Browsing by Author "Kaya, Zehra"

Now showing 1 - 13 of 13

Antiproliferative and Apoptotic Role of Novel Synthesized Cu(Ii) Complex With 3-(3 Benzenesulfonamide in Common Cancer Models
(int inst Anticancer Research, 2018) Tuluce, Yasin; Gorgisen, Gokhan; Gulacar, Ismail Musab; Koyuncu, Ismail; Durgun, Mustafa; Akocak, Suleyman; Kaya, Zehra
Background/Aim: Chemotherapeutic treatment options are often ineffective due to the development of resistance in cancer cells. Therefore, developing new anti-cancer agents is crucial for cancer treatment. Some triazine derivatives, their complexes and Copper(II) have anti-cancer effects on cancer cells. In this study, we aimed to determine the anti-proliferative effect of the novel synthesized Cu(II) complex with 3-(3-(4-fluorophenyl)triaz-1 -en- 1-yl) benzene-sulfonamide compound on the common cancer cell lines HeLa, MDA-MB-231, A2780 and MCF7. Materials and Methods: Common cancers cell lines were treated with copper complexes. Cell viability and apoptotic gene expression were examined. Results: Novel synthesized copper complex led to decreased viability of all cell lines. It also induced apoptosis via increasing the expression of caspase-3, caspase-9, Bax and p53 proteins and decreasing ERK expression. Conclusion: The novel synthesized copper complex has a significant inhibitory effect on the viability of cancer cell lines and can be considered as an antitumor agent for further studies.
The Association Between Arg72pro C>g Polymorphism in the P53 Gene and the Risk of Obesity
(Istanbul Training & Research Hospital, 2022) Koc, Gulsah; Soyocak, Ahu; Kaya, Zehra; Kankaya, Burak; Alis, Halil
Introduction: The role of genetic factors in obesity has long been recognized, but their involved specific genes remained unidentified. The relationship between p53 gene single nucleotide polymorphisms and the risk of obesity has been investigated in recent years. Therefore, this study aimed to investigate the association of p53 Arg72Pro C>G (rs1042522) polymorphism with the risk of obesity in our study. Methods: This study included 52 patients with obesity (26 were females and 26 were males) and 52 normal-weight healthy controls. Genomic DNA isolation was performed from the blood samples of all participants. P53 Arg72Pro C>G (rs1042522) polymorphism was detected by real-time quantitative polymerase chain reaction from genomic DNA samples. Results: No significant associations were identified between Arg72Pro (rs1042522) P53 polymorphism and obesity risk. Glucose levels are significantly different between the obese and control groups with the CC and CG genotypes, but without difference in the GG homozygous genotype. Conclusion: Our study is one of the first to investigate the relationship between p53 codon 72 polymorphisms and obesity risk but revealed no correlation between them. The relatively small number of participants may limit our study. Further research is needed in a large cohort to associate the p53 gene Arg72Pro C>G (rs1042522) variant with obesity risk.
