Browsing by Author "Sevin, Veli"

Now showing 1 - 7 of 7

Doğu Anadolu Yüksek Yaylası Orta Tunç-son Tunç/erken Demir Çağ Kültürleri (M:Ö: 3. Binyıl Sonu-erken 1. Binyıl)
(2009) Ozfirat, Aynur; Drahor, Mahmut; Sevin, Veli
Elazığ/bahçecik Yazıtı ve Urartu Eyalet Sistemi Üzerine Düşünceler
(2005) Sevin, Veli
Palu-Kovancılar-Mazgirt-Elazığ bölgesi, başka bir ifadeyle Fırat'ın doğu kesimi Urartu Krallığı döneminde büyük bir önem taşıyordu. Bölge başkent Tuşpa'dan atanan valilerce yönetilmiştir. 1987 yılında Elazığ-Karakoçan Bahçecik Köyü'nde yeni bir Urartu yerleşme yeri tesbit edilmiştir. Bu yerleşmede 1990'da bir Urartu yazıtı ele geçmiştir. Yazıt yöredeki yerleşme, idari birimler ve bazı eyalet yöneticilerinin isimlerini vermektedir. Alzi adını taşıyan eyalette Titia, Zaia ve Siplia adlı idarecilerin isimleri kaydedilmektedir.
In the Light of Cuneiform Inscriptions Features of Urartian Language
(2005) Varol, Orhan; Sevin, Veli
İlk kez Assur yazıtlarında karşımıza çıkan Urartu adı; coğrafik bir kökenedayanmaktaydı ve Urartular Assurca yazdıklarında kendilerini bu şekildeadlandırabilmekteydiler. Fakat Urartular kendi dillerinde yazdıklarında adları Bia-i-ni-li'?Bia Ülkesi'nin İnsanları?ydı. Urartular'ın kendi dilleri için kullandıkları ad isebilinmemektedir.Urartu ve Hurri Dilleri arasında birçok benzerlik bulunduğu için bu dillerbirbirleri ile ilişkilendirilmektedir. Hurri Urartu Dilleri'nin Proto Doğu KafkasDilleri'nin bir üyesi olduğuna inanılmaktadır. 9. yüzyılın ortalarından 6. yüzyılınbaşlarına kadar Urartuca; Urartu Kralları'nın hakimiyet alanı olan Hazar Denizi'ndenFırat nehrine; Sevan Gölü'nden Kuzeydoğu Irak'a kadar olan bir alanda yazıya aktarıldı.Urarular Akad orijinli olan Yeni Assur çivi yazısı sistemini kullandılar. Örnekaldığı model gibi Urartu yazı sistemi de heceler, ideogramlar ve determinatiflerdenoluşmaktaydı.Urartu yazıtlarının çoğunun, krallar tarafından çeşitli faaliyetleri anmakamacıyla; kayalar, duvarlar, temel ve kolonlar ile steller üzerinde uygulandığıgörülmektedir. İhtiyaç olmamasından çok araştırmaların yetersizliğinden dolayı azsayıdaki kil tablet ile; mülkiyetlerin teşhisi için çeşitli metal eserler üzerinde Urartu çiviyazıtlarını görmek mümkündür. Ayrıca mühürler ve bullalar da yazı malzemesi olarakkullanılabilmekteydi.Urartu Dili'nin fonolojik ve morfolojik özelliklerinin ögrenilmesi, Urartuyazıtları ile Assur yazı sistemi ve benzer Hurrice kelimeler ile sınırlıdır. Bu konularhakkındaki bilgiler, yeni yazıtların keşfi ve doğru analizleriyle, artabilecektir.
Son Tunç/erken Demir Çağı Van Bölgesi Kronolojisi -kökeni Aranan Bir Devlet: Urartu
(2004) Sevin, Veli
-
The Plain in Erciş Early and Middle Iron Age
(2005) Yarıcı, Ümit; Sevin, Veli
Erciş Ovası'nda prehistorik dönemlerden itibaren yerleşim görülür. Ancaktezimin iskeletini oluşturan Erken Demir Çağı'nda yöre çok yoğun bir yerleşimesahne olmuştur. Bunu döneme ait yapı kalıntıları ile görebilmekteyiz. Budönemdeki yerleşimler kendinden önceki ve sonraki dönemlere ait bazı yapısalözellikleri gösterir. Böylece dönemler ve kültürler arası bir geçiş, bir kaynaşmamekânı olduğu görülür yörenin. Ayrıca Urartular ve Proto Urartular hakkındakökenleri ve gelişimleri hakkında devamlılık arzetmesiyle Urartular ile ilgili vizyonoluşturur tarzdadır.Yöre bu kadar önemli olmasına rağmen yeteri kadar araştırma ve hiçbirarkeolojik kazı çalışması görmediği için bilimsel açıdan bir kapalı kutukonumundadır. İşte tez çalışmamızla bu kapalı kutuyu birazcık ta olsa aralamaya,ileride yapılacak bilimsel çalışmalara yardımcı olacak kaynak hazırlamaya çalıştık.Kim bilir belki de arkeoloji dünyasının karanlık vadilerinden birisini bu yöreoluşturuyordu. Belki de bu vadinin aydınlanmasıyla dünyanın tarihi yol haritasındabazı değişiklikler olabilecektir. Dilerim İnsanlık Tarihinde karanlık hiçbir köşe,bucak, cadde kalmasın.
Urartian Weapons: Swords, Daggers and Knives
(2005) Biber, Hanifi; Sevin, Veli; Yalçın, Ünsal
M. Ö. 8.-7. yüzyıllarda Urartu, Yakın Doğu'nun en güçlüimparatorluklarından ve en yaratıcı toplumlarından biriydi. Mimari, su mühendisliğive metalürji gibi konularda oldukça ileri düzeye ulaşmışlardı ve aynı zamanda kılıç,hançer, mızrak ve ok gibi güçlü silahlarla donatılmış bir orduya sahiplerdi.Bu doktora çalışmasında hem Van, Erzurum, Elazığ, Malatya ve İstanbulmüzelerinde ve hem de Altıntepe, Kalecik ve Karagündüz kazılarında ele geçenler,ayrıca bazı yayınlardan derlenen Urartu kılıç, hançer ve bıçakları incelenerek birkatalog oluşturulmuştur. Tüm Urartu materyali üzerindeki çalışmalardan sonrakatalog 69 kılıç, 6 hançer, 36 bıçak ve 20 kın olmak üzere toplam 131 eserdenmeydana getirilmiştir.Tipolojik analiz Urartu uygarlığında beş farklı kılıç tipi olduğuna işaret eder.Bunlar şöyle sıralanabilir: kabzası flanşlı kılıçlar; kabzası döküm kaplamalı kılıçlar;makara kabzalı kılıçlar ve geniş namlulu kılıçlar. Hançerler hilal tepelikliler vekabzası flanşlılar gibi iki farklı tipe ayrılmaktadır. Bıçaklar ise genel olarak eskiYakın Doğu'da sıkça kullanılan tiplerden oluşmaktadır.Eserlerin metalürjik incelemelerinde kabzalarda kullanılan tunç ilenamlularda kullanılan demir madenlerinin yapısı incelenmiş, metal yapısında varolan diğer elementlerin tespitine yönelik analizler gerçekleştirilmiştir.Yapılan tüm inceleme ve değerlendirmeler sonucunda; özellikle kılıç vehançer gibi Urartu saldırı silahlarının sivri tepelikli, kavrama çıkıntılı ve balçaklıkabza yapılarıyla, çağdaş kültürlerden çok farklı olduğu ve üretim tekniklerine göresadece Urartu'ya özgü olduğu kabul edilebilir. Bu çalışma, tunç kabza ve demirnamlulu bu kompozid kılıç ve hançerlerin teknolojik açıdan önemli gelişmeleribarındırdıkları, demirin çoğu zaman çelikleştirilerek kullanıldığı ve üretimin rennfırınlarında gerçekleştirildiğini de ortaya çıkarmıştır.
Van Gölü Havzasında Holocene Boyunca İnsan ve Çevre Etkileşimi
(2005) Marro, Catherine; Kuzucuoglu, Catherine; Ozfirat, Aynur; Sevin, Veli
-