Browsing by Author "Karaca, Mehmet"

Now showing 1 - 20 of 32

Assessment of the Histopathological Changes Occurring in the Testis of the Mice Suffering From Experimental Diabetes Induced Using Alloxan
(Medwell online, 2009) Uslu, Baris Atalay; Ilhan, Fatma; Gulyuzf, Fetih; Karaca, Mehmet; Oner, Ahmet Cihat
In this study, we aimed to examine the effect of volatile oil extracts of Helichrysum plicatum DC (HP) and Tanacetum balsamita L. (TB) on the histopathology of the testicles of the mice that had alloxan-induced type 1 diabetes or with imitated physiopathology of type 2 diabetes. The volatile oil extracts of HP and TB; were injected intra. peritoneally in diabetic mice at 12.5, 25 and 50 mg kg(-1) doses. Control and reference groups received 0.2 mL serum physiologic intra peritoneally and oral glibenclamide at 0.3 mL kg(-1) dose, respectively. Blood samples were withdrawn from tail veins of the mice 1, 2 and 24 It after the treatment and the blood glucose levels were measured. We investigated testicular histopathology of the mice in control and diabetic groups. The examination of the testicles of diabetic mice revealed reduction in diameters of the seminiferous tubules and thickening in the wall of the seminiferous tubules in addition to degenerative changes and decline in the number of spermatogenic cells. There were multinucleated giant cells in the lumens of some seminiferous tubules. No significant shown was detected in the severity of lesions between control group of diabetic mice receiving serum physiologic and the diabetic mice treated with the extracts of H? and TB. TUNEL-positive cells were higher diabetic mice than in control mice. We monitored no marked encouraging effect of HP and TB volatile oil extracts on the testicular histopathology. The reason for this failure might be due to short term use of these extracts. Long term applications of volatile oil extracts of HP and TB at various doses remained to be done to elucidate the potential anti-diabetic effect of these extracts.
Bir Van Kedisinde Hepatosellüler Karsinom
(2001) Keles, Ihsan; Karaca, Mehmet; Yener, Zabid
Bu raporda, 5 yaşlı dişi bir Van kedisinde belirlenen generalize metastazlı hepatosellüler karsinom olgusu tanımlandı. Makroskobik olarak, karaciğer, dalak, akciğer, böbrekler, karın boşluğu ve deri altında 1mm-6 cm çapına varan, grimtırak-beyaz renkte tümöral nodüller belirlendi. Mikroskobik olarak, tümör hücreleri solid, kordon ve trabeküler yapılar oluşturmuştu. Neoplastik hücreler genellikle poligonal ve veziküler çekirdekli olup çok sayıda mitotik figürlere sahipti. İmmunohistokimyasal olarak tümör markerlerinden alfa-fetoprotein (AFP), sitokeratin, düz kas aktin (SMA) ve faktör VIII'e ilişkin antijen (FVIII-Rag) araştırıldı. Bunlardan AFP ve SMA pozitif bulundu. Tümör, makroskobik, mikroskobik ve immunohistokimyasal özelliklerine göre hepatosellüler karsinom olarak teşhis edildi.
Cytauxzoonosis in Van Cats
(2007) Akkan, Hasan Altan; Tütüncü, Mehmet; Özdal, Nalan; Karaca, Mehmet; Değer, Mustafa Serdar; Ağaoğlu, Zahit T.
Cytauxzoonosis; kedilerin theileriosis’i olarak da bilinen, kedilerde yüksek oranda ölümlere yol açabilen, keneler ile bulaşan ve eritrositer formları ile makrofajlarda doku şizogoni fazına sahip Cytauxzoon felis’in neden olduğu bir protozoon hastalığıdır. Çalışmada 1-7 yaş arasındaki 120 adet Van kedisinde klinik ve hematolojik muayeneler yapıldı. Kedilerde klinik olarak herhangi bir semptoma rastlanmadı. Kan örneklerinden hazırlanan frotilerin mikroskopik muayenesinde 9 (% 7,5) kedide Cytauxzoon felis etkeni belirlendi. Sonuç olarak; Türkiye’de varlığı ilk defa tespit edilen Cytauxzoon felis’e Van kedilerinde %7,5 oranında rastlandı. Ancak kedilerde muhtemelen oluşan preimmünisyon nedeniyle hastalığa ilişkin spesifik semptomlar görülmedi. Bu nedenle, özellikle yaz aylarında kediler sadece mikroskopik olarak değil aynı zamanda serolojik olarak C. felis yönünden incelenmelidir.