Association of Insulin-Like Growth Factor Binding Protein-7 Promoter Methylation With Esophageal Cancer in Peripheral Blood
(Springer, 2022) Kaya, Zehra; Almal, Necat; Sahin, Elif Sena; Duran, Seren; Gorgisen, Gokhan; Ates, Can
Background The insulin-like growth factor (IGF) signaling pathway has an important role in many cancers, including esophageal cancer (EC). IGF-binding protein 7 (IGFBP7) is one of the proteins in this signaling pathway, and its role in cancer has not yet been fully clarified. In the present study, we evaluated the clinical relevance of IGFBP7 methylation status and mRNA expression in EC patients compared to healthy controls. We also investigated whether IGFBP7 methylation status affects mRNA expression. Methods The study comprised 100 EC patients and 105 healthy controls. Methylation specific PCR (MSP) was used to examine IGFBP7's promoter methylation and real-time quantitative reverse transcription PCR (qRT-PCR) was used to assess IGFBP7 mRNA expression. Results The IGFBP7 promoter methylation was significantly higher in controls than in EC patients (p < 0.05). IGFBP7 mRNA expression was significantly lower in EC patients compared to controls, especially in those over 55 years old (p < 0.0001). The globulin level and reflux were significantly higher in IGFBP7-unmethylated patients compared to IGFBP7 methylated patients (p = 0.01). In EC patients, however, there was no significant relationship between IGFBP7 mRNA expression and methylation in the peripheral blood (p = 0.33). In addition, neither IGFBP7 mRNA expression nor methylation were shown to be linked with survival (p > 0.05). Conclusion Our study indicated that promoter unmethylation and mRNA expression of the IGFBP7 promoter in peripheral blood could be different biomarkers for EC. Furthermore, unmethylation of the IGFBP7 promoter in EC patients was associated with reflux and elevated globulin levels. More studies with a larger number of cases is needed to confirm this association.
Cdkn1a (P21 Gene) Polymorphisms Correlates With Age in Esophageal Cancer
(Springer, 2022) Kaya, Zehra; Karan, Burak Mugdat; Almali, Necat
Background CDKN1A gene encoding p21 is an important tumour supressor involved in the pathogenesis of cancers. A few studies have been devoted to the association between CDKN1A single nucleotide polymorphisms (SNPs) and esophageal cancer (EC) in China, India and Iran. The aim of this case-control study was to investigate the association of CDKN1A polymorphisms with EC risk in the Turkey population for the first time. Methods In the present study, CDKN1A SNPs (rs1801270 C > T, rs1059234 C > A and rs3176352 C > G) were genotyped with the use of TaqMan SNP genotyping assays in 102 patients and 119 controls. Results The genotypes and alleles of CDKN1A SNPs were not significantly different among patients and controls. However, TT-genotype and T-allele of the rs1059234, the rs1801270 CC-genotype and rs3176352 G-allele were significantly associated with EC risk for <= 55 age (p < 0.05). In those over 55 age, CC-genotype and C-allele of the rs1059234 was significantly associated with EC (p < 0.05). The rs1059234 T-carriers had a higher risk of high globulin level (p = 0.017) and low albumin/globulin ratio (p = 0.019) when compared to non-T carriers (CC). The rs3176352 CC-genotype carriers had a higher risk of esophageal adenocarcinoma (EAC) subtype when compared to CG-genotype carriers and CG-genotype carriers had a higher risk of squamous cell carcinoma (ESCC) subtype (OR/95% CI = 4.00/1.06-15.08, p = 0.04). The rs3176352 CC-genotype is also a risk factor for the higher BMI (p = 0.04) and the higher CA-19-9 level (p = 0.009). Conclusion Our study suggests that the CDKN1A polymorphisms may play an important role in EC risk in relation to age. Future studies are needed to validate our findings.
Comparison of Telomere Length and Insulin-Like Growth Factor-Binding Protein 7 Promoter Methylation Between Breast Cancer Tissues and Adjacent Normal Tissues in Turkish Women
(Wiley, 2017) Kaya, Zehra; Akkiprik, Mustafa; Karabulut, Sevgi; Peker, Irem; Amuran, Gokce Gullu; Ozmen, Tolga; Ozer, Ayse
BackgroundBoth insulin-like growth factor-binding protein 7 (IGFBP7) and telomere length (TL) are associated with proliferation and senescence of human breast cancer. This study assessed the clinical significance of both TL and IGFBP7 methylation status in breast cancer tissues compared with adjacent normal tissues. We also investigated whether IGFBP7 methylation status could be affecting TL. MethodsTelomere length was measured by quantitative PCR to compare tumors with their adjacent normal tissues. The IGFBP7 promoter methylation status was evaluated by methylation-specific PCR and its expression levels were determined by western blotting. ResultsTelomeres were shorter in tumor tissues compared to controls (P<.0001). The mean TL was higher in breast cancer with invasive ductal carcinoma (IDC; n=72; P=.014) compared with other histological type (n=29), and TL in IDC with HER2 negative (n=53; P=.017) was higher than TL in IDC with HER2 positive (n=19). However, telomeres were shortened in advanced stages and growing tumors. IGFBP7 methylation was observed in 90% of tumor tissues and 59% of controls (P=.0002). Its frequency was significantly higher in IDC compared with invasive mixed carcinoma (IMC; P=.002) and it was not correlated either with protein expression or the other clinicopathological parameters. ConclusionThese results suggest that IGFBP7 promoter methylation and shorter TL in tumor compared with adjacent tissues may be predictive biomarkers for breast cancer. Telomere maintenance may be indicative of IDC and IDC with HER2 (-) of breast cancer. Further studies with larger number of cases are necessary to verify this association.
