Browsing by Author "Taşdemir, Mehmet"

Now showing 1 - 1 of 1

Prevalence of Peripheral Neuropathy in Liver Cirrhosis and Relationship Between Peripheral Neuropathy and Biochemical Parameters
(2013) Taşdemir, Mehmet; Dülger, Ahmet Cumhur
Karaciğer sirozu genellikle hepatit B ve C gibi virüslerle ilişkilidir ve Türkiye de dahil olmak üzere çoğu batı toplumlarında prevelansı giderek artmaktadır. Siroz karaciğer parankimine hasar verir ve özofagus varis kanaması, hepatik ensefalopati ve hepatorenal sendrom gibi ölümcül komplikasyonlara neden olur. Siroz da dahil olmak üzere kronik karaciğer hastalıklarında periferik nöropati bildirilmiştir. Çalışmalarda karaciğer hastalığında nöropati insidansı %19 ile %100 arasında bildirilmektedir. Bu konudaki değişik yayınlara rağmen hepatik nöropatinin tipi ve yaygınlığı hususunda tam bir görüş birliği yoktur. Daha önceki çalışmalarda demiyelinizan nöropatinin üzerinde durulurken, sonradan yapılan bir çalışmada kronik karaciğer hastalığında aksonal duyu-motor polinöropati geliştiği bulunmuştur.Çalışmamız retrospektif bir çalışmaydı. Karaciğer sirozu ile periferik nöropati arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için 22 karaciğer siroz tanılı hasta araştırmaya dahil edildi. Diyabetes mellitus, otoimmun hastalıklar, böbrek yetmezliği, tiroid hastalığı, malign hematolojik hastalıklar, HIV enfeksiyonu, ilaç bağımlılığı gibi periferik nöropatiye neden olabilecek ek hastalığı olan hastalar, alkol ilişkili sirotik vakalar ve evre 3-4 hepatik ensefalopati bulunan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Tüm çalışma hastalarına periferik nöropatiyi değerlendirmek için elektromiyografi yapıldı. Hastalar Child-Pugh evreleme sistemi kullanılarak sınıflandırıldı.Hastaların 17'si erkek, 5'i kadındı. Tüm hastaların yaş ortalaması 51±11,4 idi. Karaciğer sirozunda periferik nöropati prevalansını %72,7 (n:16) olarak tespit ettik. Polinöropati tespit edilen 16 hastanın 7'sinde (%43,8) sadece duyusal polinöropati varken, 9 hastada (%56,2) hem duyusal hem de motor polinöropati vardı. Asiti olan siroz hastalarındaki polinöropati oranı, asiti olmayan sirozlu hastalardan anlamlı derecede daha fazla idi (p=0,032). Duyusal ve motor polinöropati insidansında, Child-Pugh A, Child-Pugh B ve Child-Pugh C siroz evreleri arasında farklılık vardı, ancak bu farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı değildi (sırasıyla p=0.508, p=0,164). D-dimer yüksekliği, lökosit ve trombosit sayısındaki artış, duyusal polinöropati sıklığında artışla ilişkilidir (sırasıyla p=0,011, p=0,038, p=0,025). Motor polinöropatinin ise D-dimer yüksekliği ve albumin düşüklüğü ile anlamlı ilişkisi vardı (sırasıyla p=0,020 p=0,047). Çalışmamız, siroz hastalarında artmış serum D-dimer seviyesinin polinöropatinin potansiyel bir belirteci olabileceğini gösteren ilk çalışmadır.