Dermatitis Solaris and Its Treatment in Van Cats
(indian veterinary Journal, 2006) Karaca, Mehmet; Tutuncu, Mehmet; Akkan, Hasan Altan; Yuksel, Hayati; Keles, Ihsan; Agaoglu, Zahid
Dermatitis solaris is a skin disease of light coloured cats and dogs seen in summer season. The disease occurs especially on the unpigmented areas such as tip of the ears, nose, body and extremities as a result of phototoxic reactions when subjected to ultraviolet lights. The disease has been reported to come into view as chronic dermatitis in cats having white ear and blue eyes. (Haziroglu and Milli, 1998). The pathogenesis of feline dermatitis is thought to occur as a result of free radicals released after phototoxic reactions (Soter, 1990).
Detection of Seasonal Asymptomatic Dermatophytes in Van Cats
(Springer, 2016) Ilhan, Ziya; Karaca, Mehmet; Ekin, Ismail Hakki; Solmaz, Hasan; Akkan, Hasan Altan; Tutuncu, Mehmet
The Van cat is a domestic landrace found in the Van province of eastern Turkey. In this study, we aimed to determine the seasonal carriage of dermatophytes in Van cats without clinical lesions. A total of 264 hair specimens were collected from clinically healthy cats in and around the Van Province. Of these samples, 30.3% were obtained in spring, 30.6% in summer, 16.6% in autumn, and 22.3% in winter; 45.1% of samples were from male cats and the rest from female ones. Of the studied cats, 118 were younger than 1 year, 78 were 1-3 years old, and 68 were older than 3 years. The specimens were subjected to direct microscopic examination with 15% potassium hydroxide and cultured on Sabouraud dextrose agar and dermatophyte test medium supplemented with cycloheximide and chloramphenicol. Dermatophyte identification was carried out based on macroscopic and microscopic colony morphology, urease activities, in vitro hair perforation test, growth at 37 degrees C, and pigmentation on corn meal agar. Dermatophytes were isolated from 19 (7.1%) of the 264 specimens examined. The most frequently isolated fungi were Trichophyton terrestre (4.1%), followed by Microsporum gypseum (1.1%), M. nanum (1.1%), and T. mentagrophytes (0.7%), and these fungi may represent a health risk for humans in contact with clinically healthy Van cats. M. canis was not isolated from any of the specimens. Our results show no significant (p>0.05) association between carriage of dermatophytes and the gender of cats. The carriage rate of dermatophytes was high in spring and winter, and the only possible risk factor for infection was age of the animal. (C) 2015 Sociedade Brasileira de Microbiologia. Published by Elsevier Editora Ltda.
The Effect of Dipyrone Overdoses on the Levels of Lipid Peroxidation, Glutathione and Ceruloplasmin in Dogs
(2001) Bakır, Bahtiyar; Ertekin, Ali; Şahin, Ali; Akkan, Hasan Altan; Karaca, Mehmet
Bu çalışmada köpeklerde yüksek dozda dipironun lipit peroksidasyonu , glutatyon ve serüloplazmin düzeyleri üzerine etkisi araştırıldı. Araştırmada 13-30 kg ağırlığında 1-3 yaşlarında sağlıklı 14 köpek kullanıldı. Köpekler eşit sayıda iki gruba ayrıldılar. Uygulama öncesi her iki grup köpeklerden alınan kanlar kontrol amacıyla kullanıldı. Birinci deneme grubu köpeklere 0.4 g/kg dipiron 12 saat aralıklarla toplam 12 gün süreyle intravenöz olarak uygulandı. İkinci deneme grubu köpeklere aynı miktar yine aynı süre içerisinde intramusküler olarak uygulandı. Denemenin l., 3., 5., 7., 9. ve 11. günlerinde alınan kan örnekleri analizler için kullanıldı. Yapılan analizlerde malondialdehit miktarlarında her iki deneme grubunda anlamlı yükselmeler gözlendi (birinci grup en düşük konsantrasyon 2.97+0.18, en yüksek konsantrasyon 5.19+0.12, ikinci grup en düşük seviye 2.76+0.23, en yüksek seviye 3.90+0.49 nmol/ml) ve bu yükselmeler kontrol verilerine (birinci grup kontrol değeri 2.39+0.12, ikinci grup kontrol değeri 2.45+0.12 nmol/ml) göre istatistiksel açıdan anlamlı bulundu (p<0.001). Glutatyon ve serüloplazmin miktarlanndaki değişimler ise anlamlı bulunmadı (p>0.05). Sonuç olarak, dipironun yüksek dozda verilmesine rağmen şiddetli lipit peroksidasyonuna neden olmadığı, bunun da dipironun organizmadaki geniş tolerans yeteneğiyle ilgili olduğu sonucuna varıldı.