Investigation of the Association Between Mitochondrial Dna and P53 Gene Mutations in Transitional Cell Carcinoma of the Bladder
(Spandidos Publ Ltd, 2016) Avcilar, Tuba; Kirac, Deniz; Ergec, Deniz; Koc, Gulsah; Ulucan, Korkut; Kaya, Zehra; Guney, Ahmet Ilter
Bladder carcinoma is the most common malignancy of the urinary tract. The major aim of the present study is to investigate the association between mitochondrial DNA (mtDNA) and p53 gene mutations in bladder carcinoma. A total of 30 patients with transitional cell carcinoma and 27 controls were recruited for the study. Bladder cancer tissues were obtained by radical cystectomy or transurethral resection. Genomic DNA was extracted from peripheral blood. mtDNA and p53 genes were amplified by polymerase chain reaction and sequenced directly. A total of 37 polymorphisms were identified, among which, 2 mutations were significant in the patient group, and 1 mutation was significant in the control group. Additionally, 5 different moderate positive correlations between mtDNA mutations and 3 different positive correlations between p53 gene and mtDNA mutations were detected. The high incidence of mtDNA and p53 gene mutations in bladder cancer suggests that these genes could be important in carcinogenesis.
Linking Cdh1 Snps To Gastric Cancer Risk: a Comprehensive Analysis of Rs16260, Rs13689, and Rs9929218
(Springer, 2024) Aslan, Firat; Almali, Necat; Kaya, Zehra; Guven, Mustafa; Sahin, Elif Sena; Ozdemir, Abdulselam; Uygur, Serhat
Objective Single nucleotide polymorphisms (SNPs) are linked to carcinogenesis. Pathogenic variants in the CDH1 gene are associated with gastric cancer. This study examines the genotype and allele frequencies of three SNPs (rs16260, rs13689, and rs9929218) in the CDH1 gene and their relationship with gastric cancer risk. Materials and methods The study involved 105 gastric cancer patients with pathology results and 105 healthy controls. Clinical, histopathological, and demographic data were collected and compared between the two groups. Results No significant differences were found for rs16260 (- 160 C > A) and rs9929218 (G > A) between patients and controls (p > 0.05). For rs13689 (T > C), the T allele frequency was 90% in patients versus 69% in controls, while the C allele frequency was 10% in patients versus 31% in controls. A significant difference was observed for this SNP, with a higher T allele frequency in patients (OR = 4.03 CI95% 2.4-6.7, p < 0.0001) compared with controls, suggesting a fourfold increased risk of gastric cancer. Genotype frequencies were 80% wild-type (TT) and 20% heterozygous-type (TC) in patients, and 58% TT, 22% TC, and 20% mutant-type (CC) in controls (p < 0.0001). The frequencies of non-C allele carriers (TT) were present in 80% of patients versus 58.1% of controls (OR = 2.88 CI95% 1.56-5.34, p = 0.0006). Conclusion This study is the first to link the rs13689 SNP's T allele and TT genotype with increased gastric cancer risk. Our results suggest that the rs13689 T allele may contribute significantly to disease susceptibility, while the rs16260 CC genotype and rs9929218 GG genotype may influence risk in smokers.
