Browsing by Author "Irmak, Hasan"

Now showing 1 - 19 of 19

Akut Lösemili Hastalarda Notropenik Ateş Ataklarının Değerlendirilmesi
(2002) Demir, Cengiz; Dilek, İmdat; Akdeniz, Hayrettin; Buzğan, Turan; Evirgen, Ömer; Irmak, Hasan; Demiröz, A. Pekcan
Amaç: Bu çalışmada akut lösemili hastalarda nötropenik ateşe neden olan etkenler belirlenerek, uygulanan tedavi protokolleri ve tedavi sonuçları tartışıldı. Yöntem: Bu amaçla Temmuz 1997 - Şubat 2002 tarihleri arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Kliniğinde akut lösemi tanısı ile tedavi edilen 40 hastada (33 AML, 7 ALL) toplam 84 febril nötropenik atak prospektif ve retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Mikrobiyolojik tanı, 7'si bakteriyemili, 6'sı bakteriyemisiz olmak üzere 13 atakta (%15.4) kültür yöntemleri ile konuldu. Kan kültürlerinin 4'ünde gram pozitif, 3'ünda gram negatif bakteriler izole edildi. Gram pozitif bakterilerden en sık etkenin koagülaz-negatif stafilokoklar (4/13), gram negatif bakterilerden ise en sık etkenin Escherichia coli (4/13) olduğu görüldü. Ateş nedeni araştırıldığında; 40 atakta (%47.6) olası infeksiyon odağı klinik bulgulara dayanarak saptanırken, 31 atakta (%36.9) infeksiyon odağı saptanamadı. Başlangıç tedavisi olarak 44 (%52.4) atakta sefepim + amikasin, 25 (%29.8) atakta seftazidim+ amikasin, 15 (%17.8) atakta imipenem + amikasin kullanıldı. 37 atakta (%44) tedaviye vankomisin, llatakta (%13.1) teikoplanin, 11 atakta (%13.1) amfoterisin-B eklendi. Başlangıç tedavisine cevap oranları sırasıyla; %41, %40 ve %33.3 iken, modifiye tedavilere cevap oranları, sırasıyla %75, %72 ve %71.4 olarak gerçekleşti. Sonuç: Akut lösemili hastalarda gelişen nötropenik ateş ataklarında, uygun ampirik tedavi başlanması ve sonrasında yakın klinik takip ile uygun modifikasyonların yapılması, tedaviye cevabı büyük oranda arttırmaktadır.
A Brucellosis Case Presenting With Mass Formation Suggestive for Tumor in Soft Tissue
(Lippincott Williams & Wilkins, 2007) Karsen, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Irmak, Hasan; Buzgan, Turan; Karahocagil, M. Kasim; Kocak, Zeliha; Suennetcioglu, Mahmut
We report here a 70-year-old female patient who was diagnosed with brucellosis and presented with mass formation resembling a tumor. The mass was protuberant, 10 cut from the skin surface with a diameter of 15 cm, located at the inferior-lateral region of the left scapula. Brucella melitensis was yielded from culture of mass fluid. The patient responded to ceftriaxone, rifampin and doxycycline therapy and recovered without any sequela at the end of surgery and 3 months of medical treatment.
A Case of Typhoid Fever Presenting With Multiple Complications
(Modestum Ltd, 2007) Buzgan, Turan; Evirgen, Omer; Irmak, Hasan; Karsen, Hasan; Akdeniz, Hayrettin
An 18-year old female patient was admitted to the Emergency Department with complaints of fever and fatigue beginning 15 days ago associated with headache, weakness, palpitation, abdominal pain, and diarrhea a week later. The patient who apathic confused and discordant was transferred to the Department of Infectious Diseases. There was also hypocalcemia, hypopotassemia, pancytopenia, intestinal hemorrhage, and hepatic involvement. S. typhi was grown in the blood culture. The patient was discharged with full recovery after ciprofloxacin treatment in addition to electrolyte replacement. Typhoid fever is a widespread infectious disease in our country and should be taken into consideration in differential diagnosis of many diseases because it may involve a number of systems and may present with a variety of complications.
