Browsing by Author "Onat, Ersin"
Now showing 1 - 1 of 1
- Results Per Page
- Sort Options
Specialist Thesis Protective Effect of Silymarine in Rat Model Experimentally Formed Overian Hyperstimulation Syndrome(2021) Onat, Ersin; Dirik, Denizover hiperstimülasyon sendromunun (OHSS) yönetimi ve öngörülmesinde ilerlemeler sağlanmış olsa da, OHSS'yi önlemek henüz mümkün değildir. Anjiyogenezisin, OHSS etyolojisinde yer aldığı gösterilmiştir. Silimarin geniş spektrumlu etkiye sahip bitkisel kaynaklı bir bileşendir. Bu çalışma da ki amacımız silimarinin OHSS'nin gelişme riskine karşı korumada kullanılıp kullanılamayacağını araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 22 günlük, 32 adet Wistar Albino cinsi dişi rat kullanılarak OHSS modeli oluşturuldu. Bunun için ratlar 15 günlük iken alındı 7 gün labaratovar şartlarında 22 günlük ve ortalama ağırlıkları 40-50 gr olan kadar standart diet ve sınırsız su ile beslendi ve 12 saat aydınlık, 12 saat karanlık olacak şekilde ve uygun nem ortamında bakıldı. Ratlar her grupta 8 tane olacak şekilde rastgele 4 guruba ayrıldı. Grup 1: Kontrol (n=8) Grubu; Postnatal 22-26 günler arası: %0,9 NaCl intraperitoneal (i.p.) Grup 2: OHSS Grubu (n=8); Postnatal 22. günden itibaren 4 gün boyunca 10 IU PMSG s.c. ve postnatal 26. gün: 30 IU hCG s.c. Grup 3: silymarin uygulanmış OHSS Grubu (n=8) (OHSS+S); Postnatal 22. günden itibaren 4 gün boyunca 10 IU PMSG s.c. ve postnatal 26. Gün 30 IU hCG s.c., hCG'den 30 dk önce ve 8 saat sonra 50mg/kg dan 2 doz silymarin oral gavaj şeklinde verildi. Grup 4: Silymarin (n=8) Grubu; Postnatal 26 günde 50mg/kg 8 saat ara ile 2 doz olarak oral gavaj şeklinde verildi. Peritoneal sıvı ve serum örnekleri 900 X g' de 12 dakika santrifuj edildildi. VEGF, TNF-α, ANGPT1, ANGPT2 ölçümleri kantitatif olarak 'Enzymelinked immunosorbent assay' (ELISA) kiti kullanılarak ölçüldü. OHSS grubu serum VEGF-A ve ANGPT-1 seviyeleri kontrol ve silimarin gruplarından anlamlı olarak yüksekken (p<0.05), ANGPT-2 seviyesi anlamlı olarak düşüktü (p<0.05). OHSS +S grubu, OHSS grubu ile karşılaştırıldığında VEGF-A ve ANGPT-1 seviyeleri düşük olmasına rağmen anlamlı değildi (p>0.05). ANGPT-2 seviyesi OHSS grubu ile karşılaştırıldığında OHSS-S grubunda anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.05). TNF-α seviyeleri gruplar arasında farklı değildi. OHSS'nin gelişmesinde önemli aracılar olabilen VEGF-A ve ANGPT-1 seviyesinde düşmeye neden olarak ve ANGPT-2 seviyesinde artmaya neden olduğundan OHSS gelişmesini önlemede kullanıbileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: OHSS, Silimarin, VEGF-A, ANGPT