Browsing by Author "Kaydan, Diğdem"

Now showing 1 - 9 of 9

Bazı Tritikale (X Triticosecale Wittmack) Çeşitlerinde Farklı Ekim Sıklıklarının Tane Verimi ve Verim Öğeleri Üzerine Etkileri
(2008) Kaydan, Diğdem; Yagmur, Mehmet
Bu araştırma Van ilinde 2004-2005 ve 2005-2006 kışlık yetiştirme sezonunda tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Dört tritikale çeşidi (Karma-2000, Presto, Tatlıcak-97, Mikham-2002) altı farklı ekim sıklığında (250, 350 450, 550, 650, 750 tohum/m2 yetiştirilerek tane verimi ve verim öğelerindeki değişim incelenmiştir. Uygulanan ekim sıklıkları her iki yılda da tüm çeşitlerin incelenen özelliklerini önemli derede etkilemiştir. En yüksek tane verimi 2004-2005 yılında 328.3 _ kg/da ile Mikham-2002 çeşidinde 550 tohum/m2 ekim sıklığında, 2005-2006 yılında, ise 303.0 kg/ da ile Presto çeşidinde 650 tohum/m2 ekim sıklığında elde edilmiştir. Sonuç olarak, ekim sıklığına bağlı olarak tüm çeşitlerde tane verimi, bitki boyu bir dereceye kadar artmış daha sonraki ekim sıklıklarında ise azalmıştır. Ayrıca metrekarede fertil başak sayısı ekim sıklığı ile birlikte artmış, buna karşılık başakta tane sayısı, başakta tane verimi ve bin tane ağırlığı azalmıştır.
Effects of Different Row Spacings and Seeding Rates on Yield and Some Yield Components in Rye (Secale Cereale L.)
(2009) Öztürkci, Yusuf; Kaydan, Diğdem
Bu araştırma, Van ekolojik koşullarında 2007-2008 yetiştirme sezonunda, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada, dört farklı sıra aralığı (15, 20, 25, 30 cm) ve üç farklı tohum miktarının (400, 500, 600 tohum/m2) çavdarın (Secale cereale L. var. Aslım-95) tane verimi (kg/da) ve verim öğeleri üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Araştırmada, başaklanma süresi (gün), bitki boyu (cm), başak uzunluğu (cm), bayrak yaprağı ayası uzunluğu (cm), bayrak yaprağı aya genişliği (cm), bayrak yaprağı kın uzunluğu (cm), başakta başakçık sayısı (adet), başakta tane sayısı (adet), başakta tane verimi (g), metrekarede fertil başak sayısı (adet), hasat indeksi (%) ve bin tane ağırlığı (g) gibi verim öğeleri incelenmiştir.Araştırmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde, sıra aralığı genişledikçe, bayrak yaprağı aya genişliği, başakta başakçık sayısı, başakta tane sayısında artış elde edilirken, bitki boyu, tane verimi ve hasat indeksinde azalma belirlenmiştir. Tohum oranındaki artış ile de; metrekarede fertil başak sayısında artış, bayrak yaprağı aya genişliği, başakta başakçık sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane verimi, tane verimi, hasat indeksi ve bin tane ağırlığında azalma gerçekleşmiştir.Sıra aralıklarına göre en yüksek tane verimi, 246.55 kg/da ile 15 cm sıra aralığından elde edilirken, en düşük tane verimi 30 cm sıra aralığında, 183.11 kg/da olarak belirlenmiştir. Tohum miktarlarına göre en yüksek tane verimi ise 220.66 kg/da ile 400 tohum/m2' de, en düşük tane verimi de 600 tohum/m2 tohum miktarında 195.25 kg /da olarak tespit edilmiştir.Anahtar kelimeler: Çavdar, Sıra aralığı, Tohum miktarı, Tane verimi, Verim öğeleri
Farklı Salisilik Asit Dozları ve Uygulama Şekillerinin Buğday (Triticum Aestivum L.) ve Mercimekte (Lens Culinaris Medik.) Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkileri
(2006) Kaydan, Diğdem; Yagmur, Mehmet
Bu araştırma, farklı salisilik asit dozları (0 mg $da^{-1}$, 1.281 mg $da^{-1}$, 128.1 mg $da^{-1}$, 12.810 g $da^{-1}$) ve uygulama şekillerinin (tohuma ve yapraktan püskürtme) verim ve verim öğeleri üzerine olan etkilerini belirlemek amacıyla iki farklı deneme şeklinde Tir buğday hattı (Triticum aestivum L. ssp vulgare Vill. v. Leucospermum Körn) ve Kayı-91 (Lens culinaris Medik.) yeşil mercimek çeşidinde 2004-05 yılında Van ekolojik koşullarında yürütülmüştür. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; buğday denemesinde bitki boyu hariç metrekarede fertil başak sayısı, başak uzunluğu, başakta tane sayısı, başakta tane verimi, bin tane ağırlığı ve birim alan tane verimine uygulama şekillerinin etkili olmadığı ancak, salisiiik asit dozlarının metrekarede fertil başak sayısı ve bin tane ağırlığı dışındaki tüm özellikleri artan dozlara doğru orantılı olarak arttırdığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi 276.58 kg $da^{-1}$ ile 12.810 g $da^{-1}$ salisilik asit dozundan elde edilmiş ve birim alan tane verimi (kg $da^{-1}$ ) artışı kontrol dozuna göre % 24.8 olarak belirlenmiştir. Mercimek denemesinde ise; metrekarede bitki sayısı, bitki boyu ve bin tane ağırlığına salisilik asit dozları ve uygulama şekillerinin etkili olmadığı belirlenmiştir. Salisilik asit dozlarının artması ile toplam dal sayısı, bitkide tane sayısı, bitkide tane verimi ve birim alan tane verimi artmış, tohuma ve yapraktan püskürtme şeklinde salisilik asit uygulaması ile bitkide toplam dal sayısı ve bitkide tane sayısı farklılık göstermiştir. En yüksek birim alan tane verimi ise, 141.60 kg $da^{-1}$ ile 12.810 g $da^{-1}$ salisilik asit dozu ve yapraktan uygulama şeklinde elde edilmiş ve birim alan tane verimi artışı kontrol dozuna göre % 35 olarak belirlenmiştir.
Kışlık Buğday Tane Verimi, Verim Öğeleri ve Fenolojik Dönemler Arasındaki İlişkiler
(2008) Kaydan, Diğdem; Yagmur, Mehmet
Bu çalışma ile 16 kışlık ekmeklik buğday çeşidinin tane verimi ile değişik verim öğeleri arasındaki ilişkileri korelasyon ve path analizi yöntemleri ile belirlenmiştir. Van ekolojik koşullarında, 2005-2006 ve 2006-2007 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. İki yılın ortalamasında, tane verimi metrekarede başak sayısı (r=0.752**), başakta tane sayısı (r=0.469**), başak tane verimi (r=0.188*),. bitki boyu (r=0.250**), tane dolum süresi (r=0.365**) ve başak boyu (r=0.355**) arasında önemli derecede pozitif korelasyonlara sahip olmuştur. Buna zıt olarak tane verimi ile vejetasyon süresi (r=-0.415**) arasında önemli derecede olumsuz ilişkiler bulunmuştur. Tane verimi ile diğer incelenen öğeler arasında istatistiki önemsizlikte ilişkiler tespit edilmiştir. Path analizinden elde edilen doğrudan etkiler, tane verimine birinci derecede metrekarede fertil başak sayısının, ikinci derecede başakta tane veriminin etkili olduğunu göstermiştir. Bu nedenle, bölgede ekmeklik buğday ıslah çalışmalarında tane verimini geliştirmek için en önemli seçim kriterleri olarak metrekarede başak sayısı ve hatta erken başaklanma süresi, başakta tane sayısı ve başakta tane verimi kullanılabilir.