Clinical Manifestations and Complications in 1028 Cases of Brucellosis: a Retrospective Evaluation and Review of the Literature
(Elsevier Sci Ltd, 2010) Buzgan, Turan; Karahocagil, Mustafa Kasim; Irmak, Hasan; Baran, Ali Irfan; Karsen, Hasan; Evirgen, Omer; Akdeniz, Hayrettin
Introduction: Brucellosis is the most prevalent bacterial zoonosis worldwide. In this study, we aimed to compare our 1028 brucellosis cases with other big series in the literature in view of epidemiological, clinical, and laboratory findings and therapeutic features. Methods: A total of 1028 brucellosis cases admitted to the Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology over a 10-year period were included in the study. A retrospective analysis was undertaken and patient files were reviewed for history, clinical and laboratory findings, and therapeutic features, as well as complications. Results: Of the 1028 patients, 539 (52.4%) were female and 489 (47.6%) were male. The mean age of patients was 33.7 +/- 16.34 years and 69.6% of cases were aged 13-44 years. Four hundred and thirty-five cases (42.3%) had a history of raising livestock and 55.2% of the cases were found to have no occupational risk for brucellosis. Six hundred and fifty-four of the cases (63.6%) had a history of raw milk and dairy products consumption. The most frequently seen symptoms were arthralgia (73.7%) and fever (72.2%), while the most common clinical findings were fever (28.8%) and hepatomegaly (20.6%). The most frequent laboratory finding was a high C-reactive protein level (58.4%). The standard tube agglutination (STA) test + Coombs STA test was positive in 1016 cases (98.8%). Focal involvement was present in 371 (36.1%) cases. The most frequent involvement was osteoarticular involvement with 260 cases (25.3%). The overall relapse rate for patients with brucellosis was 4.7%. The highest relapse rate, 8.5%, was observed in the group of patients with osteoarticular involvement. Regimens including doxycycline and streptomycin with or without rifampin appeared more effective than other regimens in osteoarticular involvement. Conclusions: In humans, brucellosis may lead to serious morbidity, and it continues to be a major health problem in Turkey. There is no recommended treatment protocol for complicated brucellosis. Large multicenter studies are needed to determine the most appropriate treatment choices and durations in complicated brucellosis. (C) 2009 International Society for Infectious Diseases. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.
Comparison of Intramuscular and Intradermal Applications of Hepatitis B Vaccine in Hemodialysis Patients
(Taylor & Francis inc, 2006) Karahocagil, M. Kasim; Buzgan, Turan; Irmak, Hasan; Karsen, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Akman, Nevzat
This study compared the application of intramuscular recombinant hepatitis B vaccine in hemodialysis patients with the application of accelerated intradermal recombinant hepatitis B vaccine, which can be applied with one-tenth of the standard dose. Sixty seronegative patients for hepatitis B were randomly separated into two groups. Twenty mu g of the recombinant hepatitis B vaccine was intramuscularly applied at 0-, 1-, 2-, and 6-month intervals to the first group (32 cases). One more dose was applied at month 12 to those whose anti-HBs titers remained below 100 mIU/mL at month 7. The same vaccine was intradermally applied at 2 mu g dose six times with one-month intervals to the second group (28 cases). Vaccine applications were continued in those whose anti-HBs titers remained below 100 mIU/mL at month 7 until antibody titers reached above this value or until the dose number became 12. Measurements of antibody titers were repeated at month 13 in both groups. As a result, in the vaccination of hemodialysis patients against hepatitis B, the accelerated ID application of hepatitis B vaccine with a dose reduced to one-tenth is more cost-effective than the standard dose vaccination schedules. Especially for hemodialysis patients, the time has come for routine application of ID hepatitis B vaccine as an alternative vaccination method.
The Incidence of Hepatitis C Virus in Patients With Lung Cancer
(2002) Özbay, Bülent; Alıcı, Süleyman; Irmak, Hasan; Gencer, Mehmet; Uzun, Kürşat
Background: Oncogenesis is a multifactorial process affected by environmental, genetic and infectious factors. A possible role of some specific viruses has been suggested in at least 15% of human cancer cases. Objective: The aim of the study was to evaluate the frequency of HCV infection in patients with lung cancer and thus contribute to the documentation of a possible relationship between lung cancer and HCV infection. Methods: Anti-HCV antibodies were measured in sera from 45 patients with lung cancer and in sera from 80 patients with benign lung diseases and 135 healthy individuals. A commercial enzyme linked immunosorbent kit assay was used in the analyses. Results: Anti-HCV antibodies were positive in 6.7% of lung cancer patients while no anti-HCV antibody was detected inpatients with benign lung diseases (p<0.05). In healthy controls, anti-HCV antibodies were positive in one subject (0.7 %). The histopathologic diagnosis of the 3 patients with pos-itive anti-HCV antibodies was non-small-cell cancer squamous cell carcinoma in one case, adenocancer in the second, and adenosquamous cell carcinoma in the third patient). Hepatitis B surface antigen was present in 4 of the 45 patients with lung cancer and in 8 of the 80 benign lung disease cases (p>0.05). Conclusions: The prevalence of anti-HCV positivity in patients with lung cancer was shown to be significantly higher than patients with benign lung disease and healthy individuals in our population. However, further studies which include a larger number of patients with HCV infection are needed to confirm this finding.