The Efficacy of Ricobendazole and Ivermectin on Naturally Infected Sheep With Trichostrongylidae Sp in the Region of Van
(Medwell online, 2009) Sahin, Ali; Gul, Abdurrahma; Karaca, Mehmet; Akkan, Hasan Altan; Keles, Ihsan
The efficacy of two broad spectrum antelmentics (Ricobendazole and Ivermectin) against gastrointestinal nematode infection was compared in sheep. Naturally infected thirty sheep with Trichostrongylidae sp., which were diagnosed by McMaster technique and their coprocultures were performed. Sheep were randomly assigned to two treatment groups (Ricobendazole and Ivermectin) and one control group of 10. Fecal samples for determining nematode egg counts were collected pre- and post-treatment. All treatments resulted in decrease in the number of Eggs per Gram (EPG) in the post-treatment samples compared to the pre-treatment samples. Mean egg counts reduced 100% for both ricobendazole and ivermectin on trial 14 days. Furthermore, no significant differences were found among treatment groups. The data demonstrate a similar efficacy obtained from both ricobendazole and ivermectin. They were effective and convenient to apply. Either ricobendazole or ivermectin believed to be suggestible to treat gastrointestinal nematodes in sheep.
Investigation of the Seroprevalance of Maedi-Visna in the Region of Van Using Elisa and Histopathological Findings
(Medwell online, 2009) Akkan, Hasan Altan; Karaca, Mehmet; Tutuncu, Mehmet; Keles, Ihsan; Ilhan, Fatma; Cetin, Yunus; Tasal, Ibrahim
In the present study, seroprevalance of maedi-visna in sheep in the region of Van was aimed to investigate. A total of 465 serum samples obtained from sheep raised in Van and its towns were investigated with regard to maedi-visna specific antibody using ELISA procedure. Out of 465 samples 30 of them were seropositive (6.45%) and 20 of them were doubtful (4.30%) according to test procedure. Histopathology was also applied to some of these sheep which slaughtered in an abattoir after blood sampling. According to histopathological analysis 9 doubtful samples were also found to be positive. But, due to mild lymphoproliferation in there samples ELISA gave doubtful results. As a result with this study, seroprevalance of maedi-visna was determined in the region of Van and in the doubtful cases histopathological assessments believed to strengthen serological findings.
Investigation on the Seroprevalence of Toxoplasmosis, Listeriosis and Brucellosis in Goats Living in the Region of Van,turkey
(2007) Çelebi, Bekir; Kılıç, Selçuk; Akkan, Hasan Altan; Keles, Ihsan; Uslu, Barış Atalay; Karaca, Mehmet; Babür, Cahit
Bu çalışma Van yöresi keçilerinde toxoplasmosis, listeriosis ve brucellosis seroprevalansını belirlemek için yapıldı. Toxoplasma gondii, Listeria monocytogenes ve Brucella melitensis’e karşı oluşan antikorları belirlemek için sırası ile Sabin Feldman Dye Testi (SFDT), Osebold Agglutination Testi (OAT) ve Micro Agglutination Testi (MAT) uygulandı. 98 serum örneğinin, %80.61 toxoplasmosis, %34.69 listeriosis and %6.12 brucellosis yönünden seropozitif olduğu tesbit edildi. Bu sonuçlar ile Van yöresi keçilerinde Toxoplasmosisin, listeria ve brucella’ya göre çok daha yaygın olduğu görüldü.
