Browsing by Author "Kaya, Zöhre"

Now showing 1 - 9 of 9

Determining Mental Health Professionals' Perceptions of Homosexual Clients: a Scale Development Study
(2021) Kaval, Ayşe; Kaya, Zöhre
Bu araştırmada ruh sağlığı uzmanlarının, eşcinsel danışanlara yönelik algılarının belirlenmesi amacıyla bir ölçme aracı geliştirilmiş, ardından ölçme aracının güvenilirlik ve geçerliliği sınanmıştır. Ölçeğin madde havuzunu oluşturmak için literatür ışığında bu konuda daha önce yurtiçinde ve yurt dışında geliştirilmiş benzer ölçekler incelenmiş, konuya ilişkin kitap ve makaleler okunmuş, ruh sağlığı uzmanlarına kompozisyon yazdırılmış ve 50 maddelik bir havuz oluşturulmuştur. Bu maddeler uzman görüşü sonrası 46 maddeye düşmüş ve ölçeğin pilot çalışması 239 ruh sağlığı uzmanı ile 46 madde üzerinden gerçekleştirilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin, 29 maddelik tutum, bilgi ve beceri olmak üzere 3 faktörlü bir yapı aldığı görülmüştür. 3 faktörden oluşan bu ölçek toplam varyansın %61,773'ünü açıklamaktadır. Doğrulayıcı faktör analizi için asıl çalışma ölçeğin 29 maddelik son hali ile 403 ruh sağlığı uzmanı ile gerçekleştirilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin 3 boyutlu yapısının doğrulandığı ve uyum kriterlerinin uygun düzeyde olduğu bulunmuştur ( X2 / Sd: 3, 163; RMSEA: .73; CFI: .97; GFI: .93; AGFI; .90; NNFI; .97; NFI: .97; RMR: .71; SRMR: .60 ). Ölçeğin güvenilirliği cronbach alpha katsayısı ile hesaplanmış ve cronbach alpha değerleri tutum faktörü için. 94, bilgi faktörü için. 93, beceri faktörü için. 82 ve genel ölçek için. 94 olarak hesaplanmıştır. Bu verilerden yola çıkılarak ruh sağlığı uzmanlarının eşcinsel danışanlara yönelik algılarının belirlenmesi amacıyla geliştirilen Eşcinsellik Algı Ölçeğinin, 29 madde ve 3 boyutlu yapısı ile güvenilir ve geçerli bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır.
Examination of the Mediating Role of Self-Esteem in the Relationship Between Parents Attitude and Fear of Happiness
(2023) Deniz, Mehveş Duru; Kaya, Zöhre
Bu araştırmada, ergenlik dönemindeki bireylerde anne-baba çocuk yetiştirme tutumları ile mutluluk korkusu arasındaki ilişkide özgüvenin aracılık rolünün yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın katılımcılarını; 13-18 yaş aralığında bulunan, kolay örnekleme yoluyla ulaşılan ve gönüllü olarak araştırmaya katılmayı kabul eden 603 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında Çocuk Yetiştirme Tutumları Ölçeği, Özgüven Ölçeği, Mutluluk Korkusu Ölçeği ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmanın verileri SPSS 21 ve AMOS 22.0 programları kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, anne-baba çocuk yetiştirme tutumlarının özgüvenle pozitif yönde ve mutluluk korkusu ile negatif yönde anlamlı ilişki gösterdiği bulunmuştur. Yine korelasyon sonuçları özgüven ile mutluluk korkusu arasında negatif yönlü ve anlamlı ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Araştırmada değişkenler arasındaki ilişkilere dair oluşturulan model, yapısal eşitlik modeliyle test edilmiş ve kabul edilebilir uyum değerleri gösterdiği görülmüştür. Aracılık testinden elde edilen bulgulara göre, anne-baba çocuk yetiştirme tutumlarının özgüveni pozitif yönde, mutluluk korkusunu ise negatif yönde anlamlı olarak yordadığı tespit edilmiştir. Ayrıca özgüvenin de mutluluk korkusunu negatif yönde ve anlamlı olarak yordadığı saptanmıştır. Son olarak anne-baba çocuk yetiştirme tutumları ile mutluluk korkusu arasındaki ilişkide özgüvenin aracılık etkisi olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırmanın sonuçları ilgili alanyazın ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.
Examining the Relationships Between Cognitive Flexibility, Subjective Well-Being, Forgiveness and Self-Compassion in High School Students Using Structural Equation Modeling
(2021) Demirbilek, Havva; Kaya, Zöhre
Bu çalışmada, literatür kapsamında ergenlerde öznel iyi oluşa dair bir model önerilmiştir. Bu model aracılığıyla bilişsel esneklik ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide öz-şefkat ve affediciliğin aracılık rolü test edilmiştir. Bu çalışmaya, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Van ilinde Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı liselerde öğrenim görmekte olan 580 öğrenci (334 kadın, 246 erkek) katılmıştır. Araştırmanın verileri, Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği, Bilişsel Esneklik Ölçeği Öz-Şefkat Ölçeği Kısa Formu ve Heartland Affetme Ölçeği ile elde edilmiştir. Ayrıca katılımcıların yaş, cinsiyet, sınıf, lise türü, sosyo-ekonomik durum, anne öğrenim ve baba öğrenim düzeyi, anne ve baba mesleği, kardeş sayısı bilgilerinden oluşan demografik bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 21.0 ve AMOS 22.0 istatistik programlarından yararlanılmıştır. Ölçeğin geçerlik çalışmaları kapsamında doğrulayıcı faktör analizi (DFA); güvenirlik çalışması kapsamında madde toplam korelasyonu ve Cronbach Alfa yöntemleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki analizinde Pearson korelasyonundan; bilişsel esneklik ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide öz-şefkat ve affecilik değişkenlerinin aracılık etkisini belirlemek amacıyla yapısal eşitlik modeli kapsamında aracı değişkenli yol analizinden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, ergenlerde bilişsel esneklik ile öznel iyi oluş arasındaki iişkiye öz-şefkatin aracılık ettiği bulunmuştur. Bilişsel esneklik ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide affediciliğin ise aracılık etkisi anlamlı bulunmamıştır. Anahtar sözcükler: Öz-şefkat, öznel iyi oluş, affetme, bilişsel esneklik.
Investigation of Body Image and Self-Efficacy in Adolescents Who Using Instagram
(2019) Dalkıç, Abdullah; Kaya, Zöhre
Bu araştırmada, 'Instagram kullanan ve kullanmayan ergenlerin beden algıları ve öz yeterlik inançları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?' sorusuna cevap aranmıştır. Araştırmada üç bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Anket formunun ilk bölümünde katılımcıların cinsiyet, yaş, kardeş sayısı, anne ve baba öğrenim düzeyi, anne ve baba mesleği, ekonomik durum, ders başarısı algısı, Facebook ve Instagram kullanım durumları bilgilerinden oluşan demografik bilgi formu yer almaktadır. Anket formunun ikinci bölümünde Secord ve Jourard (1953) tarafından geliştirilen ve Hovardaoğlu (1993) tarafından Türkçe'ye uyarlanıp güvenirlik-geçerlik çalışmaları yapılan Beden Algısı Ölçeği yer almaktadır. Anket formunun üçüncü bölümünde Sherer vd. (1982) tarafından hazırlanıp Sherer ve Adams (1983) tarafından güncellenen ve Yıldırım ve İlhan (2010) tarafından Türkçe'ye uyarlanıp güvenirlik-geçerlik çalışmaları yapılan Genel Öz Yeterlik Ölçeği yer almaktadır. Araştırmadaki ölçeklerin güvenirlik ve geçerlik çalışmaları kapsamında açımlayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi, madde toplam korelasyonu ve Cronbach Alpha kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre Genel Öz Yeterlik Ölçeği, 17 madde ve 3 boyutlu yapısı ile güvenilir ve geçerli bir ölçektir. Beden Algısı Ölçeği, 40 madde ve tek boyutlu yapısı ile güvenilir ve geçerli bir ölçektir. Araştırmaya Ağrı İli Doğubayazıt İlçesinde bulunan ortaöğretim kurumlarından 790 öğrenci katılmıştır. Bu katılımcıların %63,7'si kadın, %36,3'ü erkektir. Ergenlerin beden algılarının ve genel öz yeterlik inançlarının Instagram kullanma durumuna göre anlamlı farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla bağımsız örneklemler t testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; genel öz yeterlik ve alt boyut puanlarının Instagram kullanıcısı olma durumuna göre anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Beden algısı puanlarının Instagram kullanıcısı olma durumuna göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Instagram kullanıcısı ergenlerin beden algısı puanı, Instagram kullanıcısı olmayan ergenlerin beden algısı puanına göre anlamlı düzeyde daha yüksektir. Buna ek olarak beden algısı puanının cinsiyete göre; hem beden algısı puanının hem de genel özyeterlik alt boyut puanlarının Facebook kullanma durumuna göre anlamlı farklılıklar gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın sonunda elde edilen bulgular, alanyazın eşliğinde tartışılmış ayrıca araştırmacılara, öğretmenlere ve bu alanlarda çalışmak isteyen psikolojik danışmanlara önerilerde bulunulmuştur.