Kemik İçi İnfüzyonuna Bağlı Tibia Osteomiyeliti: Olgu Sunumu
(2004) Tosun, Nihat; Ceylan, Abdullah; Irmak, Hasan; Doğan, Ali Alp; Harman, Mustafa; Akpinar, Fuat
Acil durumlarda, özellikle 0-2 yaş grubundaki çocuklara sıvı, ilaç ve kan ürünleri kemik içi infüzyonla hızlı bir şekilde verilebilir. Sepsis tanısıyla çocuk hastalıkları servisinde yatmakta olan beş aylık bir bebekte sağ tibia proksimalinden uygulanan kemik içi infüzyonundan 10 gün sonra aynı bölgede şişlik ve kızarıklık görüldü. Fizik muayenede sağ kruris proksimal anteromedialde fistül ağzı ve seröz renkte bir akıntı gözlendi. Röntgen gra-filerinde tibiada periost reaksiyonu ve proksimal metafizer bölgede osteolitik alanlar görülmesi üzerine hastaya akut osteomiyelit tanısı kondu; drenaj ve medullar yıkama uygulandı ve paranteral antibiyotik tedavisine başlandı. Ameliyat sırasında alınan materyalin kültüründe Candida albicans üremesi üzerine hastaya dört hafta süreyle flukonazol (8 mg/kg) tedavisi uygulandı. Hastanın 12. aydaki kontrolünde klinik ve radyografik olarak tam iyileşme görüldü.
Kolestazla Seyreden Bir Sarılık Olgusu Nedeniyle: Tifo Hepatiti
(2003) Demiröz, H. Pekcan; Irmak, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Arabacı, Filiz
Tifoda karaciğer fonksiyon testlerinde bozukluk sık görülmekle beraber akut hepatit kliniği şeklinde seyreden ciddi karaciğer tutulumu enderdir. Literatürde 150'yi aşkın olgu olup tifolu olguların % 1-26'sında gelişebildiği bildirilmiştir. Bu yazıda, 21 yaşında bir erkek hastada görülen, kolestatik seyirli akut hepatit tablosunda gelişen bir tifo olgusu sunulmuştur.
Menenjitli Bir Olguda Brucella ve Tüberküloz Koenfeksiyonu
(2008) Irmak, Hasan; Karsen, Hasan; Karahocagil, Mustafa Kasım; Demiröz, Ali Pekcan
Ülkemiz, önemli halk sağlığı sorunları olan gerek bruselloz gerekse tüberküloz için endemik bölgeler içinde yer almaktadır. Her iki etken tarafından oluşturulan menenjit tablosu ise, klinik ve laboratuvar bulguları açısından birbirine benzemekte ve karıştırılabilmektedir. Bu raporda, menenjit tanısı konulan bir hastada tespit edilen Brucella ve tüberküloz koenfeksiyonu sunulmaktadır. Hayvancılıkla uğraşan 19 yaşında bir kadın hasta, şiddetli baş ağrısı, kusma, ateş, şuur bulanıklığı, meningeal irritasyon bulguları ve diplopi yakınmalarıyla kliniğimize başvurmuştur. Başlangıçta hastaya, anamnez (hayvancılıkla uğraşma, çiğ süt ürünleri tüketimi, 4-5 aydır brusellozla uyumlu klinik bulguların varlığı), fizik muayene bulguları ve beyin omurilik sıvısı (BOS) laboratuvar bulguları ile Brucella menenjiti tanısı konulmuştur. BOS ve kan kültürlerinde Brucella spp. üremesi olmayan hastanın BOS'unda 1/80, serumunda 1/640 titrede standart tüp aglütinasyon (STA) testi ile Brucella antikor pozitifliği mevcuttur. Seftriakson, rifampisin ve doksisiklin tedavisi başlanan hastada, ikinci günün sonunda klinik düzelmenin olmaması ve ajitasyon ve şuur bulanıklığının devam etmesi üzerine tekrar alınan BOS örneğinin incelemesinde asidorezistan bakteri pozitifliği saptanmıştır. Bu bulgulara göre hastaya Brucella ve tüberküloz koenfeksiyonu ön tanısı konularak, tedavi seftriakson, streptomisin, rifampisin, izoniazid ve morfozinamid şeklinde değiştirilmiştir. Tüberküloz menenjiti tanısı, alınan BOS kültüründe (BACTEC, Becton Dickinson, ABD) 14. günde Mycobacterium tuberculosis üremesi üzerine doğrulanmıştır.Tedavinin birinci ve üçüncü aylarında yapılan kontrollerde, klinik ve BOS bulgularının düzeldiği gözlenmiş, herhangi bir şikayeti kalmayan hasta izleme alınmıştır. Olgumuz, Brucella ve tüberküloz menenjitinin bir arada görülmesi nedeniyle nadir saptanan bir olgu olup, bu enfeksiyonların endemik olduğu bölgelerde bu tür koenfeksiyonların görülebileceğinin akılda tutulması amacıyla sunulmuştur.
