloksasinin %93, sefotaksimin %84, amikasinin %83 oranları ile, E. eloacae'ye karşı norfloksasinin %97, siprofloksasinin %96, amikasinin %90 oranları ile, E. aerogenes'e karşı siprofloksasinin %97, norfloksasinin %96 oranları ile, S. epidermidis'e karşı mtrofurantoinin %93, amikasinin %88, sefuroksimin %85, tikarsilinin %83 oranları ile, S. aureus`a karşı ise amikasın ve sefuroksimin %100 oranları ile en etkili antibiyotikler oldukları saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışmanın bölgemizdeki ve yurdumuzdaki çocuklarda görülen üriner sistem infeksiyonlarının ampirik tedavisinde yol gösterici olacağı düşünülmektedir.
Comparison of Bacterial Culture and Microscopic Urine Analyzer in the Urinary Tract Infections
(Aves, 2013) Guducuoglu, Huseyin; Bektas, Abdullah; Gultepe, Bilge; Balahoroglu, Ragip; Bayram, Yasemin
Objective: The urine culture is the gold standard for diagnosis of urinary tract infection. Fully automated urine analyzer (FAUA) which gives quantitative results is also commonly used for urinalysis. This device identifies erythrocytes, leukocytes and epithelial cells as well as bacteria and renal elements performing a microscopic analysis. The aim of this retrospective study is to compare urine cultures with the FAUA used by the clinicians for rapid diagnosis of urinary tract infections. Methods: A total number of 23 065 urine specimens sent from various clinics to the Microbiology and Clinical Microbiology Laboratory in our hospital for both urinalysis and urinary culture between the dates of 1 June 2010 and 31 October 2011 were evaluated. Urinalysis was performed with iQ (R) 200 (Iris Diagnostics, Chatsworth, CA, USA). The FAUA values with >= 5 leukocytes and >= 1 bacteria were classified as FAUA-positive. Urine cultures growing >= 5x10(4) cfu/ml were included in the comparison. Results: Of the total FAUA and culture results, 11.7% were incompatible in terms of the number of leukocytes including leukocytenegative/culture-positive (0.4%) and leukocyte-positive/culturenegative (11.3%) results, and 6.6% were incompatible in terms of the number of germs including culture-positive/germ-negative (5%) results and germ-positive/culture-negative (1.6%) results. Conclusions: FAUA often used by clinicians for rapid diagnosis of urinary tract infection will contribute to the evaluation of the culture in a more efficient way, however, it should not replace the urine culture.
Comparison of Carbapenem Resistance Detected by the Bd Phoenix Automated System in Enterobacteriaceae Isolates E-Test Method
(Modestum Ltd, 2022) Celik, Mehmet; Sunnetcioglu, Mahmut; Guducuoglu, Huseyin; Arslan, Yusuf; Akyuz, Sumeyye; Baran, Ali Irfan
Objective: Automatic identification and antimicrobial susceptibility systems are frequently used to identify clinical isolates in hospitalized patients, but mistakes in these systems can lead to potentially devastating treatment failures for patients. Therefore, the "Centers for Disease Control and Prevention (CDC)" recommends confirming all Carbapenem-resistant and low-susceptibility isolates with a different method. The aim of this study is to compare the Carbapenem susceptibility results of isolates reported as Carbapenem-resistant Enterobacteriaceae according to the BD Phoenix 100 automated system with the E-test method. Materials and Methods: The study included 70 strains of Carbapenem-resistant Enterobacteriaceae members which were isolated and grown from several types of clinical samples in the Medical Microbiology Laboratory. Conventional methods (Gram stain, negative oxidase test) and the BD Phoenix 100 automated system were used to identify the isolates. The susceptibility of all strains to imipenem, ertapenem and meropenem was investigated by E-test method. Automated system results and E-test results were compared. Results: The frequency distribution of all isolated bacterial strains comprised K. pneumoniae in 56 (80%) of the samples included in the study. The automated system test results were correlated with the results of the E-test at a rate of 96.1 % for the imipenem-resistant strains, 84.3% for the meropenem-resistant strains, 84.1% for the ertapenem-resistant strains Conclusions: Automated systems are frequently used in microbiology laboratories to identify isolates. However, automated systems can show a high error rate against some antimicrobials. For this reason, comparing the results of automated system test results with tests such as E-test is very important to prevent both treatment failures and inappropriate antibiotic use that may occur on a patient basis.
Determinants of High-Risk Human Papillomavirus Infection in Anogenital Warts
(Termedia Publishing House Ltd, 2019) Ozaydin-Yavuz, Goknur; Bilgili, Serap Gunes; Guducuoglu, Huseyin; Yavuz, Ibrahim Halit; Elibuyuk-Aksac, Sema; Karadag, Ayse Serap
Introduction: Genital warts are benign epithelial tumours caused by human papilloma viruses (HPV), and are sexually transmitted. Genotyping of genital HPV bears great clinical significance in terms of treatment planning, follow-up, and prevention strategies. Aim: To evaluate the distribution of high-risk HPV infection types in patients diagnosed with anogenital warts. Material and methods: A total of 66 patients with anogenital warts were enrolled. Punch biopsy samples were obtained from the lesions of each patient. After nucleic acid purification and DNA extraction, the presence of HPV DNA was ascertained using the PCR method, followed by HPV DNA genotyping. The relationship between HPV type distribution and age, gender, clinical location, and number of sexual partners was investigated. Results: Genotyping was performed and HPV genome was detected in 50 tissue samples (75.8%). Low-risk genotypes predominated with a prevalence of 62.1% (42/66). The most prevalent genotypes were HPV-6 (47%), and HPV-11 (13.6%). Other types detected included HPV-18 and HPV-3. Conclusions: Genotyping of HPV provides significant clinical information regarding this family of viruses that play a role in the aetiology of a variety of genital cancers, as some of these malignancies are now considered preventable due to recent development of vaccines. We believe that our results may provide guidance on future vaccination programs in our country.
The Effect of Zofenopril on the Peritoneal Membrane in Capd Patients
(Oxford Univ Press, 2006) Sayarlioglu, Hayriye; Dogan, Ekrem; Erkoc, Reha; Soyoral, Yasemin; Kara, Pinar; Baykal, Sanem; Guducuoglu, Huseyin
Eklem Yakınması Olup Romatoid Faktör Negatif Olgularda Parvovirüs B 19 Igm Seropozitifliği
(2000) Hamza, Bozkurt; Kurtoğlu, M. Güzel; Andıç, Ş.; Berktaş, Mustafa; Guducuoglu, Huseyin; Dalkılıç, A. Enes
Eritema infeksiyozum etkeni olarak bilinen Parvovirus B19 (PVB19), sıklıkla çocukluk yaş grubunda rastlanılmakta olup erişkin yaş grubundaki kişilerde artropati, kronik hemolitik anemili hastalarda geçici aplastik kriz, AIDS' li hastalarda ise kronik anemiye neden olabileceği belirtilmiştir(l). Bu çalışma, erişkin yaş grubunda görülen romatizmal şikayetlerin, bir viral ajan olan Parvovirus B19'a bağlı olarak oluşabileceğini kanıtlamak amacıyla ele alındı. Bu amaçla erişkin yaş grubunda romatoid faktör (RF)'ü negatif 100 hasta ele alınarak Parvovirus 579-IgM ELISA (IBL-Hamburg, Almanya) kitleri kullanıldı ve %6 oranında Parvovirus B19-lgM pozitifliği saptandı. Çalışmada saptanan %6'lık pozitiflik oranın, romatizmal şikayeti olan hastalar için önemli olabileceği düşünülmüştür.