Browsing by Author "Parlak, Mehmet"

Now showing 1 - 20 of 57

Aile Sağlığı Merkezine Başvuran Hastalarda Helicobacter Pylori Sıklığı
(2021) Guducuoglu, Huseyin; Bayram, Yasemın; Sakman, Abdullah; Parlak, Mehmet
Giriş: H. pylori’nin görülme sıklığı, özellikle düşük sosyo-ekonomik durum, sağlık önlemlerinin yetersizliği, toplu yaşam koşulları ve su kaynaklarındakisorunlarla ilişkili olarak artış göstermektedir. H. pylori ile enfekte ve aşırı asit salgılanması olan kişiler mide ülseri, mide kanseri ve duodenum ülseri açısındanbüyük risk taşırlar. Çalışmada, Aile Sağlığı Merkezine başvuran erişkin hastaların dışkı örneklerinde H. pylori antijen varlığı araştırılmıştır. H. pylori tespitedilen kişilerin, Gastroenteroloji Kliniğine yönlendirilmesi ve ileri tetkikler uygulanması neticesinde, teşhisin kesinleştirilmesi ve erken teşhis konulmasısuretiyle, tedavi planına katkı sağlanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma, Kasım 2016-2017 tarihleri arasında Van il merkezinde bulunan Aile SağlığıMerkezimize başvuran hastalardan, rastgele seçilen 189’u kadın ve 129’u erkek olmak üzere 17-83 yaş aralığındaki (yaş ort. 45) toplam 318 kişi üzerindeyürütülmüştür. Dışkıda H. pylori antijenlerini tespit etmek için, H. pylori hızlı antijen test (One Step Rapid Test, Çin) kullanılmıştır. Çalışma sonunda hastalarıngastrik şikâyetlerinin olup/olmadığı, H. pylori mikrobuna etki eden ilaç kullanımının olup-olmadığı cinsiyet, yaş ve test sonucu bilgilerinin SPSS programıyardımı ile istatistik çalışması yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda, 75’i (%58) kadın ve 54’ü (%42) erkek olmak üzere 129 (%41)kişinin dışkısında H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetlerin kendi içindeki test sonucu, pozitifliği oranı açısından; kadınların %40’ında veerkeklerin %42’sinde H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetler arasında farklılık, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. H. pylori’nin her yaştagörülebileceği, H. pylori antijen pozitifliğinde yaş ilerlemesine paralel olarak artış gösterdiği tespit edilmiştir. Test sonucu pozitif olanların 91’inde (%70,5)gastrik şikâyetlerin olduğu gözlenmiştir Proton pompa inhibitörü kullanımının (PPI), kadınlarda erkeklere göre daha fazla olduğu görülmüştür. Sonuç:Ülkemizde yapılmış diğer çalışmalar ile kıyas edildiğinde, bu çalışmamızda H. pylori pozitifliğinin düşük olması önemlidir. Gastrik şikâyeti olan kişilerde,test pozitiflik oranı daha yüksektir ve PPI kullanımının H. pylori eradikasyonu üzerinde etkisi açıktır.
An Analysis of Children With Brucellosis Associated With Isolated Thrombocytopenia
(Sage Publications inc, 2011) Akbayram, Sinan; Dogan, Murat; Akgun, Cihangir; Peker, Erdal; Parlak, Mehmet; Oner, Ahmet Faik
Hematologic abnormalities of mild anemia and leucopenia have been frequently associated with acute brucellosis, but thrombocytopenia are less frequently seen. In the present study, we documented 5 (2.6%) isolated thrombocytopenic patients with the manifestations of brucellosis observed during the course of active infection. Five (2.6%) patients, 4 boys and 1 girl, with ages ranging from 2 to 14 years, had isolated thrombocytopenic at diagnosis. In 5 (2.6%) patients, platelet counts ranged from 39 000 to 120 000/mm(3). Tube agglutination tests for brucellosis were positive for all patients (1/160-1/1280). All patients recovered completely, and their thrombocytopenia returned to normal by 2 to 4 weeks after antibiotic treatment of brucellosis. In our study, we present 5 patients with Brucella-induced thrombocytopenia mimicking idiopathic thrombocytopenic purpura to emphasize the isolated thrombocytopenia and the resolution of thrombocyte counts following treatment of brucellosis.
