Browsing by Author "Türközü, Didem"

Now showing 1 - 2 of 2

Kişniş (Coriandrum Sativum L.) Uçucu Yağ Ekstresinin Letal Doz Düzeyleri ile Antienflamatuvar Aktivitesinin Araştırılması
(2006) Özbek, Hanefi; Him, Aydın; Türközü, Didem
Bu çalışmada, kişniş (Coriandrum sativum L) (CS) uçucu yağ ekstresinin farelerde letal doz düzeyleri ile sıçanlarda carrageenan'la oluşturulmuş sağ-arka pençe ödemi modelinde antienflamatuvar etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Serum fizyolojik kontrol, etil alkol kontrol, indometazin (3 mg/kg) referans grupları ile CS (0.010 ml_/kg) ve CS (0.020 mL/kg) grupları oluşturuldu. Sıçanların sağ arka-pençeleri pletismometre aracılığı ile ilaç uygulamasından önce ölçüldü. Ardından ilaç periton içi yolla verildi. Subplantar yolla lambda-carrageenan uygulandı ve bu uygulamadan üç saat sonra sağ-arka pençe hacmi tekrar ölçüldü. Her iki ölçüm arasındaki fark gruplar arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Çalışma sonunda indometazin'in % 95.70, CS (0.010 mL/kg) ekstresinin % 46.97 ve CS (0.020 mL/kg) ekstresinin % 53.16 oranında antienflamatuvar etkinlik gösterdiği saptandı. İstatistiksel olarak her iki doz CS ekstresinin kontrol grubuna göre anlamlı seviyede antienflamatuvar etkinlik gösterdiği, bu etkinin indometazin'den daha zayıf olduğu tespit edildi. CS uçucu yağ ekstresinin LD50 seviyesi 2.257 ml_/kg olarak hesaplandı. Sonuç olarak, CS uçucu yağ ekstresinin indometazinden daha zayıf bir antienflamatuvar aktiviteye sahip olduğu kanaatine varıldı.
Researches on in Vitro Propagation of Tarragon (Artemisia Dracunculus L.)
(2010) Türközü, Didem; Yıldırım, Bünyamin; Yaşar, Fikret
Tıbbi ve aromatik bir bitki olan, kurutulmuş veya taze olarak tüketilen tarhun bitkisinin (Artemisia dracunculus L.) doku kültürü yoluyla çoğaltımı üzerinde çalışılmıştır. İki farklı ekotip üzerinde yapılan doku kültürü çalışmasında, in vitro koşullarda çoğaltım için en uygun eksplant tipi, karbonhidrat kaynağı, alt kültür sayısı ve köklenme için uygun ortam bileşimi belirlenmeye çalışılmıştır. Yapılan çalışmada farklı besin ortamları denenmiş ve en uygun besin ortamının 1.8 µM BA, 0.3 µM NAA, % 3 toz şeker ve % 0.7 agar ilave edilen Murashige ve Skoog besin ortamı olduğu tespit edilmiştir. En yüksek gelişme oranı % 92.0 değeriyle `Sürgün ucu x Toz şeker' kombinasyonundan elde edilmiştir. İki kere alt kültür yapılmış, alt kültürlerde rozetleşme ve albino bitki oluşumu gözlenmiştir. Besin ortamına GA3 ilave edilmesi gelişmeyi olumsuz yönde etkilemiştir. En iyi durumda olan sürgünler ile köklendirme denemeleri kurulmuştur. Köklendirme aşamasında en uzun köklerin 0.5 mg/l IBA ilave edilen tam MS ve ½ MS ortamlarından elde edildiği (sırasıyla 44±14.0 ve 46±16.0 mm), hormonsuz ortamlardaki kök uzunluklarının daha kısa olarak belirlendiği görülmüştür (34±11.0 ve 35±08.0 mm). Köklendirme ortamına aktarılan sürgünler 6 haftalık olduklarında kökler uzamıştır ve en uzun köklerin K2 ortamından (1/2 MS hormonsuz) elde edildiği (173±25.5 mm), bunu K1 (MS hormonsuz), K4 (1/2 MS hormonsuz + 0.5 mg/l IBA) ve K3 (MS hormonsuz + 0.5 mg/l IBA) ortamlarının izlediği görülmüştür (157±20.4, 142±24.0 ve 121±18.4 mm). Köklenen tarhun bitkicikleri saksılara aktarılmıştır. Tarhunun doku kültürüyle çoğaltılması başarıyla gerçekleştirilmiştir. Klonal mikroçoğaltımı sınırlandıran bir sorun olarak görülen albino bitki oluşumu ve bunun giderilmesi konularında detaylı çalışmalar yapılması gerektiği ortaya konulmuştur.Anahtar kelimeler: Tarhun, Doku Kültürü, Mikroçoğaltım, İn vitro.