Browsing by Author "Koyuncu, Mehmet"

Now showing 1 - 7 of 7

Established Forms of Fritillaria Imperialis L. -A Naturally Growing Species in Turkey
(Pakistan Botanical Soc, 2009) Alp, Sevket; Arslan, Neset; Koyuncu, Mehmet
Turkey is a rich Country in terms of geophytes. Fritillaria genus is a part of this natural wealth with its 39 species that grow naturally. The most popular of these is Fritillaria imperialis L. Naturally, Fritillaria imperialis L., spreads on a wide area. This plant is found from Anatolia to Iran, Iraq, Afghanistan, Pakistan, Kashmir, and high in the Himalayan Mountains. The bulbs of this plant were taken from Anatolia to Europe and then to Australia by the French botanist Carolus Clusius (1525-1609) in 1583. Even though in the past new varieties were developed on the basis of the exported bulbs in Europe, no special breeding programs were carried out. However, ill nature the species shows variation. The work presented in this paper, includes the results of observations made during the efflorescence period of the plant in its natural habitats. Significant variations were observed with respect to those characteristics mentioned.
Goat Production Systems of Turkey: Nomadic To Industrial
(Elsevier Science Bv, 2018) Daskiran, Irfan; Savas, Turker; Koyuncu, Mehmet; Koluman, Nazan; Keskin, Mahmut; Esenbuga, Nurinisa; Bingol, Mehmet
Goats play an important socio-economic role in many marginal rural areas of the world. Indigenous goat breeds have taken an important role in the livelihood strategies of impoverished farmers, especially those in harsh, remote areas. Those roles include their use as security and diversification of assets, social and cultural functions. They are also valued for their productive performance, adaptation and disease resistance. Turkey is one of the leading countries in the world for goat population and production. Hair, Kilis, Angora and Shami are the main goat breeds of the country. Hair goats are raised in many parts of the country but are concentrated particularly in the mountainous regions country, while the Angora breed is concentrated mainly in Central Anatolia. Kilis and Shami goats are known for their higher milk yield and litter size and are mainly focused in the south-east region of Turkey. Apart from these four breeds, the minor breeds such as Honamli are located in the Bolkar Mountains in the Mediterranean region (specifically Antalya, Isparta and Konya) and the Norduz breed in Van province. A limited number of dairy goats such as Mainz, Saanen and their crossbreds are located in the Aegean and Marmara regions of Turkey. The population of goats in Turkey is about 11 million head. Hair goats make up approximately 10 million of the total number and the rest make up the balance. There are many reasons for goat production in Turkey, including the country's geography and ecological condition, as well as the socio-economic situation of the rural communities. Goats have been raised in the Anatolian Plateau for many centuries providing dairy, meat, hide and hair to the inhabitants. It is the main source of animal protein for the rural masses in the mountainous regions of the country and less so for the urban population. Goats provide approximately 3% of the total red meat, 2.5% of the total milk and 18.5% of the total hide production for Turkey. They are also the only source of mohair and animal hair production in the country. Although their number and economic significance has decreased over the years, goat breeding still plays and important socio-economic role for the people living in remote areas of Turkey. Investments in intensive goat enterprises have increased significantly in the last few decades in Turkey although marketing margins across the value chain between producers, middlemen, processors, and consumers unjustifiably irregular.
Investigation on the Seeds of Iris Spuria L. Subsp Musulmanica (Fomin) Takht. (Iridaceae)
(Turkish Pharmacists Assoc, 2005) Guvenc, Aysegul; Kurucu, Semra; Koyuncu, Mehmet; Arihan, Okan; Erdurak, Ceyda Sibel
40 species and 49 taxa of the genus Iris are growing naturally in Turkey (1-3). I. spuria L. subsp. musulmanica (Fomin) Takht., is one of the the 10 species of Limniris section and grows wildly in Eastern Anatolia. Plant material was collected from Van-Ercis road. Besides the morphological and anatomical investigation; oil content and methyl esters of fatty acids of the seed oils were examined in this study for the first time. Fatty Acid methyl esters were prepared according to the method of Metcalfe et al. (13) from the oil obtained by the Soxhelet apparatus with n-hexane. Analysis of the methyl esters have been carried out with GC-MS. Myristic Acid, Palmitic Acid, Linoleic Acid, Linolenic Acid, Stearic Acid, Oleic and Arachidic Acid were determined as the main fatty acids in the oil. Seeds were rich in Linoleic (40 %) and Oleic Acid (30 %).
