Browsing by Author "Taş, Cafer"

Now showing 1 - 1 of 1

Investigation of the Effect of Loganin on Nlrp3 Inflammasome Activity in Imiquimod-Induced Psoriasis Mouse Model
(2023) Taş, Cafer; Açıkgöz, Eda
söriazis, kutanöz inflamasyon ve epidermal hiperproliferasyon ile karakterize, keratinositler ve immün hücreleri arasındaki karşılıklı kompleks etkileşimin aracılık ettiği bir deri hastalığıdır. Psöriaziste uygulanan mevcut tedavi seçeneklerindeki yetersizlikler, uzun vadeli etkinlik ve güvenliğe sahip yeni ilaçlara ihtiyacı ortaya çıkarmıştır. Artan kanıtlar, keratinositlerdeki inflamazom aktivasyonunun psöriazis patogenezini tetiklediğine işaret etmektedir. Deride mikrobiyal enfeksiyon ve/veya hücresel hasara bağlı olarak aktive olan NLRP3 inflamazom kompleksi, keratinosit-immün hücre etkileşimine aracılık ederek, psöriazis sürecine katkı sağlamaktadır. Buna bağlı olarak, NLRP3 inflamazom hedefleyebilecek potansiyele sahip moleküller, psöriazis tedavisinde etkili adaylar olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada, imiquimod (IMQ) ile indüklenmiş fare psöriazis modelinde bir iridoid glikozit olan Loganin (LOG)'in, NLRP3 inflamazom bileşenleri (NLRP3, ASC, Kaspaz-1, IL-1β) üzerinden psöriazis tedavisindeki etkinliğinin araştırılması amaçlandı. 35 adet BALB/c fare: Kontrol, Serum Fizyolojik+Vazelin (SF+Vaz), LOG, IMQ ve IMQ+LOG olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Farelerin sırt ve kulak derilerine 7 gün boyunca topikal IMQ uygulamasıyla fare psöriazis modeli oluşturuldu. Psöriazis Alan Şiddet İndeks (PAŞİ) skorlaması, psöriazis şiddetini ve yaygınlığını ölçmek için kullanıldı. Deri ve dalak kesitlerinde görülen mikroskobik değişimler histokimyasal boyamalar ile incelenirken; epidermis ve dermis hacimleri ise Cavalieri metoduyla belirlendi. İmmünohistokimya ile boyanan inflamazom kompleksi ile ilişkili NLRP3, ASC, Kaspaz-1, IL-1β'nın immünreaktive yoğunluğu ImageJ yazılımı kullanılarak ölçüldü. Serum örneklerinde inflamatuvar sitokinlerin (IL-1β ve IL-17A) seviyeleri ise ELISA yöntemiyle ölçüldü. Histopatolojik ve stereolojik bulgular, IMQ grubuna kıyasla LOG tedavisinin; i) PAŞİ skor parametrelerini azalttığını, ii) epidermal alanlarda hücre proliferasyonu, parakeratozis ve Munro mikroapse oluşumunu hafiflettiğini, iii) dermal alanlarda ise immün hücre infiltrasyonu ve vaskülarize alanları azalttığını, iv) epidermis ve dermis hacim artışını düşürdüğünü ve v) dalaktaki splenomegali ve beyaz pulpa alan artışını belirgin derecede azalttığını gösterdi. LOG tedavisiyle deride NLRP3, ASC, Kaspaz-1 ve IL-1β'nın immünreaktivite yoğunluğu ile serumdaki IL-1β ve IL-17A sitokin seviyeleri anlamlı derecede azaldı. Elde edilen sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde, LOG'nin güçlü anti-inflamatuvar ve anti-psöriatik etkiler sergilediği ve psöriazisin klinik tedavisinde kullanılabilecek potansiyel bir terapötik ajan olduğunu gösterdi.