Investigation of Secondary School Students' Perceived Parental Attitudes and School Attachment Levels
(2021) Bedir, Galip; Kaya, Zöhre
Bu araştırmada, ortaokul düzeyindeki öğrencilerin algılanan anne baba tutumları ile okula bağlanma düzeylerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışmaya Van İli merkez ilçeleri olan İpekyolu, Tuşba ve Edremit'te yer alan ortaokul öğrencilerinden, 6. sınıftan 121, 7. sınıftan 160, 8. Sınıftan 183 öğrenci olmak üzere toplam 464 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin 256 kız, 208'i erkektir. Verilerin toplanmasında; 'Kişisel Bilgi Formu, Leuven Algılanan Ana Babalık Ölçeği-Ergen Sürümü-Ana ve Baba Formu ile Çocuk ve Ergenler için Okula Bağlanma Ölçeği' kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 21.0 paket programı, ölçek puanlarının normallik sınamasında çarpıklık katsayısı (skewness) kullanılmıştır. Baba duyarlılık ve anne duyarlılık alt boyut puanlarının logaritmik dönüşümleri yapılarak ölçek ve alt boyutları arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson korelasyon testinden; anne-baba tutumlarının okula bağlanma üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla çoklu regresyon analizi, ölçek ve alt boyut puanlarının cinsiyet, anne mesleği, evde internet, cep telefonu sahipliğine göre karşılaştırılmasında bağımsız iki örneklem t testinden; yaş, sınıf, baba ve anne öğrenim durumu, baba mesleği, anne gelir durumu, kardeş sayısı, okul başarı durumu, kendisine ait oda durumuna göre karşılaştırılmasında ANOVA testinden yararlanılmıştır. ANOVA testinde anlamlı farklılık görüldüğünde farkın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla LSD post hoc testinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, algılanan anne baba tutumları ile okul bağlılığı puanları arasında anlamlı bir ilişki olduğu, algılanan anne baba tutumları ile cinsiyet, yaş, gelir düzeyi, kardeş sayısı, cep telefonuna sahip olması, kendisine ait odasının olması değişkenlerine göre anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Okula bağlanma puanları ile yaş, sınıf, anne-baba öğrenim durumu, aylık gelir ve cep telefonuna sahip olması arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, öğrencilerin algılanan anne baba tutumlarının okula bağlanma düzeylerini yordadığı bulgusuna ulaşmıştır.
Investigation of the Relationship of Decision-Making Styles With Various Variables in University Students: the Effect of Cognitive-Behavior Based Psycho-Educational Program
(2022) Mutlu, Şahabettin; Kaya, Zöhre
Bu araştırmanın temel amacı çevrimiçi karar verme becerisi psiko-eğitim programının etkisini test etmektir. Bu amaçla iki bölüm halinde yürütülen çalışmada öncelikle karar verme stillerinin nasıl şekillendiği ile ilgili oluşturulan model kapsamında üniversite öğrencilerinin algıladıkları anne baba tutumları, karar verme stilleri ve öğrenilmiş güçlülük düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Daha sonra çevrimiçi psiko-eğitim programının karar verme stilleri üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırmanın birinci bölümünde karma yöntem araştırma modellerinden açımlayıcı sıralı desen, ikinci bölümünde ise iç içe gömülü desen kullanılmıştır. Çalışmanın nicel verileri, Anne Baba Tutum Ölçeği, Melbourne Karar Verme Stilleri Ölçeği ve Rosenbaum Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeği, nitel verileri ise araştırmacı tarafından hazırlanan Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu, Oturum Değerlendirme Formu ve Psiko-Eğitim Programı Değerlendirme Formu ile elde edilmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde nicel veriler, uygun/kazara örnekleme yolu ile 534 üniversite öğrencisinden, nitel veriler de bu öğrenciler arasından amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yolu ile seçilen 12 öğrenciden toplanmıştır. İkinci bölümde ise nicel veriler 11'i deney grubu, 11'i kontrol grubu olmak üzere toplam 22 üniversite