Morphology and Infraciliature of Some Colpodids (Protozoa: Ciliophora: Colpodea)
(2005) Kaya, Zehra; Şenler, Naciye Gülkız
Bu çalışma, 2002-2004 yıllan arasında Van İl Merkezi, Edremit ilçesi ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi Kampus alanından alınan toprak örneklerinde bulunan Colpoda cinsine ait siliyat türleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Alman toprak örneklerinin fiziksel ve kimyasal analizleri (tekstür, pH, tuzluluk, kireç ve organik madde) yapılmıştır. Belirlenen Colpoda türlerinin ayrıntılı sitolojik yapılan çeşitli gümüş impregnasyonu teknikleri kullanılarak incelenmiş, morfolojik ve morfometrik karakterleri belirlenmiştir. Amaca uygun olanlardan fotomikrograflar alınmış, çeşitli vücut karakterlerine ilişkin çizimler yapılmıştır. Elde edilen bulgular orijinal tanım ve Hteratürde mevcut tanımlarla karşılaştırılarak benzerlik ve farklılıklar tartışılmıştır. Bu çalışmada 8 Colpoda türü (C. cucullus, C.inflata, C. maupasi, C. steinii, C aspera, C. eliotti, C. tripartita, C. orientelis) belirlenmiştir. Belirlenen 8 Colpoda türü kampus istasyonunda gözlenirken, Van merkez ve Edremit istasyonlarında sadece C. cucullus, C.inflata, C. maupasi, C steinii türleri gözlenmiştir. İstasyonlar arasında görülen tür çeşitliliğindeki farklılıklar, ortam koşullanndan kaynaklanabileceği düşünülmektedir. Siliyatlar genel morfolojik karakterler bakımından literatürde bildirilenlerle benzerdir. Bununla birlikte bazı morfometrik karakterlere ilişkin varyasyonlar coğrafi bölge farklıklarından kaynaklanabilir. Colpoda cucullus, C. in/lata, C maupasi, C. aspera, C eliotti ve C. tripartita ilk kez bu çalışma ile Türkiye protozoon faunasına dahil edilmiştir. Anahtar kelimeler: Colpoda, Toprak siliyatları, Van, Türkiye
Özofagus Kanseri ve Cyp1a1 Polimorfizmleri Arasındaki İlişki
(2021) Gürsoy, Selva; Kaya, Zehra
Özofagus kanseri (EC) dünya çapında görülen en yaygın kanserler arasında 7. sıradadır. Türkiye'de en fazla Doğu Anadolu bölgesinde görülmektedir. EC'nin, skuamöz hücreli (ESCC) ve adeno kanser (EAD) olmak üzere iki ana alt tipi bulunmaktadır. Sitokrom P450 (CYP450) enzim süper ailesinin bir üyesi olan CYP1A1, birçok polisiklik aromatik hidrokarbonun (PAH) metabolizmasında rol alan bir enzim genidir ve kanser gelişimi ile ilişkisi vardır. Çalışmamızın amacı, CYP1A1 polimorfizmlerinin (rs2606345, rs4646421, rs4986883) Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi popülasyonunda özofagus kanserli hastalarda allel/genotip frekanslarını belirlemek ve bu polimorfizmlerin özofagus kanseri gelişimine yatkınlığı ile ilişkisinin olup olmadığını tespit etmektir. Bu çalışma, 2018-2019 yılları arasında 90 hasta ve 100 sağlıklı kontrol grubundan toplanan kan örnekleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kan örneklerinden elde edilen DNA'lardan gerçek zamanlı PCR'da Taqman Assay yöntemi ile genotipleme yapılmış ve istatistiksel analizler yapılarak sonuçlar belirlenmiştir. CYP1A1 polimorfizmlerinin allel ve genotip frekanslarında hasta ve kontroller arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlenememiştir. Ayrıca bu polimorfizmler ve diğer klinik özellikler arasında da anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Bununla birlikte özofagus kanser riskinin sigara kullanımı, beslenme şekli, tandır dumanı, ailede kanser, reflü ve vücut kitle indeksi (VKİ) gibi diğer faktörler ile anlamlı olarak ilişkili olduğu görüldü (p<0,05). Bulgularımız Türkiye'nin Doğu Anadolu popülasyonunda bazı demografik faktörlerin özofagus kanser riskini arttırabileceğini, fakat CYP1A1 polimorfizmlerinin (rs2606345, rs4646421, rs4986883) ve özofagus kanser yatkınlığı arasında anlamlı bir ilişki olmadığını göstermiştir (p>0,05). Sonuçların doğrulanması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.