A Meningitis Case of Brucella and Tuberculosis Co-Infection
(Ankara Microbiology Soc, 2008) Karsen, Hasan; Karahocagil, Mustafa Kasim; Irmak, Hasan; Demiroz, Ali Pekcan
Turkey is located at an endemic area for brusellosis and tuberculosis which are both important public health problems. Meningitis caused by Brucella and Mycobacterium spp. may be confused since the clinical and laboratory findings are similar. In this report, a meningitis case with Brucella and tuberculosis co-infection has been presented. A 19 years old woman was admitted to our clinic with severe headache, fever, vomiting, meningeal irritation symptoms, confusion and diplopia. The patient was initially diagnosed as Brucello meningitis based on her history (stockbreeding, consuming raw milk products, clinical symptoms concordant to brucellosis lasting for 4-5 months), physical examination and laboratory findings of cerebrospinal fluid (CSF). Standard tube agglutination test for brucellosis was positive at 1/80 titer in CSF and at 1/640 titer in serum, whereas no growth of Brucello spp. was detected in CSF and blood cultures. Antibiotic therapy with ceftriaxone, rifampicin and doxycyclin was started, however, there was no clinical improvement and agitation and confusion of the patient continued by the end of second day of treatment. Repeated CSF examination yielded acid-fast bacteria. The patient was then diagnosed as meningitis with double etiology and the therapy was changed to ceftriaxone, streptomycin, morphozinamide, rifampicin and isoniazid for thirty days. Tuberculosis meningitis was confirmed with the growth of Mycobacterium tuberculosis on the 14(th) day of cultivation (BACTEC, Becton Dickinson, USA) of the CSF sample. On the 30(th) day of treatment she was discharged on anti-tuberculous treatment with isoniazid and rifampicin for 12 months. The follow-up of the patient on the first and third months of treatment revealed clinical and laboratory improvement. Since this was a rare case of Brucello and tuberculosis co-infection, this report emphasizes that such co-infections should be kept in mind especially in the endemic areas for tuberculosis and brucellosis.
Metallobeta-Lactamase Enzymes and Antibiotic Susceptibilities in Strains of Pseudomonas Aeruginosa Isolated From Intensive Care Units in Turkey
(Ortadogu Ad Pres & Publ Co, 2012) Cesur, Salih; Yildiz, Eda; Irmak, Hasan; Gulay, Zeynep; Arslan, Ugur; Ozen, Sepin; Demiroz, Ali Pekcan
Objective: The aim of this study was to determine the frequency of metallobeta-lactamase (MBL) enzyme in Pseudomonas aeruginosa strains resistant to carbapenem (imipenem or/and meropenem) in seven regions of Turkey and to assess the minimal inhibitory concentration (MIC) levels of drugs used in treatment such as colistin, aztreonam, polymyxin B and rifampin. Overall 186 Pseudomonas aeruginosa (P.aeruginosa) strains resistant to carbapenem from 8 provinces (Ankara, Konya, Antalya, Istanbul, izmir, Diyarbakir, Van and Trabzon) representing 7 different geographical regions of Turkey were included in the study. Material and Methods: The presence of MBL in P.aeruginosa strains resistant to carbapenem was investigated by combined disk methods with imipenem and EDTA absorbed imipenem disk. The MBL positivity was determined in the strains. Additionally, susceptibility to aztreonam, colistin, polymyxin B, and rifampin was established by the E-test method. Results: MBL enzyme positivity was detected in 58 out of 186 strains (31.2%). There was statistically significant difference between regions in terms of MBL positivity, with the highest rates in Antalya (52%), and Istanbul (50%) and the lowest in Diyarbakir (6%). Aztreonam sensitivity was detected in 134 (72%) strains; 155 (83.3%) were sensitive to colistin and 148 (79.6%) to polymixine. No strain (0%) was sensitive to rifampin. Conclusion: In conclusion, the overall mean rate of MBL positivity was 31.2%, which is quite high. Therefore, it will be beneficial to confirm the MBL positivity of strains with molecular methods, to review regional antibiotic surveillance data at certain intervals and to share the obtained data with relevant institutions in order to prevent the regional spread of these strains. Thus, it is essential to record and monitor systematically the antibiotic surveillance data.