öğrencisinden, nitel veriler ise deney grubunda yer alan 11 üniversite öğrencisinden toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde, Pearson korelasyon katsayısı, SPSS Process ile Aracı Değişken (Model 4), Freidman Mertebeler Testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ve ilişkisiz örneklemler için Mann Whitney U-Testi kullanılmış, nitel verilerin analizinde ise içerik analizinden yararlanılmıştır. Birinci bölümden elde edilen nicel bulgulara göre; değişkenler arasında anlamlı ilişkiler olduğu ve anne baba tutumlarının hem doğrudan hem de öğrenilmiş güçlülük aracılığı ile karar verme stillerini kısmi olarak yordadığı belirlenmiştir. Aynı zamanda nitel bulguların nicel bulguları açıkladığı yönünde sonuçlar ortaya çıkmıştır. Araştırmanın ikinci bölümünde, çevrimiçi psiko-eğitim programının katılımcıların karar verme özsaygısı ile dikkatli karar verme stili üzerinde kısmen anlamlı bir artış, kaçıngan karar verme stilinde kısmen anlamlı bir azalma ve erteleyici karar verme stilinde ise anlamlı bir azalma yarattığı belirlenmiştir. Ayrıca psiko-eğitim programının öğrencilerin panik karar verme stili üzerinde anlamlı bir etkisi olmadığı görülmüştür. Katılımcılar ile yapılan nitel görüşmeler neticesinde, psiko-eğitim programının kendilerine olumlu katkılar sağladığı ve programda eksik gördükleri hususlar ile ilgili öneriler sundukları görülmektedir. Anahtar sözcükler: anne-baba tutumları, karar verme stilleri, öğrenilmiş güçlülük, üniversite öğrencileri, karma yöntem, çevrimiçi karar verme becerisi psiko-eğitim programı.
The Mediating Role of Career Decision-Making Self-Efficacy in the Relationship Between 21st Century Skills and Proactive Career Behaviors of Gifted Students
(2024) Turunç, Rıdvan; Kaya, Zöhre
Yaşam boyu süren kariyer yolculuğunda öğrenciler başta olmak üzere tüm bireylere etkili kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlık hizmeti sunmak oldukça önemlidir. Alanyazında özel yetenekli öğrencilerin 21. yüzyıl becerileri, kariyer karar verme öz-yeterliği, kariyer davranışları ve bu doğrultuda yönlendirilmeleri ile ilgili sınırlı sayıda çalışmanın olduğu görülmektedir. Özel yetenekli öğrencilerin kariyer gelişimlerini desteklemek amacıyla araştırmaların yapılması ve sonuçlarının tartışılması öğrencilerin etkili kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlık hizmeti almaları açısından alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu düşünceden hareketle araştırmada özel yetenekli öğrencilerin 21. yüzyıl becerileri ile proaktif kariyer davranışları arasındaki ilişkide kariyer karar verme öz-yeterliğin aracı rolü incelenmiştir. Araştırma grubunu 2023-2024 eğitim-öğretim yılında Türkiye'de farklı illerde bulunan BİLSEM'lere devam eden 497 özel yetenekli ortaöğretim öğrencisi (270 kadın, 227 erkek) oluşturmaktadır. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmada veriler; Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Çok Boyutlu 21. Yüzyıl Becerileri Ölçeği, Kariyer Karar Verme Öz-Yeterliği Ölçeği-Kısa Formu ve Kariyer Adanmışlık Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 21.0 ve AMOS 23.0 paket programları kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, 21. yüzyıl becerileri, kariyer karar verme öz-yeterliği ve proaktif kariyer davranışları arasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Aynı zamanda aracılık modelinden elde edilen bulgulardan hareketle özel yetenekli öğrencilerin 21. yüzyıl becerilerinin proaktif kariyer davranışlarını pozitif yönde anlamlı bir şekilde yordadığı ve kariyer karar verme öz-yeterliğinin bu ilişkide kısmi aracı rolünün olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sonuçlar, kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlığı çerçevesinde tartışılmış ve öneriler sunulmuştur. Anahtar sözcükler: BİLSEM, özel yetenekli öğrenci, 21. yüzyıl becerileri, kariyer karar verme öz-yeterliği, proaktif kariyer davranışları.