Relationship Between Esophageal Cancer and P21 Polymorphisms in Eastern Anatolia Population of Turkey
(2018) Karan, Burak Muğdat; Kaya, Zehra
Özofagus kanseri dünya genelinde en yaygın sekizinci kanser türüdür. Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesinde özofagus kanserine yakalanma oranı oldukça yüksektir. Hücre büyüme döngüsünü düzenleyen p21, normal büyüme ve farklılaşma için çok önemlidir. Birçok epidemiyolojik çalışma, p21'deki polimorfizmlerin özofagus ve diğer kanserler ile ilişkisini incelemiştir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'nin Doğu Anadolu bölgesinde özofagus kanserli hastalarda p21 polimorfizmlerinin (rs1059234 C/T, rs1801270 C/A ve rs3176352 G/C ) görülme sıklığını ve muhtemel ilişkisini araştırmaktır. Bu polimorfizmler protein ekspresyonunu etkileyebilir ve kanser duyarlılığında rol oynayabilir. Literatürde diğer popülasyonlarda bazı çalışmalara rastlanmış, ama Türkiye'de bu polimorfizmler ile özofagus kanseri arasındaki ilişkiyi gösteren bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışma, 2017-2018 yılları arasında 69 hasta ve 101 sağlıklı kontrol grubundan toplanan örnekler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Gerçek zamanlı PCR'da Taqman Assay yöntemi ile genotipleme yapılmış ve istatistiksel analizler yapılarak sonuçlar belirlenmiştir. p21 polimorfizmlerinin allel ve genotip frekanslarında hasta ve kontroller arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Ayrıca bu polimorfizmler ve diğer klinik özellikler arasında da bir ilişki görülmemiştir. Bununla birlikte özofagus kanser riskinin ailede kanser, sigara kullanımı, Van otlu peyniri, tandır dumanı ve reflü gibi diğer faktörler ile ilişkili olduğunu gözlemledik (p<0,05). Bulgularımız Türkiye'nin Doğu Anadolu popülasyonunda diğer demografik faktörlerin özofagus kanser riskini arttırabileceğini, fakat p21 polimorfizmleri (rs1059234 C/T, rs1801270 C/A ve rs3176352 G/C) ve özofagus kanseri riski arasında bir ilişki olmadığını göstermiştir (p>0,05). Bu sonucun doğrulanması için diğer genetik faktörlerin ve daha fazla vakanın incelenmesine ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Genotipleme, gerçek zamanlı PZR, Özafagus kanseri, p21, polimorfizm,
Relationship Between Gastric Cancer and Insulin-Like Growth Factor Binding Protein-5 (igfbp5) Methylation
(2021) Şahin, Elif Sena; Kaya, Zehra
Mide kanseri, Dünya genelinde ve Türkiye'nin özellikle Doğu Anadolu Bölgesi ve çevresinde yüksek insidans ve mortalite oranlarına sahiptir. Mide kanseri, genetik ve epigenetik varyantlarla ilişkilidir ve kanser prognozunu iyileştirmek için terapötik hedefler tanımlanmalıdır. Epigenetik düzenlemelerden biri olan DNA metilasyonu, mide tümörlerinde mutasyonlardan daha sık meydana gelmektedir ve bu nedenle böyle hastalıkların saptanmasında DNA metilasyonunun daha spesifik bir test olabileceği düşünülmektedir. En korunmuş üyesi insülin benzeri