An Analysis of Children With Brucellosis Associated With Pancytopenia
(informa Healthcare, 2011) Akbayram, Sinan; Dogan, Murat; Akgun, Cihangir; Peker, Erdal; Parlak, Mehmet; Caksen, Huseyin; Oner, Ahmet Faik
Brucellosis produces a variety of nonspecific hematologic abnormalities. Hematologic complications of mild anemia and leukopenia have been frequently associated with acute brucellosis, but pancytopenia is less frequently seen. In this study, records of children with brucellosis aged under or equal to 16 years, admitted to Yuzuncu Yil University Hospital between 2004 and 2010, were analyzed retrospectively. Over this time period, 187 patients with brucellosis were diagnosed. Twenty-five (13.3%%) of 187 patients had pancytopenia during admission to hospital. The diagnosis of brucellosis was confirmed by standard tube agglutination test in all patients; titers were 1:320 in 1 patient and 1:1280 in 24 patients. Blood culture was positive for Brucella melitensis in 3 patients (12%%). Fever was the most common manifestation, followed by malaise, anorexia, sweating, and weight loss. Fever and splenomegaly were the common signs in most patients. In addition, arthritis was observed in 5 patients, and epistaxis, headache, and abdominal pain were observed in 3 patients. The common bone marrow aspiration findings consisted of increased megakaryocytes and hyperplasia of erythroid series, with a shift to the left of the granulocytic series. Histiocytic hyperplasia was observed in the bone marrow smear of 2 patients. Mild hemophagocytosis was observed in the bone marrow of 3 patients. All patients recovered completely, and their peripheral blood counts returned to normal by 2 to 6 weeks after antibiotic treatment of brucellosis. In conclusion, the authors would like to emphasize that brucellosis should be considered in the differential diagnosis of children with pancytopenia.
Antibiotic Resistance in Serratia Marcescens Strains Isolated From Various Clinical Specimens
(2019) Kurt, Kadir; Parlak, Mehmet
marcescens, yüksek direnç ve nozokomiyal infeksiyonlardaki artan rolü nedeniyle halk sağlığı için giderek büyüyen bir sorun oluşturmaktadır Çalışmada Ocak 2006-Mayıs 2018 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarında çeşitli kliniklerinden izole edilen Serratia suşlarının tür dağılımı ve antibiyotiklere karşı direnç oranlarının belirlenmesi amaçlandı. Serratia türlerinin identifikasyonu ve antibiyotik direnç oranlarının belirlenmesi için BD Phoenix 100 (Becton Dickinson, ABD) cihazından yararlanılmıştır. İzole edilen suşların tür dağılımı ve antibiyotiklere karşı direnç durumları retrospektif olarak taranmıştır. Çalışmanın yürütüldüğü 13 yıllık süre içerisinde 210'u (%84) S. marcescens ve 40'ı diğer türler (%16) [S. plymuthica (17), S. liquefaciens (15), S. fonticola (4), S. odorifera (3) ve S. rubidaea (1)] olmak üzere toplam 250 Serratia suşu izole edilmiştir. S. marcescens suşlarının sefazolin, amoksisilin-klavulanat, ampisilin ve nitrofurantoine karşı %100 dirençli olduğu tespit edilmiştir. Amikasin ve levofloksasine karşı hiçbir suşta direnç saptanmamıştır. Diğer Serratia suşlarının ise sefazolin, ampisilin, nitrofurantoine %100 dirençli olduğu tespit edilirken; levofloksasine karşı hiçbir suşta direnç saptanmamıştır. Serratia türlerinin neden olduğu enfeksiyonların ampirik tedavisinde kinolonlar, aminoglikozidler, karbapenemler, seftazidim, piperasilin-tazobaktam ve trimetoprim-sülfometoksazol tercih edilmelidir. Literatürde buna benzer çalışmalardan elde edilen veriler incelendiğinde çok farklı direnç oranları bildirilmektedir. Bu nedenle her hastanenin kendi verilerini çıkarması tedaviye yön vermesi açısından yarar sağlatacaktır.
Antibiotics Resistance of Stenotrophomonas Maltophilia Strains Isolated From Various Clinical Specimens
(Makerere Univ, Coll Health Sciences,sch Med, 2016) Cikman, Aytekin; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemin; Guducuoglu, Huseyin; Berktas, Mustafa
Background: A limited number of antibiotics are recommended for the therapy of Stenotrophomonas maltophilia infections due to therapy difficulties caused by its numerous mechanisms of resistance. Objectives: In this study conducted over a period of approximately 5 years we aimed to determine resistance rates of S. maltophilia based on drug classification recommended by Clinical and Laboratory Standards Institute. Methods: A total of 118 S. maltophilia strains isolated from various clinical specimens between January 2006 and June 2012 were included in the study. BD Phoenixautomated microbiology system (Becton Dickinson, USA) was utilized for species level identification and antibiotic susceptibility testing. Results: Sixty seven of S. maltophilia strains were isolated from tracheal aspirate isolates, 17 from blood, 10 from sputum, 10 from wound and 14 from other clinical specimens. Levofloxacin was found to be the most effective antibiotic against S. maltophilia strains with resistance rate of 7.6%. The resistance rates to other antibiotics were as follows: chloramphenicol 18.2%, trimethoprim-sulfamethoxazole 20.3% and ceftazidime 72%. Conclusion: The study revealed that S. maltophilia is resistant to many antibiotics. The treatment of infections caused by S. maltophilia should be preferred primarily as levofloxacin, chloramphenicol, and TMP-SXT, respectively.
Brucella Strains Have Been Isolated in Our Region, Conventional and Moleculer Methods for Identification and Antibiotic Susceptibility Determination
(2011) Parlak, Mehmet; Güdücüoğlu, Hüseyin
Bruselloz, birçok gelişmiş ülkede çeşitli eradikasyon programları ile prevalansı azalmakta ancak ülkemizde endemik bir hastalık olarak önemini korumaktadır. Çalışmada, bölgemizde izole edilen brusella suşlarının konvansiyonel ve moleküler yöntemlerle identifikasyonu yanında tedavide kullanılan temel ilaçlara ek olarak alternatif olabilecek tigesiklin ve azitromisin için antibiyotik duyarlılığının belirlenmesi amaçlandı.Ocak 2009-Haziran 2011 tarihleri arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji laboratuvarında izole edilen 75 brusella suşu çalışmaya dâhil edildi. Tüm suşların CO2 gereksinimi, H2S üretimi, tiyonin ve bazik fuksinli besiyerlerinde üreme, üreaz aktivitesi, faj duyarlılığının tespiti, Monospesifik A ve M antiserumları ile aglütinasyon özeliklerine göre konvansiyonel yöntemlerle identifikasyon yapıldı. Moleküler tiplendirme için iki aşamalı bir yöntem kullanıldı. İlk olarak Brucella genusundaki altı türün ayırımına yönelik olarak Brucella Multipleks PCR kiti (FC Biotek Code: 0301, Türkiye), B.melitensis olarak tanımlanan örnekler için ise Brucella melitensis biovar tiplendirme PCR kiti (FC-Biotek, Code: 0302, Türkiye) kullanıldı. Tüm suşların antibiyotik duyarlılıkları epsilometre testi (E-test) ile belirlendi.Konvansiyonel biyotiplendirme sonucunda suşların 73'ü B.melitensis biyovar 3, diğer ikisi B.abortus biyovar 3 olarak belirlendi. Moleküler tiplendirme sonuçları, konvansiyonel biyotiplendirme ile uyumlu olarak bulundu. MİK50 ve MİK90 sonuçlarına göre doksisiklin en etkili antibiyotik olarak bulundu. MİK90 sonuçlarına göre doksisiklinden sonra sırasıyla tigesiklin, trimetoprim-sulfametoksazol ve siprofloksasin en etkili olarak bulundu. En yüksek MİK50 ve MİK90 değerine sırasıyla azitromisin, rifampisin ve streptomisinin sahip olduğu görüldü.Sonuç olarak; bölgemizde aşı suşlarının belirlenmesi ve serolojik tanıda antijen hazırlanırken B.melitensis'le birlikte B.abortus'un da gözönünde bulundurulması gerekmektedir. Bruselloz tedavisinde eskiden beri kullanılan doksisiklin, rifampisin, streptomisin, trimetoprim-sulfametoksazol ve siprofloksasin etkin olarak bulunmuştur. Tigesiklin, bruselloz tedavisine alternatif bir ilaç olabileceği, ancak azitromisin yüksek direnç oranı ile tedavide uygun ajan olmadığı bulunmuştur.
Brucella-Induced Sublingual Abscess Causes Acute Shortness of Breath
(W B Saunders Co-elsevier inc, 2016) Bozan, Nazim; Parlak, Mehmet; Ceylan, Mehmet Resat; Yalinkilic, Abdulzaziz; Cankaya, Hakan; Garca, Mehmet Fatih
Brucellosis may cause various clinical conditions. However, to our knowledge, there is no case report on the sublingual abscess caused by Brucella in the medical literature. In this case report, we present a 45-year-old male patient who presented with acute shortness of breath. A sublingual abscess was identified, and brucellosis was diagnosed based on Brucella species. The patient achieved full recovery after the lesion was drained with a catheter, and he was treated with rifampicin and doxycycline for 6 weeks. In regions where brucellosis is endemic, this rare disorder should be considered.
Çeşitli Klinik Örneklerden İzole Edilen Vankomisine Direçli Enterokok (Vre) Suşlarının Fenotipik ve Genotipik Değerlendirilmesi
(2021) Yakupogulları, Yusuf; Guducuoglu, Huseyin; Parlak, Mehmet; Bilen, Semra; İrden, Şevin; Parlak, Arzu Uyanık; Ragbetli, Cennet
Amaç: Enterokoklar, bircok antibiyotiğe doğal dirençli olmaları, özellikle glikopeptitlere (vankomisin, teikoplanin) karşı oluşturdukları kazanılmış direnç mekanizmaları nedeniyle dünya genelinde önemli mikroorganizma grubu içerisinde yer alır. Bu çalışmada, çeşitli klinik örneklerden elde edilen Vankomisine dirençli Enterokok suşlarında fenotipik olarak vankomisin ile teikoplanin direnci belirlenmiş ve moleküler yöntemlerle VanA, VanB ve VanC varlığı araştırılmıştır. Yöntem: 2015-2018 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda çeşitli klinik örneklerden izole edilen 30 adet Vankomisine dirençli Enterococcus ssp. suşu çalışmaya dâhil edilmiştir. Suşların identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık sonuçlarının belirlenmesi için MicroScan WalkAway 96 Plus (Beckman Coulter, ABD) otomatize sistem kullanılmıştır. Vankomisin ve teikoplanin direnci ayrıca gradient test yöntemi ile çalışılmıştır. Direnç genleri, uygun primerler kullanılarak in-house PCR yöntemi ile araştırılmıştır. PCR testleri İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Moleküler Laboratuvarı’nda yürütülmüştür. Bulgular: İdentifikasyon testleri sonucunda suşların 29’u Enterococcus faecium, bir tanesi Enterococcus faecalis olarak tanımlanmıştır. Otomatize identifikasyon sistemi ile suşların tümü vankomisin ve teikoplanine karşı dirençli bulunurken gradient test yöntemi izolatların üç tanesi her iki antibiyotiğe de duyarlı olarak bulunmuştur. Bu üç suşta VanA, VanB ve VanC genlerinin hiçbirisine rastlanmamıştır. Moleküler yöntemle 27 suşta VanA, bir suşta VanB geni saptanırken, hiçbir suşta VanC genine rastlanmamıştır. Enterokok izolatlarında glikopeptit direncinin belirlenmesinde gradient test yöntemi ile moleküler yöntemin %100 uyumlu olduğu görülmüştür. Sonuç: Gradient test yöntemi, klinik mikrobiyoloji laboratuvarında enterokok izolatlarının glikopeptit direncini saptamada güvenilir sonuç vermektedir.
Chryseobacterıum Indologenes'in Neden Olduğu İdrar Yolu Enfeksiyonu
(2016) Yaman, Görkem; Ragbetli, Cennet; Ceylan, Nesrin; Özlük, Suat; Guducuoglu, Huseyin; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemın
Bu çalışmada 1 yaşındaki erkek hastada Chryseobacterium indologenes idrar yolu enfeksiyonu vakası sunulmuştur. Bu olguda yapılan idrar kültürü incelemesinde 24. saatte sarı-turuncu pigment oluşturan, kolonileri düzgün kenarlı olan, katalaz, indol, eskulin hidrolizi ve oksidaz testleri pozitif olarak bulunan mikroorganizma tespit edilmiştir. Aynı örnekte ikinci mikroorganizma olarak Candida albicans üremesi saptanmıştır. Her iki mikroorganizma sayısı da 100.000 Colony Forming Unit/mililitre üzerinde saptanmıştır. Bu mikroorganizmaların hızlı tanımlanması için laboratuarımızda BD Phoenix 100 (Becton Dickinson, USA) otomatize sistem kullanılmıştır. Antibiyotik dirençlerinin tespiti için European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing 2014 kılavuzunda nonfermenter bakteriler için tanımlanan kriterler kullanılmıştır. C. indologenes suşu tanımlandıktan sonra MALDI-TOF MS (Bruker Microflex LT System) ile Maltepe Üniversitesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı'nda konfirme edilmiştir. C. indologenes amikacin, gentamicin, aztronenam, ceftazidime, cefepime, piperacillin, piperacillin tazobactama karşı dirençli bulunurken ciprofloxacin ve trimethoprim-sulfamethoxazole duyarlı bulunmuştur. C. albicans için gradient testi (Liofilchem. srl, İtalya) ile yaılan antimikotik duyarlılık testinde ise flusitozin, amfoterisin B, vorikonazol, flukonazol, itrakonazole karşı duyarlı olarak tespit edilmiştir. Hastaya trimethoprim sulfamethoxazole ve kaspofungin tedavisi başlanmıştır. Ateş sorunu çözülünce ve idrar kültürü negatif gelene kadar tedavisine devam edilmiştir. C. indologenes, nadir rastlanan bir etiyolojik ajan olmasına rağmen hidronefrozun eşlik ettiği idrar yolları enfeksiyonlarında akılda tutulmalıdır.
Clinical Manifestations and Laboratory Findings of 496 Children With Brucellosis in Van, Turkey
(Wiley, 2015) Parlak, Mehmet; Akbayram, Sinan; Dogan, Murat; Tuncer, Oguz; Bayram, Yasemin; Ceylan, Nesrin; Oner, Abdurrahman
BackgroundBrucellosis is the most common zoonotic disease worldwide and remains an important human disease especially in developing countries. The aim of the present study was to evaluate clinical manifestations and laboratory findings of childhood brucellosis in Van province of Eastern Turkey. To our knowledge, this is the largest series of childhood brucellosis reported in the literature. MethodsIn this retrospective study, 496 children with brucellosis were assessed for the clinical manifestations and laboratory findings from July 2009 through December 2013. The diagnosis of brucellosis was based on clinical findings and a standard tube agglutination test (titer 1:160). Data were analyzed using Minitab version 16. ResultsThe study included 496 children (boys, 60.5%) with a mean age of 10.03.95 years (range, 1-16 years). The most frequent clinical symptoms were arthralgia (46.2%), fever (32.1%), and abdominal pain (17.1%) and the most common clinical signs were peripheral arthritis (10.1%), splenomegaly (2.2%) and hepatomegaly (1.8%). The most contagious seasons were summer and autumn (63.3%). Elevated lactate dehydrogenase and C-reactive protein and erythrocyte sedimentation rate were reported in 63.1%, 58.7%, and 55.2% of the patients, respectively. Anemia (20.4%), thrombocytopenia (15.5%), and leukopenia (12.1%) were the most common hematologic findings. ConclusionsBrucellosis remains a serious public health problem in Turkey. The clinical and laboratory characteristics of childhood brucellosis have been described in order to assist clinicians in diagnosing and monitoring the disease.
Comparison of Conventional Methods, Automated Systems, and Dna Sequence Analysis Methods in the Identification of Corynebacterium Afermentans and Corynebacterium Mucifaciens Bacteria Isolated From Blood and Catheter Culture Samples
(Mary Ann Liebert, inc, 2021) Olmez, Serpil; Tuncer, Ozlem; Parlak, Mehmet; Bicakcigil, Asiye; Gursoy, Nafia Canan; Otlu, Baris; Sancak, Banu
The aim of this study is to compare different methods due to the difficulties in identifying coryneform bacteria to species level and to determine antibiotic resistance profiles. Isolates identified as Turicella otitidis (n:45) by VITEK 2 Compact and Corynebacterium mucifaciens (n:1) by matrix-assisted laser desorption ionization time-of-flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS), isolated from blood and catheter cultures between 2015 and 2017 were included in the study. For identification of the isolates, conventional tests and 16S rDNA sequence analysis were performed. Antibiotic susceptibilities of the isolates were determined by Etest. The isolates identified as T. otitidis with VITEK 2 Compact could not be identified by MALDI-TOF MS and described as C. mucifaciens/Corynebacterium afermentans spp. by 16S rDNA sequence analysis. One isolate identified as C. mucifaciens by MALDI-TOF MS could not be identified with VITEK 2 Compact and described as C. mucifaciens by 16S rDNA sequence analysis and conventional methods. All isolates (n:45) described as C. mucifaciens/C. afermentans spp. by 16S rDNA sequence analysis were identified as C. afermentans subsp. afermentans with conventional methods. All 45 isolates identified as C. afermentans subsp. afermentans were resistant to penicillin, erythromycin, and clindamycin and were susceptible to vancomycin and daptomycin, whereas 31 (69%) were resistant to trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SXT). The isolate identified as C. mucifaciens was susceptible to penicillin, vancomycin, daptomycin, and TMP-SXT; it was resistant to erythromycin and clindamycin. In this study, we reported 45 C. afermentans isolates misidentified as T. otitidis in routine laboratory processes. To our knowledge, this is the first study to include the highest number of C. afermentans blood isolates.
Disseminated Intravascular Coagulation in a Case of Brucellosis
(Sage Publications inc, 2011) Akbayram, Sinan; Dogan, Murat; Akgun, Cihangir; Peker, Erdal; Parlak, Mehmet; Oner, Ahmet Faik
Brucellosis is a multisystem disease with a broad spectrum of clinical manifestations; hematological abnormalities ranging from fulminant as of disseminated intravascular coagulation (DIC) to anaemia, leucopoenia, thrombocytopenia, and clotting disorders. In this report, we present DIC in a case of brucellosis because of rare presentation. A 3-year-old boy was admitted with the complaints of continuous fever, vomiting, abdominal pain, and bruise on leg. He looked pale and his physical examination revealed purpuric skin lesions on both legs. A mild hepatosplenomegaly was noted on palpation. Laboratory tests showed hematocrit 21%, hemoglobin 7 g/dL, platelet count 20,000/mm(3), prothrombin time 19 seconds, activated partial thromboplastin time 48 seconds, plasma fibrinogen level 20 mg/dL, and D-dimer 8 mu g/mL. Serum antibrucella titration agglutination test was found to be 1 of 1280 positive. Blood cultures performed on specimens obtained at the time of admission yielded Brucella melitensis. The clinical and laboratory findings were consistent with DIC.
The Distribution and the Antimicrobial Susceptibility Features of Microorganisms Isolated From the Burn Wounds: a 10-Year Retrospective Analysis
(Oxford Univ Press, 2024) Ozkacmaz, Ayse; Dicle, Yalcin; Bayram, Yasemin; Parlak, Mehmet; Akis, Feride; Calli, Iskan
In this study, we aimed to evaluate the distribution features and antimicrobial susceptibility test results of the microorganisms isolated from the wounds of pediatric and adult patients with burn. The culture and susceptibility test results of the microorganisms, isolated from the wound swabs of the patients hospitalized in a tertiary-burn care center in 10-year period, were retrospectively screened on the microbiology department databases. Their distribution of isolated microorganisms regarding species and susceptibility test results were compared with previous studies. A total of 367 microorganisms, isolated from the burn wounds of 293 patients (13 +/- 18.9 years, F/M: 0.93) (73 adults and 220 pediatric patients), were included in this study. A solitary agent was isolated in 239 (81.6%) patients, while 2 were isolated in 43 (14.7%) and 3 or more agents in 11 (3.8%). From these, 33% of the isolated microorganisms were gram-positive cocci, 61% were gram-negative bacteria, and 6% were Candida spp. The most common isolated microorganisms were Staphylococcus aureus (18.5%), Pseudomonas spp. (16.9%), and Escherichia coli (11.2%), while the least common was Streptococcus spp. (2.5%). Methicillin resistance was 15% among the S. aureus strains. No resistance was observed against levofloxacin, vancomycin, teicoplanin, linezolid, daptomycin, fusidic acid, and tigecycline in S. aureus strains. The highest resistance rates were observed against levofloxacin (64%), tobramycin (64%), pip/tazobactam (63%), imipenem (63%), and the lowest against colistin (5%) and ceftazidime (29%), among Pseudomonas spp. The most common causative agents in burn wound infections and their current antimicrobial susceptibility features should be well identified, in order for prevention of serious complications and optimal management the condition to occur.
The Effect of Ozonated Water and Ozone Application on Intraperitoneal Infection in Rats With Fecal Peritonitis: an Experimental Study
(2024) Uçak, Müjdat; Aras, Abbas; Parlak, Mehmet; Çibuk, Salih
Uçak, M. Fekal Peritonitli Ratlarda Ozonlu Su ve Ozon Uygulamasının İntraperitoneal Enfeksiyon Üzerine Etkisi: Bir Deneysel Çalışma. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Van, 2024. Fekal peritonit, gastrointestinal sistem perforasyonları sonucu geliĢen ciddi bir enfeksiyon türüdür ve yüksek mortalite oranına sahiptir. Ozon tedavisi, antimikrobiyal, antienflamatuar ve antioksidan etkileri nedeniyle enfeksiyonların tedavisinde yardımcı bir tedavi yöntemi olarak araĢtırılmaktadır. Bu çalıĢmanın amacı, fekal peritonit oluĢturulan ratlarda ozonlu su ve ozon uygulamasının intraperitoneal enfeksiyon tedavisi üzerine etkisini araĢtırmaktır. ÇalıĢmada 40 adet Wistar albino rat kullanılmıĢ ve kontrol, antibiyotik, antibiyotik+ozonlu su, ozonlu su ve ozon olmak üzere 5 grup oluĢturuldu. Fekal peritonit, çekal içerik enjeksiyonu ile oluĢturuldu. Gruplara özgü tedaviler 7 gün boyunca uygulandı. Deney süresince ratlar gözlemlendi, 24. saatte ve 7. günde kan ve peritoneal örnekler alınarak hematolojik, mikrobiyolojik ve histopatolojik analizler yapıldı. Analiz sonucunda elde edilen verilerle Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H Testi ve Pearson Ki-kare testi gerçekleĢtirildi. Hematolojik bulgulara göre, ozonlu su grubunda MCH değeri antibiyotik ve ozon gruplarından anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Antibiyotik grubunda MCHC değeri diğer tüm gruplardan anlamlı olarak daha düĢük saptandı. Ozon grubunda lenfosit sayısı ozonlu su ve antibiyotik gruplarına göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Mikrobiyolojik bulgularda gruplar arasında anlamlı fark gözlenmedi. Histopatolojik bulgulara göre kontrol grubunda enflamasyon skorları tedavi gruplarından anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Sonuç olarak, ozon ve ozonlu su tedavilerinin peritonit modelinde olumlu etkileri olduğu gösterildi. Ozon tedavisi immün sistemi uyararak ve enflamasyonu azaltarak, ozonlu su ise eritrosit fonksiyonlarını destekleyerek enfeksiyona karĢı koruyucu etki gösterebilir. Gelecek çalıĢmalarda daha geniĢ örneklemlerle, daha uzun tedavi protokolleriyle ve daha kapsamlı enfeksiyon göstergeleriyle ozon ve ozonlu su tedavilerinin etkinliğinin araĢtırılması faydalı olacaktır.
Endobronchial Aspergilloma: a Case Report
(Elsevier Science Bv, 2016) Sunnetcioglu, Aysel; Ekin, Selami; Erten, Remzi; Parlak, Mehmet; Esen, Ramazan
A 28-year-old male with B-cell acute lymphoblastic leukemia presented to our pulmonary clinic with progressive dyspnea, cough, hemoptysis, and fever. Diagnostic bronchoscopy revealed white masses at the entrance of the right middle lobe bronchus and distal to the right main bronchus. Histopathological examination of the biopsy specimen showed those masses to be hyphae of Aspergillus. (C) 2016 The Authors. Published by Elsevier Ltd.