Kakule (Eletteria Cardamom L.)uçucu Yağ Ekstresinin Antienflamatuvar Aktivitesinin Sıçanlar Üzerinde Araştırılması
(2005) Tütüncü, Mehmet; Karaca, Mehmet; Akkan, Hasan Altan; Him, Aydın; Özbek, Hanefi
Bu çalışmada, kakule (Eletteria cardamomum L.) uçucu yağ ekstresinin sıçanlarda carrageenan’la oluşturulmuş sağ-arka pençe ödemi modelinde antienflamatuvar etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Beş ayrı çalışma grubu (n=6) oluşturulmuş, buna göre serum fizyolojik kontrol, etil alkol kontrol, indometazin (3 mg/kg) referans grupları ile kakule (0.05 mL/kg) ve kakule (0.10 mL/kg) grupları oluşturuldu. Sıçanların sağ arka-pençeleri pletismometre aracılığı ile ilaç uygulamasından önce ölçüldü. Ardından ilaç periton içi yolla verildi. Subplantar yolla lambda-carrageenan uygulandı ve bu uygulamadan üç saat sonra sağ-arka pençe hacmi tekrar ölçüldü. Her iki ölçüm arasındaki fark gruplar arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Çalışma sonunda indometazin’in % 95.70, kakule (0.05 mL/kg) ekstresinin % 73.66 ve kakule (0.10 mL/kg) ekstresinin % 84.22 oranında antienflamatuvar etkinlik gösterdiği saptanmıştır. İstatistiksel olarak her iki doz kakule ekstresinin kontrol grubuna göre anlamlı seviyede antienflamatuvar etkinlik gösterdiği, 0.10 mL/kg dozda uygulanan ekstrenin indometazin’e benzer seviyede bir aktiviteye sahip olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak kakule uçucu yağ ekstresinin antienflamatuvar aktiviteye sahip olduğu kanaatine varılmıştır.
Kan Parazitli Hayvanlarda Sialik Asit ve Lipid-bağlı Sialik Asit Düzeylerinin Araştırılması
(2000) Ekin, Suat; Ertekin, Ali; Akkan, Hasan Altan; Keles, Ihsan; Karaca, Mehmet
Bu çalışmada 6 ay - 5 yaş arası, farklı ırk ve cinsiyette toplam 42 adet .sığır kullanıldı. Şunlardan 12 tanesi theileriozisli, 10 anaplazmozisli, 10 tanesi theileriozis ve anaplazmosisli, 10 tanesi ise klinikman sağlıklı hayvanlardan oluştu. Yapılan analizlerde kontrol grubundan elde edilen değerlere kıyasla, sialik asit miktarlarındaki artış tüm enfekte gruplarda önemli (p<0.001), lipid-bağlı sialik asit düzeylerinde ise theileriozis grubu hariç diğer gruplarda anlamlı (p<0.01) bulundu. Aneminin düzeyi theileriozis grubunda fazla olmasına rağmen, anaplazmanın bulunduğu hayvanlarda sialik asit ve lipid-bağlı sialik asit düzeyleri daha yüksek bulundu.
Köpeklerde Gentamisin Nefrotoksikozisinde Lipit Peroksidasyonu Antioksidan Maddeler, Antioksidan Vitaminler ve Bazı Hematolojik- Biyokimyasal Parametre Düzeylerinin Araştırılması
(2003) Ormancı, Neslihan; Cemek, Mustafa; Akkan, Hasan Altan; Ertekin, Ali; Karaca, Mehmet
Bu çalışmada, nefrotoksikoziste malondialdehit (MDA), antioksidan vitaminler, antioksidan maddeler ve bazı hematolojik-biyokimyasal parametre seviyeleri araştırıldı. Çalışmayı altı sokak köpeği oluşturdu. Uygulama öncesi alınan kanlar kontrol grubunu oluşturmak amacıyla kullanıldı. Deneme süresince 2., 5., 7. ve 10. günlerde kan örnekleri alındı. Yapılan analizlerde kontrol grubu değerlerine göre deneme grubu retinol ve Vit C düzeylerindeki değişimlerin istatistik olarak anlamlı olmadığı, ß-karotin (P<0,05) ve Vit E' deki (P<0,001) düşüşlerin önemli olduğu tespit edildi. Malondialdehit, serüloplazmin ve idrar $\\gamma$- glutamil transferaz (GGT) enzim seviyelerinde gözlenen artışların P<0,001; glutatyon miktarlarında saptanan düşmelerin P<0,001 düzeylerinde anlam ifade ettikleri saptandı. Eritrosit ve hematokrit değerlerinde gözlenen değişimlerin önemli olmadığı, lökosit miktarlarındaki artışın P<0,01 ; kreatinin ve kan üre nitrojeni (BUN)' ndeki artışın ise P<0,001 düzeyinde önemli olduğu da gözlendi. Sonuç olarak, nefrotoksikoziste hücrelerde oksidatif hasarın şekillenebileceği ve bu nedenle hastalığın tedavisi süresince kullanılan ilaçlarla beraber antioksidanların da kullanılmasının yararlı olacağı kanaatine varıldı.
Köpeklerde Oluşturulan Üçüncü Derece Termal Yanıklarda, Sağlatım Amacıyla Kullanılan Antioksidan Kan Gazları ve Bazı Hematolojik Parametreler
(1998) Karaca, Mehmet; Alkan, İsmail; Belge, Ferda; Bakır, Nihat Bahtiyar; Şındak, Nihat; Sağlam, Kamil
Bu çalışma değişik yaş ve cinsiyette 20 adet melez köpekte gerçekleştirildi. Hayvanlar l'i kontrol 3'ü (C vitamini, E vitamini ve pentoxijylline) deneme olmak üzere 5 'erli 4 gruba ayrıldı. Deneysel olarak göğüs çeperinde 16 cm çapında derin yanık oluşturuldu. Yanığı takiben 10 gün süreyle tüm gruplara gümüş sülfadiazine kremi sürülürken deneme gruplarına bu süre boyunca C grubuna Cvitamini im, E grubuna E vitamini im ve P grubuna da pentoxifylline peros uygulandı. Yanık öncesi ve sonrası 1, 3 ve 7. günlerde kan gazları ve hematolojik parametreler incelenerek sonuçlar değerlendirildi. Kan parametrelerinden lölcosit sayısı hariç önemli bir değişikliğe rastlanmazken kan gazlarında hem grup içi hem de gruplar arası istatistiki değerlendirmelerde anlamlı değişikliklere rastlanmıştır.
Koyunlarda Akciğer Hastalıklarının Tanısında Direkt Radyografi ve Bronkografi Bulgularının Değerlendirilmesi
(2001) Aslan, Logman; Gençcelep, Musa; Karaca, Mehmet; Bakır, Bahtiyar; Tütüncü, Mehmet
Bu çalışmada, koyunların akciğer hastalıklarının tanısında klinik, radyografik ve bronkografik bulgular değerlendirildi. Çalışma materyalini 70'i akciğer hastalıklı, 30'u sağlıklı toplam J00 hayvan oluşturdu. Klinik, radyograflk ve bronkografik muayene sonucu; bronşitis (13), pnömoni (21), bronkopnömoni (19), aspirasyon pnömonisi (4), lober pnömoni (5) ve lober bron/copnömoni (8) tablosu tespit edildi. Kontrol ve deneme grubundaki hayvanların V/D, D/V, ayakta ve yan yatırılmış pozisyonda L/L direkt radyografileri ve bronkografileri çekildi. Radyograflk çekim için 60-100 kV, 20- 60 mAs ve Bucky-Grid kullanıldı. Bronkografi için kontrol ve deneme gruplarında toplam 41 hayvana yağda çözünmüş kontrast madde (Lipiodol ultra-fluide, 480 mg/ml Guebert) uygulandı. Deneme grubunda bronkografi yapılan 11 hayvandan 5 'inde, kontrol grubunda ise 30 hayvandan 4 'ünde kontrast maddeden kaynaklanan aspirasyon pnömonisi meydana geldi. Sonuç olarak; koyunlarda akciğer hastalıklarının tanısında radyografinin yararlı olduğu, bronkografi sırasında komplikasyon riskini azaltmak amacı ile yağda eriyen kontrast maddelerin dikkatli uygulanması, entübasyon tüpü yerine trakea halkaları arasının tercih edilmesi ve atılımı kolaylaştırıcı yöntemlerin kullanılması gerektiği kanısına varıldı
Predictive Value of Red Cell Distribution Width in Intrahospital Mortality and Postintervention Thrombolysis in Myocardial Infarction Flow in Patients With Acute Anterior Myocardial Infarction
(Lippincott Williams & Wilkins, 2012) Ilhan, Erkan; Guvenc, Tolga S.; Altay, Servet; Cagdas, Metin; Calik, Ali N.; Karaca, Mehmet; Tayyareci, Gulsah
Objectives Recent studies have reported a strong independent association between increased red cell distribution width (RDW) and the risk of adverse outcomes in patients with heart failure, stable coronary disease, and acute coronary syndromes. However, in this study we aimed to determine the impact of an elevated RDW level on the postinterventional thrombolysis in myocardial infarction (TIMI) flow and intrahospital mortality in patients with acute anterior myocardial infarction (AMI). Methods A total of 763 patients with acute AMI undergoing a primary percutaneous coronary intervention were evaluated retrospectively. Upon admission, the RDW level was measured by an automated complete blood count. Postinterventional TIMI flow and intrahospital mortality was documented for all patients from hospital registries. The patients were classified according to the RDW level. RDW more than 14.8% was defined as elevated RDW. All groups were compared statistically according to the preinterventional characteristics. Results Elevated RDW was found to be an independent predictor of increased intrahospital mortality in multivariate regression analysis (hazard ratio: 3.677, 95% confidence interval: 1.228-11.008, P=0.02). Other independent predictors for intrahospital mortality were diabetes mellitus (hazard ratio: 6.743, 95% confidence interval: 1.941-23.420, P=0.003), smoking (hazard ratio: 6.779, 95% confidence interval: 1.505-30.534, P=0.013), and creatinine more than 0.8 mg/dl (hazard ratio: 7.982, 95% confidence interval: 1.759-36.211, P=0.007). However, there were no independent predictors for TIMI including elevated RDW. Conclusion A high admission RDW level in patients with acute AMI undergoing a primary percutaneous coronary intervention was associated with an increased risk for intrahospital cardiovascular mortality, but was not associated with worse postinterventional TIMI flow. Coron Artery Dis 23: 450-454 (C) 2012 Wolters Kluwer Health vertical bar Lippincott Williams & Wilkins.
A Serological Investigation of Pestiviruses in Sheep in Eastern Border of Turkey
(Springer, 2011) Tutuncu, Mehmet; Duz, Erkan; Karaca, Mehmet; Akkan, Hasan Altan; Keles, Ihsan; Bakir, Bahtiyar; Tasal, Ibrahim
All pestiviruses are important veterinary pathogens causing economic losses in cattle, sheep, and pigs. In this study, blood samples randomly collected from 465 sheep were analysed for the presence of antibodies to pestiviruses (bovine viral diarrhea virus, border disease virus) using an enzyme-linked immunosorbent assay in the province of Van and their towns. The seroprevalance were estimated as 75.9% and 60.0-82.5% in the sampled animals and sampled towns, respectively. The results revealed that pestiviruses are important abort pathogens in the province of Van and their towns.
Seroprevalance of Mycoplasma Agalactiae in Goats in the Region Of
(2013) Kılınç, Kemal; Karaca, Mehmet; İlhan, Ziya
Kılınç K. Van yöresi keçilerinde Mycoplasma agalactiae?nın seroprevalansı. YYÜ, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Van, 2013. Koyun ve keçilerde mastitis, poliartritis ve keratokonjuktivitis ile karakterize olan bulaşıcı agalalaksiya, önemli ekonomik kayıplara neden olmaktadır. Enfeksiyon dünyanın birçok bölgesinde bildirilmiştir. Hasatlığın spesifik etkeni Mycoplasma agalactiae olmakla birlikte, bazı vakalarda diğer bazı mikoplazma türleri de (M. mycoides subsp. capri, M. capricolum subsp. capricolum ve M. putrefaciens) sorumlu tutulmaktadır. Hastalığın teşhisi, etken izolasyonu veya çeşitli serolojik testlerle spesifik antikorların saptanmasıyla yapılmaktadır. Bu çalışmada, Gevaş-Van bölgesinde barınan 22 farklı sürüye ait toplam 371 adet keçiden alınan kan serumlarında M. agalactiae?nin seroprevalansının saptanması amaçlandı. Örnekler, ticari enzyme linked immunosorbent assay (ELISA) kiti ile test edildi. Test, kitte belirtilen yönteme göre yapıldı. Test sonucunda, 371 keçi serumunun 8?inin (%2.1) pozitif olduğu belirlendi. İncelenen 22 sürünün 3?ünde (%13.6) pozitiflik saptandı. M. agalactiae yönünden pozitif bulunan hayvanların 5?i (%62.5) bir sürüde, 2?si (%25) başka bir sürüde ve 1?i (%12.5) de başka bir sürüde barınan hayvanlarda saptandı. Sonuç olarak, Van yöresindeki keçilerde M. agalactiae?nin seroprevalansı %2.1 olarak saptandı. Anahtar sözcükler: ELISA, Keçi, Mycoplasma agalactiae, Seroprevalans,Van