Kuru Fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) Yetiştiriciliğinde Farklı Ekim Sıklığı ve Fosforlu Gübre Dozlarının Tane Verimi ve Verim Öğeleri Üzerine Etkileri
(2005) Yagmur, Mehmet; Engin, Müjgan; Kaydan, Diğdem
Bu çalışmada; Van-GUrpınar koşullarında Şeker kuru fasulye çeşidine {Phaseolus vulgaris L.) üç değişik ekim sıklığı (25, 37.5, 50 tohum/m2) ve beş farklı fosforlu gübre dozu (0, 1.5, 3.0, 4.5 ve 6 kg $P_2O_5$ /da) uygulanarak tane verimi ve verim öğelerindeki değişimin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. İki yıllık araştırma sonuçlarına göre araştırmanın yapıldığı her iki yılda da; birim alan tane verimi ve bazı verim öğeleri ekim sıklıklarından ve fosfor dozlarından önemli ölçüde etkilenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi, birinci yılda 192.00 kg/da ile 50 tohum/ m2 ekim sıklığı ve 6 kg $P_2O_5$ /da fosfor dozundan elde edilirken en düşük değer 145.75 kg/da ile 25 tohum/ m2 ekim sıklığı ve 0 kg $P_2O_5$ /da fosfor dozunda belirlenmiştir. İkinci yılda ise en yüksek birim alan tane verimi 170.10 kg/da ile 37.5 tohum/ m2 ekim sıklığı ve 4.5 kg $P_2O_5$ /da fosfor dozunda elde edilirken, en düşük değer 126.25 kg/da ile 25 tohum/ m2 ekim sıklığı ve 0 kg $P_2O_5$ /da fosfor dozunda belirlenmiştir.
Potasyum Uygulamasının Tuz Stresindeki Arpanın Fotosentetik Pigment İçeriği, Ozmotik Potansiyel, $k^+/na^+$ Oranı ile Bitki Büyümesindeki Etkileri
(2006) Kaydan, Diğdem; Okut, Neşe; Yagmur, Mehmet
Bu saksı çalışmasında, Tokak 157/37 arpa çeşidinde (Hordeum vulgare L.) potasyum uygulamasının $(K_2SO_4)$ tuzlu ve tuzsuz koşullarda etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Saksılarda 4 farklı (0, 200, 400, ve 600 mg K $kg^{-1}$ saksı) potasyum dozu, tuzlu ve tuzsuz ortamlarda uygulanmıştır. Denemede tuzluluk düzeyi 8 mmhos cm- olarak belirlenmiştir. Tuz stresi şartlarında Tokak 157/37 arpa çeşidinin toprak altı ve toprak üstü kuru ağırlıkları, ozmotik potansiyeli, fotosentetik pigment içerikleri ve $K^+/NA^+$ oranında tuzsuz şartlara göre kıyaslandığında azalma belirlenmiştir. Toprağa uygulanan potasyumun Tokak 157/37 çeşidinin toprak altı ve üstü kuru ağırlıklarını, ozmotik potansiyeli, fotosentetik pigment içeriklerini ve $K^+/NA^+$ oranlarını arttırmıştır. Potasyum uygulaması bitki gelişimini önemli derecede etkileyerek tuzun negatif etkisini azaltmıştır.
Salisilik Asitin Tuz Stresindeki Buğdayın (Triticum Aestivum L.) Büyümesi ve Bazı Fizyolojik Özellikleri Üzerine Etkileri
(2007) Kaydan, Diğdem; Okut, Neşe; Yagmur, Mehmet
This study was conducted to determine the effects of seed soaking in salicylic acid (10-2 mol/L, 10-4 mol/L, 10-6 mol/L and control) on the growth and some physiological characters in wheat (Triticum aestivum L.) under salinity (8 ds m-1) and non salinity conditions. NaCl reduced the emergence percentage, the growth parameters (shoot and root dry weight), K+/Na+ ratio, osmotic potential and photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents in wheat seedlings. The emergence percentage was not changed, in contrast, shoot and root dry weight of seedlings, K+/Na+ ratio, photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents and osmotic potential were increased by salicylic acid treatments under non salinity condition. Seed soaking in SA increased the emergence percentage, osmotic potential, shoot and root dry weight, K+/Na+ ratio, photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents in the salinity stressed wheat seedlings. These results were indicated that SA has positive effects on plant growth in salinity and non salinity conditions. But the effects of SA was higher on emergenge percentage, K+/Na+ ratio and osmotic potantial in salinity condition compared to non salinity condition was obtained in this study.