Etiological and Epidemiological Factors in Hearing-Impaired Students in Van, East of Turkey: a Case Series
(Pakistan Medical Assoc, 2017) Kiroglu, Ahmet Faruk; Ari, Muzaffer; Bozan, Nazim; Parlak, Mehmet; Cankaya, Hakan
The aim of the present case series was to investigate the causes of hearing loss in the children studying at a primary School for the deaf in Van Province, Turkey. The present series included 95 children with sensorineural hearing loss. Otoscopic and ophthalmological examinations, pure-tone audiometry, and tympanometry were performed for each patient. Measles IgG, rubella IgG, cytomegalovirus (CMV) IgG, toxoplasma IgG, herpes simplex virus (HSV) Type I (HSV-I) IgG, HSV Type II (HSV-II) IgG, and Mycoplasma pneumonia IgG were evaluated in serum samples. Temporal bone anomalies were analyzed on temporal bone computed tomography (CT). A total of 7 radiologically distinct inner ear malformations were detected in 19 children. Twelve children were detected with various fundus pathologies. The most common cause of hearing loss was family-related factors (52%). In conclusion, the etiological and epidemiological factors were consistent with those reported in the literature.
Evaluation of Antibiotic Resistance in Acinetobacter Baumannii Strains Isolated From Various Clinical Samples
(Doc design informatics Co Ltd, 2013) Bayram, Yasemin; Gultepe, Bilge; Bektas, Abdullah; Parlak, Mehmet; Guducuoglu, Huseyin
Objective: Treatment of Acinetobacter baumanii infections has become increasingly difficult, due to the high resistance rates against commonly administered antibiotics. This study aims to determine the antibiotic resistance of A. baumannii strains isolated in our hospital. Methods: Antibiotic resistances of 377 A. baumannii strains isolated from various clinical specimens between 2007-2011 were assessed retrospectively. The isolates were identified by conventional methods and Phoenix 100 (Becton Dickinson Co., Sparks, MD, USA) automated system. Antibiotic susceptibility tests were performed according to the standards of Clinical and Laboratory Standards Institute. Results: Colistin resistance was not observed, and resistances to the other antibiotics were found to be 64% to amikacin, 55% to tetracycline, 71% to imipenem, 72% to meropenem, 89% to cefoperazone-sulbactam and 92% to ciprofloxacin, 90% to gentamicin, 94% to ceftazidime, 96% to piperacillin-tazobactam, 95% to cefepime and 96% to cefotaxime. Conclusions: Knowledge of susceptibilitys rates of these bacteria is essential, especially in situations compelling empirical treatment.
Evaluation of Colistin-ampicillin/Sulbactam Combination Efficacy in Imipenem-Resistant Acinetobacter Baumannii Strains
(Ankara Microbiology Soc, 2013) Cikman, Aytekin; Ceylan, Mehmet Resat; Parlak, Mehmet; Karahocagil, Mustafa Kasim; Berktas, Mustafa
The increasing emergence of multi-drug resistant Acinetobacter baumannii strains as nosocomial pathogens lead to the use of antimicrobial combinations in the treatment of infections due to these bacteria. The aim of this study was to determine the MIC values of colistin and ampicillin/sulbactam and their in vitro synergistic activities by E-test in order to evaluate the effect of this combination against imipenem-resistant A.baumannii isolates. A total of 33 A.baumannii strains isolated from clinical specimens as etiologic agents of nosocomial infections and identified as imipenem-resistant were included in the study. Identification of the isolates was performed by conventional methods and their imipenem resistance was detected with BD Phoenix automated system (Becton Dickinson, USA). MIC values and in vitro synergistic activity of colistin and ampicillin/sulbactam combination were analyzed by E-test (AB Biodisk, Sweden) on Mueller-Hinton agar medium. Synergistic, additive, indifferent and antagonist effects of A.baumannii strains were evaluated by fractional inhibitory concentration (FIC) index. The combination was considered to be synergistic when the FIC index was <= 0.5, additive when it was 1- > 0.5 and antagonistic when >= 2. Of the 33 strains included in the study, 21 were resistant to colistin; 30 were resistant and 3 were moderately susceptible to ampicillin/sulbactam. MIC50 and MIC90 values and MIC range of A.baumannfi strains for colistin were 8, 32 and 0.13-128 mu g/ml; for ampicillin/sulbactam those values were 48, 256 and 12-256 mu g/ml, respectively. According to the FIC indices, 15 strains showed synergistic, four additive, five indifferent and nine antagonistic activity to colistin and ampicillin/sulbactam combination. Among the 12 colistin-susceptible strains, nine showed antagonistic, two indifferent and one synergistic activity to the tested combination while among the 21 colistin-resistant strains 14 showed synergistic, four additive and three indifferent activity. As a result, the combination of colistin with ampicillin/sulbactam, demonstrated high synergistic activity in vitro. While the synergistic effect of this combination was more significant in colistin-resistant strains, antagonistic effect of colistin-susceptible strains was found to be notable. Therefore, colistin resistance should be primarily determined before using colistin and ampicillin/sulbactam combination in A.baumannfi infections since this combination seemed to be more effective in case of colistin resistance. However, these data should be supported by further advanced clinical studies.