Pansitopeni Etyolojisinde Bruselloz:3 Olgu Sunumu
(1997) Buzgan, Turan; Tuncer, İlyas; Türkdoğan, Kürşad; Irmak, Hasan; Algün, Ekrem; Akdeniz, Hayrettin
Kliniğimize pansitopeni ön tanısıyla tetkik amacıyla yatırılan ve bruselloz olduğu anlaşılan 3 olgu sunuldu, tik olgu her iki dizinden aşağı bölgede döküntü şikayeti nedeniyle yapılan tet¬kikler sonucu pansitopeni ve bruselloz tanısı konan bir hasta olup, bruselloz tedavisi ile pansito¬peni tablosu gerilemiştir. Ateş etyolojisi araştırılırken pansitopeni tespit edilen ikinci olguda, bru¬selloz tanısı konulup tedaviye başlandıktan sonra kan tablosu düzelmiştir. Son olguda ise yine pansitopeni nedeni olarak bruselloz kabul edilmişse de, hasta kontrole gelmediği için tedavi son¬rası durum bilinmemektedir.
Retrospective Evaluation of Two Hundred and Four Bacterial Meningitis Cases
(Ortadogu Ad Pres & Publ Co, 2010) Buzgan, Turan; Karahocagil, M. Kasim; Irmak, Hasan; Binici, Irfan; Karsen, Hasan; Akdeniz, Hayrettin
Objective: We aimed to retrospectively evaluate our cases followed up in department of Infectious Diseases, Medical Faculty of Yuzuncu Yil University with the diagnosis of bacterial meningitis between January 1995 and August 2008 in view of their clinical and laboratory findings. Material and Methods: Demographic features, history, physical examination and laboratory findings were achieved by screening the files. The diagnosis of bacterial meningitis in cases clinically consistent with suspected meningitis was done by microbiological, biochemical and serological tests performed on cerebrospinal fluid (CSF) samples, by radiological examinations of central nervous system (CNS) and the answers of the patients to antibacterial treatment. Results: Of 204 patients, 96 were females and 108 were males with an average age of 30.8 +/- 13.9 years. Thirty three percent of cases had acute bacterial meningitis (ABM), 44% had tuberculous meningitis (TM) and 23% brucella meningitis (BrM). Headache was the most frequent symptom in all cases with 80%, being 89.5% in ABM cases, 71% in TM cases and 74.5% in BrM cases. In CSF cultures of the patients with ABM, S. pneumonia was isolated in 13.4% of the cases, N.meningitides in 7.5% and S.aures in 3%. In patients with TM, acid-fast bacilli was seen in 20% of the cases. B. melitensis was grown from CSF in 10.6% of the patients with BrM and from blood in 17.2% of the patients. Mortality rate was 13.4% in ABM cases, 14.4% in TM cases and 2.1% in BrM cases. Conclusion: TM seems to be more frequent in our region when compared to other causes of bacterial meningitis and its high morbidity and mortality rates attract the attention. Clinical and laboratory findings of BrM are vaguer than other forms of bacterial meningitis.