Seroprevalence of Antibodies Against Neospora Caninum in Cows in Van Province
(Kafkas Univ, veteriner Fakultesi dergisi, 2011) Alan, Muhammet; Cetin, Yunus; Sendag, Said; Akkan, Hasan Altan; Karaca, Mehmet
The objective of this study was to determine the seroprevalence of Neospora caninum by cELISA among cows in Van province in Turkey. As material; 450 cows consisting of Brown Swiss, Simmental, Holstein, native species and crossbreds of these and given birth before at least one time were used. Approximately 7 ml blood sample was drawn from the jugular vein of each animal into the plain tubes. Sera obtained from the blood samples were stored at -20 degrees C and processed using a commercial N. caninum antibody test kit (cELISA; VMRD, Inc.) after two mounts from the last sampling. Inhibitions >= 30% were interpreted as seropositive and inhibitions < 30% were interpreted as seronegative. Seroprevalence of antibodies against N. caninum in cows in Van province was 4.88% as a general average. Seropositive sample rate of the central districts was higher than the rate of central villages, 10.66% vs. 3.73%. On the other hand, seropositive sample rate of the animals came to the animal hospital from the central villages was higher than the rate of animals sampled in their places, 8.06% vs. 2.87%. In conclusion, the seroprevalence of N. caninum among cows in Van province in Turkey is lower or higher than those of some other provinces in Turkey and countries or regions in the world. The reason of this may be different cattle breeds, breeding systems and animal traffic among regions or countries. Along with main control measurements to contain N. caninum infection, diagnosing and culling of seropositive animals would give helpful results.
The Seroprevalence of Toxoplasma Gondii in Sheep Detected by Sabin Feldman Dye Test in the Region of Van, Turkey
(2001) Tütüncü, Mehmet; Akkan, Hasan Altan; Ayaz, Erol; Karaca, Mehmet; Babür, Cahit
Bu çalışma, Van yöresinde koyunlarda toxoplasmosisin seroprevalansım belirlemek amacıyla yapıldı. Van merkez ve ilçelerinden (Erciş, Muradiye, Özalp, Edremit, Gürpınar ve Gevaş) toplanan 300 koyun serumu Sabin Feldman Dye Test (SFDT) ile anti-Toxoplasma gondii antikorları yönünden incelendi. Serumların 162 'si (% 54.00) negatif, 138' i (% 46.00) ise 1/16 ve üst litrelerde pozitif olduğu tespit edildi. Seropozitiffitrelerin 47'si (%34.05) 1/16, 64'ü (%46.37) 1/64, 21 'i (%15.21) 1/256 ve 6'sı (% 4.34) ise 1/1024 sulandırma basamaklarında pozitif bulundu. Toxoplasma gondii enfeksiyonunun Van yöresi koyunlarında yaygın olduğu görüldü.
Sığırların Leptospirozisinden Serum Sialik Asit ve Lipid- Bağlı Sialik Asit Düzeyleri Üzerine Araştırma
(2000) Akkan, Hasan Altan; Keles, Ihsan; Ekin, Suat; Ertekin, Ali; Karaca, Mehmet
Bu çalışmada, 11 'i leptospirozisli, 10'u leptospirozislen şüpheli, 10 tanesi ise sağlıklı olan 6-12 aylık sığırlar kullanıldı. Leptospirozisli hayvanların serum sialik asit ve lipid-bağlı sialik asit düzeylerinde leptospirozisten şüpheli ve kontrol hayvanlara kıyasla isîatistiki olarak önemli artışlar (p<0.001) saptandı. Bu artışların eritrosit membranlannda leptospiralar tarafından salgılanan toksinlere bağlı olarak oluşan dejenerasyonlardan kaynaklandığı düşünülmektedir. Hücre memhranının henüz etkilenmediği leptospirozisten şüpheli vakalarda ise sialik asit ve lipid-bağlı sialik asit düzeylerinde herhangi bir artış saptanmadı.