Van Ekolojik Koşullarında Bazı Ekmeklik Buğday (Triticum Aestivum L.) Çeşitlerinin Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Bir Araştırma
(2008) Kaydan, Diğdem; Yagmur, Mehmet
Van ekolojik koşullarında 2005-2006 ve 2006-2007 yetiştirme sezonunda yürütülen bu araştırmada, on altı ekmeklik buğday (Tir, Bezostaja, Gerek-79, Kutluk- 94, Kırgız- 95, Süzen -97, Aytin- 98, Harmankaya -99, Altay -2000, Dağdaş -94, Lancer, Doğu- 88, Karasu- 90, Palandöken- 97, Nenehatun ve Alparslan) çeşidinin tane verimi ve bazı verim öğeleri belirlenmiĢtir. Tane verimi ve verim öğeleri bakımından her iki yılda da çeĢitler arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. iki yıllık ortalamaya göre çeşitlerin baĢaklanma süresi 180.75 (Aytin-98) -190.62 (Karasu-90) gün, tane dolum süresi 33.12 (Lancer)- 39.25 (Gerek-79 ve Alparslan) gün, metrekarede fertil baĢak sayısı 265.25 (Tir)- 412.25 (Doğu-88) adet, baĢak uzunluğu 5.72 (Aytin-98)- 7.27 (Nenehatun) cm, bitki boyu 66.00 (Harmankaya)- 86.05 (Tir) cm, baĢakta tane sayısı 20.32 (Gerek-79)-27.47 (Harmankaya) adet, baĢakta tane verimi 0.65 (Alparslan)-0.93 (Harmankaya) g, bin tane ağırlığı 29.26 (Aytin-98)-37.45 (Tir) g ve tane verimi 167.07 (Tir)-238.36 (Doğu-88) kg/da arasında değişmiştir. Doğu-88, Nenehatun ve Alparslan ekmeklik buğday çeşitlerinin Van koşulları için ümitvar oldukları sonucuna varılmıştır.
Van Ekolojik Koşullarında Bazı İki Sıralı Arpa Çeşitlerinin (Hordeum Vulgare L. Conv. Distichon) Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Bir Araştırma
(2007) Kaydan, Diğdem; Yagmur, Mehmet
Bu araştırma Van ilinde 2004-2005 ve 2005-2006 yetiştirme sezonunda tek lokasyonda yürütülmüştür. Şansa bağlı tam bloklar deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülen bu araştırmada, on üç arpa (Tokak 157/37, Tarm-92, Orza-96, Bülbül-89, Yesevi-93, Aydanhanım, Kalaycı-97, Karatay-94, Efes-3, Efes 98, Anadolu 98, Çıldır-02 ve Zeynelağa) çeşidi kullanılmıştır. Denemeye alınan arpa çeşitleri arasında özellikler bakımından önemli derecede farklılıkların olduğu belirlenmiştir. İki yıllık ortalama sonuçlara göre arpa çeşitlerinin başaklanma süresi 179.3 (Tarm-92) -189.7 (Bülbül-89) gün, metrekarede fertil başak sayısı 249.3 (Aydanhanım)- 560.7 (Tarm-92) adet, sap uzunluğu 51.2 (Çıldır-02)- 64.9 (Karatay-94) cm, başak uzunluğu 5.83 (Kalaycı-97)- 7.26 (Aydanhanım) cm, başakta tane sayısı 16.32 (Tarm-92)-20.24 (Efes-98) adet, başakta tane verimi 0.73 (Tarm-92)-0.99 (Aydanhanım) g, bin tane ağırlığı 41.70 (Tarm-92)-46.32 (Aydanhanım) g, tane verimi 197.30 (Zeynelağa)-319.70 (Tarm-92) kg/da ve hasat indeksi % 23.11 (Yesevi-93)- 36.43 (Kalaycı-97) arasında değişmiştir. Tarm-92, Orza-96, Tokak 157/37 ve Bülbül-89 çeşitlerinin, diğer çeşitlere göre Van koşullarında daha verimli olduğu sonucuna varılmıştır.