Iridoid Glucosides From Eremostachys Moluccelloides Bunge
(Wiley-v C H verlag Gmbh, 2007) Calis, Ihsan; Guevenc, Ayseguel; Armagan, Metin; Koyuncu, Mehmet; Gotfredsen, Charlotte H.; Jensen, Soren R.
From the aerial parts of Eremostachys moluccelloides BUNGE, a new iridoid glucoside, lamalbidic acid (7). was isolated as its choline salt 7a together with six known iridoid glucosides, 5-deoxysesamoside (1). 6 ss-hydroxy-7-epiloganin (2), lamalbide (3), shanzhiside methyl ester (4), sesamoside (5), and 5-deoxypulchelloside 1 (6). The structures of 7a and 7 (obtained from 7a) were elucidated by spectroscopic (UV. IR, 1D- and 2D-NMR, and ESI-MS) methods.
Taxonomy of Natural Forage Crops of Bahçesaray (van), Seasonal Nutrient Compositions and in Vitro Digestibility of Some Species
(2023) Fırat, Mehmet; Budağ, Cemal; Koyuncu, Mehmet
Bu çalışma Bahçesaray (Van) da yayılış gösteren doğal yem bitkilerinin besin madde içeriği ile in vitro analizleri yapılmıştır. Araştırma alanında bulunan ve hayvanlar tarafından tüketilen 671 bitkinin taksonomisi, botanik özellikleri, yöre halkı tarafından bilinen yem özellikleri ve sahadaki gözlemler bu alanda ilk defa hazırlanmıştır. Araştırma alanının ait toplam 195 yaylanın haritaları, yöresel adları, coğrafik konumu ve yüzölçümü ilk kez hazırlanmıştır. İlçenin yerleşim, idari, yükselti, jeoloji, toprak grubu ve arazi kullanımı haritaları hazırlanmıştır. Alanın ve çevre ilçelerin kayda alınmış iklimsel verileri hazırlanmıştır. Çalışma alanında bulunan 671 yem bitkisinin mekânsal analizinin CBS (Coğrafi Bilgi Sistemleri) ile yapılan noktasal analizi modellemesi bu alanda ilk defa yapılmıştır. Doğal alanda toplanan 20 bitki; Buğdaygillerden Hordeum bulbosum, Aegilops umbellulata, Aegilops cylindrica, Phalaris arundinacea; Baklagillerden: Astragalus davisii, Onobrychis major, Melilotus officinalis, Medicago sativa subsp. sativa, Lotus corniculatus var. corniculatus, Lathyrus nivalis, Cicer anatolicum ve Vicia hyrcanica; Maydanozgillerden: Bilacunaria microcarpa, Prangos platychlaena, Ferulago angulata subsp. angulata ve Pimpinella anthriscoides var. anthriscoides, ve diğer familyalardan: Helichrysum plicatum subsp. pseudoplicatum, Scorzonera tomentosa, Ranunculus diversifolius ve Quercus petraea subsp. pinnatiloba taze örneklerinin GC-MS aroma analizi yapılmıştır. 20 bitkiye ait üç dönem (çiçeklenme öncesi, çiçeklenmede ve çiçeklenme sonrası) örneklerinin metal (As, Ca, Cd, Cu Fe, K, Mg, Na, Pb, Se ve Zn) ve vitamin (B1, B2, B3, B3, B5, B6, B7, H, B9, B12, A, D2, D3, E, K1 ve K2) analizleri yapılmıştır. Besin madde içerikleri (KM, HP, HY, HK, ADF ve NDF) ile in vitro besin madde sindirimleri belirlenmiştir.