The Mediating Role of Humor and Happiness in the Relationship Between Cognitive Flexibility and Psychological Hardiness in Teachers by Structural Equation Model
(2021) Yağan, Ferdi; Kaya, Zöhre
Bu araştırmanın temel amacı, öğretmenlerde bilişsel esneklik ile psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkide olumlu mizah kullanımını ve mutluluğun aracı rolünün yapısal eşitlik modeli (YEM) ile araştırılmasıdır. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmada çalışma grubu Milli Eğitim Bakanlığına bağlı çeşitli okul ve kurumlarda çalışmakta olan 613 gönüllü öğretmenden (322 kadın, 291 erkek) oluşmaktadır. Veriler; Bilişsel Esneklik Ölçeği, Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği, Mizah Tarzları Ölçeği, Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu ve Kişisel Bilgi Formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 23.0 ve AMOS 24.0 paket programları kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, bilişsel esnekliğin, psikolojik dayanıklılık, olumlu mizah ve mutluluk ile pozitif yönlü anlamlı ilişkisinin olduğu, olumlu mizahın ve mutluluğun da psikolojik dayanıklılık ile pozitif yönlü ve anlamlı ilişkilerinin olduğu saptanmıştır. Araştırma ilişkisinde verilen model yapısal eşitlik modeliyle test edilmiş ve kabul edilebilir uyum değerler içinde doğrulanmıştır. Aracılık testinden elde edilen bulgulara göre öğretmenlerde bilişsel esnekliğin psikolojik dayanıklılığı pozitif yönde, anlamlı bir şekilde yordadığı ve olumlu mizah ile mutluluğun ise bu ilişkide kısmi aracı değişken olarak yer aldıkları sonucuna ulaşılmıştır. Sonuçlar, ilişkili literatür ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.
The Relationship Between Social Comparison and Emotional Self-Efficacy Levels in Adolescents
(2019) Savaşlı, Yunus; Kaya, Zöhre
Bu araştırmada, 'Ergenlerin sosyal karşılaştırma ve duygusal öz-yeterlik düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki var mıdır?' sorusuna cevap aranmıştır. Araştırmada, katılımcıların cinsiyet, yaş, kardeş sayısı, anne ve baba öğrenim düzeyi, anne ve baba mesleği, ekonomik durum, okul başarısı algısı, kendine zarar verme düşüncesine sahip olma ve hayattan memnun olma durumuyla ilgili bilgileri edinmek amacıyla araştırmacı tarafından oluşturulan bir bilgi formu kullanılmıştır. Ergenlerin sosyal karşılaştırma düzeylerini ölçmek amacıyla Gilbert ve Trent (Alan ve Gilbert 1995) tarafından geliştirilen ve Şahin, Durak ve Şahin (1997) tarafından Türkçeye uyarlanan Sosyal Karşılaştırma Ölçeği ve Kirk, Schutte ve Hine (2008) tarafından hazırlanıp Totan, İkiz ve Karaca (2010) tarafından Türkçeye uyarlanıp güvenirlik-geçerlik çalışması yapılan Duygusal Öz-yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada, ölçeklerin güvenirlik ve geçerlik çalışmaları kapsamında doğrulayıcı faktör analizi ve madde analizi (madde toplam korelasyonu ve Cronbach Alpha) yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre Sosyal Karşılaştırma Ölçeği, 16 madde ve tek boyutlu yapısı ile güvenilir ve geçerli bir ölçektir. Duygusal Öz-yeterlik Ölçeği, 28 madde ve 4 boyutlu yapısı ile güvenilir ve geçerli bir ölçektir. Araştırmaya Van ili Edremit, Tuşba ve İpekyolu ilçelerinde bulunan ortaöğretim kurumlarından 570 öğrenci katılmıştır. Bu katılımcıların %52.5'i kadın, %47.5'i erkektir. Elde edilen bulgulara göre; ergenlerin sosyal karşılaştırma düzeyleri ile duygusal öz-yeterlik düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ergenlerin sosyal karşılaştırma düzeylerinin cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği; erkek ergenlerin sosyal karşılaştırma düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Aynı zamanda duygusal öz-yeterliğin düşünceyi destekleyici olarak kullanma alt boyutunun da cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği, buna göre erkeklerin ortalamaları kadınların ortalamalarından daha yüksektir. Elde edilen diğer bir bulguya göre ergenlerin sosyal karşılaştırma düzeylerinin duygusal öz-yeterliği anlamlı yordadığı; sosyal karşılaştırma düzeyi ile duygusal öz-yeterlik arasındaki ilişkide hayattan memnun olma değişkeninin anlamlı katkı sağladığı sonucuna varılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgular, alanyazın doğrultusunda tartışılmış ayrıca araştırmacılara, öğretmenlere ve ilgili alan uzmanlarına önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler Sosyal Karşılaştırma, Öz-yeterlik, Duygusal Öz-yeterlik, Ergenlik.