Evaluation of Pandemic Influenza a (H1n1) Cases in Van Region
(Nobel Ilac, 2014) Cikman, Aytekin; Berktas, Mustafa; Parlak, Mehmet; Bayram, Yasemin; Yaman, Gorkem
Objective: Influenza viruses have retained their importance throughout history by creating pandemics since the segmental structure of the RNA undergo frequent genetic changes. The purpose of this study was to investigate the pandemic influenza A (H1N1) cases detected our region. Material and Method: Totally 570 patients were registered with pre-diagnosis of Pandemic Influenza A (H1N1) infection in five different hospitals located in Van region between 15 October 2009 - 15 January 2010. After nasopharyngeal/throat swab samples were taken from patients, they were sent to Refik Saydam Hygiene Center (RSHC) in accordance with the rules of biosafety, and specimens were investigated for Pandemic Influenza A(H1N1) 2009 by using Real-Time PCR method. Results: Pandemic Influenza A (HI NI) was determined by RSHC as positive for 220 patients. 36 of these patients were in intensive care conditions, 85 were hospitalized and 16 passed away. 109 patients, who were diagnosed with Pandemic Influenza A (H1N1), were within range of 6-25 years. All patients in this age range were treated and discharged. The most common symptoms of patients who were hospitalized were defined as cough and fever In these patients, the most common risk factors were as follows; being <5 years, having the cardiovascular disease, using immunosuppressive drugs and having lung disease. Conclusion: Pandemic influenza A (H1N1) infections are more frequent in young adults and patients without risk factor, unlike seasonal flu. When examining its effect on the society, Pandemic Influenza A (H1N1) 2009 constitutes a good opportunity in terms of preparation of inevitable struggling with pandemics in the future.
Evaluation of the Relationship Between Clinical Status and Immunological Parameters in Sars Cov 2 Positive Patients
(2022) İrden, Şevin; Parlak, Mehmet
COVID 19 hastalığı genel olarak akut, kendini sınırlayan bir solunum sistemi hastalığı olmasına rağmen % 3-5 arasında değişen mortalite hızıyla ölümcül bir tablo ile de seyredebilir. Yaş, komorbidite, özellikle bağışıklık sistemi hücrelerinin yanıtı ve sayısı; klinik gidişatı ve mortaliteyi belirleyen faktörler arasında yer almaktadır. Bu çalışmada amaç, klinik durumu iyi/orta ve ciddi olan SARS CoV 2 pozitif hastaların immünolojik özelliklerini incelemektir. Prospektif olarak yapılan bu çalışmada kan örnekleri, Nisan 2020 - Temmuz 2020 tarihleri arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi ve SBÜ Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon hastalıkları servisi, göğüs hastalıkları servisi ve YBÜ'de yatan, PCR testinde SARS CoV 2 pozitifliği saptanan hastalardan alınmıştır. Çalışmaya 18-85 yaş arası 80 erişkin hasta dahil edilmiştir. Hastalardan yatışı takiben 24 saat içerisinde EDTA'lı hemogram tüpüne bir adet kan örneği alınıp, flowsitometrik yöntemle, Bd Facs Canto II Flow Cytometer cihazında CD4 ve CD8 T lenfosit, CD20 (B lenfosit) ve CD16 (Natural killer hücresi) hücre sayıları üretici firmanın talimatlarına göre çalışılmıştır. Aynı zamanda hastaların hemogram, rutin biyokimya, d-dimer, ferritin ve CRP değerlerine de bakılmıştır. Hastalar; serviste ve yoğun bakımda takip edilen, entübe olan ve olmayan, iyileşen ve ölen olmak üzere gruplara ayrılarak veriler gruplar arasında karşılaştırılmıştır. YBÜ hasta grubunda servis hasta grubuna göre; yaş, toplam lökosit sayısı, nötrofil sayısı, ferritin ve LDH düzeyi, CRP değeri ve CD20 B lenfosit yüzdesi anlamlı olarak yüksek; lenfosit sayısı ve CD4 T lenfosit yüzdesi anlamlı olarak düşük saptanmıştır. İleri yaş, toplam lökosit sayısı ve nötrofil sayısında artış, lenfosit sayısında azalma, ferritin, d dimer, LDH (laktat dehidrogenaz), AST( aspartat aminotransferaz), CRP düzeyinde artış ve CD4 T lenfosit sayısında azalma; entübe olan grupta entübe olmayan hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı bulunmuştur (p< 0,001). Yaş yüksekliği, nötrofil sayısında artış ve lenfosit sayısında azalma, ferritin, LDH, CRP değerlerinde artış, CD4 T lenfosit düzeyinde azalma; ölen hastalarda iyileşen hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı bulunmuştur (p< 0,001). Sonuç olarak çalışmamızda; ileri yaş, lökositoz ve nötrofili, lenfopeni, CRP, LDH ve ferritin artışı, CD4 ve CD8 T lenfosit sayılarında azalma saptanan hasta grubunda klinik durumun ağırlaşabileceği ve yoğun bakım ihtiyacı gelişebileceği sonucu çıkarılmıştır.