büyüme faktörü bağlayıcı protein-5 (IGFBP5) olan IGFBP'lerin kanserlerdeki rolü üzerine zıt sonuçlar bulunmaktadır. Ayrıca IGFBP5'in mide kanserinde sadece ekspresyonu ile ilgili çalışmalar olup, metilasyonu ilk defa bu çalışma ile incelenmiştir. Çalışmamızın amacı, mide kanserinde IGFBP5'in metilasyonu ve ekspresyonu arasındaki ilişkiyi inceleyerek, mide kanseri ve klinik parametrelerle ilişkisini belirlemektir. Bu çalışma, 2019-2021 yılları arasında, 100 mide kanserli hasta ve 100 sağlıklı kontrol grubu üzerinde gerçekleştirilmiştir. IGFBP5 geni promotor metilasyon durumu metilasyon spesifik PZR (MSP) yöntemiyle, mRNA ekspresyonu ise gerçek zamanlı/ kantitatif ters transkripsiyon PZR (RT-qPZR) ile gerçekleştirilmiştir. Sigara kullanımı, sıcak çay tüketimi, reflü ve Van otlu peynir tüketimi ve mide kanseri anlamlı şekilde ilişkiliydi (p<0,05). Hastalarda klinik veriler ve diğer çevresel etmenler, IGFBP5 geni metilasyonu ve ekspresyonu ile ilişkili değildi (p>0,05). IGFBP5 geni promotor metilasyonu hastalarda kontrollere göre anlamlı olarak daha düşüktü (p=0,04). Aynı şekilde IGFBP5 geni mRNA ekspresyonu da hastalarda kontrollere göre anlamlı şekilde daha düşüktü (p<0,0001). Ancak IGFBP5 metilasyonu ve ekspresyonu arasında anlamlı bir ilişki yoktu (p>0.05). Sonuç olarak, IGFBP5 metilasyonu ve ekspresyonu ayrı ayrı mide kanseri ile ilişkili olabilir, ancak metilasyonunun ekspresyonla ilişkisinin netleşmesi için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
The Relationship Between Idiopathic Pulmonary Fibrosis (ipf) and Platelet-Derived Growth Factor Receptor Β (pdgfr-Β) Polymorphisms
(2021) Duran, Seren; Kaya, Zehra
İdiyopatik pulmoner fibrozis (İPF) nedeni bilinmeyen kötü prognoz ile karakterize olan kronik ve ilerleyici bir interstisyel akciğer hastalığıdır. İPF değişik klinik fenotiplerde ortaya çıkan heterojen bir hastalık olup, çeşitli risk faktörleri ve komorbiditelerden etkilenmektedir. İPF'in 5 yıllık sağkalım oranı %20'dir ve erkeklerde daha fazla görülmektedir. Ülkemizde İPF görülme sıklığı az olup, bu oran 5/100.000 olarak bildirilmiştir. Platelet kökenli büyüme faktörleri (PDGF) kan damarı oluşumunda rol oynayan büyüme faktörleridir. PDGF'ler akciğer fibroblastlarının büyümesini ve göçünü uyararak pulmoner fibroziste önemli rol oynar. PDGF reseptörü-β (PDGFR-β) tümör mikroçevresinde artan bir reseptör tirozin kinazdır. PDGFR'lerinin inhibe edilmesinin İPF ilerlemesini yavaşlatabileceği bildirilmiştir. Bununla birlikte İPF ve PDGFR-β polimorfizmleri arasındaki ilişkiyi gösteren bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Çalışmamızın amacı, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi popülasyonunda İPF hastalarında PDGFR-β polimorfizmlerinin (rs246395, rs3828610, rs138008832, rs2302273) allel ve genotip frekanslarını belirlemek ve bu polimorfizmlerin İPF hastalığı yatkınlığı ile ilişkisini tanımlamaktır. Bu çalışma 