Browsing by Author "Kotan, Seda"

Now showing 1 - 3 of 3

Comparison of Ai-Assisted Cephalometric Analysis and Orthodontist-Performed Digital Tracing Analysis
(Springer, 2024) Bor, Sabahattin; Cigerim, Saadet Cinarsoy; Kotan, Seda
Background The aim of this study was to compare and evaluate three AI-assisted cephalometric analysis platforms-CephX, WeDoCeph, and WebCeph-with the traditional digital tracing method using NemoCeph software. Material and method A total of 1500 lateral cephalometric films that met the inclusion criteria were classified as Class I, Class II, and Class III. Subsequently, 40 patients were randomly selected from each class. These selected films were uploaded to 3 AI-assisted cephalometric analysis platforms and analyzed without any manual intervention. The same films were also analyzed by an orthodontist using the NemoCeph program. Results The results revealed significant differences in key angular measurements (ANB, FMA, IMPA, and NLA) across Class I, II, and III patients when comparing the four cephalometric analysis methods (WebCeph, WeDoCeph, CephX, and NemoCeph). Notably, ANB (p < 0.05), FMA (p < 0.001), IMPA (p < 0.001), and NLA (p < 0.001) varied significantly. Linear measurements also differed, with significant differences in U1-NA (p = 0.002) and Co-A (p = 0.002) in certain classes. Repeated measurement analysis revealed variation in SNA (p = 0.011) and FMA (p = 0.030), particularly in the Class II NemoCeph group, suggesting method-dependent variability. Conclusion AI-assisted cephalometric analysis platforms such as WebCeph, WeDoCeph, and CephX give rise to notable variation in accuracy and reliability compared to traditional manual digital tracing, specifically in terms of angular and linear measurements. These results emphasize the importance of meticulous selection and assessment of analysis methods in orthodontic diagnostics and treatment planning.
The Current Overview of the Devices of Temporary Anchorage Placed on the Palatal Bone: Cbct Study
(Springer, 2024) Kotan, Seda; Koc, Alaettin; Talmac, Ayse Gul Oner
Temporary anchorage devices (TADs) are frequently applied to different anatomic areas with different protocols to increase skeletal effects and anchorage in orthodontic treatment planning. It has been reported in many literatures that primary stability for orthodontic TADs is significant for long-term survival rate. For this reason, different areas of the palatal region, which has many indications, have been widely used in the studies. In this evaluation where bone quality and thickness are important, density, bone thickness, and fractal dimension (FD) on cone beam computed tomography (CBCT) will provide more predictable clinical results. The aim of this study was to evaluate bone thickness, density, and FD in the palatal region of the first, and second premolars, and first molars. There was a remarkable difference (p < 0.05) between the parameters of FD, thickness and density of bone in the identified areas in the palatal region. In terms of thickness and FD, the 1st premolar region had significantly higher values than the other regions (p < 0.05). In terms of density, the values in the right 1st molar and right 1st premolar regions were significantly higher (p < 0.05). The 1st premolar region is an ideal site for placement of palatal TADs. CBCT-assisted preliminary evaluation of FD value, bone density, and thickness may increase clinical success when selecting the location of TADs to be applied to the palatal bone.
The Effect of Two Different Methods Applied During the Debonding on Pain and Mobility
(2022) Kotan, Seda; Tunca, Murat
Bu araştırmanın amacı iki farklı debonding yönteminin ağrı kontrolü ve debonding sonrası dişlerde meydana gelen mobiliteye etkisinin değerlendirilmesidir. Araştırmamıza Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'na ortodontik tedavi amacıyla başvuran daimi dentisyonunu tamamlamış, sistemik ve periodontal olarak sağlıklı 30 birey dahil edilmiştir. Çalışma yöntemi olarak split-mouth tekniğinin kullanıldığı araştırmada üst çenede bir yarım çeneye silikon düzlem ısırtma veya parmak basısı uygulanırken, diğer yarım çenede konvansiyonel debonding tekniği uygulanmıştır. Araştırma anterior bölgede üst santral kesici dişler, posterior bölgede ise birinci büyük azı dişleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. İki farklı debonding tekniğinin ağrı kontrolüne etkisinin değerlendirilmesinde, dişeti oluğu sıvısındaki Prostaglandin E2 (PGE2) ve Substans P (SP) miktarları ile beraber ayrıca Vizüel Analog Skala (VAS) yöntemi debonding öncesi (T0), debonding sonrası 1. saat (T1), debonding sonrası 24. saat (T2) zamanlarında ölçülmüştür. Aynı ölçüm aralıklarında da dişlerin mobilite değerleri ise Periotest M cihazı kullanılarak değerlendirilmiştir. Ağrı düzeyleri bakımından iki yöntem arasında 11 ve 21 numaralı dişlerde debonding sonrası 1.saat SP değerinin ve VAS skorunun, 16 ve 26 numaralı dişlere göre yüksek olması istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. T0, T1, T2 dönemlerinde 11 ve 21 numaralı dişlerin debonding sonrası 1.saat mobilite değerinin, 16 ve 26 numaralı dişlere göre yüksek olması istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ağrı değerlerinin karşılaştırıldığı VAS değerleri ile PGE2 ve SP düzeyleri bakımından da parmak basısı ve silikon ısırtma yöntemleri arasındaki fark istatistik olarak anlamlı bulunmamıştır. Mobilite düzeylerine bakıldığında T0, T1 ve T2 dönemleri arasında istatistik olarak anlamlı bulunmuş. Uygulanan yönteme göre ise mobilite T0, T1 ve T2 dönemleri arasında istatistik olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır.