Browsing by Author "Harman, Ece"

Now showing 1 - 1 of 1

Behçet Hastalarında Damar Tutulumu ve Koagülasyon Parametrelerinin Değerlendirilmesi
(2005) Harman, Ece; Sayarlıoğlu, Mehmet
Behçet hastalığı (BH) bugün için sebebi tam olarak bilinmeyen; genetik, çevresel ve mmünolojik bazı faktörlerin etkisi ile oluşan sistemik bir vaskülit olarak kabul edilir. İlk arak Prof. Dr. Hulusi Behçet tarafından oral mukoza ve genital bölgede tekrarlayan aftöz ilserler ile üveitten oluşan üçlü semptom kompleksi olarak tamamlanmıştır. Daha sonraları rastahğm eklem, gastrointestinal, vasküler, nörolojik tutulum gibi diğer sistemleri ilgilendiren özellikleri saptanmıştır. BH'nın başlıca patolojik bulgusu vaskülit olup, sistemik vaskülitler ırasında ayrı bir yere sahiptir. Her tip ve büyüklükteki damarları tutulabilen tek vaskülit olup renöz tutulum arteriyel tutuluma göre daha ön plandadır. Damar tutulumuna erkeklerde daha ;ık rastlanmaktadır. Bu çalışmada îç Hastahklan-Romatoloji Bilim Dalında takip edilen 152 Behçet ıastasmın klinik, demografik özellikleri ile damar tutulumu olanların tutulum şekilleri etrospektif olarak incelendi. Ardışık olarak seçilen 52 hastadan ve kontrol grubu olarak ieçilen 41 sağlıklı gönüllü bireyden kan örnekleri toplandı. Bu kan örnekleri ile trombozlu, rombozsuz Behçet hastalan ve kontrol grubu arasında koagülasyon parametreleri, îiokimyasal parametreler, immünolojik parametreler açısından karşılaştırmalı prospektif bir çalışma yapılması planlandı. Grupların dağılımının normal olup olmadığım incelemek için 'One-Sample İolmogorov-Smirnov' testi yapıldı ve dağılımın normal olduğu görüldü. Sağlıklı bireylerin faş ortalaması 31.90±1.85 (yıl) iken Behçet hastalarmımn yaş ortalaması 32.48±0.72 (yıl) idi. Her iki grup arasında yaş ortalamaları açısından anlamlı fark yoktu. Daha sonra gruplar urasındaki anlamlılık için 'independent t' testi kullanıldı ve anlamlı kabul edildi (p<0.05). Aritmetik ortalamalar standart metodlarla hesaplandı. Behçet hastalığının başlangıç yaşı, tam yaşı ortalaması, başlangıç ile yam arasında geçen süre ortalaması açısından her iki cins arasında anlamlı fark olmadığı görüldü. Papülopüstüler deri lezyonu, göz tutulumu, görme kaybı ve arka üveitin erkeklerde daha sık görüldüğü saptandı. Oral aft, genital ülser, ekstragenital ülser, eklem tutulumu, artrit, artraljİ, monoartrit, oligoartrit, poliartrit, eşlik eden diğer artrit türleri, paterji pozitifliği, solunum sistemi, gastrointestinal sistem, merkezi sinir sistemi ve kalp tutulumu açısından her iki cins arasında anlamlı fark yoktu. 57Damar tutulumunun erkeklerde daha yüksek oranda olduğu ve venöz lezyonlara daha ıık rastlandığı saptandı. Trombozu olan ve olmayan hastalar arasında biokimyasal parametreler (ürik asit, rigliserid, total kolesterol, HDL, LDL, VLDL), hemoglobin, hematokrit, platelet düzeyleri, coagülasyon parametreleri (PT, APTT, fibrinojen, INR, Pro C, Pro S, APCR, FV, ATm, rWF), C-reaktif protein (CRP), eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), antikardiolipin antikorları, ıntinükleer antikor pozitifliği açısından anlamlı fark saptanmadı. Kontrol grubu ve hastalar arasında faktör V hariç diğer biyokimyasal parametreler ürik asit, trigliserid, total kolesterol, HDL, LDL, VLDL), koagülasyon parametreleri (PT, \PTT, fibrinojen, INR, Pro C, Pro S, APCR, ATUL vWF ), C-reaktif protein (CRP), eritrosit sedimentasyon hızı (ESR), antikardiolipin antikorları, antinükleer antikor pozitifliği açısından ınlamlı fark gözlenmedi. Erkek cinsiyete sahip Behçet hastalarının kadın hastalara göre daha fazla sigara çullandığı saptandı. Trombozu olan hastalarla olmayanlar arasında sigara tüketimi açısından anlamlı fark gözlenmedi. Tüm hastalarda tanı anında oral aft mevcuttu. Tanı anında pozitif olan diğer bulgular sıklık sırasına göre, deri, genital ülser, papülopüstüler deri lezyonu, paterji pozitifliği, eritema ıodosum, üveit, artrit, tromboflebit, artralji, ekstragenital ülser, tromboz, gastrointestinal üstem tutulumu idi. Kalp, akciğer, merkezi sinir sistemi tutulumu ve anevrizma ise tam înmda gözlenmeyen bulgulardı. Sonuç olarak, Behçet hastalığında tromboza yatkınlık olduğu bilinmektedir. BH'nda damar tutulumu ve trombozun birliktelik göstermesi nedeni ile tromboza yatkınlık oluşturan sebepler incelenmiştir. Trombozlu ve trombozsuz hastalar ile tüm Behçet hastalan ve sağlıklı gönüllü bireyler arasında protrombin zamanı, aktive parsiyel tromboplastin zamanı, trombosit sayısı, protein C, protein S, APCR ve antitrombin HI değerleri açısından farklılık gözlenmemiştir. Behçet hastalığında trombosit adezyon ve agregasyonundaki artış endotel lezyonu mevcudiyetini gösteren bir bulgudur. Endotel hasan ve buna sekonder olarak prokoagülan aktivitedeki artış ve hipofibrinoliz gibi durumlar suçlanmış olup bu konuda ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.