Serum Interleukin-6, Interleukin -10, Tumor Necrosis Factor -Alpha, Neopterin and Plasma Soluble Urokinase Plasminogen Activator Receptor Levels in the Patients With Pandemic H1n1 Influenza Infection
(2015) Fidan, Yasemin; Özdamar, Sema; Demiröz, Ali Pekcan; Irmak, Hasan; Cesur, Salih; Karabulut, Erdem; Karahocagil, Mustafa Kasım
Amaç: Bu çalışmada, klinik ve laboratuvar bulgularıyla kesin pandemic influenza A (H1N1) enfeksiyonu tanısı konan yatan hastalar, üst solunum yolu enfeksiyonu enfeksiyonu tanısı konan poliklinik hastlarında serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ve plazma solubl ürokinaz plazminojen aktivatör reseptörü (suPAR) düzeyinin klinik öneminin belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya influenza A (H1N1) enfeksiyonu tanısı klinik ve laboratuvar testiyle (polimeraz zincir reaksiyonu: PZR) tanısı konan 26 yatan hasta, üst solunum yolu enfeksiyonu (akut sinüzit, akut tonsillofarenjit, akut nazofarenjit vb.)tanısı konan 30 poliklinik hastası ve hiçbir yakınması olmayan 24 sağlıklı birey dahil edildi. Serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ve plazma suPAR düzeyi ELISA yöntemiyle üretici firmanın önerileri doğrultusunda belirlendi. İstatistiksel değerlendirmede Kruskal- Wallis, Mann-Whitney U testi ve Ki-kare testleri kullanıldı.Bulgular: İnfluenza A (H1N1) enfeksiyonu olan yatan hastalarda serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ile plazma suPAR düzeyleri median değeri sırasıyla; 27,8 ng/ml, 9,29 ng/ml, 11,04 ng/ml, 8,82 ng/ml ,5,64 ng/ml olarak belirlendi.Üst solunum yolu enfeksiyonu tanısı konan poliklinik hastalarında serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ve plazma suPAR düzeyi median (ortanca) değeri sırasıyla; 7,24 ng/ml, 1,9 ng/ml, 19,74 ng/ml, 4,37 ng/ml, 3,33 ng/ml idi.Sağlıklı bireylerde ise serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ve plazma suPAR düzeyi median değeri sırasıyla; 0,97 ng/ml, 0,16 ng/ml, 4,46 ng/ml, 2,38 ng/ml, 1,65 ng/ml olarak belirlendi.İnfluenza A (H1N1) enfeksiyonu tanısı konan yatan hastalarda serum IL-6, IL-10, neopterin düzeyleri, üst solunum yolu enfeksiyonu tanısı konan poliklinik hastalarınkınden istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Üst solunum yolu enfeksiyonu tanısı konan poliklinik hastalarında serum TNF-alfa düzeyleri H1N1 tanısı konan yatan hastalardan daha yüksekti. Üst solunum yolu enfeksiyonu tanısı konan poliklinik hastalarında, serum IL-6, IL-10, TNF-alfa, neopterin düzeyleri ile plazma suPAR düzeyleri kontrol grubundan anlamlı oranda yüksekti.İnfluenza A (H1N1) enfeksiyonu tanısı alan yatan hastalarda serum IL-6, IL-10,neopterin ve plazma suPAR düzeyi sağlıklı bireylere göre anlamlı yükseklik gösterdi.Sonuç: Serum IL-6, IL-10, neopterin, TNF-alfa düzeyleri ve plazma suPAR düzeyi influenza A (H1N1) enfeksiyonu olan hastaların klinik izleminde kullanılabilir
Toxic-Febrile Neurobrucellosis, Clinical Findings and Outcome of Treatment of Four Cases Based on Our Experience
(Taylor & Francis As, 2007) Karsen, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Karahocagil, Mustafa Kasim; Irmak, Hasan; Suennetcioglu, Mahmut
Central nervous system (CNS) involvement is uncommon in brucellosis. Neurological complications of brucellosis may be divided into 2 major groups: 1) those related to the acute-febrile state that occurs in acute disease (toxic-febrile neurobrucellosis), and 2) those related to actual invasion and localization of the pathogen in the CNS (classical neurobrucellosis). In this paper, we present 4 cases of toxic-febrile neurobrucellosis and discuss clinical findings and outcome of treatment in these cases. All patients had fever, headache, stupor or coma with neuropsychiatric symptoms such as hallucination, delirium, convulsion, dysarthria, psychosis, and night raving. Peripheral and cranial vasculitis was present in case 3 and bilateral sensorioneural hearing loss in case 4. Neither pleocytosis nor hyperproteinorrachia was present in any patient in lumbar puncture. Brucella melitensis was isolated in case 3 from bone marrow, and in case 4 both from blood and bone marrow. All patients received combined treatment consisting of ceftriaxone, rifampicin, and doxycycline. They were discharged from the hospital with full recovery. No recurrence or any complaint was observed during the follow-up. In conclusion, despite the rapid course and serious complications, outcome from febrile-toxic neurobrucellosis is excellent especially when effective antimicrobial therapy is started early in the course of illness.