2020-2021 yılları arasında 11 İPF hastası ve 12 kontrol grubundan toplanan kan örnekleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kan örneklerinden izole edilen DNA'dan Gerçek Zamanlı PZR (qPZR) kullanılarak Taqman yöntemi ile genotipleme yapılmıştır. Hasta ve kontrol grubu arasında PDGFR-β polimorfizmleri allel ve genotip frekansları (rs3828610 hariç) ve klinik/demografik özellikler istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). rs3828610 için hasta ve kontroller arasında A alleli taşımayanlar (CC) A-alleli taşıyanlara göre anlamlı şekilde yüksekti (p=0.03). Sonuç olarak rs3828610 CC genotipi İPF için bir risk faktörü olabilir, ancak PDGFR-β polimorfizmlerinin hastalığa yatkınlığının belirlenebilmesi için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır
The Relationship Between Stomach Cancer and E-Cadherin (cdh1) Gene Polymophisms
(2021) Aslan, Fırat; Almalı, Necat; Kaya, Zehra
Mide kanseri tüm dünyada yaygın görülen bir kanser olmakla beraber ülkemizde en sık görülen 6. kanser türüdür ve Türkiye'nin özellikle Doğu Anadolu bölgesinde sık görülmektedir. CDH1 geni hemen hemen tüm epitel dokularda ifade olan bir adezyon protein olan E-kaderin glikoproteinini kodlar. CDH1 polimorfizmleri ile mide kanseri arasındaki ilişki üzerine literatürde Türkiye dışında diğer bazı toplumlarda araştırmalar yapılmıştır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesinde mide kanserli hastalar ve sağlıklı kontroller arasında CDH1 polimorfizmlerinin (rs16260, rs13689, rs9929218) allel/genotip frekanslarını belirlemek ve mide kanseri yatkınlığı ile ilişkisini araştırmaktır. Literatürde rs13689 ve rs9929218 için mide kanserinde çalışmaya rastlanılmamış olup, rs16260 için ise mide kanserinde Türkiye'de hiç çalışma yapılmamıştır. Bu çalışma 2019-2021 yılları arasında 105 hasta ve 105 sağlıklı kontrol grubu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Polimorfizmlerin genotiplemesi gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonunun (qPZR) kullanılarak TaqMan Assay yöntemiyle yapılmış ve sonuçlar istatistiksel analizler yapılarak belirlenmiştir. Mide kanseri riski sigara, vücut kitle indeksi (VKİ), aile öyküsü, biomasss maruziyeti, çay tüketimi, otlu peynir tüketimi ve reflü öyküsü gibi demografik faktörler ile anlamlı olarak ilişkili bulundu (p<0.05). Ayrıca SNP'lerden sadece rs13689 için hem T alleli (OR=4,03) hem de TT genotipi varlığında mide kanseri riskinin arttığı tespit edilmiştir (p<0,0001). Çalıştığımız diğer iki SNP (rs16260 CC genotipi ve rs9929218 GG genotipi) için ise hastalarda sigara içilmesi durumunda bu genotiplere sahip kişilerde hastalığa yatkınlık riskinin olabileceği görülmüştür (sırasıyla p=0,038, p=0,02). Mide kanserinde rs13689 ve rs9929218 Dünya'da ilk defa, rs16260 ise Türkiye'de ilk defa bu çalışma ile literatüre kazandırılmış olup, sonuçların doğruluğu için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.