The Flora Of Güzeldere Pass (Başkale-Van)
(2003) Armağan, Metin; Koyuncu, Mehmet
Güzeldere Geçidi (Başkale-VAN)'nde 2001 ve 2002 yılları arasında gerçekleştirilen bu araştırmanın arazi çalışmaları ile yaklaşık 2000'den fazla bitki örneği toplandı. 53 familya ve 272 cins'e ait 651 tür 95 alttür ve 42 varyete olmak üzere toplam 788 takson tespit edildi. Bunlardan bir tanesi (Stachys brantii) tip örneğinden sonra ilk defa toplanmıştır. 43 takson B9 karesi için yeni kayıttır. Iran-Turan fitocoğrafik bölgesinde yer alan çalışma alanında tespit edilen türlerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı şöyledir: Iran-Turan elementi 399 (% 50.63), Avrupa-Sibirya elementi 33 (% 4.17), Öksin elementi 16 (% 2.03), HirkanÖksin elementi 11 (% 1.40), Akdeniz elementi 9 (% 1.14) ve çok bölgeli veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler 320 (% 40.61) dir. Alanda toplam 95 (% 12.06) endemik takson belirlenmiştir. Toplanan örneklerin teşhis edilmesi sonucu; çalışma alanından toplanan bitkilerden 4 takson Pteridophyta, 784 takson Spermatophyta divizyosuna aittir. Spermatophyta üyelerinden 1 takson (Ephedra major) Gymnospermae alt divizyosuna, 783 taksonda Angiospermae alt divizyosuna üyedir. Angiospermae'lerin 676'sı Dicotyledonae ve 107'si Monocotyledonae sınıfına aittir. İçerdikleri takson sayısına göre alandaki en büyük 10 familya sırasıyla Asteraceae 126 (% 15.99), Brassicaceae 89 (% 11.29), Fabaceae 55 (% 6.98), Lamiaceae 55 (% 6.97), Caryophyllaceae 46 (% 5.84), Liliaceae 45 (% 5.71), Poaceae 43 (% 5.46), Boraginaceae 37 (% 4.71), Scrophulariaceae 25 (% 3.17), Rosaceae 24 (% 3.05)'dir. En çok takson içeren ilk 10 cins sırasıyla Astragalus 28 (% 3.55), Alyssum 18 (% 2.29), Allium 18 (% 2.28), Silene 17 (% 2.16), Tanacetum 16 (% 2.03), Centaurea 12 (% 1.53), Salvia 12 (% 1.52), Cirsium 12 (% 1.52), Onosma 10 (% 1.27), Scorzonera 10 (% 1.27)'dur. Diğer cinslerin toplam takson sayıları 635 olup toplam floraya oranı % 80.58'dir. Hemikriptofitler 457 (% 57.99), terofitler 140 (% 17.77), kriptofitler 99 (% 12.56), kamefitler 78 (% 9.90) ve fanerofitler 14 (% 1.78)'dir. Çalışmalarda belirlenen taksonlardan 16'sının bilinen özelliklerinden farklılık gösteren çeşitli varyasyonlar ile bazı bilinmeyen özellikler ortaya kondu.
The Flora of Zilan Valley (Erciş-Van)
(2008) Karabacak, Osman; Behçet, Lütfi; Koyuncu, Mehmet
Bu çalışma ile Zilan Vadisi'nin (Erciş-Van) Florası araştırıldı. 2005-2008 yılları arasında gerçekleştirilen bu araştırmanın arazi çalışmaları sonucunda 4300 bitki örneği toplandı. Toplanan bu bitki örneklerinin teşhisi sonucu alanda; 83 familya ve 385 cins'e ait 951 tür, 147 alttür ve 58 varyete olmak üzere toplam 1156 takson tespit edildi. 1156 taksonun 5'i Pteridophyta, 1151'si Spermatophyta divisiolarına aittir. Spermatophyta üyelerinden 5'i Gymnospermae ve 1146'sı Angiospermae alt divisiosuna dahildir. Angiospermae'lerin 961'i Dicotyledones ve 185'i Monocotyledones sınıfında yer almaktadır. Belirlenen taksonlardan 32 tanesi B9 karesi için yeni kayıttır. Draba anatolica O. Karabacak & L. Behçet, çalışma alanımızdan toplanıp bilim dünyasına tanıtmak amacı ile yayına gönderildi.Alandan toplam 92 (% 7.95) endemik takson belirlenmiştir. Endemik ve nadir toplam 120 taksonun tehlike kategorilerine dağılımları ise şöyledir: 1 takson kritik ?CR?, 3 takson tehlikede ?EN?, 36 takson zarar görebilir ?VU?, 16 takson tehdit altına girebilir ?NT?, 63 takson az endişe verici ?LC? ve 1 takson veri yetersiz ?DD?.İran-Turan fitocoğrafik bölgesinde yer alan çalışma alanında tespit edilen taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı şöyledir; İran-Turan elementi 421, Avrupa-Sibirya elementi 83, Akdeniz elementi 28, Öksin elementi 23, Hirkan-Öksin elementi 10 ve çok bölgeli veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler 591' dir.İçerdikleri tür ve türaltı takson sayılarına göre alanda en büyük ilk 10 familya sırasıyla; Asteraceae 200 (% 17.30), Fabaceae 112 (% 9.68), Poaceae 91 (% 7.87), Brassicaceae 78 (% 6.74), Lamiaceae 75 (% 6.48), Caryophyllaceae 61 (% 5.27), Scrophulariaceae 50 (% 4.32) Rosaceae 47 (% 4.06), Liliaceae 42 (% 3.63) ve Apiaceae 41 (% 3.54)'dir.