Van Edremit İlçesi Gölkarşı Köyünde Yapılan Bruselloz Araştırması
(2000) Deveci, Aydın; Buzgan, Turan; Irmak, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Karahocagil, M. Kasım; Timurkan, Hüseyin; Demiröz, Ali Pekcan
Van ili Edremit ilçesi Gölkarşı köyünde hayvancılıkla uğraşan 12 kişilik bir ailenin 5 bireyinde akut bruselloz saptanması ve aynı köyde benzer şikayetlere sahip hastalar bulunduğunun öğrenilmesi üzerine adı geçen köye gidilerek, ateş, terleme ve eklem ağrısı şikayetleri olan hastaların fizik muayeneleri ve daha sonra serolojik taramaları yapıldı. Brusellozla uyumlu şikayetleri olan 98 kişiden alınan kan örnekleri önce lam aglutinasyon metodu ile değerlendirilerek brucella aglııtinasyonu pozitif olanlar ayrıldı. Lam aglutinasyonu ile pozitif bulunan 12 serum örneğinin , 9'unda tüp aglutinasyonu ile 1/160 ile 1/2560 arasında değişen titrelerde pozitiflik saptandı. Tüp aglütinasyonunda 1/160'tan düşük sonuç veren 3 hastada aglutinasyon Coombs'lu olarak tekrarlandı, bruselloz kabul edilen 9 kişide hastalığın akut veya kronik seyirli olduğunu araştırmak için rivanollü tüp aglütinasyonları çalışıldı. Bruselloz olgularının bulunduğu ailelerin hayvanlarının da hasta olduğu ve bu hayvanlarda yavru atma olayının sık görüldüğü tespit edildi. Bölgemizde, sütün kaynatılmadan mayalanması ve elde edilen peynirin taze tüketilmesi yaygın bir gelenek olduğundan; olgularımızda infeksiyon kaynağının hasta hayvanlar; bulaş yolunun ise direkt temas yanında, infekte sütle hazırlanmış taze peynir ve yağ tüketimi olduğu düşünüldü.
Van İline Bağlı Bazı Köylerde İnsan ve Hayvan Populasyonunda Bruselloz Seroprevalansı
(2003) Irmak, Hasan; Buzğan, Turan; Evirgen, Ömer; Sakarya, Nurten; Akdeniz, Hayrettin; Karahocagil, M. Kasım; Demiröz, A. Pekcan
Amaç: Van yöresindeki köylerde yaygın olarak görülen brusellozun, besicilik yapan insanlar ile, bunların yetiştirdikleri koyun, keçi ve sığırlar arasındaki prevalansı değerlendirmektedir. Yöntem: Haziran 2002 - Eylül 2002 tarihleri arasında Van iline bağlı beş köye gidilerek 558 insan, 336 koyun, 51 keçi ve 129 sığırdan kan örnekleri alındı. Serumlara Rose Bengal (RB) ve standart tüp aglutinasyonıı (STA) testleri uygulandı. Bulgular: Bruselloz seropozitifliği insanlarda RB ile % 26.7, STA ile % 27.2; koyunlarda RB ile % 19.6, STA ile % 22.9; keçilerde RB ile % 21.5, STA ile % 21.5; sığırlarda RB ile % 20.9, STA ile % 21.7 oranında saptandı. Yöremizdeki bu oranlar, Türkiye genelinde bütün illerden tesadüfi örneklemeyle alınan hayvan serumlarının brusella test sonuçları ortalamasının oldukça üzerindedir. Sonuç: Yurt genelinde ve özellikle de bölgemizdeki bruselloz mücadelesi, hedeflenen düzeyin çok gerisinde olup; aşılama çalışmalarına hızla ve titizlikle devam edilmelidir.
Van ve Yöresinde Yersinia Enterocolitica Enfeksiyonunun Kültür ve Serolojik Yöntemlerle Araştırılması ve Brusellozla Ayırıcı Tanısındaki Önemi
(2001) Seçkinli, Tahir; Irmak, Hasan; Akdeniz, Hayrettin; Demiröz, Ali Pekcan; Buzgan, Turan
Amaç: Çalışmamızda Van ve yöresindeki Yersinia enterocolitica enfeksiyon oranının dışkı kültürü ve serolojik olarak saptanması ve bruselloz ile çapraz reaksiyonların gösterilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın yapıldığı yer: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Klinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, Van. Materyel ve Metod: Dışkı kültürü çalışması için, akut gastroenteritli hastalardan alınan 190 dışkı örneğinin SS, EMB ve CIN agar'a ekimleri yapılmıştır. Serolojik çalışma için, (1) diyareli 100 hasta, (2) artralji-artrit şikayeti olan 50, (3) brusellozlu 50, (4) üveit-konjonktivitli 40, (5) çeşitli tiroid hastalığı olan 52 hasta ve kontrol grubu olmak üzere 50 sağlıklı kişiden kan alınarak Yersinia aglütinasyonları çalışılmıştır.Bulgular: Akut gastroenteritli 190 hastanın dışkı kültüründe 2 hastada (%1.05) Y. enterocolitica izole edilmiştir. 292 kişilik hasta ve 50 kişilik kontrol grubu olmak üzere toplam 342 kişide yapılan serolojik çalışmada ise 1 hastada O:3 serotipine, 9 hastada O:9 serotipine karşı toplam 10 hastada 1/160 ve üzeri titrede pozitiflik (%2.92) elde edilmiştir.Sonuç: Bu olgularda serumun Brucella abortus suşu ile absorbsiyonu sonunda aglütinasyon titresi düşen 3 hastada çapraz reaksiyon görüldüğü ve 7 hastada Yersinia enfeksiyonu olduğu sonucuna varılmıştır.
Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Hastaların Çeşitli Kültür Örneklerinden İzole Edilen Acinetobacter Baumannii Suşlarının Antibiyotik Duyarlılıkları
(2017) Irmak, Hasan; Demiröz, Ali Pekcan; Kınıklı, Samı; Cesur, Salih; Özhak, Betil Baysan; Berktaş, Mustafa; Yalçın, Ata Nevzat
Amaç:Bu çalışmada. üç farklı merkezde, yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların çeşitli klinik örneklerinden izole edilen 80 Acinetobacter baumannii (A.baumannii) suşunun farklı antibiyotik gruplarına direnç oranlarının E-test veya disk difüzyon yöntemleriyle belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 2010-2012 yılları arasında Ankara, Antalya ve Van illerindeki üç merkezde yoğun bakım ünitesinde yatan toplam 80 hastanın tek bir klinik örneğinden izole edilen 80 A.baumannii suşu dahil edildi. Suşların 34'ü derin trakeal aspirat, 16'sı yara, 14'ü idrar, 10'u kan, 2'si kateter, 2'si balgam, 2'i ise beyin-omurilik sıvısı örneğinden izole edildi. A. baumanii suşlarında kolistin (CO), tigesiklin (TG), doripenem (DOR), piperasilintazobaktam (TZP) ve sefoperazon-sulbaktam (CES) duyarlılıkları E-test yöntemiyle, imipenem (IMP), meropenem (MEM), tikarsilin-klavunat (TIM), siprofloksasin (CIP), sefepim (FEB), ampisilin-sulbaktam (SAM), tobramisin (TOB), netilmisin (NET), amikasin (AK) duyarlılıkları ise disk-difüzyon yöntemiyle Klinik ve Laboratuar Standartları Kurumu (CLSI) önerileri doğrultusunda çalışıldı. Bulgular: Yoğun bakım ünitesinde yatan hastalardan izole edilen 80 A.baumannii suşunun çoklu ilaca dirençli (ÇİD) olduğu saptandı.İzole edilen çoklu ilaca dirençli A.baumannii suşlarında E-test yöntemiyle CO direnci saptanmazken, TG'ne %6 oranında , DOR' e %87, TZP'ye %92 , CES'a % 89 oranında direnç saptandı. Kirby-Bauer disk-diffüzyon yöntemiyle saptanan direnç oranları ise; IMP'e %94, MEM'e %90, TIM'a %95, CIP'e %100, FEB'e %97, SAM'ne %91, NET'e %79, AK'e %82, TOB'ne %90 idi. İzole edilen suşlarda CO, TG, DOR, CPS ve TZP için MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla; 0.125,0.75; 0.75,24; 24, 128; 32,128 ; 128,256 olarak belirlendi. Sonuç: Çalışmada yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli örneklerinden izole edilen ÇİD A.baumannii suşlarında MİK50 ve MİK90 değerleri göz önüne alındığında en etkili antibiyotikler sırasıyla; kolistin ve tigesiklin olarak belirlendi. Karbapenemlere (DOR, MEM ve IMP), TZP ve CES'e ve diğer antibiyotiklere yüksek oranlarda direnç saptanması dikkat çekiciydi. Sonuç olarak yoğun bakım ünitelerinde ÇİD-A.baumannii enfeksiyonlarının önlenmesi için enfeksiyon kontrol önlemlerinin titizlikle uygulanması ve akılcı antibiyotik tedavisi ve antibiyotik direnç oranlarının izlenmesi gereklidir.